4 jaar later...

'Pak me dan!' schreeuw ik naar de draak en stuur het water snel naar voren. Ik ben in tussen al 21 jaar en heb mijn krachten leren beheersen, dankzij de waterdraak. Mijn tweede moeder, kan je het zeg maar noemen.

PLONS!

Ik lig in het water en voel hoe de draak me vast pakt met zijn klauw. Ze gooit me in de lucht en vliegt verder, dan beland ik op zijn rug. De draak vliegt verder met mij op zijn rug en ik bekijk het land vanuit de lucht. Het blijft een prachtig gezicht.

'Zeg, we vliegen naar het gevaarlijke gebied. Je had tegen mij gezegd, dat ik daar nooit heen mocht. Waarom dit dan ineens?'

De draak maakt een grinnikend geluid en maakt dan ineens een duik vlucht naar beneden. Snel pak ik mij goed stevig vast en zie hoe de draak een koprol maakt.

'Ga recht vliegen, alsjeblieft! Vergeet niet dat ik bloed in mijn lichaam heb, dat naar mijn hoofd kan stijgen!' schreeuw ik naar de draak en gaat weer recht vliegen. Dan laat de draak zich rollen en zie ik dus de aarde boven me, en dan de lucht weer boven me.

'STOOOOOP!' Schreeuw ik naar de draak en stopt meteen. Alles duizelt voor mijn ogen en ik voel hoe de draak verticaal naar beneden vliegt. Snel pak ik mij stevig vast en zie dan een groot gebouw staan. 'NIET OP LANDEN!'

Dan vliegt de draak langs het gebouw naar beneden en ik kijk naar beneden. Er komen mensen het gebouw uit lopen en de draak maakt een hoog ijzingwekkende geluid. Met een dreun land de draak op de grond en ik val van schrik, van de harde landing van zijn rug af.

BOEM!

'AU!' gil ik en sta vlug op. Een groepje kijkt mij verbaasd aan met grote ogen, maar daar neem ik geen notitie van. Ik klim vlug weer op de rug van de draak, maar de waterdraak schudt me van zich af. 'Hou op!'

De draak stijgt op en ik sta heel even verstijft aan de grond genageld. Wat wilt ze nou weer?

'Richelle?' hoor ik een jongens stem achter me en ik draai me langzaam om. Hoe kent die persoon nou weer mijn naam?

Het groepje wat me net stond aan te kijken staat voor mijn neus. Ik tel 2 jongens en 3 meisjes, wie zijn zij? Hoe kent een van die jongens mijn naam?

'Ja, wat moet je van me?!' vraag ik bot en sla mijn armen over elkaar heen.

'JE BENT TERUG!!!' schreeuwt een jongen en stormt op me af. Ik verstijf en voel hoe de jongen me optilt, waarna hij me knuffelt.

'Wie ben jij en hoe ken je me?' vraag ik aan de jongen, waarna hij me neer zet. Hij kijkt me geschrokken aan en zet een stap achteruit.

'Je kent me niet meer, hoe?' vraagt hij, maar niemand geeft een antwoord op zijn vraag.

BOEM!

Ik voel de grond trillen en opeens krijg ik een lading water over me heen. 'KOUD!' schreeuw ik en de draak maakt een lach geluid. Ik rol met mijn ogen en kijk weer naar het groepje.

'Is die draak van jou?!' vraagt de andere jongen. De draak geeft me een zetje naar voren, maar het was een harde zet en ik verlies mijn evenwicht. Ik val met mijn gezicht op de grond en voel me knok-out gaan.

'Hier is je kamer! Richt maar in hoe jij het graag wilt, voor vandaag heb je geen les. Morgen is je eerste les, die begint om 07:45 uur.' zegt Scott en loopt dan weg. Ik open de deur en zie een bed in de kamer staan. Verder staat er nog een kast en een bureau in de kamer. Zonder twijfelen loop ik naar het bed en leg daar mijn koffer op. Ik open hem en meteen vliegen de kledingstukken in de lucht, waarna ik ze probeer op te vangen maar ik mis ze allemaal.

Zodra er niks meer uit mijn koffer vliegt bekijk ik de kamer. Heel mijn kamer ligt bestrooid met kleren. Ik pak een setje kleren op, maar voel dan meteen dat die drijfnat zijn. Wat is dit dan?

'Hallo, ben je nieuw hier? Wat is hier gebeurd, is hier een bom ontploft?' hoor ik iemand achter me vragen. Ik let er niet op en pak mijn koffer beet, die ik boven de vloer onderste boven hou. Er vallen nog wat spullen uit, maar dan krijg ik een hele plens water over mijn voeten. Het water is stervend koud! Ik draai me om naar de deur toe en zie ondertussen dat de hele kamervloer kletsnat is. Oeps!

Meteen verstijf ik bij het zien van John, wat doet hij hier? Moet hij niet thuis zijn? Oke, iemand moet mij dit echt mij allemaal even uitleggen. Misschien is John zelf een goed persoon, die het mij allemaal kan uitleggen.

'J-john, w-wat doe j-jij hier? stotter ik.

'Het zelfde wil ik ook aan jou vragen. Wat doe jij hier Richel?' vraagt hij net zoals mij verbaasd. Ik wil zijn vraag beantwoorden, maar weet niet hoe ik nou best kan beginnen.

'A, die John! Gaat alles goed?' hoor ik weer iemand anders vragen, maar dan aan John. Ik loop naar de deur toe en kijk wie dat dan is.

'O, hey Lauren. Ja, maar die nieuwe hier niet. Heb jij iets van een dweil bij je?' vraagt John aan een meisje. Ik kijk naar het meisje en bekijk haar van top tot teen. Ze heeft een blauwe huidskleur en rood haar. Ze draagt een bruine trui en haar geel kleurige ogen, maken haar apart. Ze komt me wel bekend voor, het zou vast en zeker wel kunnen dat ik haar wel eens eerder heb gezien. Maar ik weet niet meer precies waar!

'Lauren, wil je heel even mee lopen?' hoor ik een vrouwenstem, aan het meisje vragen. Nu loop ik de gang op en ik zie een vrouw met donkerrood haar staan. Ze heeft een hele donkere kleur ogen, waarvan ik de kleur niet duidelijk kan zien. De vrouw draagt een zwarte spijkerbroek en heeft daarop een rood t-shirt aan, waar over ze weer een donker rode lerenvest draagt. Het is een mooie vrouw om te zien.

'Pardon mevrouw, ik ben hier nieuw. Mag ik weten hoe u heet?' vraag ik om haar aandacht te trekken.

'Hoi, ik heet Jean. Ik ben hier de schooldokter, dus als je medische hulp nodig heb kan je naar mij toe. Hoe heet je?' vertelt de vrouw, die dus Jean heet.

'Ik heet Richelle, bedankt voor de informatie mevrouw Jean.' zeg ik netjes en voel een plons water tegen mijn voeten aan komen. Verbaasd kijk ik naar mijn voeten en zie dat ik in een laagje water sta.

'Wat is er Richel?' vraagt John, die zich even stil had gehouden.

'Waarom volgt het water mij?' vraag ik hard op denkend en ik zie John een stapje achteruit doen.

'Wat is er John?' vraag ik een beetje bangig.

'Ik euhm... weet niet of je het door hebt, maar kijk eens achter je!' zegt John geschrokken en ik draai me om. Tot mijn grootste schrik zie ik dat mijn kamer tot aan het plafond vol met water staat. Mijn hoofd slaat op hol en van angst doe ik maar iets. Net zoals wat ik op school had gedaan, doe ik nu weer en ik voel hoe gemene gevoelens mijn lichaam overspoelt.

'Aan de kant jullie?' zeg ik op een kwaadaardige toon en ik zie hoe John, Jean en Lauren op zij deinzen. Dan ren ik weg met het water meenemend, ik verlies het totale controle over mijn lichaam. Wat bezield mij?

Ik ren de trap af en ren naar de voordeur. Voor ik nog de deur kan openen bevries ik. Watte?! Ik probeer me te bewegen, maar ik kan helaas echt niet te bewegen. Via mijn ogen kan ik alleen nog alles volgen. Ik zie hoe er een jongen in een zwart pak voor me komt staan. Hij heeft donkerbruin haar en hazelnootgroene ogen, op zich ziet hij er niet verkeerd uit.

'Wat dacht jij te gaan doen?' vraagt hij aan me en ik wil wat zeggen, maar mijn mond is ook mee bevroren.

'BOBBY, WAT HEB JE GEDAAN?!' hoor ik de stem van John door de hal galmen. Opeens voel ik een warmte, wat mij langzaam laat ontdooien. Zijn al deze mensen ook net zoals mij mutanten?

Ik open mijn ogen en zie dat ik in een kamer lig. Waar ben ik? Meteen ga ik recht op zitten en zie dat ik op een bed lig.

'Hey, gaat alles weer goed met je?' vraagt een jongen, net zoals in mijn droom.

'J- ja, ik denk het wel.' stotter ik een beetje en zie achter de jongen een deur open gaan. Er komen meer mensen binnen en er komt een meneer op me aflopen. Ik kijk hem bang aan, maar hij legt een hand op mijn schouder.

'Richelle, rustig maar. De draak, die heeft jou terug gebracht. 4 jaar geleden, was je hierheen gekomen wegens je rare gedrag. Althans dat vonden jou ouders, hoe gaat het nu met je gedrag?' vraagt de man.

'Beter, ik kan mijn krachten beheersen. De draak heeft mij getraind om sterker te worden.' vertel ik en de man knikt.

'Het is tijd, dat je ook bij de club komt. John vraag jij het, dan gaan wij allen weg.' zegt de man en John knikt met zijn hoofd. Iedereen verlaat snel de kamer en ik zit samen met John voor mijn neus op bed.

'Richelle, wil je in de club van X-men komen?' vraagt John aan me.

'Wat voor club is het?' vraag ik nieuwsgierig.

'Het is een club, waarin je missies krijgt.' vertelt hij en mijn ogen beginnen te twinkelen.

'Ja, dat is geweldig!' zeg ik blij en ik wil hem een knuffel geven, maar hij houdt me tegen.

'Dan heb ik nog een ander vraag, al sinds ik jou ontmoette had ik een bijzonder gevoel bij jou. Maar nadat ik hierheen ben gegaan, kwam ik er achter dat het liefde is. Wil je mijn meisje zijn?' vraagt John en mijn ogen beginnen te fonkelen.

'Ja, dat wil ik heel graag!' zeg ik hyper en we geven elkaar een kus. Ik hoor mensen joelen, maar we trekken ons er niks van aan. We hebben alleen maar oog voor elkaar en ik wil echt alles, maar dan ook echt alles aan hem vertellen: wat er in al die 4 jaar is gebeurd.

EINDE!