Alya,
Yalanların içinde yalanlarla yaşamak değil mi bizim yaşamımız? Doğruların içinde kimsesiz kalmıyor muyuz? Gündüzlerimize gece gözüyle bakıp hayatı farklı görmüyor muyuz?
Gecelerimiz de zaten karanlık...
Rüyalarımız ölmüş,kabuslarımız bizim ona döneceğimiz zamanı beklemiyor mu?
Hayallerimizi çocukluğumuzun kalabalık sokaklarında bırakıp gelmedik mi şimdiye?
Her bir sevdiğimizi başka bir şehirde başka bir yolda bırakıp ilerlemedik mi? Hem onları birbirinden ayırdık hem de kendimizi onlardan uzak tuttuk. Kendimizi yalnızlığa terk edip bıraktık. Bataklık olduğunu anlamadığımız topraklara adım attık batabileceğimizi hiç düşünmeden...
Önümüze çıkan ikazları,tabelaları görmeden ilerlemedik mi?

Bu mu bizim sabahlarımız?
Bu mu canlara kıyacak kadar sevdiğimiz canlarımız?
                 ...