Tale 42
Game of Storms

Makulimlim ang kalangitan subalit hindi nito napigilan ang kasiyahan at pagdaraos sa founding anniversary ng Aurum University.

Maraming stalls na makikita sa kapaligiran.

“Body strengthening potions! Skin Rejuvenating Potions!” anunsyo ng isa sa produkto ng kanilang stall

“Basho Pie! Apple Pie! Melon Bread! Imperial Berry Muffins!”

“Visit our Kittens Cafe!”

“Love Potions available here, opppsss, just kidding, we sell regular potions! But they’re all high quality, hey, dont run away! At least take a look at the products huhu..”

“We have Blueberry Icecream! Strawberry Shortcake! Cranberry Pie! Veryberry Cream! Mix Berry Jam! Snowberry Cake!”

“This blueberry ice cream is good.” Komento ni Stephany sa kinakain na icecream

“This week is so fun. Sana lagi na lang walang klase. Mabuti na lang lagi tayong nakakatakas  sa stall ng klase natin.” Zoe

“We didn’t get to prepare any fancy stall, just a regular potion stall.” Panghihinayang ni Lhey

“We were busy preparing for battle.” Zoe

“Mamaya na ang Game of Storms, we can finally remove these bracelets.” Stephany

“We should go prepare for the Game.” Lhey

“Look at these losers.” Natigilan sila dahil nakasabay nila patungo sa venue ng game ang mga junior alchemists na mag-aaral ni Prof Linda

“Wala man lang ba silang budget para bumili ng matinong alchemist robe para sa Game mamaya?” pangungutya ng isa habang nakatingin sa suot nilang uniporme ng school

“I heard Grandmaster Vermillion and Grandmaster Lambert will spectate later. They are the school’s alumni and esteem guests. Nakakahiya naman sa kanila na hindi man lang nag-effort ang mga papanoorin nila.” Dagdag ng isa

Hindi sila pinansin ng tatlo.. After their near death experience, these group of  thin weakling alchemists are like little kids that they can bully. Why waste time with them right?

“Hmmp! They run away, mga duwag.”

“This is why we’re the best. Prof Linda is the best!”

Hindi pinansin ng magkakaibigan ang mga narinig nila at tahimik na nagtungo sa venue.

“Bakit ganyan ang muka nyo?” tanong ni Dior pagdating nila sa venue

“Nakakairita kasi mga estudyante ni Prof Linda.” Zoe

“Dont mind them, they are probably unaware that it’s harder to hit a smiling face..” Narinig nila ang tinig ng kanilang professor

“What do you mean Prof?” Zoe

“No matter how annoyed you are, it’s hard to slap a smiling face dont you think?” Amara

“Really?” Stephany

“You’ll become the bad guy if you do so. And since they are not smiling but looks annoying, it’ll be easier to slap their faces.” Amara

“You have a point Prof, but we can also use that tactic right?” isang evil grin ang namutawi sa labi ni Stephany

“Yes you can, little devil.” Tugon ni Amara, she’s aware that this brat is planning something. “Anyway, take this.”

Nagningning ang mga mata ng magkakaibigan.

“Is that—Is that alchemists robes?!” excited na tanong ni Zoe

“Yes..” Amara

“It’s a magical robe!” excited na saad ng isa nilang kaklase

“It’s fire proof and it’s soft and velvety on the inside but an impenetrable armor on the outside!” excited na saad ni Oxa

“Where did you get this prof?” curious na tanong ni Lhey

“Somewhere.” Simpleng tugon ni Amara.. Maybe she should conjure one for Aurio too.

“Go on little devils, go change.” Saad ni Amara saka itinuro ang dressing room

Masaya namang sumunod ang nagkakaibigan.

“Welcome to Aurum’s Annual Game of Storms!” boom ng isang tinig sa labas

Maririnig ang masayang sigawan ng mga manonood.

“How nostalgic.” Komento ni Grandmaster Vermillion habang naglalakad sila patungo sa VIP platform..

“I remember joining the Game when we were freshmen students.” Saad ni Grandmaster Lambert

“Yes, yes, I remembered that you even summoned a huge sand storm that time. When it vanished only a few teams were standing strong.” Grandmaster Vermillion

“Lady Charmaine was named  Witch of Miracles after that spectacular battle.” Grandmaster Lambert

“That game strengthen their friendship.” Grandmaster Vermillion

“I remembered my timid sister, she chose to be brave despite her fears.” May pangungulila sa mga mata ni Grandmaster Lambert

Tinapik ni Grandmaster Vermillion ang balikat ng kaibigan. “She chose the correct path and walked with the right people.”

Tumango naman si Grandmaster Lambert. “You’re right.”

“That time, it’s not just the two of us. If only we can turn back time.”  Grandmaster Vermillion

This time si Grandmaster Lambert naman ang tumapik sa balikat ng kaibigan. “Im sure our friend is happy despite what happened.”

“Grandmasters, this way please.” Sabat ng isang tinig

Puno ng paghanga ang mga mata ni Prof Linda.. Agad nyang itinuro ang pinto patungo sa VIP room kung saan malinaw na mapapanood ang Game.

“Thank you.” Pasasalamat ng dalawang Grandmaster saka nagtungo sa silid

Kung magiging apprentice lang sana sya ng kahit isa sa dalawang Grandmaster, siguradong magiging isa syang Grandmaster Alchemist balang araw! Plus her reputation will be elevated.

Kailangan manalo ng kanyang mga mag-aaral mamaya, nang sa ganon ay mapansin din sya ng dalawang Grandmaster.

Simula noong mawala ang magic sa Aralon, marami nang nagbago. Isa na dito ang taunang Game of Storms ng Aurum. Noon ay mga mages ang nagkakampyeon taon-taon. Subalit ito na ngayon ang era ng mga alchemists.

Hindi tulad noon na by team of five ang pagsali, mayroon na ngayong tatlong category ang Game. Individuals, Team at Group Battles.

Sa Group Battles lalahok ang klase ni Amara.

Normally ay kakaunti lamang ang nanonood sa Group battles, mas interesante ang individual or team battles. Subalit dahil sa kumalat na alitan sa panig ng mga mag-aaral nina Amara at Prof Linda, puno ng mga manonood ang Venue para sa Group Battles.

“Let us all welcome the participants for this year’s Game of Storms’ Group Battle!!” boom ng boses ng announcer

Excited na pumasok sa malawak na ring ang bawat kalahok, nakapila sila na parang mga langgam, disiplinado pero masaya.

Lalong na-excite ang mga manonood noong makita ang mga kalahok.

“Sino sa palagay nyo ang mananalo?”
“Syempre ang mga estudyante ni Prof Linda!”
“Dont forget na kasali din dito ang mga senior alchemists pati na rin ang klase ng mga senior assassins!”
“Magkakaharap kaya sa laban ang mga mag-aaral ng bagong prof pati na din mga mag-aaral ni prof Linda??”
“Kawawa sila pagnangyari yun. Lalampasuhin sila ng mga estudyante ni Prof Linda!”
“Ipapahiya lang ng bagong professor ang sarili nya sa pagpapasali sa mga estudyante nya sa Game.”
“Malay nyo may mangyaring himala.”
“Himala? Kapag natuto na sigurong lumipad ang baboy.”
“May isang breed ng baboy sa Uddara na nakakalipad.”
“.......”

“Look, mukang nakinig sila sa payo natin. They wore alchemists robes.” Puna ng isang estudyante ni Prof Linda

“Hi guys! Kumusta naman kayo..” Nakangiting bati ni Stephany

“........” mga estudyante ni Prof Linda

“Brat, goodluck to your students.” Mapagmataas na saad ni Prof Linda

“I should be the one saying that.” Amara

“Hmmmp, if you dont want them to get hurt for real, you can beg for mercy now.” Prof Linda

“Beg for mercy?” nakataas isang kilay na tanong ni Amara..

“Yes, admit defeat and beg for mercy then I will forget all the insults you said before.” Nakangiting tugon ni Prof Linda

“Keep remembering then.” Tugon ni Amara saka sya muling dinedma..

“This brat.” Ngitngit ni Prof Linda

“What a b*tch.” Komento ng isang estudyante ni Prof Linda

Kumunot ang noo ng mga estudyante ni Amara.

Subalit ang nakangiting muka ni Stephany ang nakapagpatigil sa kanila na mag-react.

“Let’s have a harmonious game, okay?” nakangiting saad ni Stephany

Nabakasan ng pagtataka ang muka ng mga mag-aaral ni Prof Linda.

“Impossible!” react nila

“Why not? This is just a friendly competition. Friendship first, competition comes second.” Nakangiti pa ring saad ni Stephany

“........” mga estudyante ni Prof Linda

It’s hard to slap a smiling face.

“She’s right, friendship first, competition comes second.” Sang-ayon ni Zoe

Nakangiting nagpaalam ang mga mag-aaral ni Amara.

What just happened?

Friendship first, competition comes second?

Are they scared that we will beat them up so badly that they are saying this now?

Prof Linda’s students conclude that their opponents are just scared.

Hindi agad nagkaharap ang dalawang panig.

Unang nakaharap ng mga estudyante ni Amara ang grupo ng mga senior Assassins.

It was a death sentence for Amara’s students. Walang umasang mananalo sila.

Pero for some reason, nagawa nilang makipagsabayan sa mga senior assassins pagdating sa physical combat. Naging advantage pa nila ang ilang explosives na mayroon sila!

“Swinerte lang.” Bitter na komento ng isang mag-aaral ni Prof Linda

Nagpatuloy ang mga laban.

Normal lamang ang abilidad na ipinapakita ng mga mag-aaral ni Amara habang gumagamit naman ng mga high class potions for recovery and healing ang mga mag-aaral ni Prof Linda.

“Para sa semi-final Round, maghaharap ang Team Eclipse and Team Linda!” boom ng boses

“..........” mga manononood

Paano nakaabot sa semi finals ang grupo na minamaliit nila kanina?

“May nangyari ngang himala.”
“Sabi ko naman sayo may lumulipad na baboy sa Uddara.”
“Kung sino man ang mananalo sa laban ay haharap sa mga senior alchemists sa Finals.”
“For sure naman mananalo ang mga estudyante ni Prof Linda.”
“Sigurado!”

“Hi guys! So nakaharap din namin kayo.” Excited na bati ni Stephany

“Sinuwerte lang kayo para makaabot dito.”

“Bakit ang sungit nyo? Feiendship first, competition comes second.” Paalala ni Zoe

“Tsk.. Naduduwag lang kayo kaya nyo sinasabi yan.”

“Is that what you thought? Well, this time, seseryosohin na namin ang laban.” Tugon ni Lhey

Nagtaka ang lahat ng mga manonood kung bakit nag-umpisa nilang hubarin ang mga bracelet na kanilang suot.

“Ano yun?”
“Bracelets? Bakit nila tinatanggal?”
“Ngayon lang ba nila narealized na nakakasagabal sa laban ang accessories?”

Natahimik ang buong venue noong itinapon ng magkakaklase ang mga bracelets nila sa labas ng ring.

Tila yumanig noong maglanding ang mga bracelets sa labas ng ring. Umangat ang  alikabok. Natahimik ang lahat.

G-gaano kabigat ang mga bracelets na yun para mayanig ang lugar?!

“I feel so light.” Komento ni Zoe

“Feeling ko lumilipad ako sa alapaap.” Stephany

May hindi magandang kutob si Prof Linda..

“Let the Battle begin!”

BOOM!

Isang mag-aaral ni Prof Linda ang lumipad palabas ng ring.

Hindi nila maunawaan kung ano ang nangyari.

“Opppss.” Saad ni Zoe

She kicked the student and was shocked by how strong and how fast she is!

Her heart is beating so fast out of excitement!

This feels awesome!

“Oh my gosh! This is so much fun!” excited na saad ni Stephany, noong tumalon sya ay feeling nya may spring sa kanyang paa. Ang gaan ng pakiramdam nya.

Sa isang iglap, napuno ng kaguluhan ang ring.

Explosions.

Broken bones.

Burt skin.

Students sent flying out of the ring.

The students of Professor Linda wanted to scream.

What about the harmonious game?

Friendship first, competition comes second?

With such cruel methods of fighting, some would think that these guys are taking revenge for the murder of their father!

Stephany gave a sweet smile as she broke an opponents arm.

Dior kicked a student out of the ring mercilessly, face slapping first on the ground.

Oxa have an apologetic look on her face, but she didnt even blink as she punch a guy on the face knocking him out cold.

Lhey have a bored look on her face as she gave a round-house kick that sent a student flying out of the ring.

Zoe is unaware, but she performed the forbidden technique, the Thousand Years of Death Jutsu.

Professor Linda’s students cried out in pain.

F*ck the competition!

F*ck Professor Linda’s reputation!

These guys are monsters!

Devils!

This is a one sided beating!

It shouldn’t be a surprise, Amara’s little devils won the Game of Storms.

~~~~~~~~