Po trzydziestu minutach do salonu weszli Avengersi. Na szczęście już czyści.

Przytuliłam się z tatą.

- Dlaczego nie powiedziałaś, że przyjeżdżasz dzisiaj? - zapytał tata.

- Niespodzianka? - odpowiedziałam.

- Następnym razem uprzedź - powiedział tata - Wtedy nie zostaniesz takiego bałaganu.

- Ale to było fajne - powiedział Ash.

- I jeszcze wy tak bez Richelle - powiedział André śmiejąc się.

Wszyscy siedzieliśmy na kanapach.

- Robimy imprezę? - zapytał Stark.

- Impreza? Ja z chęcią - powiedział bardzo zainteresowany Chris.

- Ty zawsze jesteś chętny na imprezę - powiedziałam.

- Imprezy u nas to dopiero imprezy - powiedział Max, a potem dopiero się skapnął co powiedział - Oj, przepraszam.

- Jakie imprezy?! - krzyknął tata.

- Żaadne - powiedziałam specjalnie przeciągając drugą literę.

Ale to prawda. Imprezy, które organizowaliśmy u nas były, jak to powiedzieć, nawet lepsze niż u Starka.

Tata popatrzył na mnie groźnie.

- No, dobra. Były imprezy, ale lepsze niż u Starka - powiedziałam.

- Jak to lepsze niż u mnie?! - powiedział Stark praktycznie krzycząc.

- Wilki nie upijają się tak szybko - powiedziałam - Jak kiedyś próbowałam ustalić swój limit to film urwał mi się po dwudziestu sześciu kieliszkach czystej.

Usłyszałam gwizd Starka i Bartona.

- Nie źle - powiedział Clint.

- To co impreza? - zapytał ponownie Stark.

- Ja odpadam i wy też - wskazałam na moich ochroniarzy.

- Dlaczego? - zapytał Max.

- Zapomnieliście już? Przecież jutro wybieramy się do domu głównego tutejszej watahy - powiedziałam.

- Po co? - zapytała Natasha.

- Kilka mało ważnych spraw - odpowiedziałam - A wy byliście ostatnio na jakiejś misji?

- Nie, ale coś czuję, że niedługo będzie misja - powiedział Banner.

- A jak tam sytuacja z tymi dwiema watahami, co chciały się pozabijać? - zapytała Natasha.

- Co jakiś czas wysyłam do nich swoich ludzi i sytuacja się uspokoiła. Chyba się przestraszyli tym co im powiedziałam - rzekłam.

- A co im wtedy powiedziałaś? - zapytał tata.

- Och, tylko, że zmienię alfę w ich watahach - odpowiedziałam.

- I tylko tyle? - zapytał trochę zdziwiony Stark.

- Tylko tyle? Wiesz pan co oznacza zmiana alfy w stadzie? - zapytał trochę oburzony André.

- Niee - powiedział zgodnie z prawdą Tony.

- Jeśli alfa w stadzie zostaje zmieniony to oznacza degradację wilka do najsłabszej omegi, a to największa zniewaga dla wilka - wyjaśnił André.

- I ty tak możesz? - zapytał tata.

- Ja mogę wszystko - powiedziałam.

- Nie możesz mieć wszystkiego - powiedziała Wanda.

- To prawda, ale jeśli bym chciała to nawet mogłabym przejąć firmę Starka - odpowiedziałam z lekkim uśmiechem na twarzy.

Doskonale wiem, że Stark przez to trochę mnie znienawidzi, ale cóż, mam teraz coś czym straszyć Starka.

- Nie zrobisz tego! - krzyknął trochę wielce oburzony nasz miliarder.

- Spokojnie, nie chcem mieć twojej firmy. Po co mi ona? Jeśli będę chciała od ciebie broń to ją sobie kupię. Wilki to jedne z najbogatszych osób - powiedziałam.

- Dobra, bądź już cicho. Odechciało mi się ciebie słuchać - powiedział obrażony nadal Stark.

Czasami zachowuje się jak małe dziecko, które nie może dostać zabawki.

Każdy słysząc naszego kochanego Starka zwijał się ze śmiechu po podłodze.