Een zoemend geluid kwam dichterbij. Geïrriteerd sloeg Abigail op de plek waar de mug ging zitten. Het geluid was abrupt weg. Ze kreunde. Langzaam bewoog ze haar hoofd naar rechts, waar de wekker stond. Ze was een uur te vroeg wakker geworden door die rotmug. Waarom bestonden die beesten ook al weer?

Slapen kon ze niet meer. De dekens sloeg ze van haar af en ze zette beide benen op de grond. Ze duizelde even, iets wat ze vaak had als ze te snel omhoog kwam. Zuchtend drukte ze haar hand tegen haar voorhoofd.

Oh ja, de ontgroening. Fijn. Dit keer kwam de koppijn dus door een kater.

De stem van haar moeder galmde door haar hoofd. 'Niet te veel drinken! En als je je niet hebt kunnen beheersen, weet dan: ik ben erg teleurgesteld. Maar goed, nu het te laat is... Drink maar veel water. Al verzuip je er in.'

Water. Dat had ze nodig. Ze stond op en liep naar het wastafeltje in de kleine badkamer. Hij was niet ruim, maar in ieder geval hoefde ze geen badkamer te delen. Ze had dan wel minder ruimte over voor andere dingen, maar de privacy die ze daarvoor in de plaats kreeg was genoeg.

Gulzig dronk ze grote slokken water. Heerlijk. Ze zette de plastic beker terug op het dunne randje van de wasbak en keek in de spiegel. Snel haalde ze een hand door haar haar, voor ze terug in haar "slaapkamer" stond.

Abigail trok een snel bij elkaar geraapt setje kleding aan en liep met badslippers aan haar voeten half-struikelend naar de gezamenlijke keuken. Ze pakte twee sneetjes brood en belegde die met kaas en pindakaas. Met een beker melk erbij liep ze terug naar haar eigen kamer.

Ze schoof wat oude kruimels van het bureau af en zette haar eten neer. Ze moest het echt eens even grondig gaan schoonmaken. Het drong nu pas echt tot Abigail door dat het anders zou zijn, zo zonder haar moeder. Ze was toen ze thuis woonde geheel afhankelijk van Dolores als het ging om koken, schoonmaken, de was doen, alles. Nu zou ze het allemaal zelf moeten bijhouden. Een moeilijke taak, maar ze had nog genoeg tijd om het te leren. Met negentien jaar was ze nog jong, je hoefde dan ook niet gelijk alles zelf te kunnen.

Nadat ze haar ontbijt op had zette Abigail alles in de vaatwasser en ging ze naar de kamer van Sanna. Haar half slapende vriendin deed de deur in een klein kiertje open. 'Beter ben j- Abi!' Ze deed de deur verder open. 'Ik dacht dat je iemand anders was, haha. Jij bent natuurlijk altijd welkom. Zelfs als ik lig te neuken,' vervolgde ze met een serieus gezicht.

'Ehm dat liever niet San...' Abigail barstte in lachen uit.

'Ja je hebt gelijk. Iets te intiem misschien.'

Sanna liet zich neervallen op haar tweepersoonsbed, dat haar kamer er een stuk kleiner op maakte. 'Ik snap nog steeds niet dat je voor een tweepersoonsbed hebt gekozen,' zei Abigail terwijl ze erop ging zitten. Ze keek het kamertje nog eens goed door. Er stond een klein tafeltje, dat haar bureau moest voorstellen. Zij had geen douche, alleen een toiletje met iets wat je zou kunnen zien als een wastafel. Het was meer een kraan met een bak eronder.

'Omdat ik plek wil hebben voor een jongen, natuurlijk.'

Abigail sloeg zichzelf op haar voorhoofd. 'Oh god Sanna, kan je dan aan niks anders denken? Als ik bij een jongen wil slapen doe ik dat gewoon bij hem thuis.'

Het was stil aan de overkant. Sanna wist niet wat ze moest antwoorden. 'Tja jij denkt gelijk daaraan, ik dacht meer aan iets serieus ofzo. Kweenie.'

Abigail haalde haar schouders op. 'Ik zou het bijna geloven meis, ga zo door. Jij en een vaste relatie? Laat me niet lachen. '

Het volgende moment werd ze geslagen met een kussen. 'Kuthoer die je bent,' zei haar vriendin, die heus wel wist dat Abigail gelijk had. Haar middelbare schooltijd was een grote jongen-chaos. Knipperlichtrelaties, scharreltjes van een dag, duizenden relaties die op magische wijze stukliepen... Noem maar op.

Abigail pakte een ander kussen en sloeg terug. Ze wist dat ze sterker was en Sanna ongetwijfeld ook. Al snel gaf ze het dan ook op, om vervolgens te doen alsof het nooit was gebeurd. Ze sneed een ander onderwerp aan. 'Wanneer hebben we nou ons eerste college? Hoe laat is het eigenlijk?' Sanna stond op en liep naar haar telefoon toe. Ze krabde op haar hoofd terwijl ze de agenda bekeek. 'Om half één. Het is nu kwart over elf.'

Abigail liet zich van het bed afrollen. 'Dan ga ik me maar eens klaarmaken. Kom je straks naar mij?' Sanna knikte als antwoord.

Nog steeds een beetje licht in haar hoofd liep Abigail naar haar kamer, die niet meer dan twintig meter van die van Sanna vandaan was.

Gelijk trok Abigail allerlei kleding uit haar kast. Ze kon er wel uren over doen om een simpel setje kleding uit te zoeken. Dat was ook de reden dat ze vroeger op de middelbare school de avond ervoor al haar kleding uitzocht voor de volgende ochtend. Het bespaarde haar veel tijd, die ze toen nog extra in haar bed kon doorbrengen.

Na enkele minuten werd er alweer op de deur geklopt. Gefrustreerd opende Abigail de deur op een kiertje. Ze had enkel haar ondergoed aan. 'Kom snel binnen San ik ben half naakt.'

Abigail draaide zich pas te laat om. Langzaam gloeiden haar wangen rood. Sanna stond niet in de deuropening, maar een jongen. Eentje die ze nog niet eerder had gezien. Gegeneerd trok ze de eerste de beste jurk aan, om zich te bedekken. Het ging alleen niet snel genoeg en met veel gestuntel. De jurk bleef een beetje bij haar hoofd haken, waardoor het veel te lang duurde. In die tijd had hij haar al helemaal in zich op kunnen nemen.

'Ehm kan ik je helpen?' vroeg ze nadat ze zich, aangekleed en al, weer naar hem toe had gedraaid. De jongen moest zich even herpakken voordat hij begon te spreken. Abigails wangen waren nog steeds zo rood als appeltjes.

'Ik kwam je er even op wijzen dat je de vaatwasser de volgende keer aanzet als je ziet dat hij vol is. Ik zag je weglopen zonder dat te doen nadat jij je spullen er in had gelegd.' Hij krabde achter zijn oren en zijn blik verplaatste zich van de grond naar Abigails ogen.

'Oeps, zal ik doen haha.'

De jongen liep weg, sloot bijna de deur, maar bedacht zich net op het laatste moment. 'Oh ja, ik zou niet meer zo snel de deur opendoen als je in je bh staat. Is maar een tip.' Hij knipoogde en deed daarna de deur achter zich dicht. Abigail wachtte totdat zijn voetstappen waren weggestorven en begon toen keihard te lachen. Ze sloeg haar hand voor haar mond en keek zichzelf aan in de spiegel.

'Dom wijf,' zei ze tegen zichzelf.

Ze liet haar blik over de rest van haar lichaam glijden In ieder geval had ze nu wel een jurk, al had ze die geheel willekeurig gepakt. Hij stond haar eigenlijk niet bepaald verkeerd.

Toen Sanna eindelijk naar haar toe kwam vertelde ze haar over de bijzondere ontmoeting. Sanna had vol ongeloof geluisterd. Ze steunde met haar hoofd op haar hand en keek haar met grote ogen aan. Misschien was ze zelfs een beetje jaloers, je wist maar nooit bij haar.