Amara's POV

"KAINAN NA!" sigaw ni Josh habang may dalang basket na puno ng pagkain. Yan ang gusto ko eh hahaha. Kanina ko pa kaya yang inaabangan. Kumain na kami at nagkwentuhan lang ng mga kung ano ano.

"Guys yung pangako natin ah! Walang iwanan!" Sabi ni Ate Rein.

"Subukan niyo lang talaga, makakatikim kayo sa'kin," banta ni Jen na ikinatawa ko na lang.

Madilim na dito sa bundok at ready na rin ang mga tent. May bonfire din sa gitna namin dahil medyo malamig ang hangin dito.

"Ara, I can't really believe na sobrang lakas mo pala. Who would have thought na ang mukhang anghel na katulad mo ay kayang pabagsakin ang Great Fire Prince of Phyrania?" Jen said while looking at Blaz with her teasing smile. "Akala ko kasi noon, wala ng makakatalo sa lalaking yan, pero ng dumating ka, he loses, instantly."

"Oo nga girl! You are so astig kaya. You lose, Fire Prince," Gail said while laughing her ass off. Ginaya pa ang pamatay na linya ko. I looked at Blaz and there I saw him looking at me intently. Mukhang wala siyang pakialam sa usapan nila.

"May pa-basta ba turuan niyo ako ka pang nalalaman diyan ah. Eh mas malakas ka pa pala sa'men!" Josh complained making me laugh a little. "Ako na lang ang turuan mo ha?" he said, and I nodded in response.

"Pero Amara, totoo bang mortal ka lang? because your aura tells the opposite," Vinn asked.

"Syempre naman. Siguro dahil nagkaroon rin ako ng training kay Tita Zelle bago ako pumunta dito, kaya medyo malakas ang aura ko, pero I can assure you. I am really a mortal," I said but he doesn't look convinced. "At hindi ako ampon kung yun ang iniisip mo. I can prove to you that. I even saw my first picture when I was born by my Mama," I added kaya wala na siyang nagawa kundi tumango.

"Ano ba kasing problema mo Vinniel ha? Bakit mo pinipilit na hindi mortal si Ara?" nakapameywang na tanong ni Jen na ikinasimangot ni Vinn.

"Pano ba naman kasi, I feel like she is more than what we knew. Parang mas mataas siya sa atin at hindi siya ordinary lang," sagot niya na ikinangiwi ko na lang.

"Hindi nga daw diba? Kaya wag mo ng ipilit---"

"I can feel it too," Blaz interfered dahilan para malipat sa kanya ang atensyon ng lahat.

"O diba? Sabi ko sa'yo babe eh," Vinn said.

"Anong ibig mong sabihin bro?" tanong ni Phil na katabi ko ngayon.

"I can see Nate in her," he answered making them gasped in surprise. I crease my brows because of confusion. Nate? Yung prinsesa ba nila? The Princess Natara?

"Pero bro, I know that they are both beautiful, pero ang layo ng itsura nila. At isa pa, the princess has gold hair, diba?" Phil said. "Pati diba sabi niya mortal talaga siya?" he looked at me and I nodded to tell them it's true.

"Oo nga Xander, our princess is very timid and elegant. Sigurado ako, hindi siya si Natara. Kahit magka-rhyme pa ang pangalan nila. Sa takaw ba naman niyan," Josh shakes his head. Wow ha. Nahiya naman ako sa kanya. I narrowed my eyes on him pero tinawanan lang niya ako.

"Oo na! Nagtanong lang naman ako, andami niyo na kaagad nasabi. Matulog na nga tayo," natatawang saad ni Vinn bago hilahin si Jen papunta sa tent ng girls. Pagkatapos ay pumasok na rin siya sa tent nila para makapagpahinga na kasama si Josh.

"Rein girl let's go inside na rin. Inaantok na rin ako eh," Gail said before dragging Ate Rein inside. Pumasok na rin si Phil sa tent niya pero lumabas uli siya ng makitang hindi sumusunod si Ella sa kanya.

"El, akala ko ba sa'kin ka tatabi? Pinilit mo pa ako diba? Tara na!" he said but Ella shook her head.

"Kay Ara na lang pala ako tatabi. Si Xander na lang ang isama mo diyan," Ella said before dragging me inside our tent. Nagtaka pa ako dahil hindi naman ganun ang normal na boses niya. It feels sad and tired.

Pagpasok na pagpasok namin ay agad siyang humiga at pumikit. Hindi na lang ako nagtanong dahil nirerspeto ko siya. Ayoko naman manghimasok sa problema niya.

Humiga na lang rin ako at pumikit, pero lumipas ang ilang sandali at hindi pa rin ako makatulog. Hindi kasi mawala sa isip ko ang sinabi ni Blaz kanina eh.

"I can see Nate in her."

Kaya ba siya ganun makitingo sa akin dahil akala niya ako ang prinsesa niya? Kaya ba sobra palagi ang pag-aalala niya? Hays. Sorry na lang siya kasi hindi ako yun. She's dead, at hindi na sya babalik.

Bumangon na lang ako at naglakad-lakad. The wind is so cold but calming. Pumunta ako sa batong inukitan namin kanina. I looked at it and I smiled. 'We will never be apart, whatever it takes.' Sana nga.

I walked towards the cliff and looked down at the city lights of Telarria. Mas maganda palang pagmasdan kapag gabi. I closed my eyes and inhaled the fresh air. This feels so refreshing.

Mayamaya ay naramdaman kong may yumakap sa akin patalikod. I didn't bother looking because I knew well who he is. I perfectly memorized his scent, his built, everything about him. He rested his chin on my shoulders dahilan para maramdaman ko ang hininga niya.

"Why aren't you sleeping?" he asked while inhaling my hair.

"Ikaw rin naman," natatawang sagot ko. After that, a moment of silence comes between the two of us until I decided to break it. "Blaz," I called.

"Hmm?"

"May I ask you a question?"

"Go on baby," he said making me smiled a little.

"Why can you see the princess in me?" I asked while still looking at the city lights. I felt him tightening his hug before answering me.

"I like myself better when I'm with you, just like what I felt when I'm with her," he said. "Both of you can make me feel all the emotions I never imagined I will experience. Both of you can make me crazily worried every time you're not in my sight."

I turned around and look at his captivating eyes, while he snaked his hand on my waist, still not letting go of me. "Both of you can make me laugh so hard with tears coming out of my eyes because of intense happiness. You can also catch me off guard with the things you say and do just like her," he continued bago idikit sa akin ang kanyang noo. "But don't think I'm treating you like this just because I'm seeing her on you. You are special to me, and I love every moment I spent with you."

"Thank you," he said, "Thank you for helping me to overcome my past," he whispered. I caressed his face and smiled sincerely.

"Thank you for letting me help you," I said making him smile too. Pinaglayo niya uli ang noo namin at tiningnan ang mukha ko.

"How are your wounds by the way?" he asked while examining my body.

"It's fine, magaling na!" nakangiting sagot ko na lang.

"I'm sorry for hurting you," he said making me stifle a smile. "What's funny?" takang tanong niya habang hinahawi ang mga takas na buhok sa mukha ko.

"Sinadya kong hindi umiwas dun sa fire bolt para matalo kita," natatawang sambit ko dahilan para kumunot ang noo niya.

"What?! You were hurt just because of that?! Sana sinabi mo na lang! I would have let you win if that's what you want!" inis na sigaw niya na ikinangiwi ko.

"Sorry na! Di ko na uulitin. Promise!"

"Tss."

"Blaz, sorry naaaa." Bumitaw na siya yakap at lumayo ng konti sa akin. Galit na nga.

"Baby ko?" lambing ko sa kanya pero walang effect. Nakatalikod siya sa akin kaya di ko makita reaction niya. Tiningnan ko yung baba. Malalim lalim ang babagsakan kapag may nahulog.

"Sorry na please. Blaz naman! Tatalon ako diyan kapag di mo ako pinatawad," banta ko sa kanya.

"Do what you want," cold niyang sabi na ikinasimangot ko. Grr! Sorry na nga eh!

"Edi goodbye na." Pilit kong pinalungkot ang boses ko para magpaawa. Fighting! Kaya yan! "Ayaw mo na siguro akong makita," pagpapaawa ko. Ng hindi pa rin siya lumingon ay tumalon na ako sa cliff. Mabilis na bumulusok ako pababa at di ko na napigilan ang mapasigaw. Mapasigaw dahil sa sarap ng pagtama ng hangin sa balat ko.

"KYAHHHHHHHHHH!!!"

"Damn it! Sh1t!" mura ni Blaz kahit malayo na ako sa kanya. Bahala siya diyan. Kita kong nagdadalawang isip na siya kung tatalon din siya o hindi.

"I'MMM SORRYYYY NAAA!!!" malakas na sigaw ko pa. Pumikit muna ako at dinama ang hangin. Nang medyo malapit na ako sa lupa, nagteleport ako pabalik sa taas ng bundok. Ang saya! Ulitin ko kaya? 

Nalaman ko kasi na gumagana pa rin pala ang anklet ko sa bundok na ito ng makita ko si Ice, which is odd. Kaya, kaya kong magteleport. Well, I guess it can't disable a legendary item?

Kita kong tatalon na sana si Blaz pero napigilan ko siya. Hinawakan ko ang kamay niya para hindi siya mahulog. "Huy! Anong ginagawa mo?! Bakit ka tatalon?!" natatawang tanong ko.

"Fvck! Why the hell did you jump on that fvcking cliff?! Are you crazy?!" sigaw nito sa akin. Ramdam ko ang kaba at takot niya dahil sa ginawa ko.

"Sorry naaaaa," pagpapaawa ko sa kanya. Bigla naman niya akong hinatak at niyakap ng mahigpit. It feels so warm and comfortable in his arms.

"Don't you dare do that again! You scared the hell out of me!" takot na sigaw niya at mas lalong hinigpitan ang yakap sa akin.

"So pinapatawad mo na ba ako?"

"Why would I?"

Napasimangot ako muli dahil sa sinabi niya. Paasa siya! Akala ko okay na eh! Bumitaw na ako sa yakap niya at tumalon muli. Pero this time, kasama siya. Hawak ko kaya ang kamay niya. "Tangina!"

"PINAPATAWAD MO NA BA AKOOO!?" malakas na sigaw ko sa kanya habang patuloy lang kami sa pagbulusok pababa.

"WHY WOULD I FORGIVE YOU, IF I'M NOT EVEN MAD AT YOU?!" sigaw niya din na ikinasingkit ng mata ko. Parang hindi kapanipaniwala. Nakakapagduda.

"TALAGA BAAAA?!" nakangiting tanong ko. 

"OO NGA!" inis na saad niya na ikinatawa ko. Nasa ilalim ko siya at ako yung nasa taas habang bumabagsak kami kaya hinawakan ko ang batok niya at niyakap siya habang bumabagsak kami.

"WE'RE FALLING TOGETHER ALEXANDER BLAZ! AYOS LANG BA SAYO YUN?!" natatawang sigaw ko habang nakayakap pa rin sa kanya. Malapit na kami sa baba dahil nakikita ko na ang lupa.

"MATAGAL NA AKONG HULOG, IKAW LANG NAMAN ANG HINIHINTAY KO!" sigaw niya na ikina-iling ko. Hahahaha! Hulog dawww. Ngumiti ako sa sagot niya at bumalik na sa taas.

"DAMN! You're really crazy!"

"Blaz, hindi ka na galit sa akin?" tanong ko ng makitang nakarecover na siya. Hinawakan niya ang magkabilang kamay ko at tinitigan ako.

"You are my happiness Amara, how can I get mad at you, if you're the one who makes me happy?"

______mistyrhynn______