(Όσοι διαβάζετε την ιστορία μου θέλω να ξέρετε πως σας ευχαριστώ θερμά, σημαίνει πολλά για εμένα γιατί αγαπώ το ALIVE και λατρεύω να γράφω κάθε κεφάλαιο, κάθε στιγμή. Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο αυτό. Το mention πάει στην biggest fan μου 'NiallerBieber' όπου περίμενε αγωνιωδώς το κεφάλο αυτό! Ακούστε το τραγούδι για συνοδεία όπως πάντα και πείτε μου την γνώμη σας στο τέλος. Καλό σας διάβασμα!)

*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο:

Katy Perry-E.T.*

___________________________________________________________

«Μα γιατί να με μισείς αδερφούλα μου; Μαζί δεν τα κάναμε όλα; Α και τι είναι αυτά εκεί μπροστά σου διαμαντένια σκουλαρίκια; Πόσο να κερδίζουν αυτά εάν τα πουλήσουμε και αυτά ή μήπως όχι, μπορούσε να κλέψουμε πάλι όπως κάνουμε κάθε μήνα τα λεφτά του όμορφου σγουρομάλλη σου, ε; Τι λες;» η φωνή του ακούστηκε γεμάτη ειρωνεία.

Η Eva δάγκωσε το κάτω χείλος της και τα χέρια της σφίχτηκαν σε γροθιές, αναστέναξε και γύρισε να του μιλήσει ήρεμα χωρίς να του ορμίσει. -όπως ήθελε πραγματικά-

«Άκου με για τελε-» τα λόγια της σταμάτησαν μόλις γύρισε το σώμα της προς το μέρος του. Πίσω από τα σκούρα καστανά μάτια του Michael, υπήρχαν δύο πράσινα σκοτεινά μάτια όπου την κοιτούσαν με μίσος, με λύπη, με απογοήτευση, με δυσπιστία, με οργή.

«Ηa-Ha-Harry..» μουρμούρισε αργά με πόνο, αφού οι συλλαβές βγήκαν μετά βίας από το στόμα της.

Ο Michael γύρισε σοκαρισμένος και κοίταξε τον Harry η πόρτα έκλεισε και ο Harry ξεφύσησε ήρεμα-έτσι τουλάχιστον έδειχνε- καθώς της κλείδωνε αργά. Το σώμα του μετακινήθηκε σαν αστραπή από την πόρτα προς τον Michael, τα χέρια του τον έπιασαν από τον γιακά και τον κώλυσαν πίσω στην τεράστια βιβλιοθήκη,

«Ποιοι στο διάολο είστε; Τι θέλετε από την ζωή μου;» του ούρλιαξε στο πρόσωπο του.

Ο Michael σοκαρισμένος προσπαθούσε να ξεφύγει από την λαβή του αλλά ήταν αδύνατον, πως κανείς μπορούσε να σωθεί από τον ίδιο τον λύκο, γιατί κάπως έτσι είχε ‘μεταλλαχτεί’ ο Harry εκείνη την στιγμή, σαν έναν οργισμένο λύκο που ήθελε να σκίσει κάθε σάρκα γύρω του.

«ΠΕΣ ΜΟΥ! ΠΕΣ ΜΟΥ!» συνέχιζε να ουρλιάζει καθώς τον τράβηξε και τον πέταξε πάνω σε ένα έπιπλο στα δεξιά του.

«Πες μου πριν σε σκοτώσω εδώ πέρα!» του φώναξε και αμέσως η γροθιά του βρέθηκε με δύναμη στο σαγόνι του.

«Ποιοι στο διάολο είστε; Τι θέλετε από εμένα;» ούρλιαξε στην κορυφή της φωνής του ενώ τον τράβηξε από το πανωφόρι του και τον πέταξε στο  πάτωμα κλωτσώντας τον και βρίζοντας τον.

Η Eva όλη αυτήν την ώρα καθόταν σοκαρισμένη στην άκρη του γραφείου της δίχως να μπορεί να συνηδειτοποιεί τι γίνεται, έπρεπε όμως να κάνει κάτι. Έτρεξε και έπεσε πάνω στον Harry, τραβώντας τον και προσπαθώντας να τον σταματήσει,

«Άστον! Άστον!» φώναζε με τα δάκρυα να τρέχουν σαν ποτάμι στο πρόσωπο της ενώ ο Harry κουνιόταν σαν μανιακός για να την διώξει από πάνω του...Όταν τα κατάφερε το μικρό καμωμένο σώμα της Eva έπεσε κάτω, με την πλάτη της να χτυπάει στην άκρη της τεράστιας βιβλιοθήκης και το κεφάλι της να αγγίζει έντονα την άκρη μιας λαβής ενός συρταριού από όλο το έπιπλο.

Τα μάτια της έκλεισαν για λίγο και μόλις τα ξανά άνοιξε έβλεπα τα πράγματα θολά να μετακινούνται κατά κάποιον τρόπο μπροστά της. Τα έκλεισε και μόλις τα ξανά άνοιξε είδε τον Harry να κλωτσάει τον Michael και να ουρλιάζει ενώ εκείνος σπαρταρούσε κάτω ξαπλωμένος στο έδαφος.

Χλωμός, χωρίς καθόλου δυνάμεις. –μια ανάμνηση ‘άγγιξε’ το μυαλό της- Μα φυσικά ήταν η δεύτερη φορά που έβλεπε τον Michael σε τέτοια κατάσταση, η δεύτερη φορά. Δεν θα άφηνε να συνεχιστεί άλλο αυτό..Το αριστερό της χέρι ακούμπησε πίσω στο έπιπλο και προσπάθησε να σηκώσει το σώμα της για να τρέξει πάλι προς το μέρος τους.

Προχώρησε και αμέσως ‘έμπηξε’ τα νύχια της στο πάνω μέρος της παλάμης του Harry προσπαθώντας να του αποσπάσει την προσοχή και να τον τραβήξει πάνω από το ανύμπορο σώμα,

«Άφησε τον Harry, άφησε τον αγάπη μου..Ασ-» το χέρι του Harry μέσα σε κλάσματα δευτεροπλέπτων ακούμπησε το μάγουλο της Eva έντονα και αμέσως το σώμα της βρέθηκε βήματα μακριά του,

«Μη..με ξανά αποκαλέσεις έτσι!» γρύλισε έντονα..

«Τι έκανες;» τον κοίταξε έκπληκτη από την κίνηση του αυτή ενώ η αριστερή της παλάμη έτριβε το μάγουλο της αργά,

«Τι έκανα;» την ρώτησε κόκκινος από την οργή, λίγο ακόμα και πίστευε πως από τα αυτιά του θα έβγαιναν καπνοί και το στέρνο του θα ανατιναζόταν από τον θυμό.

«Είχες πει πως ποτέ δεν θα με πλήγωνες..» κούνησε το κεφάλι της καθώς τα δάκρυα πύκνωσαν στο πρόσωπο της,

«Είχες πει..πως ποτέ δεν θα με κορόιδευες, ούτε θα μου έκρυβες κάτι; Πως με αγαπάς αληθινά!» ούρλιαξε και άρχισε να την πλησιάζει απειλητικά.

«Είδες λοιπόν..» το σώμα της ακούμπησε πίσω στον κρύο τοίχο και το δικό του ‘ένωσε’ το δικό της.

«Κανένας. Δεν. Τήρησε. Αυτό. Που. Υποσχέθηκε.» μίλησε έντονα μέσα  από τα δόντια του ενώ η ανάσα του χτυπούσε το πρόσωπό της.

«Δεν αξίζει ούτε να κλαις. Μωρό μου..» οι δύο τελευταίες λέξεις βγήκαν γεμάτες αηδία από το στόμα του καθώς το χέρι του χάιδεψε ίσα ίσα το αναψοκοκκινισμένο μάγουλο της.

«Με αηδιάζεις..» συνέχισε να της λέει βαριά ενώ εκείνη προσπαθούσε να κρατήσει τους λυγμούς της.

«Άσε τον Michael, θα στα πω όλα ε-» η τρεμάμενη φωνή της κόπηκε όταν η πόρτα άνοιξε ξαφνικά και δύο security μπήκαν μέσα στο γραφείο της Eva,

«Harry! Τι στο καλό έγινε εδώ; Γιατί ήταν κλειδωμένα; Τι συνέβη;» ρώτησε ο ένας από αυτούς έντονα ενώ το βλέμμα του πήγε από τον Harry στην Eva και έπειτα στον Michael που βρισκόταν στο πάτωμα.

«Πάρτε αυτόν και πετάξτε τον έξω!» δήλωσε αυστηρά και πλησίασε τους άντρες που σηκώνανε τον Michael,

«Δεν έχουμε τελειώσει εμείς ακόμα! Ότι μου πήρατε θα τα ξεπληρώσετε χοντρά! Και εάν όχι..τότε στην φυλακή..Μέχρι τότε να μη σε ξαναδώ μπροστά μου!» τον έφτυσε κυριολεκτικά στην μούρη,

«Φτάνει Harry!» είπε ο μεγαλόσωμος άντρας με το όνομα ‘Paul’ πάνω στην εργασιακή στολή του.

«Πετάξτε τον έξω!» τόνισε για ακόμη μια φορά, πριν οι δύο άντρες μαζί με τον Michael βγουν από το γραφείο...

Έπειτα οι γροθιές του πιέστηκαν και βαθιές ανάσες έβγαιναν από τα πνευμόνια του ενώ τα μάτια του είχανε κλείσει από έναν ξαφνικό πόνο που ένιωθε στο στέρνο.

«Όσο για εσένα!» γύρισε απότομα προς την Eva δείχνοντας τη με το δείκτη του,

«Θα έχεις την ίδια τύχη με τον αδερφούλη σου-ειρωνία-. Απολύεσε. Εξαφανίσου τώρα.» τόνισε και μόλις πήγε να φύγει το χέρι της έσφιξε το μπράτσο του,

«Τι διάολο κάνεις;» τινάχτηκε και την κοίταξε έντονα.

«Κάνε ότι θες, χτύπα με, απόλυσε με..αλλά θα με ακούσεις πρώτα!» του είπε έντονα ενώ εκείνος γέλασε ειρωνικά και πήγε να φύγει για ακόμη μια φορά.

Όμως το χέρι της τώρα τον τράβηξε πιο σφικτά αυτήν  από την προηγούμενη φορά,

«Το εννοώ..κάνε ότι θες..αλλά δεν θα με αφήσεις να φαίνομαι σαν ηλίθια σε όλο αυτό! Ότι όλα ήταν ψέματα, ότι δεν νιώθω τίποτα! Θα ακούσεις όλη την αλήθεια!» του είπε αυστηρά και εκείνος ξεφύσησε.

«Σου δίνω δέκα λεπτά. Μόνο δέκα λεπτά για να σε ακούσω. Έλα μαζί μου στο γραφείο μου. Τώρα.» της είπε χωρίς κανένα ίχνος συναισθήματος στις λέξεις του και προχώρησαν-πρώτα εκείνος και μετά εκείνη- έξω από το παλιό πλέον γραφείο της Eva.

_____________________________________________________

(Τώρα ξεκινάνε ΟΛΑ! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα πράγματα και ΤΙ έχω σκεφτεί για την συνέχεια! Είστε απλά οι καλύτεροι readers! Μου δίνετε τόσο κουράγιο και στήριξη που γράφω με τόσο χαρά την συνέχεια και ανυπομoνώ να σας αρέσει! Είστε απλά da best! Δώστε ένα δευτερόπλετο για να μου δώσετε 1 favorite πατώντας το κουμπάκι αυτό [ ★ ]. Its a lot to me. Please babies! Μπορείτε ξανά να με ρωτήσετε ότι θέλετε για εμένα και για τα fan fictions μου #AskMeQuestions και επείσης εάν θέλετε σχολιάστε μου η κάθε μία την αδυναμία σας από κάτω! I love you.♥ Thank you. Kisses xx See ya!)