(Νέο update για εσάς! Το mention του κεφαλαίου αυτό πηγαίνει στην 'demiandhelen' η οποία βρήκε πρώτη την σωστή απάντηση στο quizaki του προηγούμενου κεφαλαίου. Ακούστε το τραγούδι που σας λέω παρακάτω σε επανάληψη και σόρρυ εάν το κεφάλαιο δεν σας αρέσει ή εάν το βρίσκεται βαρετό. Καλό διάβασμα πάντως :) Xx)

*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο:

The Fray-You Found Me*

______________________________

«Λοιπόν Harry δουλεύεις και εσύ μαζί την Eva από ότι μου έχει πει έτσι;» ακούστηκε η αδύναμη και τραχιά φωνή της κυρίας Derma, μητέρας της Eva καθώς τοποθετούσε με την βοήθεια της Eva τα σερβίτσια στο τραπέζι μπροστά τους.

«Ναι, ναι..» έγνεψε ελαφρά  καθαρίζοντας τον λαιμό του πριν μιλήσει.

«Πολύ ωραία..» σχολίασε καθώς τοποθετούσε τώρα τα μαχαιροπίρουνα στην θέση τους.

«Ξέρεις μαμά, ο Harry είναι ο γιος της διευθύντριας στην εταιρεία που δουλεύω, από εκεί τον γνώρισα..» μουρμούρισε η Eva καθώς άφησε και το τελευταίο γυάλινο κολονάτο ποτήρι στο τραπέζι.

«Αλήθεια;» γύρισε και την κοίταξε η μητέρα της με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη της,

«Ναι..» της χαμογέλασε και εκείνη το ίδιο ελαφρά και αδύναμα πριν προχωρήσει από το τραπέζι προς την κουζίνα.

«Eva!Eva!» την έκανε να σταματήσει τα βήματα της,

«Δεν χρειάζομαι άλλο βοήθεια παιδί μου. Πήγαινε και κάτσε μαζί με τον Harry για να μην είναι μόνος του.» της είπε και πλησίασε δίπλα της.

«Εμ..εγώ  δεν έχω πρόβλημα.» ανταποκρίθηκε ο Harry αλλά η Derma κούνησε το κεφάλι της αρνητικά,

«Πήγαινε..» είπε στην Eva και εκείνη ξεφύσησε,

«Όπως νομίζεις..» της ψιθύρισε χαμογελώντας καθώς την πλησίασε.

Τα χέρια της τυλίχτηκαν γύρω από την μικροκαμωμένη μητέρα της και το κεφάλι της στερεοποιήθηκε στην καμπύλη του λαιμού της. Η μητέρας της έκανε την ίδια κίνηση και έπειτα έκλεισαν και οι δύο τα βλέφαρα τους απολαμβάνοντας την στιγμή αυτή.

Την στιγμή αυτή που νοσταλγούσαν και οι δύο από καιρό. Την στιγμή αυτή που αναζητούσαν και οι δύο από καιρό. Είχαν πάρα μα πάρα πολύ καιρό να τα ειδοθούνε και είχανε και οι δύο λείψει η μία στην άλλη τόσο πολύ.

Στην κόρη έλειπε η μάνα και στην μάνα η κόρη. Ένα μικρό δάκρυ ξέφυγε μέσα από τα βλέφαρα της Eva και αμέσως το σκούπισε, τραβήχτηκε και κοίταξε την μητέρα της στα μάτια, πλέον δεν έβλεπε την μαμά της με τα ίδια μάτια όπως την έβλεπε μικρή, πλέον μπορούσε να δει την γυναίκα που της γέννησε την ζωή, πλέον έβλεπε την γυναίκα που είχε περάσει τόσα και πάλευε.

Κανένας σούπερ ήρωας δεν μπορούσε να την ξεπεράσει, για εκείνη, η μητέρα της ήταν ο καλύτερος ήρωας, ο καλύτερος μαχητής, ο καλύτερος και μεγαλύτερος ήρωας.

«Πήγαινε και φέρνω το φαγητό.» της ψιθύρισε και της άφησε ένα φιλί στο μέτωπο χαϊδεύοντας το απαλό της μάγουλο πριν χαθεί μέσα στην κουζίνα.

Η Eva αναστέναξε και προχώρησε έως τον Harry όπου καθόταν τόσην ώρα σε μια πολυθρόνα πιο δίπλα τους και τις παρακολουθούσε εξεταστικά, κάθισε στα πόδια του και έμπλεξε τα χέρια της με τα δικά του.

«Πως αισθάνεσαι;» της ψιθύρισε καθώς τράβηξε μερικές τούφες από το πρόσωπο της.

«Περίπλοκα, αλλά ταυτοχρόνως είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι εδώ!» του είπε ειλικρινά.

«Εσύ;» τον ρώτησε έπειτα,

«Στην αρχή είχα άγχος αλλά τώρα είμαι εντάξει..» της απάντησε και εκείνος εξίσου ειλικρινά.

«Γιατί;» του χαμογέλασε,

«Δεν ήξερα εάν θα με συμπαθήσει η μαμά σου..» της έτριβε αργά την πάνω επιφάνεια του χεριού της με τα μακρυά του δάχτυλακαθώς της μιλούσε.

«Δεν υπήρχε περίπτωση να μην σε συμπαθήσει.» πλησίασε το κεφάλι της προς το δικό του.

«Πως είσαι τόσο σίγουρη;» την ρώτησε,

«Αφού σε συμπαθώ εγώ..της φτάνει. Αφού με κάνεις ευτυχισμένη της φτάνει.» τόνισε και τα χείλη της ενώθηκαν για ελάχιστο χρόνο με τα δικά του.

«Λοιπόν..» η φωνή της  Derma ακούστηκε και τα σκούρα μαλλιά της φανερώθηκαν μέσα από το φως της κουζίνας,

«Έτοιμη και η γαλοπούλα!» ανακοίνωσε γεμάτη χαρά καθώς άφησε την μεγάλη πιατέλα στη μέση του τραπεζιού.

«Χα χα! Μαμά..όπως οι παλιοί καλοί καιροί!» γέλασε και σηκώθηκε με τον Harry κατευθυνόμενοι προς το τραπέζι.

«Κυρία Derma! Έχω να σας πω.. πως επίσης εκτός από πολύ καλή κόρη έχετε και έναν πολύ ευγενικό και άξιο γιο!» μόλις τα λόγια του Harry βγήκαν από το στόμα του, το πιρούνι που κρατούσε η μητέρα της Eva γλίστρησε από το χέρι της και έπεσε πάνω στο γυάλινο σερβίτσιο κάνοντας τον θόρυβο να ακουστεί σαν να έπεσε βόμβα έξω στον ήσυχο τόπο του χωριού.

Η Eva ξεροκατάπιε και ο Harry έσμιξε τα φρύδια κοιτώντας με απορία τις δύο γυναίκες. Το πρόσωπο της Derma χλόμιασε, άσπρισε και τα άκρα της πια ήταν αδύναμα για να κάνει οποιαδήποτε κίνηση,

«Τι τρ-» πήγε να ρωτήσει ο Harry αλλά τον κάλυψε η Derma,

«Πως είναι; Είναι καλά;» ρώτησε, αυστηρά, χωρίς κανένα ίχνος αισθήματος ανάμεσα στις λέξεις της, σαν να μεταλλάχτηκε σε ένα απαθή άνθρωπο στα ξαφνικά.

«Εμ, ναι μια χαρά, σχετικά καλά. Φαντάζομαι θα σας έχει πει και η Eva.» απάντησε αργά ψιθυρίζοντας τα λόγια του.

«Δεν μου έχει πει.» γύρισε και κοίταξε έντονα και αυστηρά την Eva.

«Θα δουλεύουμε μαζί από εδώ και πέρα, θα εργαζόμαστε και οι τρεις στον ίδιο χώρο. Μην ανησυχείτε του βρήκα μια πολύ καλή δουλειά και δεν θα είναι πλέον άνεργος θα έχει αρκετό χρηματικό ποσό από όσο χρειάζεται για να ζήσει και να τα βγάλει πέρα.» τόνισε τα λόγια του αφήνοντας ένα μικρό χαμόγελο να ξεφύγει στο τέλος από τα χείλη του. Η Derma κούνησε αργά το κεφάλι της θετικά και δεν ανταπέδωσε το χαμόγελο..

«Εγώ θέλω να προσέχετε εσείς οι δύο και τους άλλους να τους αφήσετε στην άκρη.» τόνισε ρίχνοντας ένα βλέμμα στην Eva και ένα στον Harry πριν σηκωθεί όρθια.

Λες και ήξερε, λες και ήξερε τι επρόκειτο να γίνει στο μέλλον.

«Με συγχωρείτε πάω να φέρω μια κανάτα με νερό..» δικαιολογήθηκε και προχώρησε με αργό βήμα προς την κουζίνα.

Το χέρι της Eva βρέθηκε πάνω στου Harry και το έσφιξε ελαφρά,

«Συγχώρα τη, απλά μετά από τον χαμό του μπαμπά και την κατάληξη της στο να μένει μόνη χωρίς εμάς, δεν της αρέσει να συζητάει και πολλά. Είναι βαθιά στενοχωρημένη για όλους μας, και που δεν μπορεί ξέρεις να μας δώσει ότι είναι απαραίτητο.» του είπε και εκείνος έγνεψε ελαφρά

Και άλλα ψέματα, και άλλη κοροϊδία! Μα γιατί;

«Καταλαβαίνω αγάπη μου, καταλαβαίνω..» της χαμογέλασε γλυκά.

«Θα είμαστε καλά εμείς οι δύο, μην ανησυχείς.» της τόνισε και εκείνη έσκυψε το κεφάλι γνέφοντας ελαφρά. 

Μακάρι να ξερε!...

____________________________________

(Ήταν βαρετό ξέρω! Εάν θέλετε γρήγορο update για το 23 απλά κάντε FAVORITE και μόλις φτάσουμε τα 20 faves σε αυτό το κεφάλαιο θα ανεβεί το επόμενο! Σας λατρευώ πολύ! Xx Το επόμενο mention πάει σε εκείνη που θα βρει ποιο είναι το αγαπημένο μου σόλο από τα παρακάτω: 1) Toυ Louis στο SOML 2)Του Louis στο Change My Mind 3)Του Louis στο Truly Madly Deeply! Καλό βράδυ! Φιλιά. I LOVE YOU GUYYYYYYYYZZZ!)