(Άλλο ένα καινούργιο κεφάλαιο έφτασε! :) Ελπίζω να σας άρεσε το προηγούμενο και να σας αρέσει και αυτό! Το κεφάλαιο αυτό είναι αφιερωμένο στην ‘Cat_Directioner' όπου κέρδισε το mention από τα δεύτερο σχόλιο του προηγούμενου κεφαλαίου δεκαεφτά. Areyouready? Καλό διάβασμα λοιπόν!x)

*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο:

Miley Cyrus-Rooting For My Baby*

_____________________

Τα μάτια της Eva άνοιξαν αργά, κοίταξε γύρω της και είδε τον Harry να κοιμάται δίπλα της ήρεμα ενώ είχε τυλίξει το χέρι του γύρω από την μέση της. Αναστέναξε και έτριψε το κεφάλι της με την παλάμη του χεριού της, ξεφύσησε και ξανά έκλεισε τα μάτια της.

Μετά από την χθεσινή επίσκεψη του Michael στο σπίτι της δεν ήξερε πως θα μπορέσει να συνεχίζει να εργάζεται στην εταιρεία ανενόχλητη. Ξέροντας πως ο Michael θα βρίσκεται εκεί. Ξέροντας πως θα βρίσκεται στο διπλανό γραφείο από το δικό της. Ξέροντας πως θα την ενοχλεί όποτε θέλει. Ξέροντας πως θα εξαπατά την εταιρεία. Ξέροντας πως θα εξαπατά τον ίδιο τον Harry.

Αναστέναξε αγανακτισμένα ενώ προσπαθούσε να σκεφτεί κάτι. Έπρεπε να του το πει. Αυτό θα έκανε. Έπρεπε να μιλήσει στον Harry. Αφού ήταν εκείνος ειλικρινής και της τα έλεγε όλα..τότε θα έπρεπε και εκείνη να είναι το ίδιο σωστή και ειλικρινής απέναντι του. Θα έπρεπε να σκεφτεί πως και τι ακριβώς θα του πει. Θα του πει μόνο για τον Michael ή τα πάντα από την αρχή;

Χρειαζόταν όμως χρόνο. Αρκετό χρόνο για να μπορέσει να προσδιορίσει ακριβώς τα  πράγματα. Δεν θα πήγαινε στη δουλειά. Όχι σήμερα δεν θα πήγαινε. Αν και ήταν αρχή της εβδομάδας και θα είχε πολλά να κάνει, δεν θα πήγαινε. Αλλά δεν θα πήγαινε και ούτε ο Harry. Ναι, δεν θα τον άφηνε να πάει. Αλλά έτσι όμως ο Michael θα είχε όλο το πεδίο ελεύθερο να ξεκινήσει από την πρώτη μέρα τις βρομοδουλειές του. Ότι στο καλό ήθελε να κάνει. Ότι είχε σχεδιάσει να κάνει.

Γκρίνιαξε θυμωμένα και κούνησε αργά το σώμα της προσπαθώντας να ξεφύγει από τη λαβή του Harryόμως εκείνη πιεζόταν και ήταν σφιγμένη γύρω της αρκετά. Ο Harry κουνήθηκε και σμίγοντας τα φρύδια του άνοιξε τα μάτια του αργά και την κοίταξε,

«Αχ..τι τρέχει;» είπε αργά ενώ η φωνή του ήταν πολύ βαθιά και πιο βραχνή από ότι συνήθιζε εξαιτίας του ύπνου,

«Harry..πρέπει να σου πω.» του μιλούσε αργά και καθαρά.

«Για ποιο πράγμα;» είπε εκείνος ενώ μετά βίας προσπαθούσε να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά αφού νύσταζε πάρα πολύ.

«Harry..εγώ..» αναστέναξε έντονα,

«Εγώ..να..» προσπαθούσε να του εξηγήσει.

«Μωρό μου..δεν το αφήνουμε για πιο μετά..νυστάζω πολύ..» της είπε δίχως να ακούσει την απάντηση της ρίχνοντας το κεφάλι του πίσω στην περιοχή της κοιλιάς της ενώ τα βλέφαρα του έκλεισαν κατευθείαν.

«Ha-» πήγε να τον τραβήξει από πάνω της για να τον κάνει να ξυπνήσει αλλά το μετάνιωσε, άφησε το χέρι της να πέσει πάνω στις απαλές του μπούκλες και το άλλο δίπλα της και ξεφύσησε, τα δάχτυλα της ξέμπλεκαν και χάιδευαν τα μαλλιά του ενώ τον άκουγε να ροχαλίζει ίσα ίσα, ήρεμα σαν μικρό παιδάκι, να εισπνέει και να εκπνέει ζεστό αέρα μέσο από τα ρόδα χείλη του ενώ στο πρόσωπο του να υπάρχει μια έκφραση γαλήνια και ήρεμη.

Σαν άγγελος. Ο δικός της άγγελος.

Το κινητό της ξαφνικά κουδούνισε δίπλα της και γκρίνιαξε μήπως τον ξυπνήσει, δεν ήθελε να χαλάσει αυτήν την όμορφη στιγμή. Να τον χαζεύει έτσι ήρεμα. Να χάνεται κοιτώντας τον χωρίς να σκέφτεται κάτι αρνητικό. Άραγε θα υπάρξουν στο μέλλον και άλλες γαλήνιες και ήρεμες στιγμές όπως και τούτο το πρωινό;

Το χέρι της πήρε το κινητό της αργά από το κομοδίνο χωρίς να τεντώσει πολύ το σώμα της και αφού το ξεκλείδωσε άνοιξε την ειδοποίηση μηνύματος που είχε.

*Θέλω να σε ευχαριστήσω θερμά αδερφούλα μου. Ξέρω πως θα με βοηθήσεις. Σήμερα ειδικά χρειάζομαι ένα αρκετά μεγάλο ποσό. Να είσαι στο γραφείο στην ώρα σου. Χρειάζομαι την βοήθεια σου. Δεν μπορώ μόνος.. Απαιτώ την βοήθεια σου! Όπως έκανε πάντα άλλωστε! :)*

Τα βλέφαρα της έκλεισαν αμέσως, τα δάχτυλα της έσφιξαν το κινητό της και ξεφύσησε έντονα. Θυμός, λύπη, απογοήτευση..χιλιάδες αρνητικά συναισθήματα είχανε ζώσει την ψυχή της. Αμέσως διέγραψε το μήνυμα και άφησε το κινητό στην άκρη. Κοιτούσε γύρω της ενώ συνέχιζε μια μανιώδης συνήθεια που είχε από μικρή να τρώει τα νύχια της καθώς τα έβρισκε σκούρα, καθώς έφτανε σε αδιέξοδο. Καθώς δεν μπορούσε να σκεφτεί τι να κάνει. Τα μάτια της έλαμψαν και ‘κάτι’ χτύπησε αμέσως την πόρτα του μυαλού της.

«Harry..Ηarry..μωρό μου..μωρό μου..» τα χέρια της άγγιζαν αργά τους ώμους του και τον ταρακουνούσαν ελαφρά για να τον ξυπνήσει.

Ο Harryγκρίνιαξε μέσα από τον ύπνο του και πήρε το σώμα του από πάνω της πέφτοντας με την πλάτη του πίσω στο στρώμα,

«Τι είναι τώρα;» ρώτησε αμέσως,

«Συγγνώμη που το κάνω αυτό τώρα, που σε ξυπνάω. Αλλά έχω μια ιδέα.» μουρμούρισε και έσκυψε δίπλα του στερεοποιώντας το σώμα της στον αριστερό αγκώνα της ενώ κοιτιόντουσαν κατάματα, ο ένας βαθιά στον πράσινο παράδεισο του άλλου.

«Τι ιδέα;» χασμουρήθηκε σε συνοδεία με τις λέξεις που βγήκαν από το στόμα του.

«Θες να πάμε μια μικρή εκδρομούλα;» τον ρώτησε και εκείνος την κοίταξε γεμάτος απορία,

«Δευτεριάτικα; Γιατί; Πως σου ήρθε αυτό;» την ρώτησε ενώ χασμουρήθηκε ακόμη μια φορά, κάνοντας τα μάτια του να υγροποιηθούν αρκετά.

«Να..εμ..δεν έχω και τόση όρεξη για δουλειά. Νιώθω κουρασμένη και θέλω ένα διάλειμμα και έλεγα επειδή και εσύ ξέρω πως είσαι κάπως..ξέρω πως περάσαμε αρκετά τον τελευταίο καιρό..ξέρω πως νιώθεις και εσύ κάπως πιεσμένος όπως εγώ..θεωρώ πως θα ήταν καλό να πάμε.. Χμ;» σήκωσε ελαφρά το φρύδι της περιμένοντας την απαντήση του ενώ ο δέικτης του χεριού της σχημάτιζε περίεργες 'διαδρομές' πάνω στο αγγελικό πρόσωπο του.

«Νομίζω πως έχεις δίκιο..» της απάντησε ειλικρινά σηκώνοντας τους ώμους του.

«Χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα. Να ξεχαστούμε λίγο.» συνέχισε και ανασήκωσε το σώμα του ακουμπώντας την πλάτη του στο πίσω μέρος του κρεβατιού.

Του χαμογέλασε πλατιά και τον πλησίασε αφήνοντας του ένα πεταχτό φιλί στα χείλη. Ήξερε πως θα της έκανε το χατίρι πως δεν θα της έφερνε αντίρρηση αλλά δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά της. Ήθελε αυτό το ‘διάλειμμα’ μαζί του. Βέβαια ήθελε και να σκεφτεί. Ήθελα να σκεφτεί, να του μιλήσει πριν όλα φτάσουν σε χειρότερα σημεία.

«Και που λες να πάμε;» την ρώτησε και εκείνη στράβωσε τα χείλη της,

«Δεν ξέρω..» του απάντησε σκεπτόμενη ποιος θα ήταν ο προορισμός που θα ακολουθούσαν.

«Εσύ που λες;» τον ρώτησε και εκείνος χαμογέλασε αχνά,πονηρά...

«Harry..» του είπε ναζιάρικα ενώ πλησίασε περισσότερο κοντά του.

«Κάτι έχω στο μυαλό μου..» της χαμογέλασε ηλίθια και εκείνη γέλασε ελαφρά.

«Οkay..ανυπομονώ να μάθω..» πλησίασε το πρόσωπο της χιλιοστά από το δικό του.

«Θα δείτε δεσποινίς μου..» της είπε και έφερε το αριστερό του χέρι στο μάγουλο της φέρνοντας τα χείλη της σε επαφή με τα δικά του.

______________________

(Tι κάνετε τέλεια cupcakes μου; Ελπίζω αν και βαρετό να σας άρεσε κάπως το κεφάλαιο μας. Ας δώσουμε λίγο χρόνο στην Eva & στον Harry πριν το μεγάλο μπαμ!! Πως πάει το σχολείο; :$ Οκ οκ..προχωράω παρακάτω. Ευχαριστώ που σχολιάζετε και που ψηφίζετε! Συνεχίστε να κάνετε λοιπόν το ίδιο FAVORITE&COMMENT! Mention για την επόμενη φορά το σχόλιο που θα βρει πιο είναι το αγαπημένο μου τραγούδι από τα παρακάτω: one thing, does he know, something great. See yaa. Many kisses :-*)