*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο σε επανάληψη:

 Ed Sheeran - The Man*

____________________________________

       Διπλώνοντας και το τελευταίο ρούχο, ο Harry το έβαλε προσεχτικά στο σάκο, τραβώντας αμέσως μετά το φερμουάρ αργά για να τον κλείσει. Είχε φορέσει ένα μαύρο στενό τζιν και ένα μπλε καρό πουκάμισο, με μια τελευταία λεπτομέρεια το σταυρό στο λαιμό του.

     Το σταυρό που φίλαγε πάντα όταν προσευχόταν για εκείνη, όταν νόμιζε ότι ήταν νεκρή αλλά και τώρα που ήταν στη φυλακή, για να κρατηθεί γερή. Είχε επίσης ξυριστεί εντελώς στο πρόσωπο, είχε αφήσει τα μακριά μαλλιά του που έπεφταν μέχρι τους ώμους του ατημέλητα όπως πάντα, αρωματίζοντας επίσης τον εαυτό του με την ακριβή του αγαπημένη κολωνία.

«Τι ώρα είναι;» η αγουροξυπνημένη Derma εμφανίστηκε στη πόρτα του υπνοδωματίου του.

«Πέντε, σε καμιά ώρα ξημερώνει..» της απάντησε χαμογελώντας στραβά.

«Πήγαινε κοιμήσου..» έβαλε το δερμάτινο πανωφόρι του και έπειτα πέρασε τον σάκο στον ώμο του, παίρνοντας το διαβατήριο στα χέρια του.

«Γιατί ξύπνησες;» την κοίταζε κατάματα φτάνοντας μπροστά της.

«Είχα ξυπνήσει από ένα όνειρο και άκουσα το ντους, όποτε αποφάσισα να σηκωθώ γιατί ήθελα να σε χαιρετήσω..» χασμουρήθηκε περνώντας μέσα από τα μαλλιά της το χέρι της για να τα ανακατέψει καθώς τα πήρε από το πρόσωπο της. Ο Harry χαμογέλασε πλατιά στην κίνηση αυτή.

«Εντάξει, θέλω να προσέχεις..» τα χείλη του άγγιξαν το μέτωπο της και εκείνη αμέσως έκλεισε τα μάτια της χαμογελώντας γλυκά.

«Λεφτά ξέρεις που έχουμε, θα τηλεφωνηθούμε επίσης και ότι θες, θα είναι και η γιαγιά σου εδώ την περισσότερη μέρα.» την πληροφόρησε και η Derma ξίνισε την μούρη στο τέλος των λεξεών του.

«Πρέπει πραγματικά να έρθει εδώ; Μπορώ και μόνη μου να τα βγάλω πέρα.» του παραπονέθηκε.

«Πρέπει ναι. Για να κρατάει καθαρό το σπίτι. Να σου μαγειρεύει. Ξέρουμε και οι δυο πως βαριέσαι πολύ να τα κάνεις αυτά. Έτσι δεν είναι;» την κοίταξε παιχνιδιάρικα και η Derma αναστέναξε βαθιά.

«Καλά..» σήκωσε αδιάφορα τους ώμους της. Ο πατέρας της τύλιξε τα χέρια του γύρω της αμέσως μετά, και την έσφιξε σε μια θερμή αγκαλιά.

«Είδα κάτι όνειρα, από προχθές που μου είπες όλα αυτά τα πράγματα..περίεργα όνειρα βλέπω στον ύπνο μου.» του ομολόγησε και ο Harry ένωσε το βλέμμα της με το δικό της, κοιτώντας τη ενταντικά.

«Τι όνειρο είδες απόψε;» την ρώτησε.

«Ήταν πολύ περίεργο. Πολύ παράξενο. Στην αρχή είδα εσένα, να κλαις και εκείνη να τρέχει πανικόβλητη, μα δεν την έβλεπα στο πρόσωπο και-και τα μαλλιά της ήταν κόκκινα με ροζ κάπως-πολύ λαμπερά-, μα όμως κατάλαβα πως ήταν η μάνα μου γιατί μουρμούριζες συνεχώς ‘Eva, αγάπη μου..’ μέσα από τα κλάματα σου.» του εξήγησε και ο Harry έγνεψε γρήγορα, δίχως να θέλει να πει κάτι.

«Ηρέμισε όλα θα πάνε καλά.» την έσφιξε ξανά στην αγκαλιά του, πριν προχωρήσουν και οι δυο μαζί έξω από το υπνοδωμάτιό.

«Θα σε δω πριν τις ανοιξιάτικες διακοπές;» τον ρώτησε η Derma και ο Harry ξεφύσησε.

«Δεν ξέρω ακόμη. Δεν ξέρω καθόλου.» της απάντησε βάζοντας σε μια θήκη του σάκου του διαβατήριο, τα κλειδιά  και το κινητό του.

«Όχι parties!» τόνισε τον δείκτη του προς το μέρος της και εκείνη έγνεψε γρήγορα θετικά καθώς γέλασε πνιχτά.

«Το εννοώ.» της τόνισε.

«Εντάξει, εντάξει..» κούνησε το χέρι της γρήγορα μπροστά από το πρόσωπο της.

«Να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο μπαμπά;» του είπε χαμηλόφωνα. Η αγαπημένη του λέξη.

«Ρώτα με.» ξεφύσησε εκείνος.

«Θα γυρίσεις πίσω..μαζί της;» ο Harry πάγωσε στην θέση του, κοίταζε οπουδήποτε αλλού εκτός από τα μάτια της Derma.

«Δεν ξέρω, Derma. Θα αργήσω αρκετά όμως. Τα πράγματα είναι χειρότερα από ότι περίμενα... νομίζω.» μουρμούρισε περπατώντας προς το μέρος της. Την έσφιξε στην αγκαλιά του για ακόμη μια φορά και φιλώντας τη στα μαλλιά, την άφησε και περπάτησε προς την πόρτα.

«Σε αγαπώ πολύ. Θα μου λείψεις.. Να προσέχεις!» της χαμογέλασε αδύναμα, μα τόσο γλυκά.

«Και εγώ σε αγαπώ μπαμπά μου. Να προσέχεις πολύ. Καλή τύχη!» έγειρε το σώμα της στον τοίχο δίπλα της για στήριξη καθώς του μιλούσε.

Η πόρτα έκλεισε και το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας τους, μόλις ξεκίνησε..

[Ένα μήνα πριν...]

     Η Evaρχισε να ουρλιάζει και να χτυπάει ως γροθιές τα χέρια της με δύναμη στο ξύλο του γραφείου πίσω από το τζάμι. «Ξύπνα. Σταμάτα να νοιάζεσαι για τους άλλους. Σταμάτα να νομίζεις πως ευθύνεσαι για τις πράξεις των άλλων. Να παίρνεις τον πόνο τους. Να πιστεύεις πως είναι το μόνο σωστό που κάνεις επειδή νομίζεις πως δεν είσαι καλός αρκετά!» κοπάνισε το χέρι της ξανά και ο υπαστυνόμος από πίσω πήγε να την κρατήσει μα εκείνη τινάχτηκε και ξανά κάθισε στην θέση της.
      Παίρνοντας βαθιές γρήγορες ανάσες ηρέμισε τον εαυτό της και αναστέναξε κοιτάζοντας με, έχοντας ένα βλέμμα ανάμεικτων συναισθημάτων, βουρκώνοντας ελαφρά. Τα λεπτά δάχτυλα της έσφιξαν το ακουστικό πριν μου μιλήσει ξανά, τα μάτια μου δεν έχαναν καμιά της κίνηση.
     «Σταμάτα να προσπαθείς να γίνεις αρκετός για εμένα. Δεν είσαι απλά ένα αστέρι για εμένα, είσαι ολόκληρος ο γαμημένος ουρανός των αστεριών. Πότε θα το καταλάβεις;» ψίθυρος που έστειλε ατέλειωτα ρίγη η φωνή της στο αυτί μου. Είσαι η Eva μου. Σε αγαπώ και σε θέλω δίπλα μου, δεν θέλω η μοίρα να σε ξαναπάρει μακριά μου. Ήθελα να της πω. Μα τελικά δεν το έκανα.
     «Άσε με να σε βοηθήσω τουλάχιστον με ένα χρηματικό ποσό..» απαίτησα. Τα μάτια της γυάλισαν πάλι από θυμό. «Όχι! Δεν θέλω χρηματικό ποσό! Θέλω να με εκδικηθεί η ζωή, εμένα, γιατί κατηγορούσα τους δολοφόνους του πατέρα μου και έγινα σαν και αυτούς. Θέλω τουλάχιστον εγώ όταν θα περπατάω έξω στο δρόμο, να μην συνεχίσω να είμαι σαν και αυτούς, να πληρώσω, να ξέρω πως το κεφάλι θα το έχω ψηλά.» σηκώθηκε από την καρέκλα και δεν μου έδωσε χρόνο να πω καμία άλλη κουβέντα.
     Μα εσύ δεν είσαι σαν και εκείνους. Εσύ το έκανες για να σώσεις τους άλλους. Έτσι δεν είναι; «Πάμε;» κοίταξε τον αστυνομικό και αμέσως πετάχτηκα πάνω, το χέρι μου κοπάναγε το τζάμι και εκείνη αναστέναξε και γύρισε να με κοιτάξει. «Σε αγαπώ. Πάντα το έκανα και θα το κάνω. Πρόσεχε την Derma. Και πες της όλη την αλήθεια.» ψιθύρισε και χάθηκε από το δωμάτιο μπροστά μου. «Σε αγαπώ περισσότερο!!» ούρλιαξα μα η φωνή μου δεν ακουγόταν λες και κάποιος την είχε σωπάσει.

Ο ήχος διάχυτος μες το κεφάλι του. Ανοίγοντας τα μάτια του ένιωσε ατελείωτες ζαλάδες και κρύο ιδρώτα να τον λούζει. Δίπλα του στο κομοδίνο το κινητού του χτύπαγε, η ώρα ήταν εννιά παρά τέταρτο το πρωί και ο ήλιος πάλι κρυβόταν πίσω από τα γκρίζα σύννεφα του Λονδίνου.

    «Steven Hammond.» αναβόσβηνε το όνομα πάνω στην οθόνη του κινητού του. Καθαρίζοντας το λαιμό του ο Harry πάτησε την πράσινη ένδειξη για να αποδεχθεί την κλήση. «Ναι; Ντεντέκτιβ Steve, καλημέρα..» είπε πριν η άλλη τραχιά αντρική φωνή ακουστεί από την άλλη γραμμή.

«Καλημέρα, Styles. Ελπίζω να μην ενοχλώ.» του είπε ο άντρας.

«Όχι, όχι. Φυσικά και όχι. Πείτε μου, τι συμβαίνει;» ανασήκωσε το σώμα του για να ακουμπήσει την πλάτη του πίσω στο κεφαλάρι του κρεβατιού.

«Σε πήρα για να σου πω κάτι αρκετά σημαντικό. Βρήκα αρκετές πληροφορίες. Σημαντικές πληροφορίες. Πρέπει να έρθεις επειγόντως στο Dallas. Όσο το δυνατόν γρηγορότερο.» του εξήγησε και ο Harry αγχώθηκε αμέσως.

«Τι τρέχει; Τι βρήκες;» του είπε γρήγορα.

«Έχουνε ‘ρίξει’ την Eva στα βαθιά. Είναι μπλεγμένη και όχι μόνο για δολοφονίες! Πρέπει να κάνουμε γρήγορα κάτι πριν ανακαλύψει η αστυνομία τις πληροφορίες και την χώσουν για περισσότερα χρόνια στη φυλακή.» του εξήγησε ο Steve.

«Τι;» είπε σοκαρισμένος ο Harry. Προσπάθησε να αρθρώσει κάποια λέξη μα του ήταν αδύνατο.

«Harry..» του είπε προειδοποιητικά ο Steve.

«Μα έχουν περάσει αρκετά χρόνια..μπορεί να ξανά ανοίξει η υπόθεση;» ρώτησε ο Harry αργά.

«Φυσικά, και τριάντα χρόνια να περάσουν εάν κάποιες πράξεις ανθρώπων αξίζουν φυλάκιση, κάθε υπόθεση μπορεί να ανοίξει. Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Τι σημασία θα είχε η ειρήνη χωρίς την δικαιοσύνη; Μια σκέτη τυραννία θα εξακολουθούσε να είναι...» του εξήγησε ο Steve.

«Και-και με το άλλο που σου είπα, τι έγινε;» τον ρώτησε πάλι ο Harry.

«Έμαθα. Πράγματι η Eva δεν κατηγορήθηκε μόνο για την δολοφονία εκείνου του πρώην αφεντικού του Conor..» του απάντησε.

«Τι-τι; Εγώ γιατί δεν ξέρω τίποτα-Η Eva το ξέρει;» η φωνή του Harry έτρεμε.

«Το ξέρει. Απλά είχε ζητήσει από την αρχή να μη μάθεις τίποτα, ούτε εσύ, ούτε κανείς άλλος.» εξήγησε ο Steve.

«Ναι αλλά δεν τις έκανε εκείνη τις δολοφονίες έτσι, αν και την κατηγόρησαν. Την παγίδεψαν έτσι;» του είπε ο Harry.

«Όχι ακριβώς..» μίλησε διστακτικά ο Steve.

«Τι εννοείς, όχι ακριβώς;» ύψωσε τον τόνο του ο Harry.

«Η Eva σου έκρυψε την αλήθεια Harry, για μία ακόμη φορά.» του είπε αργά ο Ντεντέκτιβ Steve.

[Βασικά συγγνώμη που δεν ανέβασα εχθές guys όπως είχα πει στο πρόγραμμα των updates! Η ιστορία θα έχει update κάθε κυριακή. #SundayUpdates! Μα επειδή δεν πρόλαβα εχθές, ανέβασα σήμερα! Τραγούδια του Sheeran θα συναντάμε συχνά στο ALIVE 3, i love him, my husband :') Ευχαριστώ πολύ για τα views στο trailer του ALIVE 3, συνεχίστε να τον βλέπετε και δείτε το και όσες δεν το έχετε δει μέχρι τώρα! Νέο χαρακτήρας για το ALIVE! O Steve Hammond που τον έχω φανταστεί σαν τον αγαπημένο μου πολύ πολύ, Eddie Redmayne, photo δίπλα ;) παρακαλώ μην ξεχνάτε να κάνετε FAVORITE και COMMENT.  Eύχομαι να έχετε μια όμορφη εβδομάδα! Kisses x See u soon :) ]