*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο σε επανάληψη:

Evanescence - Call Me When You're Sober*

__________________________________

Καταρράκτης αίματος άρχισε να κυλά από το λαιμό του Paul και σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκε νεκρός μπροστά από την Eva. Τα μάτια της γούρλωσαν αμέσως και κάνοντας λίγα βήματα πίσω κοιτούσε το θέαμα μπροστά της έντρομη.

Μόλις σκότωσε κάποιον. Μόλις σκότωσε για μία ακόμη φορά κάποιον ενώ είχε υποσχεθεί τόσο στους γύρω της μα και τόσο στον εαυτό της πως δε θα το έκανε ξανά ποτέ. Αμέσως θυμήθηκε τα λόγια του Steve, πως δεν θα άλλαζε ποτέ, πως θα έμενε η ίδια πάντα, η ίδια κοπέλα που δεν αξίζει να βρίσκεται στο πλευρό του Harry.

Αίμα κυλούσε από τη μύτη της και τα χείλη της και το δέρμα του προσώπου της ήταν σχισμένο και μελανιασμένο. Μικρά ρυάκια αίματος κυλούσαν και από εκεί μα πόνος δεν υπήρχε. Πόνος υπήρχε μόνο στη ψυχή της. Πονούσε που πρόδωσε για μία ακόμη φορά τον Harry. Κάνοντας ένα βήμα πίσω ακούμπησε πάνω στον πάγκο και ξέσπασε σε κλάματα.

Το πίσω μέρος της παλάμης της άγγιξε το στόμα της και άρχισε να κλαίει νοερά κοιτώντας το νεκρό σώμα του Paul. Έπρεπε να βρει γρήγορα τον Will, γρήγορα, να έρθουν να πάρουν το πτώμα για να σωθεί. Δεν ήθελε να γυρίσει πίσω στη φυλακή, όχι τώρα που είχε τον Harry και την Derma, όχι τώρα που είχε την οικογένεια της πίσω δεμένη. Αν και δεν ήξερε εάν θα συνέχιζε να κρατιέται έτσι, φοβόταν για την αντίδραση του Harry αν μάθαινε τι είχες μόλις συμβεί.

Ξεροκατάπιε και κοίταξε γύρω της. Περπάτησε γρήγορα προς το άλλο δωμάτιο και βγήκε γρήγορα έξω από την πόρτα που είχε αφήνει ανοιχτή ο Paul μπαίνοντας. Έπρεπε να βιαστεί. Την έκλεισε δυνατά πίσω της και κοίταξε γύρω της. Κατευθύνθηκε μέχρι την σκάλα που οδηγούσε στους υπόγειους ορόφους και άρχισε να την κατεβαίνει γρήγορα όλη μέχρι να έφτανε στον πάτο της.

Φτάνοντας στον πάτο είδε την μεγάλη γκρι πόρτα που οδηγούσε στο εσωτερικό γκαράζ, έψαξε γύρω της και άλλη μια μικρή ασημένια πόρτα υπήρχε πιο δίπλα. Περπάτησε αργά μέχρι εκεί και κοντοστάθηκε για να ακούσει αν ήταν κανείς μέσα. Ίσως και ο Paul να έλεγε ψέματα, ίσως και να μη βρισκόταν εκεί ο Will μα εκείνη όφειλε να ψάξει κάθε σημείο του κτηρίου.

Έβγαλε ένα μικρό σπρέι μέσα από τα ρούχα της και ψέκασε ένα μαντίλι που είχε αρκετά. Ήταν υπνωτικό σπρέι. Κράτησε στο αριστερό χέρι της το μαντίλι και στο δεξί έβγαλε το πιστόλι της. Άγγιξε τον αγκώνα της στο πόμολο της πόρτας και ξάφνου την άνοιξε και την έσπρωξε με το πόδι της.

Ο Will βρισκόταν δεμένος σε μια καρέκλα ενώ δύο μαυροφορεμένοι άνδρες, ένα ξανθός και ένας μελαψός στεκόντουσαν από πάνω του. Αμέσως εκείνοι γούρλωσαν τα μάτια. Έριξε με το πιστόλι στον ξανθό, στον αστράγαλο του και ο μελαψός έβγαλε το δικό του πιστόλι και την πυροβόλησε. Δεν πρόλαβε να απομακρυνθεί όμως και η σφαίρα τη βρήκε  λίγο πιο κάτω από τον αριστερό της ώμο κάνοντας τη να ουρλιάξει αμέσως.

«Το μικροτσίπ βρίσκεται κάπου μες την Derma.» τόνισε για μία ακόμη φορά ο Steve στον Harry. «Σκάσε. Σκάσε. Σκάσε..» είπε γρήγορα ο Harry πνιγμένος από τα ίδια του τα λόγια. «Γιατί να σκάσω φίλε μου; Δε λέω κάτι που είναι ψέμα.» του χαμογέλασε στραβά ο Steve.

 «Θα σε πυροβολήσω, το ορκίζομαι. Μη με προκαλείς. Μη λες μαλακίες, σκάσε.» του πέταξε απότομα κάνοντας ένα βήμα μπροστά. «Δε λέω ψέματα. Λέω την αλήθεια.» του τόνισε δυνατά την τελευταία του λέξη εκείνος. Ο Harry ξανά κοίταξε γρήγορα πίσω του μήπως ερχόταν κανένας από τους άντρες του Steve μα και πάλι τίποτα.

«Όχι εγώ θα σου πω μια αλήθεια. Είσαι απατεώνας και ορκίζομαι πως θα χωθείς βαθιά στη φυλακή που μου έπαιξες τέτοιο παιχνίδι. Πήρες τα χρήματα μου και συνεργάστηκες με αυτούς εναντίον μου. Είσαι ήδη καταδικασμένος!» του φώναξε, αναιρώντας εντελώς από το μυαλό του τα προηγούμενα λόγια που του είπε ο Steve σχετικά με το μικροτσίπ και την Derma.

«Εσύ είσαι καταδικασμένος με αυτήν που έμπλεξες. Εάν πειράξετε έστω και μια τρίχα από τον Paul και την οικογένεια του τότε είστε όλοι καταδικασμένοι. Θα βρούμε στο λεπτό την κόρη σου, θα πάρουμε αυτό που θέλουμε και θα στη δώσουμε πίσω νεκρή..όπως θα είναι ήδη η Eva και μάντεψε ποιον θα κατηγορήσουν οι μπάτσοι έπειτα για το μικροτσίπ, εσέν-..»

Δεν πρόλαβε να συνεχίσει και ο Harry όρμηξε πάνω του. Δεν χρησιμοποίησε καν το πιστόλι του, η αριστερή του γροθιά χτύπησε το πρόσωπο του Steve και το δεξί του πόδι του έδωσε μια δυνατή κλωτσιά στο στομάχι του. Ο Steve παραπάτησε και μόλις πήγε να βγάλει το πιστόλι του ο Harry πανικοβλήθηκε, σήκωσε το δικό του και τον πυροβόλησε στον αστράγαλο. Εκεί που του είχε επαναλάβει πολλές φορές η Eva να χτυπήσει τον αντίπαλο αν θέλει να τον ακινητοποιήσει για λίγο.

Ο Steve έπεσε στα γόνατα και ο Harry περπάτησε γρήγορα μπροστά του. Πάτησε με το αριστερό του πόδι του δεξί χέρι του Steve όπου κρατούσε το όπλο και τον πίεσε δυνατά εκεί. «Εάν αγγίξεις την κόρη μου ή πειράξεις την Eva..είσαι νεκρός!» του φώναξε άγρια. «Δεν πρόκειται να μου κάνεις τίποτα, ένα τίποτα είσαι μαλάκα!» του ούρλιαξε εκείνος.

 Ο Harry τον έπιασε από το πρόσωπο με το ελεύθερο χέρι του και τον πίεσε για να τον κοιτάξει. «Το μόνο που θέλαμε ήταν την Eva νεκρή, εσείς παίξατε μαζί μας και εάν έχετε πειράξει κανέναν στο ξανά λέω τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Πάρε τον καριόλη τον Will και φύγε αν θες να σώσεις τον εαυτό σου και την κόρη σου!» πρόλαβε και του είπε γρήγορα ο Steve.

 O Harry έμεινε να τον κοιτά αποσβολωμένος. «Νομίζεις ότι δίνω δεκάρα για τον εαυτό μου χωρίς αυτήν; Εάν την πειράξεις τότε θα είμαι και εγώ νεκρός!» του φώναξε και τον έσπρωξε με δύναμη στο πάτωμα. Έκανε μερικά βήματα προς τα πίσω ο Harry και συνέχισε να τον σημαδεύει. Έπρεπε να τον ακινητοποιήσει, να κάνει κάτι που ο Steve θα περάσει στην άκρη για λίγο και εκείνος θα έχει λίγο  χρόνο για να βρει τον Will και την Eva και να φύγουν από εκεί μέσα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Το σώμα της Eva τινάχτηκε πίσω στη κλειστή πόρτα και αμέσως ο οξύς πόνος που προερχόταν από τον ώμο της την έκανε να κλαψουρίσει. Ο άντρας που την πυροβόλησε έτρεξε πάνω της και εκείνη αδύναμα όσο μπορούσε σήκωσε το χέρι της και κάλυψε το πρόσωπο του με το μαντίλι που είχε ψεκάσει πολλές φορές με υπνωτικό σπρέι.

Ο άντρας πάλευε να τραβηχτεί, μα καθώς η Eva τύλιξε και το άλλο χέρι της  γύρω από το λαιμό του πιέζοντας περισσότερο το πρόσωπο του πάνω μαντίλι σήκωσε το γόνατο της και τον χτύπησε στα γεννητικά του όργανα. Ο άγνωστος άντρας γονάτισε μπροστά της και μετά από λίγα δευτερόλεπτα επιρροής από το υπνωτικό σπρέι, σωριάστηκε πίσω στο έδαφος αναίσθητος.

 Η Eva πέρασε από πάνω του και κοίταξε τον Will που την παρακολουθούσε με ορθάνοιχτα μάτια, ήταν δεμένος σε μια παλιά καρέκλα και μια χοντρή γκρι ταινία ήταν καλυμμένη στο στόμα του. Έκανε μερικά βήματα να τον πλησιάσει μα το τσούξιμο στον ώμο της μεγάλωνε ανά δευτερόλεπτο.

Γονάτισε γρήγορα μπροστά από τον άλλον άντρα που είχε πυροβολήσει προηγουμένως και κλαψούριζε από τον πόνο και βγάζοντας το υπνωτικό σπρέι έριξε μπόλικο πάνω στο μαντίλι της και κάλυψε το πρόσωπο του πιέζοντας με δύναμη το χέρι της πάνω του. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρέθηκε και αυτός αναίσθητος.

Έβαλε το μαντίλι και το σπρέι πίσω μες τα ρούχα της και σηκώνοντας το ελεύθερο χέρι της που δεν κρατούσε το πιστόλι άγγιξε τη πληγή της σφαίρας στον ώμο της. Αμέσως γρύλισε από τον πόνο και ξέσπασε σε κλάματα. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος και όλο της το αριστερό χέρι από τον ώμο και κάτω είχε μουδιάσει και δεν μπορούσε να το κουνήσει. Γ

Γονάτισε έπειτα μπροστά από τον Will και αμέσως του έβγαλε την ταινία. «Πρέπει να φύγεις..» της είπε αμέσως αυστηρά. «Τι; Γιατί;» προσπάθησε να τον ξελύσει αφήνοντας το πιστόλι της μπροστά της. Έκλαιγε βουβά και τα δόντια της δάγκωναν με δύναμη το κάτω χείλος της μιας και δεν άντεχε τον πόνο της σφαίρας στον ώμο της.

«Τα πράγματα είναι χειρότερα από ότι περιμέναμε..δεν έχουν εκείνοι το μικροτσίπ το μόνο που ήθελαν ήταν να έρθουμε εδώ σήμερα για να σε σκοτώσουν. Εσένα. Δεν τους ένοιαζε κανείς άλλος..» της εξήγησε γρήγορα ο Will. «Δεν πρέπει να σκοτώσουμε κανέναν δικό τους. Ειδικά τον Paul..θα μας σκοτώσουν, η οικογένεια του θα μας σκοτώσει..άκουσα που τα έλεγαν ο Steve με τους άντρες τους και κάποια στιγμή και με τον Paul..»

Πρόσθεσε και η Eva αμέσως τον κοίταξε με ορθάνοιχτα μάτια. Ξέσπασε σε περισσότερα κλάματα και έριξε το πρόσωπο της μες τα χέρια της σταματώντας να λύνει τον Will. Εκείνος γούρλωσε τα μάτια του και έμεινε να την κοιτά αποσβολωμένος με μισάνοιχτο το στόμα.

«Τι έγινε τώρα; Πονάς τόσο; Πρέπει να φύγεις..» της αποκρίθηκε χαμηλά. «Δεν-δεν-δεν το ήθελα, Will πήγε να με μαχαιρώσει στο λαιμό και εγώ τον-τον σκο-σκότωσα..» του παραδέχτηκε μέσα από λυγμούς και ο Will την κοίταξε έντρομος.

«Φύγε.» της ξεστόμισε αμέσως. «Τι;» σήκωσε εκείνη τα μάτια της και τον κοίταξε. «Φύγε Eva. Αμέσως. Πες μου που  είναι το πτώμα του Paul να το εξαφανίσω μα εσύ φύγε. Θα σε σκοτώσουν. Θα βρουν και την Derma και τότε..» πήγε να συνεχίσει μα η φωνή της τον διέκοψε.

«Τι σχέση έχει η Derma με όλα αυτά;» τον ρώτησε απότομα. «Σε εκείνη. Μέσα σε εκείνη βρίσκεται το μικροτσίπ.» της απάντησε και η Eva πάγωσε στη θέση της.

[#ΝewUpdate:  Ελπίζω να σας άρεσε. Ευχαριστώ πάρα πολύ όλες όσες συνεχίζουν να διαβάζουν την ιστορία αυτή. Μην ξεχνάτε να κάνετε FAVORITE/COMMENT!! #alivers4life]