*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο σε επανάληψη:

Hello-Evanescence*

__________________________________

«Λοιπόν θα μου πεις;» δάκρυα απειλούσαν να κυλήσουν από τα μάτια της. «Εμ..βασικά όλα ξεκίνησαν από όταν έμαθε ο πατέρας σου πως ο αδερφός σου είχε μπλέξει με όλα αυτά και έπειτα έκανε διάφορες μαλακίες για να βρει λεφτά και να κάνει ανταλλαγές..» αναστέναξε ο Steve.

«Πως ξέρεις πως όλα αυτά που μου λες είναι αλήθεια;» η Eva περπάτησε μακριά από τον σάκο, βγάζοντας το ένα γάντι από το χέρι της. «Αυτός που μου τα είπε, ισχυρίστηκε πως γνώριζε τον αδερφό σου, βασικά ο μεγαλύτερος ξάδερφος του τον γνώριζε. Λεγόταν Matthew..κάτι τέτοιο..» άγγιξε την πλάτη του πίσω στον γκρι τοίχο.

«Ma-Matthew, είχα ακούσει πως κάποτε είχε έναν Matthew φίλο νομίζω..» ένωσε το βλέμμα της με το πάτωμα προσπαθώντας να σκεφτεί.

«Λοιπόν, ο πατέρας σου ξέγραψε τα πάντα, είχε πει σε αυτούς πως θα ήταν αφοσιωμένος μόνο σε εκείνους για να σώσει τον γιο του ακόμη και ξεγράφοντας εσάς, την υπόλοιπη οικογένειά του.» της εξήγησε περαιτέρω.

«Μια μέρα έφυγε από το σπίτι, έκανε μια συναλλαγή, στην οποία όμως μες την βαλίτσα είχε βάλει ψεύτικα χρήματα. Οι φίλοι της σπείρας τα έλεγξαν και τότε δύο πιο στενά συνδεδεμένοι με τον πατέρα σου επέστρεψαν πίσω σε εκείνον, ήθελαν τα χρήματά τους κατάλαβες; Ο πατέρας σου είχε συνεργαστεί μαζί τους, τους είχε πει πως θα τους έδινε όλα τα χρήματα που ο αδερφός σου δεν καταφέρει να καλύψει μιας και είχε μπλέξει με πολλούς άλλους εμπόρους και σπατάλαγε τα λεφτά παντού.» Η Eva ξεροκατάπιε.

«Έτσι ήρθαν στον πατέρα σου και έγινε ότι έγινε. Απλά..» σταμάτησε τα λόγια του ο Steve και αναστέναξε βαθιά. «Απλά τι;» πέταξε το γάντι της κάτω με δύναμη η Eva. «Πες μου!» περπάτησε απειλητικά προς το μέρος του.

«Πριν από αυτά, ο πατέρας σου τους είχε απειλήσει πως θα δώσει ότι έχει και δεν έχει σε δύο επικεφαλής της σπείρας απλά για να αφήσουν τον αδερφό σου ήσυχο να ηρεμήσει και να μπει σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης με την βοήθεια του ίδιου. Απλά.. αυτοί οι δύο πήραν κάποια χρήματα στην αρχή μα τελικά δεν άφησαν ελεύθερο τον αδερφό σου, ήταν ο καλύτερος έμπορος τους και ο πατέρας σου τους..»

Τα μάτια της Eva βούρκωσαν περισσότερο από πριν. Έκανε ένα βήμα πίσω και ξέσπασε σε δάκρυα. «Όχι!» φώναξε.

«Τους σκότωσε.» μουρμούρισε σιγανά ο Steve.

«Όχι! Όχι!» άρχισε να φωνάζει στην κορυφή της φωνής της εκείνη. «Όχι είσαι ψεύτης! Λες ψέματα! Δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος ο πατέρας μου!» ούρλιαξε , βγάζοντας και το άλλο της γάντι. Το πέταξε κάτω και πέρασε τα χέρια της μέσα από της ρίζες των μαλλιών της ξανά και ξανά, κάνοντας τον ψηλό κότσο που είχε πιάσει να ξελυθεί και να πέσει κάτω το κοκκαλάκι.

«Λέω την αλήθεια. Δεν θα έλεγα ψέματα για κάτι τέτοιο..» της είπε σιγανά. «Όχι! Όχι!» συνέχισε να ουρλιάζει κλαίγοντας.

«Τι γίνεται εδώ;!» μια βραχνή φωνή ακούστηκε και στρέφοντας το βλέμμα τους προς την πόρτα όπου είχε ανοίξει, είδαν και οι δύο τον Harry να έχει ορμίσει μέσα. «Eva..» το βλέμμα του μαλάκωσε μόλις την είδε να κλαίει νοερά.

«Τι έγινε;! Τι της έκανες;! Τι της είπες;!» φώναξε στον Steve παίρνοντας τη στην αγκαλιά του. «Όχι..όχι..» μουρμούριζε εκείνη ξανά και ξανά μες την αγκαλιά του. «Τι της είπες;!» ούρλιαξε ξανά ο Harry.

«Την αλήθεια! Την αλήθεια για τον πατέρα της! Αυτό! Στο είχα πει πως έπρεπε να της το πω!» του απάντησε ο Steve φωνάζοντας. «Έπρεπε να με ρωτήσεις πρώτα! Ήθελα να το μάθει όταν θα είχε ηρεμήσει κάπως από όσα γίνονται!» του αποκρίθηκε ο Harry και εκείνος φωνάζοντας.

«Πάρε με Harry, πάρε με από δω σε παρακαλώ.» τον παρακάλεσε σιγανά η Eva και εκείνος την φίλησε στο μέτωπο. «Ναι, αγάπη μου.» της ψιθύρισε. «Δεν είναι δικό μου λάθος! Δεν είναι δικό μου σφάλμα! Έπρεπε να μάθει!» συνέχισε να φωνάζει ο Steve.

«Πάψε!» του φώναξε και ο Harry. O Will καθόταν στον διάδρομο και παρακολουθούσε την όλη έντονη σκηνή με ένα μικρό αχνό χαμόγελο που και που να εμφανίζεται στο πρόσωπο του, το όποιο έγινε αντιληπτό κάποιες φορές μόνο από τον Steve.

«Πάμε..» τράβηξε ο Harry την Eva μαζί του έξω από εκεί. «Θα έρθεις μαζί μου στο δωμάτιο με τα βάρη. Έλα και ηρέμισε σε παρακαλώ τώρα..» μόλις περπάτησαν έξω από την πόρτα, η δυνατή φωνή του Steve ακούστηκε. «Μην ξεχνάς τι σου έχει κάνει! Πως μπορείς να ξεχνάς τόσο εύκολα!;» του φώναξε.

«Εγώ σε πληρώνω και σου λέω αυτήν την στιγμή να το πάψεις!» φώναξε άγρια ο Harry. «Σκυλάκι της..» είπε πιο χαμηλά ο Steve και ο Harry τινάχτηκε από τα χέρια της Eva. «Σσς, Harry, όχι μη σε παρακαλώ.» τον τράβηξε εκείνη μόλις πήγε να γυρίσει πίσω.

Μπήκαν στο δωμάτιο με τα βάρη και έκλεισε την πόρτα πίσω της. Αμέσως μετά ακούστηκε φασαρία από τον διάδρομο, με τις φωνές του Will και του Steve να ακούγονται δυνατά και έπειτα απόλυτη ησυχία να επικρατεί. Η πόρτα άνοιξε και ο Will κοίταξε τον Harry και την Eva που είχαν γονατίσει στο έδαφος ο ένας μπροστά από τον άλλον στη μέση του δωματίου.

«Έφυγε. Θα είμαι απέξω. Έχει νερό εκεί..» τους έδειξε ένα μπουκάλι νερού μαζί  με πλαστικά ποτήρια πάνω σε μια καρέκλα στη γωνία. Δεν είπε κάτι άλλο, μόνο αυτό, και απλά έφυγε μετά.

«Άκου με, αγάπη μου.» ο Harry σκούπισε με τους αντίχειρες του το βρεγμένο από δάκρυα πρόσωπο της Eva. «Ζεις στον κόσμο μου πλέον. Η αλήθεια πονάει μα θέλω να την ξέρεις. Δεν θέλω να ζεις στο σκοτάδι όπως ζούσα κάποτε εγώ. Κλάψε αν θες, μα την αλήθεια πρέπει να την γνωρίζουν όλοι.» της εξήγησε σιγανά.

«Ξέρω. Το ξέρω.» του αποκρίθηκε σιγανά ρουφώντας τη μύτη της. «Αλλά..οι λέξεις που είπε,γιατί; Γιατί ξεχνάς τι σου έκανα;! Με πονάει να νιώθω τον πόνο που ένιωσες. Έτσι ένιωθες όταν μάθαινες αλήθειες για εμένα;» τον ρώτησε. «Έτσι όπως νιώθω εγώ τώρα;» δάκρυα συνέχισαν να τρέχουν στο πρόσωπο της.

«Ναι, μωρό μου. Και με πονούσε, ακόμη περισσότερο από ότι εσένα τώρα.» της απάντησε ειλικρινά. «Τότε πόνεσε με και άλλο. Ποτέ δεν θα αναπληρώσω τον πόνο που ένιωσες, πόνεσε με. Μισώ ότι σου έκανα.» το πρόσωπο της έπεσε στο στήθος του. «Καλύτερα να με παρατήσεις.» του είπε σιγανά και εκείνος αμέσως τινάχτηκε πίσω πιάνοντας τη από τους ώμους.

«Ποτέ. Ποτέ μην το ξαναπείς αυτό. Άκουσε με, άκουσε με..» της είπε σιγανά ψάχνοντας με τα μάτια του τα δικά της μιας και εκείνη κοίταζε οπουδήποτε αλλού εκτός από εκείνον. «Κοίτα με.» την πρόσταξε.

«Μια μέρα, θα γίνεις η γυναίκα μου, η ζωή μου και ο λόγος που είμαι ζωντανός επίσημα, εάν είναι αυτό που θέλεις.» της αποκρίθηκε σιγανά.

«Ποτέ δεν θα σκεφτόμουν κάτι τέτοιο. Έχω την ίδια άποψη με εσένα σχετικά με τον γάμο, ένα χαρτί δεν θα μας δέσει περισσότερο από ότι μετά, ή τώρα, ή πριν...» του είπε χαμηλά, σκουπίζοντας με τα μανίκια της το πρόσωπο της. «Το ξέρω. Μα μια μέρα θα το κάνω, εντάξει; Σε αγαπώ, ζω για σένα, κρατιέμαι για εσένα. Αυτό είναι.»

Τα χέρια του κάλυψαν τα αυτιά της για να μην ακούει. «Μην ακούς κανέναν άλλον ποτέ.» της μίλαγε με τα χείλη του πάνω στα δικά της. «Απλά νιώσε τι λένε τα χείλη μου πάνω στα δικά σου και τι η καρδιά μου όταν χτυπάει μαζί με τη δική σου.» της ψιθύρισε πάνω στα χείλη της ενώνοντας το στέρνο του με το δικό της. «Και να μην είχα ευκαιρία, και να μην ήθελα, πάλι μαζί σου θα ήμουν. Είμαι ζωντανός. Για εσένα. Σε αγαπώ.» την φίλησε και έβγαλε τα χέρια του από τα αυτιά της αφότου της ψιθύρισε αυτά τα λόγια. Τα μάτια της Eva έκλεισαν και απόλαυσε και εκείνη αυτό το γλυκό και ρομαντικό φιλί. Η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και η δική της την ακολούθησε.  Χτυπούσαν ως μία. Ήταν ζωντανός ο ένας για τον άλλον.

«Τι λες να δουλέψουμε τα κορμιά μας;!» της χαμογέλασε πλατιά καθώς την τράβηξε να σηκωθούνε όρθιοι. «Εντάξει.» του χαμογέλασε εκείνη αδύναμα. «Ας φωνάξω τον Will..» της γέμισε ένα ποτήρι με νερό, της το έδωσε και έπειτα βγήκε έξω να τον καλέσει μέσα.

«Εβδομήντα οχτώ, εβδομήντα εννιά..» αναστέναξε δυνατά ο Harry καθώς έκανε γρήγορα push ups. «Μπράβο Harry! Έτσι!» είπε δυναμικά ο Will καθώς εξασκούταν με την Eva στην άμυνα. «Απλώς το χέρι σου Eva μην το απομακρύνεις πολύ εύκολα από το στήθος σου γιατί ο αντίπαλος μπορεί να στο τραβήξει και να τυλιχτεί γύρω σου αποκρούοντας σε.» της εξήγησε και ο Harry την ίδια στιγμή πετάχτηκε πάνω

«Από το ποιο της;» ρώτησε πνιχτά. Η Eva γέλασε απέναντι στη ζήλια του. «Εννοώ το στήθος, το στέρνο ξέρεις..» του εξήγησε  ο Will απλά  και ο Harry ξεφύσησε. «Α είπα μήπως.» άρχισε να εισπνέει και να εκπνέει δυνατά, κάνοντας το στέρνο του να ανεβοκατεβαίνει έντονα πάνω κάτω.

Πήρε ένα ποτήρι με νερό και το είπε μονομιάς. Είχε γίνει κατά κόκκινος και είχε ιδρώσει. Έβαλε ένα μεγάλο λάστιχο σαν στέκα στα μαλλιά του και κρατώντας τα πίσω κάθισε πάνω σε ένα μαύρο κάθισμα για να ξεκινήσει με τα βάρη. Η Eva όλη την ώρα τον παρακολουθούσε με την άκρη του ματιού της και είχε μείνει με κομμένη την ανάσα.

 «Ψιτ, Eva..» της ψιθύρισε ο Will. «Με άκουσες;» την ρώτησε και εκείνη έσμιξε τα φρύδια της. «Εμ  αποσυντονίστηκα, συγγνώμη μπορείς να επαναλάβεις; ..» τον ρώτησε σηκώνοντας την ιδρωμένη μπλούζα της πιάνοντας τη με ένα κοκαλάκι μια παλάμη πιο πάνω από τον αφαλό της.

O Harry την κοίταξε με στενά μάτια και συνέχιζε να ανασηκώνει τα βάρη πιο έντονα. Η Eva τον είδε και μια απότομη ερωτική κάψα την διαπέρασε, έδειχνε τόσο σέξι, μεγαλύτερος στο σώμα από άλλες φορές, με το κόκκινο ιδρωμένο δέρμα του στις πλάτες και στα μπράτσα του να δείχνει μεγαλύτερο, ανοιγμένο, τα τατουάζ του να λαμπυρίζουν κάτω από το φως της λάμπας που υπήρχε στο κέντρο του χώρου και τις ανάσες που έβγαζε να τον κάνουν ακόμη πιο διεγερτικό.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και γυρνώντας το κεφάλι της πίσω στον Will, προσπάθησε να συνεχίσει την εξάσκηση άμυνας προσπαθώντας να ξεχαστεί, μα οι αναστεναγμοί του Harry δεν την άφηναν σε ησυχία όσο και αν προσπαθούσε. 

[#ΝewUpdate: Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο σε γενικά πλαίσια! Ευχαριστώ πολύ όσες συνεχίζουν ακόμη να είναι φανατικές alivers και να διαβάζουν και το ALIVE 3! Ποια στιγμή σας έχει μείνει χαρακτηριστικά από το ALIVE 1 ή ALIVE 2; Ευχαριστώ θερμά όλη την στήριξή σας alivers μου. Μην ξεχνάτε να κάνετε FAVORITE/COMMENT!! All the love <3 #alivers4life]