*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο σε επανάληψη:

Little Mix-Love Me or Leave Me *

__________________________________

«Ορίστε, μαμά. Πάρε και την κάρτα του δωματίου σου πάνω από το τραπεζάκι.» μουρμούρισε ο Harry ξεφυσώντας στο τέλος. Πέρασε το αριστερό του χέρι μέσα από τα μαλλιά του και έμεινε να κοιτάει εντατικά την μητέρα του, την Anne, η οποία καθόταν στον καναπέ μπροστά του. Τα κόκκινα μάτια του είχαν μεγάλες σακούλες από κάτω και ήταν σκούρα τριγύρω από το κλάμα και την αϋπνία.

 «Εντάξει, παιδί μου..» είπε τραχιά εκείνη ρίχνοντας μια φετούλα λεμόνι μες το φλιτζάνι με το τσάι της. Ο Harry στροβίλισε τα μάτια του περπάτησε μέχρι την άλλη γωνιά του χώρου. «Ανακουφίζομαι όταν με λες μαμά αντί για μητέρα όπως συνηθίζεις, με κάνει πάλι να νιώθω κοντά σου. Σε έχω χάσει. Μα..ξέρω πως θα τα κάνεις όλα να πάνε καλά..» του είπε πλησιάζοντας μπροστά του.

 Η παλάμη της χάιδευε το μάγουλο του μα η αίσθηση που του ανταπέδιδε ήταν εντελώς ξένη. Λες και είχε σβηστεί εκείνη η γυναίκα από τη ζωή του, άθελα του. Ο Harry κατσούφιασε και πήρε την παλάμη της μητέρας του στη δική του, φίλησε το πάνω μέρος της και αναστέναξε.

«Πήγαινε μαμά, το δωμάτιο σου είναι στο τέλος του διαδρόμου, η αριστερή πόρτα δίπλα στο ασανσέρ.» την ενημέρωσε και εκείνη έγνεψε απλά στα λόγια του. Πήρε την βαλίτσα και το φλιτζάνι με το τσάι της στο άλλο χέρι και με την βοήθεια του Harry να της κρατάει την πόρτα ανοιχτή έφυγε για να τους αφήσει μόνους.

Η συζήτηση που έπρεπε να γίνει ήταν πολύ σοβαρή. Προχώρησε από το σαλονάκι πίσω στο υπνοδωμάτιο και μπαίνοντας αντίκρισε την Eva να έχει αγκαλιά την Derma και να έχουν ξαπλώσει πίσω στο κεφαλάρι του κρεβατιού. Βούρκωσε και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού. Δάγκωσε το κάτω χείλος του και πήρε μια βαθιά ανάσα από μέσα του. Έγλυψε τα χείλη του και καθαρίζοντας το λαιμό του επίσης αμέσως μετά, τελικά μίλησε.

 «Derma, πρέπει να μιλήσουμε..» της ανακοίνωσε και εκείνη άνοιξε αμέσως τα κλειστά βλέφαρά της για να τον κοιτάξει. Η Eva την έσφιξε πιο πολύ πάνω της και η κόρη τους έγνεψε θετικά στα λόγια του Harry.

«Ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού;» την ρώτησε χαμηλόφωνα. Η Derma τραβήχτηκε έξω από την αγκαλιά της Eva και τοποθετώντας τον εαυτό της οκλαδόν στη μέση του κρεβατιού κοίταξε κατάματα τον Harry. «Υπήρχαν κάποιες φορές που ξέρεις-εγώ-..νομίζω πως είναι ο Billy.» του απάντησε κοπιαστικά.

Ο Harry γρύλισε και τινάχτηκε όρθιος από την θέση του. «Το ήξερα!» είπε δυνατά μα μετά από λίγο το ύφος του άλλαξε αστραπιαία. Το βλέμμα του επέστρεψε πίσω στην Derma και ξανά κάθισε πάλι πίσω στην άκρη του κρεβατιού αυτήν την φορά όμως απλώνοντας το κορμί του πιο κοντά σε εκείνη. «Τι εννοείς..νομίζεις;» της είπε σιγανά, η έκφραση του ήταν περίεργη, με ανάμεικτα συναισθήματα που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν.

 «Είχα-είχα..» έσκυψε το κεφάλι της. Αισθανόταν ντροπή και αηδία για τον ίδιο της τον εαυτό, που έπρεπε να παραδεχθεί αυτά τα πράγματα ευθέως στον πατέρα της. «Είχα-είχα πάει και με άλλα αγόρια και..» δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρόταση του. Ο Harry είχε χτυπήσει με δυνατή γροθιά το στρώμα και τα σώματα της Eva και της Derma τινάχτηκαν από τούτη την απότομη κίνησή του.

«Δεν το πιστεύω! Τι στο διάολο Derma;!» ούρλιαξε περνώντας τα χέρια του μανιακά μέσα από τα μακριά μαλλιά του ξανά και ξανά. «Τι στο διάολο σκεφτόσουν;! Τι είσαι τέλος πάντων;! Καμιά του δρόμου!!;! Καμία...» πήγε να συνεχίσει να της φωνάζει μα η Eva τον σταμάτησε.

«Harry σταμάτα!» πετάχτηκε όρθια η Eva. «Harry σταμάτα; Harry σταμάτα;!» επανάλαβε τα λόγια της εκείνος κοιτώντας τη άγρια. «Μα φυσικά είναι ίδια εσύ..τι θα ήταν!;;» της φώναξε στο πρόσωπο. Η Derma έκλαιγε βουβά και η Eva προσπαθούσε πολύ στο να συγκρατήσει τα δακρυά της.

 «Σταμάτα πια! Σταμάτα δεν θα σε αφήσω να με προσβάλλεις άλλο! Φτάνει!» του φώναξε στο πρόσωπο. «Και τι θα κάνεις;! Τι;!» της φώναξε και εκείνος ακόμη πιο δυνατά. «Αυτό είναι δικό σου λάθος! Ότι έγινε και θα γίνει σχετικά με την κόρη σου..» έδειξε με τον δείκτη του την Derma, «Είναι δικό σου λάθος! Μα τώρα τι θα κάνεις; ΤΙ; Θα μου φωνάξεις και θα βάλεις πάλι τα κλάματα;! Τι;!» της ούρλιαξε μες το πρόσωπο, με τις φλέβες στο λαιμό και στο μέτωπό του να πετάγονται. Ήταν κατακόκκινος.

«Όχι, αν συνεχίσεις να με προσβάλλεις θα πάρω την κόρη μου και θα φύγω!» του φώναξε τελικά. Ο Harry άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και άρπαξε αστραπιαία την Eva από τον λαιμό ,την κόλλησε πίσω στον τοίχο και την έσφιξε.

Τα μάτια της Eva έκλεισαν και είδε μπροστά της αυτήν την σκηνή να επαναλαμβάνεται. Déjà vu. Χρόνια πριν. Εκείνη και εκείνος στο δωμάτιο ενός νοσοκομείο, να τον εξαγριώνει, να της φωνάζει πως τον έχει μεταλλάξει σε τέρας, να την σφίγγει έντονα στο λαιμό.

«Μη τολμήσεις ποτέ ξανά να το πεις αυτό! Συνεχίζω να ζω μόνο για εσένα και εκείνη! Εάν το κάνεις αυτό! Θα πεθάνεις και εσύ μαζί μου!» της φώναξε. «Το κατάλαβες;!» πρόσθεσε ουρλιάζοντας της. Η Eva έκλαιγε και εκείνος ήταν έτοιμος να την ακολουθήσει.

«Όχι μπαμπά..όχι..» η Derma έτρεξε πάνω του προσπαθώντας να τραβήξει τα χέρια του πάνω από τη μάνα της. «Άσε με!» της φώναξε. «Κάτσε κάτω!» πρόσθεσε επιτακτικά. Μόλις είδε ότι άφησε την μαμά της, έκανε αυτό που της είπε πράγματι και έκατσε κάτω.

«Δεν είσαι ο Harry μου!» του είπε βραχνά η Eva τρίβοντας με τα χέρια της το λαιμό της. Πράγματι δεν τον αναγνώριζε. Δεν ξεπερνούσε ποτέ τα όρια του. «Εσύ όμως είσαι η Eva μου! Και έμαθα να σε αγαπώ με όλες τις αποχρώσεις σου, με όλα τα καλά και τα κακά που έχεις!» της φώναξε και εκείνη σώπασε, περπάτησε γρήγορα και έφυγε από το δωμάτιο.

 «Γιατί; Γιατί;» κοίταξε αμέσως μετά την Derma εκείνος. Γονάτισε μπροστά της και έριξε το κεφάλι του πάνω στα πόδια της κλαίγοντας. «Ο Billy μου είπε πως θα είναι εδώ σε ότι αν χρειαστώ, θα με στηρίξει σε ότι απόφαση και αν πάρω..» του είπε σιγανά η Derma χαϊδεύοντας τα μαλλιά του. Ο δεύτερος άνθρωπος που όταν το έκανε αυτό κατάφερνε να τον ανακουφίσει.

«Τι θέλεις να κάνουμε;» σήκωσε το πρόσωπο του για να την κοιτάξει παίρνοντας το δικό της μες τις μεγάλες παλάμες του για να την χαϊδέψει. «Δεν θέλω να κάνω κακό ποτέ σε κανέναν. Είναι το μόνο πράγμα που δεν θέλω να πάρω από την μαμά. Δεν θέλω να γίνω σαν εκείνη. Αλλά είμαι μόλις δεκαέξι..Δεν μπορώ να το κάνω.» έσκυψε ξανά το κεφάλι της και άρχισε πάλι να κλαίει.

 «Θα μπορούσες να το γεννήσεις και να το δώσεις σε κάποια γυναίκα που δεν μπορεί να κάνει παιδιά..» της είπε αμέσως ο Harry. Συχαινόταν και μόνο την ιδέα της έκτρωσης. «Δεν θέλω να δώσω ένα κομμάτι μου σε κάποιον άλλο. Αυτό το κομμάτι θα μου λείπει πάντα μπαμπά, και θα ζω αιώνια με αυτό τον πόνο και την θλίψη μέσα μου. Ότι εκεί έξω υπάρχει ένα δικό μου κομμάτι..και το ζει κάποιος άλλος..» του είπε  η Derma.

«Εάν κάνεις όμως αυτό το πράγμα..» το πρόσωπο του έσταζε πικρία και πόνο, «Εάν όμως κάνεις έκτρωση, αν και διαδικασία δέκα λεπτών θα σου πάρει μια ζωή για να το μετανιώσεις.» της είπε σιγανά.

Η Derma ανασήκωσε τους ώμους της και έσκυψε ξανά το κεφάλι της. Δάγκωσε το κάτω χείλος της και σώπασε. «Θα το κάνω.» του ανακοίνωσε χαμηλόφωνα.  «Αυτή είναι η τελική σου απόφαση;» την ρώτησε και εκείνη έγνεψε θετικά. «Ναι..» του απάντησε.

Ο Harry έκλεισε τα μάτια του και μόλις τα ξανά άνοιξε άφησε λίγα δάκρυα να κυλήσουν στο πρόσωπο του. Σηκώθηκε όρθιος και αναστέναξε. «Πέσε για ύπνο τότε. Αύριο θα πρέπει να ξυπνήσουμε νωρίς..» της είπε ωμά και περπάτησε μακριά της.

Προχώρησε μέχρι το μπάνιο όπου έτρεξε πριν η Eva και ανοίγοντας την πόρτα, πολλά σύννεφα ζεστών ατμών τον καλωσόρισαν. Το νερό από το ντους έτρεχε και η Eva προφανώς ήταν κάτω από αυτό.

 Περπάτησε γρήγορα προς την ντουζιέρα και τραβώντας απότομα την κουρτίνα, είδε την Eva με τα ρούχα να κάθεται κάτω, πίσω στη γωνία με τα γόνατα στο στήθος της και το ζεστό νερό να τρέχει πάνω της.

 «Τι..» έβγαλε την μπλούζα του και γονάτισε μπροστά της, τράβηξε έξω το πρόσωπο της μέσα από τα χέρια της και ακόμη και αν το νερό έτρεχε πάνω της, μπόρεσε να διακρίνει τα κόκκινα μάτια της και τα δάκρυα να τρέχουν από αυτά.

Την τράβηξε πάνω του και εκείνη ανοίγοντας λίγο τα πόδια της τον άφησε να μπει ανάμεσά τους για τυλίξει τα χέρια του γύρω της. Την έφερε πάνω του και άφησε φιλιά στα μαλλιά και στο μέτωπο της. Έκλεισε την βρύση και το τρεχούμενο νερό που μούσκευε τα πονεμένα τους κορμιά σταμάτησε αμέσως.

Έμειναν έτσι για λίγο. Με εκείνη να κλαίει στην αγκαλιά του και εκείνον να μην λέει τίποτα. Με το σώμα της να συσπάται από τους δυνατούς λυγμούς που έβγαζε και με το δικό του να προσπαθεί να την σφίξει δυνατά πάνω του για να την ηρεμήσει.

«Με μισείς; Με μισείς;!» την άκουσε να του λέει και εκείνος αμέσως την τράβηξε πίσω. Τα μάτια του ενώθηκαν με τα δικά της και αυτή ξέσπασε σε περισσότερα κλάματα.

«Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν μπορώ να σε μισώ.» οι αντίχειρες του χάιδευαν τα μαγουλά της. «Απλά έχω αλλάξει. Βασικά, έχουμε αλλάξει. Όλα έχουν αλλάξει. Κάποτε χαμογελάγαμε μαζί και τώρα μόνο κλαίμε. Η σκέψη να σε έχω κοντά μου όπως τώρα ήταν θαυμάσια. Μα η πραγματικότητα της δεν είναι όπως την είχα φανταστεί. Δεν ξέρω εάν μπορείς να το καταλάβεις. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Εξαντλούμαι...και μου λείπεις. Μου λείπεις.» της είπε δαγκώνοντας το κάτω χείλος του στο τέλος των λογιών του.

 «Συγγνώμη. Είναι η τελευταία φορά που ξεσπάω έτσι, πρέπει να το κάνω αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο.» της απολογήθηκε και εκείνη έγνεψε στα λόγια του απλά. «Αγάπα με ή άφησε με..»  του ψιθύρισε αδύναμα τελικά εκείνη, γεμάτη παράπονο πριν πέσει πάλι στην αγκαλιά του κλαίγοντας.

[#ΝewUpdate: Ελπίζω να σας άρεσε. Έπρεπε να την βάλω να το πει στο τέλος μιας και ταιριάζει με το υπέροχο τραγούδι του κεφαλαίου. Οι Little Mix και τα αγόρια απλά έσκισαν φέτος με τα άλμπουμ τους. Τα λόγια είναι περιττά! Ποια είναι η γνώμη σας για την Derma; Ευχαριστώ θερμά για όλη την στήριξή σας. Μην ξεχνάτε να κάνετε FAVORITE/COMMENT!! All the love <3 #alivers4life]