Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο(σε επανάληψη):

"Problem" - MAX & Kurt Schneider Cover

________________

«Οι άνθρωποι εδώ στο Dallas είναι πραγματικά πολύ εκνευριστικοί, ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με κοίταζε έτσι ο ταξιτζής..» μίλαγε ο Conor στην Eva ενώ ξάπλωσε πίσω στον καναπέ του σαλονιού.

«Ε ε φίλε, έχεις κάνει μπάνιο; Πως ξαπλώνεις έτσι στον καναπέ μου;» πέρασε από πάνω του ο Fabian και του έδωσε ένα έντονο βλέμμα. Ο Conor τον αγνόησε, προσπερνώντας τα λόγια του και συνεχίζοντας να μιλάει στην Eva.

«Εμ λογικά-..» πήγε να του απαντήσει η Eva μα την πρόλαβε η φωνή του Fabian. «Τον ροζ σάκο εσύ τον κουβάλαγες;» γέλασε πνιχτά ο Fabian. «Μάλλον για αυτό σε κοίταζε έτσι o ταξιτζής..» κάλυψε με την παλάμη του το στόμα του και συνέχισε να γελάει.

Ο Conor του έριξε ένα άγριο βλέμμα πράγμα που έκανε και ο Harry καθώς πλησίασε δίπλα του. «Προκαλείς την τύχη σου να σε καθαρίσει εν ψυχρώ έτσι;» του ψιθύρισε και ο Fabian γύρισε και τον κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

«Λογικά ίσως είδε από τον καθρέφτη πως έχεις τραυματιστεί και γι’ αυτό σε κοίταξε περίεργα..» είπε η Eva στον Conor ενώ χάιδευε με αργό ρυθμό τα μαλλάκια της κόρης της που βρισκόταν στην αγκαλιά της όλη αυτήν την ώρα καθώς καθόταν στον καναπέ.

«Α..» είπε και σήκωσε ελαφρά το σώμα του για να δει το τραύμα του. «Εμ εγώ λέω να πάω να πάρω το φαρμακείο από το μπάνιο..» μουρμούρισε ο Fabian και πήγε να φύγει μα σκόνταψε στον μεγάλο μαύρο σάκο του Conor βρίζοντας ψιθυριστά.

«Ε μικρέ ανόητε πρόσεχε που πατάς και που σκοντάφτεις γιατί μες τον σάκο μου έχω πολύ σημαντικά πράγματα.» του είπε αυστηρά ο Conor, φανερά εκνευρισμένος. «Τι; Τα κιλοτάκια σου;» του έκλεισε το μάτι ο Fabian μα ο Conor δεν το πήρε ως πλάκα, κατά κόκκινος από το κακό του σήκωσε το κεφάλι του και του έριξε ξανά ένα άγριο βλέμμα.

«Όχι, έχω όμως κάτι που μπορεί να τινάξει τα μυαλά σου στον αέρα σε δευτερόλεπτα..» του είπε ψιθυριστά για να μην τον ακούσει η μικρή Derma. Ο Fabian ξεροκατάπιε, «Πάω να φέρω το φαρμακείο..» είπε με τρεμάμενη φωνή και προχώρησε έξω από το σαλόνι προς το διάδρομο του σπιτιού.

«Ε Conor, εδώ μέσα πρέπει να ευχαριστήσεις τον Fabian που δέχτηκε να σε φιλοξενήσει. Γι’ αυτό θα σε παρακαλούσα τις απειλές σου να τις κάνεις αλλού εάν θες μια στέγη για να μείνεις απόψε!» του μίλησε έντονα ο Harry ενώ στάθηκε απέναντί του σταυρώνοντας τα χέρια του.

 «Δεν με νοιάζει. Είμαι εδώ μόνο για να έχει μια στέγη να κοιμηθεί η Derma και η Eva… Δεν με νοιάζει εμένα.» του τόνισε ενώ σήκωσε το σώμα του και ακούμπησε την πλάτη του πίσω στο χέρι του καναπέ.

«Tότε εάν θες μπορείς να φύγεις γιατί εγώ θέλησα να σας φιλοξενήσω μόνο για χάρη της Derma!» τόνισε και ο Ηarry ενώ αμέσως η Eva πήρε μια έκφραση λύπης και απογοήτευσης στο πρόσωπο της.

Ο Conor δεν μίλησε. «Κόψε λοιπόν τις απειλές και κλείσε το στόμα σου γιατί είσαι βαριά τραυματισμένος και έτσι και πας μόνος εκεί έξω δεν θα τα βγάλεις πέρα!» του είπε ο Harry και προχώρησε έως την κουζίνα για να πιει λίγο νερό.

«Ορίστε..» ο Fabian επέστρεψε και έδωσε το φαρμακείο στο Conor. «Ευχαριστώ..» του είπε εκείνος με ήρεμο τόνο. «Που είναι το μπάνιο;» τον ρώτησε καθώς σηκώθηκε αργά από τον καναπέ νιώθοντας ένα έντονο τράβηγμα και πόνο βαθιά στο σημείο του τραύματος του.

«Εμ, από εδώ.. ακολούθα με..» του είπε σιγανά ο Fabian και προχωρώντας τον ακολούθησε πίσω του ο Conor. «Eva..» ακούστηκε η φωνή του Harry καθώς επέστρεψε πίσω με δύο ποτήρια νερό. «Μήπως μπορούμε να μιλήσουμε λίγο οι δυο μας;» την ρώτησε αφήνοντας τα ποτήρια μπροστά της.

«Αμ..» κατέβασε την Derma από την αγκαλιά της δίπλα της και της έδωσε το ποτήρι με το νερό. «Πιες μικρή μου θα διψάς..» την χάιδεψε στο πρόσωπο ενώ η Derma έπινε αργά αργά το νερό της κοιτώντας τον Harry εξεταστικά.

«Εμ, ναι, όπως θες απλά η μικρή; Που θα-..» πήγε να την συνεχίσει μα την πρόλαβε εκείνος. «Θα την κρατήσει για λίγο ο Fabian, σιγά!» της είπε και εκείνη έγνεψε ελαφρά.

«Derma, θα μείνεις λίγο με τον καλό μας φίλο Fabian για να πάει να μιλήσει η μαμά Eva με τον μπα-..» πριν συνεχίσει άλλαξε γρήγορα τα λόγια της. «Για να πάω να μιλήσω με τον Harry;» την ρώτησε και η Derma αφήνοντας αργά το ποτήρι μπροστά της κούνησε το κεφαλάκι της θετικά.

«Ωραία..» σηκώθηκε η Eva όρθια ενώ την ίδια στιγμή επέστρεψε ο Fabian. «Fabian θα κάτσεις λίγο με την μικρή..θέλω να πω κάτι με την Eva..» μουρμούρισε ο Harry στον φίλο του και εκείνος έγνεψε. «Φυσικά θα της διαβάσω και βιβλία..» έτρεξε και έκατσε δίπλα της στον καναπέ γαργαλώντας τη ενώ η μικρή γέλασε τρανταχτά.

«Τι λες για τις ’50 Αποχρώσεις του Γκρι’;» είπε ο Fabian και αμέσως η Eva με τον Harry γούρλωσαν τα μάτια. «Fabian!» του είπαν με αυστηρή προειδοποιητική φωνή και εκείνος χαμογέλασε αθώα. «Καλά η Χιονάτη με τους εφτά νάνους είναι μακράν καλύτερη..» πρόσθεσε ανεβάζοντας την μικρή Derma στα πόδια του αφού είχε πάρει ήδη πρώτα το βιβλίο του παραμυθιού στα χέρια του.

Μπορεί να μην το έδειξε πολύ ο Harry εκείνη την στιγμή μα ζήλεψε, ζήλεψε τρελά τον φίλο του, αντί να βρίσκεται εκείνος στην θέση του Fabian και να της διαβάζει παραμύθια είναι ένα από τα άτομα όπου φοβάται η μικρή, είναι ο πατέρας που φοβάται πολύ η κόρη του.

«Έλα..» μίλησε ο Harry στην Eva και προχωρώντας μαζί, μπήκαν στο δωμάτιό του κλείνοντας την πόρτα πίσω τους. «Τι θέλεις να μου πεις;» εκείνη κάθισε νευρικά όρθια απέναντι του. «Θέλω να μιλήσεις στην μικρή.» τόνισε εκείνος ξεφυσώντας.

«Σου είπα πως θα το κάνω, Harry.» του απάντησε εκείνη αμέσως. «Το ξέρω. Μα θέλω να το κάνεις σήμερα.» τόνισε έντονα την τελευταία του λέξη.

«Όχι Harry, όχι σήμερα, άσε να περάσουν μερικές μέρες και μετά..» ανταποκρίθηκε έντονα εκείνη. «Όχι Eva. Σήμερα. Δεν θέλω να περάσουν έτσι οι ημέρες! Το κατάλαβες; Θέλω να εδραιώσω κάθε σχέση που έχω χάσει όλα αυτά τα χρόνια με την κόρη μου.» της είπε αυστηρά.

«Δεν μπορώ να το κάνω. Ήδη σήμερα έγιναν πολλά, δεν γίνεται! Δεν μπορώ να πάω και να της πω να ο μπαμπάς σου είναι  ο Harry! Πόσα να αντέξει και ένα παιδί μέσα σε μια μέρα;» άνοιξε τα χέρια της διάπλατα μπροστά της.

«Τόσα χρόνια τι της έλεγες μου λες;!» της είπε εκνευρισμένος. «Δεν με είχε ρωτήσει ποτέ. Μα εάν καμιά φορά στο εκατομμύριο το έκανε, το απέφευγα.» του απάντησε και ο Harry αναστέναξε βαθιά.

«Ωραία. Πολύ ωραίος τρόπος.» τόνισε εκνευρισμένα ενώ η Eva άρχιζε και εκείνη να θυμώνει. «Τι ήθελες να κάνω; Δεν ήξερα! Δεν ξέρω ακόμη και τώρα πώς να της το πω!» ύψωσε τον τόνο της.

«Να μην έφευγες Eva! Να μην έφευγες! Αυτήν ήταν η πιο σωστή και κατάλληλη λύση!» της φώναξε. «Πρώτον ηρέμισε, εντάξει; Δεν θα μου φωνάζεις εμένα!» σήκωσε την παλάμη της μπροστά της. «Και δεύτερον.. μην γυρνάς πάλι σε θέματα που έχουμε ήδη συζητήσει!» ύψωσε και εκείνη λίγο τον τόνο της.

«Όχι θα γυρνάω..γιατί ποτέ δεν μου είπες ακριβώς γιατί στο διάολο έφυγες. Αφού ήξερες πως ήσουν έγκυος στο παιδί μου, γιατί έφυγες; Είπες για το καλό μου, ας το καταπιώ και αυτό αν και μόνο καλό δεν είδα τόσα χρόνια! Τον πόνο που θα μου προκαλούσες όταν μάθαινα πως έχω παιδί και πως δεν το έχω δει τόσα χρόνια δεν τον σκεφτόσουν;!» της μίλησε γρήγορα.

«Με μίσησες τόσο επειδή δεν σε συγχώρεσα όταν έπρεπε και ήθελες να με εκδικηθείς; Γι’ αυτό πήρες την μικρή μακριά;» την ρώτησε γεμάτος πόνο. «Όχι ποτέ δεν σε μίσησα. Σε αγάπησα. Αλλά πόναγα τόσο που δεν έβλεπα μπροστά μου. Ήθελαν ή να δώσω την ζωή μου για εσένα ή να φύγω μακριά για να μην ξανά πονέσω τόσο. Σε αγαπούσα τόσο μα τόσο πολύ, που ήθελα να φύγω και να νιώσω από μακριά ξανά όλη αυτήν την αφόρητη αγάπη μου για εσένα, να σε νιώσω να μου λείπεις για να καταλάβω το λάθος μου και όχι τον πόνο που ένιωθα όταν ήμουνα κοντά σου.»  του εξήγησε γρήγορα και ο Harry ξεροκατάπιε δίχως να της πει τίποτα..

«Έπρεπε να περιμένεις. Δεν έπρεπε ποτέ να φύγεις .Έπρεπε να μου το πεις. Έπρεπε να μου πεις πως περιμένεις το παιδί μου.» η φωνή του έτρεμε.

«Όχι, όχι.. ποτέ δεν θα το έκανα αυτό! Όχι γιατί εσύ δεν με ήθελες! Δεν με συγχωρούσες! Δεν ήθελες καμία σχέση μαζί μου! Δεν ήθελα να σου πω ότι είμαι έγκυος και μόνο για αυτό, από καθήκον να επιστρέψεις σε εμένα για να φροντίζεις το μωρό και αναγκαστικά εμένα! Ήθελα να ήσουν μαζί μου από συγχώρεση, όχι από καθήκον!» του τόνισε ενώ τα μάτια της βούρκωσαν.

«Μα τι λες; Έλα τώρα.. λες και δεν με ήξερες! Με ήξερες και με ξέρεις πιο πολύ από τον καθένα. Ήξερες πως ότι και να έλεγα, ότι και να έκανα, βαθιά μέσα μου σε είχα συγχωρέσει από την αρχή. Απλά ήμουν υπερβολικά προδομένος και πληγωμένος.» της είπε αυστηρά.

«Όχι. Δεν είναι αλήθεια!» εκείνη σταύρωσε τα χέρια της ενώ ξεφύσησε έπειτα έντονα. «Είναι και το ξέρεις!» ύψωσε πάλι τον τόνο του εκείνος.

«Θέλω να σου κάνω μια ερώτηση και σε παρακαλώ θέλω να μου απαντήσει ειλικρινά!» του είπε ξαφνικά από το πουθενά.

«Όλα αυτά τα χρόνια.. είχες κάνει ποτέ σχέση με καμία άλλη ή είχες πάει ποτέ με καμία άλλη;» τον ρώτησε και ο Harry πάγωσε στην θέση του.

«Θέλω να μου απαντήσεις ειλικρινά.» του είπε αυστηρά.

to be continued..

(Ελπίζω να σας άρεσε! Σήμερα το "ALIVE 2" είναι ξανά Action #1 στις κατηγορίες του #wattpad! I'm so excited! :) Παρακαλώ κάντε σχόλιο όσες θέλετε και ΜΗΝ ξεχνάτε να συνεχίσετε να κάντε FAVORITE please! :D Thank you for everything! ilysm<3 xx P.S Never Give Up. Stay positive. Stay focused. Stay Strong! :') )