*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο:

Daughter-Smother*

______________

Η Παρασκευή ήρθε και η Aria με τον Harry δεν είχαν συναντηθεί καθόλου από την ημέρα εκείνη που φιλήθηκαν στο σαλόνι του σπιτιού της. Η Aria για κάποιον λόγο τον απέφευγε, δεν ήθελε να τον συναντήσει και προσπαθούσε όσο πιο πολύ μπορούσε να μην συναντιόντουσαν και ούτε μες το σπίτι.

Το πρωί που έλειπε εκείνος, έλειπε και εκείνη ενώ όταν ήταν μες το σπίτι εκείνη κλεινόταν στο δωμάτιο της. Κάποιες φορές του άφηνε φαγητό πάνω στο τραπέζι και άλλα πράγματα μόνο και μόνο για να την δει και να μην ψάχνει για να πάει να την ρωτήσει.

Από την άλλη ο Harry ήθελε τόσο να της μιλήσει, θεωρούσε υπεύθυνο τον εαυτό του που κινήθηκε τόσο γρήγορα και την φίλησε, θεωρούσε πως δεν ήταν σωστό και πως εκείνη ίσως έχει φοβηθεί, έχει τρομάξει .. ίσως νόμιζε πως θα της έκανε και τίποτε άλλο που δεν θα ήθελε.

Πήγε και στάθηκε αρκετές φορές έξω από την πόρτα του δωματίου της, ήθελε τόσο να της μιλήσει, πήγαινε να κάνει την κίνηση να χτυπήσει αλλά δεν μπορούσε.

Πίστευε πως θα του πει ότι είναι απασχολημένη ή θα του έλεγε να φύγει και αυτόν τον πονούσε, είχε κολλήσει τόσο μα τόσο πολύ με την κοπέλα αυτή που δεν ήθελε να παραδεχθεί στον εαυτό του πως εάν του έριχνε αυτό που λέμε χυλόπιτα, θα τρελαινόταν.

Ο ήλιος είχε πέσει και ίσα ίσα ο ουρανός άρχισε να σκοτεινιάζει. Ο Harry είχε συγκεντρώσει αρκετό υλικό από εκείνο που χρειαζόταν και του είχαν απομείνει μόλις τρεις ημέρες μέχρι την τελική μεγάλη φωτογράφιση και την άφιξη του αδερφού της Aria.

 Είχε πάλι και αυτό στο μυαλό του, ήθελε να μιλήσει στον φίλο του και ταυτοχρόνως αδερφό της Aria, ήθελε να του πει τι τρέχει, ότι του αρέσει η Aria, ήθελε να ξέρει, δεν ήθελε να του κρύβει την αλήθεια.

Μπορεί να είχε κάνει σφάλματα στο παρελθόν μα τώρα δεν θα έκανε άλλα. Δεν του άρεσε να κρύβει την αλήθεια από τους γύρω του, τους κοντινούς του ανθρώπους.

Πίστευε απολύτως πως εκείνοι που κρύβουν την αλήθεια είναι εκείνοι οι δειλοί που λένε σοβαρά ψέματα. Το δάχτυλο του άγγιξε το κόκκινο κουμπί του τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης, κλείνοντάς τη μιας και δεν είχε τίποτα το καλό να δει.

Σηκώθηκε αργά από τον καναπέ και καθώς προχώρησε στο διάδρομο μπροστά από την πόρτα του δωματίου της Aria άκουσε βήματα να πλησιάζουν προς τα εκεί, αμέσως επιτάχυνε το βήμα του και προχώρησε δεξιά στο τέλος του διαδρόμου όπου οδηγούσε στο μπάνιο.

Το σώμα του κρύφτηκε από εκεί πίσω περιμένοντας να δει τι τρέχει, το ασημί πόμολο κουνήθηκε και η πόρτα άνοιξε. Η Aria  βγήκε από το δωμάτιο αργά κοιτώντας δεξιά και αριστερά εξεταστικά τον χώρο.. προφανώς έψαχνε για εκείνον ..

Ο Harry έμεινε να την κοιτά έντονα από την κορυφή έως τα νύχια, φορούσε ένα ξεβαμμένο κοντό τζιν σορτσάκι και ένα απλό άσπρο μπλουζάκι ενώ τα μαλλιά της ήταν μισό στεγνά και μισό βρεγμένα ταυτοχρόνως.

Το σώμα της κινήθηκε στις μύτες της μακριά από τον διάδρομο ενώ προχώρησε προς το σαλόνι, ο Ηarry προχώρησε από την θέση που ήταν και την ακολούθησε αργά, το σώμα του σταμάτησε  αμέσως μόλις το δικό της σταμάτησε μπροστά από την μπαλκονόπορτα που υπήρχε στο σαλόνι.

Αφού την έπιασε να αναστενάζει και να ψιθυρίζει κάτι στον εαυτό της προχώρησε έξω στη βεράντα. Ο Harry έμεινε για λίγο ακόμη κρυμμένος, προσπαθώντας να δει τι έκανε έξω.

Η Aria κάθισε οκλαδόν κάτω στο κρύο πλακάκι της βεράντας, έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα της και έναν αναπτήρα και έβαλε ένα στο στόμα της, το άναψε και έβαλε πίσω στην τσέπη της τον αναπτήρα ενώ πέταξε το πακετό μπροστά της.

Αν και εκείνος δεν είχε καπνίσει ποτέ στην ζωή του και ούτε ήθελε λόγω του προβλήματος με το άσθμα και το μακροχρόνιο πρόβλημα με την καρδιά του που είχε, η εικόνα αυτή που είχε μπροστά του τον τρέλαινε.

Ήταν τόσο σέξι να βλέπει την Aria να καπνίζει. Το θεωρούσε τόσο καυτό. 

Τα πόδια του άρχισαν να κινιούνται γρήγορα, προχώρησε μακριά από την θέση στην οποία βρισκόταν, πήρε την φωτογραφική του μηχανή που είχε πάνω στον μακρύ καναπέ και προχώρησε έξω και εκείνος στην βεράντα.

Μόλις βγήκε και τον είδε αμέσως πάγωσε στην θέση της, άνοιξε διάπλατα τα μάτια και κοιτούσε μία το τσιγάρο και μία εκείνον..

«Δεν θα σου πω τίποτα για το τσιγάρο. Βασικά.. χέστο.» κούνησε το χέρι του, προσπαθώντας να συγκρατήσει τον εαυτό του από το να της πει πόσο σέξι ήταν καθώς κάπνιζε.

«Ήρθα εδώ για να σου κάνω παρέα. Αυτό. Τέλος.» κάθισε και εκείνος οκλαδόν δίπλα της τοποθετώντας την φωτογραφική του μηχανή προσεχτικά χάμω μπροστά του.

Πόσο ειρωνεία, ε;

Μπροστά του είχε το αγαπημένο του αντικείμενο. Μπροστά της είχε και εκείνη το δικό της αγαπημένο αντικείμενο.

Ο Harry πως με την φωτογραφική του μηχανή θα μπορούσε να αιχμαλωτίσει στιγμές που δεν θέλει να φύγουν μακριά από το μυαλό του,  ήθελε να φωτογραφίσει πράγματα που εκείνος τα έβλεπε εντελώς διαφορετικά από ότι θα τα βλέπαμε εμείς. Ήθελε απλά να κρατήσει στιγμιότυπα από στιγμές που του άρεσαν, που τον ανακούφιζαν, που ένιωθε ωραία με αυτές.

Από την άλλη η Aria ήξερε πως με το δικό της αντικείμενο, αυτό το πακέτο τσιγάρα που όπως λένε σκοτώνει, μειώνει χρόνια, ζωή, ευτυχία.. την ανακούφιζε. Κάποιοι λένε πως μερικοί ανθρώποι γίνονται καπνιστές για να ανακουφιστούν από τον πόνο ,μερικοί όμως καπνιστές πριν γίνουν έχουν μια ιστορία, που όταν κάποιος προσπαθήσει να τους βοηθήσει, να τους πει να το κόψουν, γιατί το τσιγάρο σκοτώνει.. εκείνοι έχουν κάτι μέσα τους που ΗΔΗ τους σκοτώνει.

Αυτή είναι η Aria.

«Θα μου δώσεις μια τζούρα;»  γύρισε και την ρώτησε ο Harry δοκιμαστικά. «Όχι Harry, ξέχνα το.» του απάντησε κατευθείαν εκείνη κουνώντας το χέρι της προς το μέρος του.

«Δεν θα σε κατέστρεφα ποτέ..» συνέχισε. «Τι εννοείς; Απλά θέλω να καπνίσω!» της γέλασε. «Όχι Harry..είναι λες και μου ζητάς να δώσω ναρκωτικό σε ένα έφηβο.. όχι σκέψου τι έχεις περάσει..σταμάτα..» γύρισε και τον κοίταξε με σμιγμένα τα φρύδια.

«Καλά..» ξεφύσησε εκείνος και κοίταξε προς τα κάτω, στα μπλεγμένα χέρια του. «Λοιπόν; Θα μου κάνεις μια χάρη;» σήκωσε ξανά το κεφάλι του.

«Τι;» τον ρώτησε. «Να σε βγάλω μια φωτογραφία καθώς καπνίζεις..» της απάντησε. «Όχι, δεν υπάρχει λόγος..» του είπε ξέπνοα. «Έλα..μία μόνο!» την παρακάλεσε.

«Μα γιατί..» επέμενε εκείνη. «Έτσι!» επέμενε και εκείνος χαμογελώντας. «Πες γιατί!» έγειρε το κεφάλι της στα πλάγια. «Γιατί είσαι πολύ καυτή όταν καπνίζεις!» οι λέξεις βγήκαν απρόσμενα από τα χείλη του κάνοντας αμέσως τα μάγουλα του να κοκκινίσουν.

«Ε-εννοώ.» προσπάθησε να τα μπαλώσει.. μα ήταν μάταιο! «Κάνε ότι θες..» είπε εκείνη ψιθυρίζοντας σιγανά αν και μέσα της ούρλιαζε, φώναζε ‘Με θεωρεί καυτή..σήμαινε κάτι το φιλί δηλαδή και για αυτόν!’ έλεγε ξανά και ξανά από μέσα της.

«Σίγουρα;» την ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι του ενώ το ρόδο χρώμα δεν είχε φύγει από τα μάγουλά του. «Ναι..έλα!» του είπε δυνατά. «Οκ..» ο Harry πήρε στα χέρια του την φωτογραφική του μηχανή, την άνοιξε, την ρύθμισε και  την εστίασε σε εκείνη..

«Γύρνα λίγο πιο εκεί..» της έδειξε με το δεξί χέρι του, «Και ρίξε την βρεγμένη τούφα πάνω στο μάγουλο σου..» συνέχισε. «Μπορείς να ξεφυσάς τον καπνό καθώς θα πατήσω το κουμπί;» την κοίταξε και εκείνη έγνεψε ελαφρά.

Μόλις έκανε την κίνηση με τα χείλη της και άφησε τον καπνό να ελευθερωθεί από την τζούρα που είχε πάρει ο Harry πάτησε το κουμπί και έβγαλε την φωτογραφία. «Ουάου..» την κοίταξε και χαμογέλασε πλατιά.

«Είσαι..είσαι υπέροχη..» είπε αποσβολωμένος. «Ευχαριστώ..μην την δείξεις όμως σε κανένα και ιδιαίτερα στον αδερφό μου..ξέρεις γιατί..» τον παρακάλεσε και εκείνος έγνεψε ενώ έκλεινε την φωτογραφική μηχανή και την βόλευε πίσω στην θήκη της.

«Ναι βρε, μην ανησυχείς..» της έκλεισε το μάτι. «Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;» της είπε έπειτα και εκείνη έγνεψε γυρίζοντας το σώμα της προς το μέρος του.

«Γιατί με απέφευγες; Γιατί;» το δεύτερο γιατί βγήκε γεμάτο αγανάκτηση από τα χείλη του. «Εμ, απλά..δεν ξέρω..ένιωθα κάπως άβολα.» του απάντησε ντροπαλά.

«Άβολα; Γιατί; Aria, δεν θα γινόταν κάτι χωρίς την θέληση σου..» το χέρι του άγγιξε το ελεύθερο δικό της. «Το ξέρω, μα δεν είναι αυτό το θέμα μου..» τον κοίταξε με σμιγμένα φρίδια.

«Τότε αφού δεν είναι αυτό.. γιατί με απέφευγες;» την ρώτησε. «Γιατί..» καθάρισε το λαιμό της πριν του μιλήσει ενώ έσβησε το τσιγάρο σε ένα μεταλλικό τασάκι που είχε πιο δίπλα της.

«Απλά δεν ήξερα και δεν ξέρω τι σήμαινε αυτό το φιλί για εσένα..» του ομολόγησε ειλικρινά. «Για μένα; Γιατί για εσένα δεν σήμαινε κάτι;» γούρλωσε τα μάτια του.

«Σήμαινε..» έσκυψε το κεφάλι της προς τα κάτω, «..γι’αυτό στο λέω.» τα μάγουλα της είχαν κοκκινίσει. «Σε απέφευγα γιατί δεν ήξερα εάν σήμαινε κάτι για εσένα.» ψιθύρισε ίσα ίσα.

Ο Harry χαμογέλασε γλυκά και γονάτισε μπροστά της αντί για την θέση οκλαδόν που είχε προηγουμένως. Το χέρι του σήκωσε αργά το πιγούνι της Aria για να την κοιτάει κατάματα ενώ το χέρι του τράβηξε τα μαλλιά που είχαν πέσει μπροστά στο πρόσωπο της μακριά.

«Μου αρέσεις Aria. Ειληκρινά πολύ. Και το φιλί αυτό σήμαινε πολλά για εμένα.» την κοίταζε βαθιά στα μάτια ενώ τα δικά της συνέχισαν να έχουν ακόμη αυτήν την ανησυχία. «Και εμένα μου αρέσεις Harry..» μουρμούρισε.

«Θέλω τόσο να περάσω καλά μαζί σου. Θέλω τόσο..» σήκωσε το σώμα της ξαφνικά πάνω ενώ αμέσως μετά έκανε και εκείνος το ίδιο. Τώρα στέκονταν ο ένας όρθιος απέναντι στον άλλον. «Τότε ποιο είναι το θέμα; Και εγώ το ίδιο θέλω;!» σήκωσε τους ώμους του.

«Δεν θέλω να πληγωθώ ούτε να πληγωθείς.» έριξε τα χέρια της προς τα κάτω. «Άκου με..» έκανε ένα βήμα μπροστά της, τόσο που βρισκόντουσαν σε απόσταση αναπνοής.

«Δεν πρόκειται να σου υποσχεθώ κάτι στο οποίο δεν μπορώ να ανταποκριθώ.. Αλλά σου υπόσχομαι αυτή εδώ την στιγμή.. πως δεν πρόκειται να σε πληγώσω..Δεν πρόκειται.» εκείνη έγνεψε χαμογελώντας ίσα ίσα πριν από ότι ο Harry ενώσει τα χείλη του με τα δικά της.

(Ελπίζω να σας άρεσε cupcakes!! Δίπλα μπορείτε να δείτε ένα gif όπου σαν προετοιμάζει για το επόμενο κεφάλαιο το οποίο θα ανέβει αργά το βραδάκι :) ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΚΑΝΤΕ ΟΣΕΣ ΕΧΕΤΕ WATTPAD 'FAVORITE' και όσες θέλετε COMMENT με την γνώμη σας!! Ελπίζω να είστε η κάθε μία ξεχωριστά καλά! Να έχετε μια όμορφη ημέρα. Thanks for everything. Thanks for the support!! Kisses my cupcakes xx <3)