Chapter 13
*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο(σε επανάληψη):
Α Great Big World-Say Something*
___________________
«Derma, ήρεμα πριν χοροπηδάς!» η Eva προειδοποίησε την μικρή κόρη της Derma καθώς έψαχναν τις θέσεις τους μες το αεροπλάνο.
«Conor..» γύρισε πίσω της για να τον κοιτάξει. «Που καθόμαστε;» τον ρώτησε ενώ εκείνος κοιτούσε σε κάτι χαρτιά για να δει ακριβώς την θέση στην οποία έπρεπε να πάνε.
«Εμ..για προχώρα λίγο..» της έκανε νόημα να συνεχίσει να περπατά. «Α… να..να» η φωνή του ξανά ακούστηκε. «Δεξιά οι τρεις θέσεις αυτές στην τέταρτη σειρά..» η φωνή του ήταν αργή και κάπως κουρασμένη.
«Θες να σαι στο παράθυρο;» ρώτησε την Eva. «Όχι, όχι..κάτσε εσύ για να έχω δίπλα μου την μικρή..» του είπε και πέρασε εκείνος πρώτος μέσα για να κάτσει.
«Derma..μην με τραβάς..» είπε η Eva καθώς πήγε να κάνει ένα βήμα μα η όμορφη κορούλα της, την εμπόδισε. «Όχι..όχι μανούλα..δεν θέλω εδώ..» η φωνή της ακουγόταν ελάχιστα.
«Γιατί;» τα πράσινα μάτια της Eva συνάντησαν τα μικρά όμορφα της Derma, στην λάμψη και στην απόχρωση… ακριβώς όπως του πατέρα της.
Η Eva αναστέναξε και έριξε το βλέμμα της προς τα κάτω, χαμένη στην ανάμνηση της ομορφιάς του άντρα τούτου. Έναν άντρα που σύμφωνα με εκείνη, ήταν ο πιο όμορφος που είχε δει ποτέ.
«Derma, έλα να κάτσουμε στις θέσεις μας όπως έκανε ο Conor..» την κοίταξε έντονα η Eva. «Όχι! Όχι! Δεν μ’ αρέσουν αυτές οι θέσεις!» γκρίνιαξε.
«Derma..» η αυστηρή φωνή του Conor ακούστηκε απότομα.
Η Derma αμέσως σώπασε και έκανε ένα μικρό βήμα προς τα αριστερά της για να μπορέσει να έχει οπτική επαφή με τον Conor καθώς θα του μιλούσε.
«Άκου την μαμά σου και κάτσε στην θέση σου.. μην την κουράζεις.» της είπε αργά και καθαρά κάθε του λέξη.
Η Derma αμέσως έγνεψε ελαφρά το κεφαλάκι της και έσφιξε το χεράκι της μες το χέρι της μαμάς της, προχώρησε για να κάτσει έπειτα στην θέση της πράγμα που έκανε ταυτοχρόνως και η Eva κοιτάζοντάς τη σιωπηλή.
«Ευχαριστώ..» γύρισε και ανοιγόκλεισε το στόμα της στον Conor χαμογελώντας του ελαφρά στο τέλος.
Εκείνος απλά της έκλεισε το μάτι και ακούμπησε το σώμα του πίσω στην πλάτη της θέσης του για να ξεκουραστεί.
«Εγώ λέω να κοιμηθείς..πρέπει να ξεκουραστείς..τις τελευταίες μέρες είσαι όλη μέρα στο πόδι!» του είπε αμέσως η Eva.
«Εva, σιγά..» γέλασε εκείνος ενώ γύρισε να την κοιτάξει. «Έχω περάσει χειρότερα..» συνέχισε τα λόγια του.
«Αλήθεια πως είσαι; Πονάς καθόλου ακόμη;» τον ρώτησε ξανά. «Όχι Eva..» της ξανά γέλασε.
«Derma..να σ-..» γύρισε η Eva προς την κόρη της, μα αμέσως αντίκρισε πως την είχε πάρει ο ύπνος. «Πάλι κοιμήθηκε..» γέλασε ενώ γύρισε πάλι προς το μέρος του Conor.
«Ναι..» κούνησε εκείνος το κεφάλι του ρίχνοντας ένα βλέμμα στην μικρή Derma.
«Της αρέσει ο ύπνος, ε; Όλο κοιμάται..» χαμογέλασε ελαφρά ενώ έδεσε την ζώνη του, πράγμα που έπειτα έκανε η Eva στον εαυτό της αλλά και στην Derma.
«Χαίρομαι πολύ που σε ακούει..» του μίλησε αναφερόμενη στην προηγούμενη σκηνή που είχε η μικρή με εκείνον. «Ναι..ναι..» κούνησε το κεφάλι του αυτός.
«Είμαι ο άντρας του σπιτιού ας πούμε..» κούνησε τα χέρια του.
«Την έχω σαν ανιψιά μου και εκείνη σαν θείο..άσε που με φωνάζει και μερικές φορές και με κάνει να νιώθω πιο μεγάλος από ότι ήδη είμαι!» γέλασε πάλι και έκανε και η Eva το ίδιο.
«Πραγματικά Conor.. δεν θα ήξερα τι θα έκανα, εάν δεν σε είχα..» το βλέμμα της Eva γέμισε ευγνωμοσύνη.
«Δεν ξέρω… χμ..τελικά είναι καλό που με γνώρισες; Σε μπλέκω σε τόσα..να τώρα πρέπει εξαιτίας μου να φύγουμε από το Austin και να πάμε στο Dallas..αυτό είναι καλό δηλαδή;» την κοίταξε κατά κάποιο τρόπο απογοητευμένος από τον ίδιο του τον εαυτό.
«Εε..μην λες χαζομάρες! Έχεις κάνει πάρα πολλά για εμάς..και σιγά..δεν αλλάζουμε και ήπειρο.. πάντα μας προστατεύεις, μας φροντίζεις.. και τη ζωή μου να έδινα για εσένα δεν θα ήταν αρκετή για όσα έχεις κάνει για εμάς!» του χαμογέλασε γλυκά.
«Μη λες χαζομάρες.» την κοίταξε με έντονο βλέμμα. «Αλήθεια αυτό με την ζωή σου, μην το λες. Ποτέ μην δώσεις την ζωή σου, μην την χαραμίσεις, μην την χαρίσεις… για κανέναν και για τίποτα.. Ίσως ποτέ κανείς δεν θα το εκτιμήσει όσο αξίζει.» της είπε σαν μια ισχυρά σοβαρή και σημαντική συμβουλή.
«Α-αυτό είχα σκοπό να κάνω.» του είπε και εκείνος αμέσως γούρλωσε τα μάτια του. «Για ποιον;» την ρώτησε αμέσως μετά. «Ξέρεις για ποιον!» του είπε έντονα.
«Καλά μη βαράς! Ξεχνάω και εγώ..» της είπε και εκείνος απότομα. Η Eva απλά αναστέναξε και σταύρωσε τα χέρια της.
«Πάντως Eva..αυτό που έχεις κάνει δεν είναι σωστό..» ο Conor σοβάρεψε ξαφνικά. «Ποιο δηλαδή;» τον ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι της ενώ είχε πάρει ένα ύφος, ας το πούμε σαν και αυτό το ειρωνικό που θες ντε και καλά να του χώσεις σφαλιάρα. Αυτό. Ακριβώς αυτό.
«Eva..αυτό το παιδί έχει έναν πατέρα που θα του στερήσεις από δική σου επιλογή και δεν θα συναντήσει ποτέ. Αυτός ο άντρας εκεί έξω έχει ένα παιδί που και εκείνου εξίσου θα του στερήσεις από δική σου επιλογή και δεν θα συναντήσει ποτέ.» η φωνή του ήταν αυστηρή και έντονη, προσπαθώντας να την κάνει να καταλάβει.
«Αυτός ο άνθρωπος όμως πιστεύει πως είμαι νεκρή!» του ανταπέδωσε και εκείνη με έντονο τρόπο.
«Δεν μπορώ να τον ξαναδώ. Νομίζει ότι είμαι νεκρή. Έκανα μια συμφωνία με την μητέρα του .. να μην επιστρέψω ποτέ. Είχαμε θέσει κάποιους κανόνες που πρέπει να τους τηρήσω!» του είπε γρήγορα.
«Μα καλά τι μητέρα είναι αυτή που δίνει τόσο πόνο στον γιο της;» την κοίταξε με τόση δυσπιστία.
«Πίστεψε με.. τον αγαπάει πολύ. Δεν του έδωσε πόνο εκείνη Conor, εγώ του έδωσα..απλά εκείνη ήθελε να με διώξει. Να διώξει τον πόνο. Όταν πήγα να δώσω την καρδιά μου για εκείνον, λίγο πριν..μπήκε και μου μίλησε.. που είπε κάποια πράγματα.. πως αφού ήθελα να κάνω κάτι καλό για εκείνον και να φύγω από την ζωή του, θα μου χάρισε την ζωή αλλά θα έπρεπε να εξαφανιστώ.. Μου έδωσε πολλά χρήματα και έφυγα..απλά έπειτα αφού είχα τα πάντα έπρεπε να χτίσω και τα πάντα από την αρχή..έτσι βρέθηκες εσύ..» τα φρύδια της έσμιξαν ενώ τα μάτια της βούρκωσαν.
«Μα..γιατί; Και εσύ τόσο ήθελες τα χρήματα;!» της είπε ο Conor αυστηρά. Είχαν κάνει πολλές φορές αυτήν την συζήτηση, μα πρώτη φορά τώρα έφταναν τόσο βαθιά.
«Κανείς δεν ήξερε πως είχα παιδί Conor. Έτσι αποφάσισα πως θα ήταν καλύτερα να το πάρω και να φύγω. Να φύγω μακριά και να του δώσω ότι δεν είχα εγώ. Να του φτιάξω μια ζωή διαφορετική από την δικιά μου..» του εξήγησε, μα ότι έλεγε συμφώνα με εκείνον όλα ήταν τόσο παράλογα.
«Όχι Eva!» ο Conor ήταν φανερό πως άρχιζε να θυμώνει.
«Ίδια ζωή του δίνεις του παιδιού σου, ούτε εσύ είχες πατέρα, ούτε εκείνη έχει μητέρα..» σήκωσε τον δείκτη του δείχνοντας προς το μέρος της Derma.
«Είχες μια ζωή κενή με λύπη εξαιτίας του χαμού αυτού..και εκείνη έτσι ακριβώς θα νιώθει!» η φωνή του άρχισε να γίνεται πιο βαριά και βραχνή.
«Όχι!» άρχισε και εκείνη να θυμώνει. «Δεν είναι έτσι!!» δεν ήθελε ούτε κατά διάνυα να πιστέψει πως η κόρη της θα είχε μια ζωή σαν και εκείνη.
«Εάν ήξερα πως η Lydia ήταν ζωντανή και είχε το παιδί μου θα ήθελα τόσο να το ξέρω! Θα με λύτρωνε όλο αυτό!» της μίλησε ειλικρινά.
«Ναι μα εσένα η γυναίκα σου είναι πραγματικά νεκρή..εγώ δεν μπορώ έτσι τσουπ.. να εμφανιστώ μπροστά του! Έχω κάνει μια συμφωνία και θα την τηρήσω!» του ύψωσε τον τόνο, όχι όμως πολύ .. για να μην κινήσει κανένα βλέμμα από τριγύρω.
«Eva..στερείς το παιδί του ανθρώπου που αγαπάς με όλη σου την ψυχή! Που θα πέθαινες για εκείνον!» ύψωσε και εκείνος την φωνή του, με τον θυμό να χτυπά κάθε νευρικό του κύτταρο
«Όχι εδώ κάνεις ένα λάθος..» η φωνή της χαμήλωσε αμέσως.. «Τι εννοείς;» ηρέμισε και εκείνος τον τόνο του. Είδε πως η Eva δεν απάνταγε για κάποια δευτερόλεπτα και της ξανά μίλησε. «Πες κάτι!» της είπε πάλι έντονα.
«Δεν αγαπώ. Αγαπούσα. Αγαπούσα με όλη μου την ψυχή. Και ναι θα πέθαινα για εκείνον.» ένα μικρό δάκρυ ήταν έτοιμο να πέσει από τα μάτια της μα προσπάθησε να συγκρατηθεί.
«Μα πως..» ο Conor έμεινε να την κοιτάει έκπληκτος. «Ξέρω πως δεν με συγχώρεσε ποτέ. Και ούτε πρόκειται. Με αγαπούσε αλλά δεν θα με συγχωρούσε.. είναι ένας άνθρωπος που παίρνει τόσο σοβαρά τα λάθη των άλλων ανθρώπν, ξεχνώντας πως κανείς δεν είναι τέλειος, πως όλοι κάνουν λάθη, πως και εκείνος έκανε λάθη και γι’ αυτό πρέπει να συγχωρεί..» σταμάτησε για λίγο για να πάρει μιαν ανάσα.
«Conor, το να χάνεις κάποιον που αγαπάς είναι πολύ δύσκολο. Το ξέρεις πως στην αρχή νόμιζα πως πλαγιάζαμε μαζί στο κρεβάτι..και όταν έτεινα τον χέρι μου για να τον αγγίζω εξαφανιζόταν από δίπλα μου;..» το στέρνο της άρχιζε να πηγαίνει πάνω-κάτω.
«Κάποιες φορές νόμιζα πως ήταν εκείνος ο νεκρός και όχι εγώ.. και ήθελα να τον φέρω πίσω στην ζωή. Κάποιες φορές ήθελα πραγματικά να πεθάνω για το ψέμα που τον άφησα να ζει, τότε, τώρα, αύριο.. για πάντα.» προσπαθούσε τόσο πολύ να μην κλάψει.
«Αλλά έμεινα δυνατή..και έκανα κάτι πολύ δύσκολο..έβγαλα κάποιον που αγαπώ υπερβοκικά πολύ από την ζωή μου, από την καρδιά μου.. αν και πόνεσα, έκλαψα, έθεσα πάνω από όλα την δύναμη μου.» πήρε δύο ανάσες..
«Και είμαι εδώ. Ξέροντας πως νοιάζομαι για εκείνον.. αλλά μόνο από μακριά. Μπορεί να ζούμε ανάμεσα σας αλλά είμαστε και οι δύο στην κόλαση. Ραγίσαμε και οι δύο τις καρδιές του ενός και του άλλου ξεχνώντας να δούμε τα δικά μας τα λάθη πρώτα. Πονάμε και οι δύο, αλλά μοιραζόμαστε αυτόν τον πόνο..όσο μακριά και εάν είμαστε..» σηκώθηκε ξαφνικά από την θέση της προχωρώντας βιαστικά προς τα πίσω, προς τα μπάνια.
«Δεσποινίς, δεσποινίς..» μια αεροσυνοδός την σταμάτησε. «Παρακαλώ αφήστε με να πάω λίγο στα μπάνια..» της είπε ενώ δάκρυα άρχισαν να κυλάνε στο πρόσωπο της.
Μόλις η αεροσυνοδός αντίκρισε τα δάκρυα της έγνεψε θετικά. «Πηγαίνετε αλλά σε τρία λεπτά να είστε πίσω για απογείωση, παρακαλώ..» της είπε ευγενικά και η Eva έγνεψε προχωρώντας μακριά της…
Τo be continued ...
(Eva part guys! Ελπίζω να σας άρεσε! Ήμουν η μόνη που δάκρυσα κατά την διάρκεια αυτού του κεφαλαίου; Και το επόμενο θα είναι επίσης eva part!! Παρακαλώ να μην αρχίσετε να βρίζετε την Anne για ότι έχει γίνει..γιατί δεν έιναι έτσι..στην συνέχεια του βιβλίου θα δέιτε τι τρέχει! Επίσης απαντάω σε μερικές από εσάς τώρα..λέγοντας πως δεν ξέρω εάν το τέλος θα είναι καλό, δεν ξέρω εάν στο τέλος θα καταλήξουμε με #Harreva ή #Harria! Αλήθεια εσείς θα συγχωρούσατε τόσο εύκολα την Eva; Δίπλα μπορείτε να δέιτε την μικρή Derma, κάπως έτσι την φανταζόμαι.. λίγο διαφορετική κάπως..αλλά αυτή η pic της φέρνει λίγο! Χεχε λοιπόν μην ξεχνάτε να κάνετε FAVORITE & COMMENT. :D Επίσης όσες δεν σας αρέσει το fan fic αυτό..απλά ΜΗΝ το διαβάζετε. Δεν αλλάζω τίποτα, από ότι δεν σας αρέσει. Έτσι είναι.. έτσι θα μείνει..! Ευχαριστώ για όλα. :) Πολλά φιλιά και Καλό βράδυ! xx)
P.S Σήμερα το ALIVE είναι Action #1! Ευχαριστώ θερμά! <3
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top