|ALGI 59|
_________
Beni evime götürür müsün? Söz, bir daha karşına çıkmayacağım.
________
ALGI | elli dokuz
Yaklaşık on beş dakikadır yoldaydı. Karşısına küçük benzinlik çıktığında, kuruyan boğazı şu içme ihtiyacını ona hatırlatırken iyice rahatsız olmuştu.
Hazal benzinliğin küçük park alanına kırmızı renkli arabasını bırakarak aşağıya indi ve benzinliğin marketine girdi.
Bir şişe su aldıktan sonra ihtiyar adama kasada gerekli ücreti ödeyip dışarıya çıktı. İçinde hala kurtulamadığı garip bir huzursuzluk vardı. Vicdan yapıyor değildi. Bir an bile pişman olmamıştı.
Küçük park alanındaki arabasına bindiği an ilk işi aldığı suyu içmek olmuştu. Tüm şişeyi bitirdiğinde arabayı çalıştırmış ve dikkatini karşıya vermişti ki onu gördü...
Siyah, arabanın önündeydi.
Farklı görünüyordu. Dağılmış kumral saçları, yüzünün yarısını kaplarken üzerinde kirli beyaz bir elbise vardı.
Hazal kaşlarını çattı direksiyonu iki eliyle kavrarken. Tereddütsüz bir şekilde çalışır durumdaki arabayı geriye sürüp yeniden yola çıktı.
O çocuğu sevmiyordu. Küçük kız Hazal'ı korkutuyordu. Şimdi karşısına bu şekilde çıkması da genç kızı ürkütmüştü.
Düşünmemeyi tercih etti, hayal görmüş olmalıydı. Evine gidip dinlenmesi ve kendine gelmesi gerekiyordu yalnızca.
Siyah'ın onu bu denli rahatsız etmesinin asıl nedeni Merih'in kitabıydı. Kitapta bahsi geçen siyah gözlü çocuklara benziyordu. Ya da küçük kızın yalnızca psikolojisi bozuktu. Hazal kendini bu fikre inandırıp rahatlamaya çalıştı. Gerginliği bir tülü üzerinden atamıyordu.
"Kokuyor musun?"
Arka koltuğundan gelen ses neredeyse aracın hakimiyetini kaybetmesine neden olacaktı. Frene basacağı sırada arka koltuktaki küçük kız bağırdı.
"Durma!"
Hazal küçük kıza anında iteat ederken nedenini sorgulamamıştı bile. Bu teslimiyetin nedeni aynadan göz göze geldiği bir çift siyah gözdü.
"Korkuyor musun?"
"Korkmuyorum."
"Korkuyor musun?"
Hazal yolda ilerlerken, aynadan Siyah'ı izliyordu ara ara. Küçük kızın arabasında bir anda belirmesi korktuğu gerçeği suratına çarpmıştı adeta. Hazal siyah gözlü çocukların lanetine inanmıyordu. Onlardan biri şu an arka koltukta oturuyor olamazdı.
Hazal Siyah'ın yineleyerek sorduğu soruya sırf susması için doğru yanıt verdi.
"Korkuyorum."
Siyah bu kez aynı soruyu sormadı. Oturduğu koltukta dikleşerek konuştu.
"Beni gideceğim yere bırakır mısın?"
Hazal'ın zihnindeki tüm şüphelerin silinmesini sağlamıştı bu sözler. Cevap vermedi, daha doğrusu veremedi.
Siyah'ın sarf ettiği sözleri daha önce de duymuştu. Merih'in kitabında siyah gözlü çocukların lanetine tutulan birinin duyduğu soruyu sormuştu.
Hazal'ın kanı dondu. Siyah gözlü çocuklar karşılaştıkları herkese aynı şeyi söyler ve sonunda da kurbanlarını öldürürdü. Kurtulmak neredeyse imkansızdı, kitapta kurtulan bir kurban olmamıştı. Hazal küçük çocuğun kontrolünde olduğunun farkında olsa da elinden hiçbir şey gelmiyordu...
"Nereye gitmek istiyorsun?" Diye sordu Hazal. Gerçekte soruyu kendi isteği ile sormamıştı.
Gözleri yavaşça dolarken Merih'in evine giden kestirme patikayı geçmemiş olmayı diledi. Gözüyle yolu tararken siyah, "Boşuna arama, çoktan geçtik." Dediğinde gözünden yaşlar süzülmeye başladı.
"Evime gitmek istiyorum. Beni oraya götürürsen bir daha karşına çıkmayacağım."
"Nesin sen?" Diye sordu Hazal boğuklaşan sesiyle.
Siyah, "Bir hayal. "Demekle yetindi.
Siyahın istediği güzergah üzerinde ilerleyen araba sık ağaçların olduğu bir bölgede küçük bir açıklığa vardığında küçük çocuk Hazal'ın omuzuna dokundu.
Hazal irkilerek arkasını döndüğünde koltuğun boş olduğunu gördü. Göz yaşları yanaklarını ıslatmış haldeyken arabayı kenarıya çekti ve başını direksiyona koyduğu koluna dayadı.
Az önce neler olmuştu böyle? Bir hayal mi görmüştü. Her şey bir hayal olamayacak kadar gerçekti.
Başını kaldırdı. O anda daha önce fark etmediği bir detay ilişti gözüne. Arabanın sol tarafında kalan açıklıkta bir ev yükseliyordu.
Hazal evi görür görmez tanımıştı. Her ne kadar imkansız olsa da karşısındaki ev en yakın arkadaşı Begüm'ün eviydi. Onun öldüğü yerdi.
_________________
Siyah gözlü çocuklar her zaman masum dururlar.
Hikayenin paranormal bir tarafı da vardı. :D Bu bölümde açığa çıktı. Siyah'ın bir çocukta oldukça eğreti duran davranışları en büyük ipucuydu aslında...
Bölüm nasıldı?
Olanlar Hazal'ın yanına kar kalamayacak sanki...
___________________
|7|3|19|1|2|
SONSUZSİYAH
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top