___________

Doğrudan bakma!

___________

ALGI | on üç

Tamamıyla konsantrasyonunu toplamış ve yeni kitabı için ilk adımı atmaya hazırlanmıştı. Her şey hazırdı, tek yapması gereken doğru kelimeleri bulmak ve aklındakileri doğru bir şekilde dışa aktarmaktı.

Bir türlü başlayamamıştı. Daha önce yazdığı birkaç kitabın ilk aşamalarında bu kadar zorlanmamıştı oysa. Tam anlamıyla hazırdı ama hala eksik bir şey olduğunu hissediyordu.

Kendini yatak odasına kapatmış yaklaşık bir saattir pencerenin kıyısına, manzaraya karşı yerleştirdiği masasındaki rahat sandalyede oturuyordu.

Düşünceleri bir yerden sonra birbirine girmişti. Anlaşılan Merih ihtiyaç duyduğu en önemli şey olan ilhama henüz sahip değildi.

Derin bir iç çekerek kollarını masaya dayadı ve elleriyle başının iki yanını kavrayarak sıkıca bastırdı. Tam da bu sırada sessizliğin içinde dış kapının zilini duydu.

Ayağa kalktı, yavaş bir kavisle aşşağı kata inen merdivenleri aşıp kapıya ulaştı. Kapıyı vakit kaybetmeden açıp gelen kişi ile karşı karşıya kaldığında bu gününün daha da kötü hale gelmemesini diledi.

Kabus başlamıştı, yine ve yeniden.

Aşşağıya inene kadar gelenin sabah bir polis memurunun gözetiminde merkeze giden Siyah olduğunu düşünmüştü. Hala onunla gitmediği için içi rahat değildi. Küçük kıza kısa sürede bu kadar bağlanması garipti ama onun zarar görmesini istemiyordu ve bu yüzden onu yalnız gönderdiği için içi rahat değildi.

Gelen ne yazık ki Siyah değildi, gelen Merih'in görmeyi isteyeceği son kişi bile değildi. Yani en azından şu an içinde bulunduğu karmaşık ruh hali içinde...

"Merih." dedi Hazal tereddütle karışık neşeli bir sesle. Merih'in tepkisini görmek için iri kahverengi gözlerini adamın yüzünde gezdirdi.

Merih'in ifadesiz bakışları değişmezken, "İçeriye gelsene." Dedi isteksiz bir şekilde. Bu hissi sesine yansıtmamak bir hayli zor olmuştu.

Hazal yüzünde geniş bir gülümseme ile içeriye girdi ve hemen Merih'in yeni evini gezmeye başladı. Merih evin kapısını kapatana kadar mutfağa girmişti bile.

Merih, yine isteksiz bir şekilde Hazal'ın peşine takıldı. Mutfağa yaklaştığı sırada cebindeki telefondan gelen bildirim sesi adımlarını durdurdu. Telefonu çıkarıp gelen mesaja baktı.

05*********: Şimdi tam sırası.

Merih: Neyin?

05*********: Neyin mi?

05*********: Aklında dönen her şeyden haberim var arkadaşım.

Merih: Akıl sağlığından şüphe duyuyorum.

05*********: Öyle mi? Belki de haklısın. Zaten kiminki sağlıklı ki :D

Merih: Haklısın.

05*********: Hala tereddüt ediyorsun... Neden?

Merih: Neyden bahsettiğini bilmiyorum.

05*********: Anladım. Şimdilik gizli tutacağız. Tamam, bu sır sadece ikimizin arasında ;)

______________

|10|9|18|21|24|

SONSUZSİYAH