Deze tip is vooral voor tienerficties en andere verhalen die in het echt zouden kunnen gebeuren.

Blijf realistisch.

Wat ik hiermee bedoel is bijvoorbeeld dat niet alles mogelijk is in een verhaal.
Natuurlijk is het je eigen verhaal en mag je alles zelf bepalen.
Maar onthoud wel dat een lezer (vooral met tienerficties) wel in het verhaal moet blijven en zich soms ook moet kunnen relateren met de hoofdpersoon.

Ik zal een voorbeeld geven:

In 1 van mijn boeken wilt een 17-jarig meisje naar Amerika. In haar eentje.
Nou, ik mocht echt niet van mijn moeder in mijn eentje naar Amerika. Al helemaal niet zonder reden.
Ik denk dat de meeste jongeren rond die leeftijd echt niet alleen naar Amerika mogen.
Ik heb het verhaal zo laten lopen dat dat meisje wilt werken in Amerika en dat ze haar vader ook overhaalt om daar naar toe te mogen. Ze bedenkt veel goede redenen waarom ze überhaupt naar het buitenland wilt.
Dus ik laat haar veel moeite doen om een ja te krijgen.

Het is heel onrealistisch om dat meisje gelijk toestemming te geven. De lezer verwacht natuurlijk dat het niet makkelijk is om zomaar weg te kunnen gaan naar het buitenland.
Je moet ook denk aan het feit of je geld hebt om weg te kunnen gaan.
Dus denk aan de dingen die komen kijken bij bepaalde gebeurtenissen.

Als er een begrafenis is geweest laat je de hoofdpersoon toch niet de dag erna supervrolijk zijn? Nee, die laat je nog een week of weken verdrietig zijn, misschien eet hij/zij amper.

Met zulke dingen moet je wel goed nadenken.