Theo's POV

Έχουν περάσει δύο μήνες κοντά από την τελευταία φορά που μίλησα με την Alexa. Από εκείνη την ημέρα δεν με αφήνει όχι να της μιλήσω ούτε να την πλησιάσω δεν με αφήνει. Σκατά τα έκανα πάλι και η Allison αντί να με βοηθάει σαλιαρίζει με τον Isaac. Έλεος δηλαδή με τον Isaac? Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Το θέμα μας είναι πως η Alexa ούτε καν θέλει να με βλέπει.

????: Ει εσύ! Τι κάνεις πάλι εδώ? Ωχ πάλι ήρθα στο στέκι αυτού του άλφα του Jackson αφού είχα χαθεί στις σκέψεις μου τόση ώρα. Δεν μας αρέσουν οι προδότες εδώ! Ναι για αυτούς είμαι απλά ένας προδότης. Άρχισε να με χτυπάει πολύ προσπαθώ να αντεπιτεθώ αλλά μάταια είναι πολύ πιο δυνατός από εμένα από την στιγμή που είναι άλφα.

Alexa's POV

Είχα έρθει στο μέρος όπου συχνάζει η αγέλη της σκοτεινής πανσελήνου για να τσεκάρω αν όλα είναι εντάξει καθώς αυτοί δημιουργούν πολλά προβλήματα όταν είδα αυτόν τον Jackson να χτυπάει με μανία τον Theo. Τι με νοιάζει ας τον σκοτώσει του αξίζει έτσι και αλλιώς. Σκέφτηκα και γύρισα να φύγω.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Μα ποιόν κοροϊδεύω πάλι? Φυσικά και δεν μπορώ να τον αφήσω να πεθάνει. Πάλι καλά που έχω ένα όπλο με σφαίρες λυκοβότανου μαζί μου!

Alexa: Άφησέ τον! Πρόσταξα τον Jackson αφού τους πλησίασα αλλά εκείνος δεν πτοήθηκε. Πολύ ωραία λοιπόν εσύ το διάλεξες! Είπα και του έριξα μια σφαίρα με λυκοβότανο στην πλάτη με αποτέλεσμα εκείνος να πέσει κάτω και εγώ να τρέξω προς τον Theo. Είσαι καλά? Τον ρώτησα ενώ του έδωσα το χέρι μου για να σηκωθεί.

Theo: Εσύ δεν είσαι καλά! Δεν σου έμαθαν κοπέλα μου πως δεν κάνουμε επίθεση σε έναν άλφα γιατί μετά πρέπει να τα βάλουμε με όλη την αγέλη? Είπε αφού με την βοήθεια μου σηκώθηκε επάνω και εγώ είδα όλη την υπόλοιπη αγέλη να μας περικυκλώνει. Ο Theo αυτόματα μπήκε μπροστά μου και το πρόσωπό του άλλαξε καθώς πήρε τα χαρακτηριστικά του λυκανθρώπου.

Alexa: Ναι συγγνώμη που έσωσα την ηλίθια ζωούλα σου! Είπα εκνευρισμένη.

Hope: Σπάστε πριν σας σπάσω! Ακούστηκε η φωνή της από το δάσος και όλοι εξαφανίστηκαν μόλις την είδαν και εκείνη γέλασε. Παρακαλώ! Μας είπε και έφυγε.

Theo: Με έσωσες! Άρα δεν με μισείς! Διαπίστωσε.

Alexa: Πίστεψέ με η ζωή πονάει ποιο πολύ από το θάνατο. Είπα μονότονα.

Theo: Δεν μπορεί να το λες εσύ αυτό! Εσύ που πάντα είχες όνειρα και ελπίδες για την ζωή!

Alexa: Μια συμβολή θα σου δώσω... Καλύτερα τα όνειρα να παραμένουν όνειρα γιατί μερικές φορές μπορεί να μετατραπούν σε εφιάλτες που σε στοιχειώνουν και η ελπίδες σου προσφέρουν μόνο πόνο τις περισσότερες φορές. Είπα στον ίδιο τόνο με πριν.

Theo: Λίγο μαύρα δεν τα έχεις βάψει όλα? Δεν είπα κάτι απλά χαμογέλασα πικρά και έφυγα.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Davina: Αύριο είναι τα γενέθλιά σου! Είπε αφού καθήσαμε στο τραπέζι για φαγητό. Πως θα τα γιορτάσεις? Ρώτησε χαρούμενη.

Alexa: Σταμάτησα να γιορτάζω τα γενέθλιά μου πριν πολύ καιρό. Της απάντησα. Βασικά σκέφτομαι να γυρίσω στο Λονδίνο για λίγο καιρό και με την πόλη θα σας βοηθάω όπως αλλιώς μπορώ απλά δεν θα είμαι εδώ. Είπα ξαφνικά.

Davina: Πάλι θα φύγεις? Είπε στεναχωρημένη. Να το κάνεις αν αυτό σε ευχαριστεί! Συνέχισε.

Alexa: Συγγνώμη απλά νόμιζα πως θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα Davina. Αλλά δεν μπορώ όλοι με πιέζουν εδώ ο Theo, ο Scott και η Lydia δεν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό. Είπα απολογητικά.

Davina: Δεν χρειάζεται να απολογίσε σε εμένα! Καταλαβαίνω και σε στηρίζω σε κάθε σου απόφαση! Είπε παρηγοριτηκά. Και ποτέ φεύγεις? Ρώτησε ξανά.

Alexa: Αύριο νωρίς το βράδυ!

Davina: Εντάξει! Απάντησε και συνέχισε να τρώει όπως και εγώ.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Επόμενη μέρα το πρωί...

Isaac: Χρόνια πολλά! Είπε χαρούμενος.

Allison: Χρόνια πολλά! Είπε και εκείνη στον ίδιο τόνο. Μιλάω λίγο με την Allison τις τελευταίες εβδομάδες και φαίνεται καταπληκτική κοπέλα ίσως πω σε εκείνη να με αντικαταστήσει στην τάξη.

Alexa: Ναι ευχαριστώ ότι πείτε! Είπα κάπως χαμένα.

Isaac: Χαμόγελα και λίγο δεν θα πάθεις τίποτα! Είπε ελαφρώς τσαντισμένος.

Allison: Alexa οι μαθητές σου σου έχουν ετοιμάσει μια έκπληξη στο αμφιθέατρο! Είπε χαρούμενη. Πάμε ντε τι κάθεσαι! Είπε ενθουσιασμένη και φύγαμε για το αμφιθέατρο.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Μόλις μπήκαμε στο αμφιθέατρο και από ότι βλέπω έχει έρθει εδώ όλο το σχολείο και όχι μόνο. Κάτσαμε μπροστά σε κάτι θέσης που είχε. Εγώ κάθομαι ανάμεσα στην Davina και την Hope. Άντε να δούμε τι έχουν ετοιμάσει.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Εδώ και πόση ώρα που παρακολουθώ την παράσταση που μου έχουν ετοιμάσει και μου έχουν κοπεί τα πόδια. Βλέπω την ιστορία της οικογένειας μου σε σχολικό μιούζικαλ. Μπορώ να πω πως είναι αρκετά συγκινητικό και τα παιδιά έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά αλλά δεν ξέρω μου φαίνεται κάπως περίεργο να βλέπω όλα αυτά σε ένα μιούζικαλ.

Kara (μια μαθήτρια): Η παράσταση δεν έχει τελειώσει έχει ακόμα ένα τελευταίο τραγούδι αλλά δεν είναι σωστό να πούμε εμείς το δικό μας τραγούδι γιατί ξέρουμε κάποια που μας έμαθε όλα αυτά για αυτές τις δύο οικογένειες και που σίγουρα μπορεί να τραγουδήσει πολύ καλύτερα από εμάς. Έχω βρεθεί σε συναυλία της πιστέψτε με! Αυτή δεν είναι άλλη από την καθηγήτρια ιστορίας μας Alexa Mikaelson Salvatore! Θα μας κάνεις την τιμή να ανέβεις εδώ στην σκηνή μαζί μας και να μας πεις ένα τελευταίο τραγούδι για την λήξη της παράστασης? Ρώτησε η ευγενική κοπέλα κοιτώντας με και εγώ αυτόματα κοιταξα την Davina η οποία μου έγνευσε θετικά και μου ψιθύρισε "Κάνε μας υπερήφανους".

Σηκώθηκα δειλά από την θέση μου και κατευθύνθηκα προς την σκηνή. Ανέβηκα πάνω και αφού όλοι με χειροκρότησαν εγώ πήρα ένα μικρόφωνο και άρχισα να τραγουδάω. Νιώθω τόσο μπερδεμένα συναισθήματα. Ενώ μέσα στο κεφάλι μου ζω ξανά και ξανά σκηνές από την οικογένειά μου.

(Το βίντεο αυτό είναι το τραγούδι που λέει η Alexa και κάποιες αναμνήσεις είτε δικές της είτε από αυτές που έχει διαβάσει στα ημερολόγια των αδερφών της. Το ξέρω πως το βίντεο δεν είναι πολύ καλό αλλά είναι η πρώτη φορά που προσπαθώ να φτιάξω ένα τέτοιου είδους βίντεο οπότε συγγνώμη. Επίσης κάποιους χαρακτήρες του βίντεο δεν τους έχουμε δει στο βιβλίο οπότε εσείς μπορείτε να φανταστείτε πως είναι κάποιος από αυτούς που έχουμε δει και ταιριάζει η σκηνή. Αυτό ήθελα να σας πω ελπίζω να σας αρέσει το βίντεο).

Μόλις τελείωσα το τραγούδι κατέβηκα τρέχοντας από την σκηνή δεν αντέχω άλλο εδώ πάνω νιώθω να πνίγομαι.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Την ίδια μέρα αργά το απόγευμα...

Αφού αποχαιρέτησα την Davina, την Hayley και την Hope έφυγα από το σπίτι για να προλάβω να αποχαιρετήσω και τον Isaac πριν φύγω. Πήγα λοιπόν στο πάρκο όπου με περίμενε μαζί με την Allison.

Alexa: Γειά! Είπα κάπως άβολα.

Isaac: Μετακομίζεις? Ρώτησε δείχνοντας την βαλίτσα που κρατούσα στα χέρια μου.

Alexa: Ναι σχετικά με αυτό ήθελα να σας μιλήσω! Είπα αμήχανα. Φεύγω! Είπα απότομα. Γυρίζω εκεί όπου ήμουν! Συνέχισα. Ήρθα να σας αποχαιρετήσω παιδι-

Allison: ΤΙ? Φώναξε σοκαρισμένη. Θα μου λείψεις αυτό είναι όλο! Είπε μετά.

Isaac: Αν είναι να είσαι καλά εντάξει απλά να παίρνεις που και που κανένα τηλέφωνο Ε? Μην μας ξεχάσεις τελείως! Είπε παραπονεμένα.

Alexa: Στο υπόσχομαι! Είπα και τον αγκάλιασα.

Αφού χαιρέτησα και την Allison έφυγα για το αεροδρόμιο.

Theo's POV

Εκεί που καθόμουν όμορφα και ωραία βλέποντας ένα θρίλερ ξαπλωμένος στον καναπέ μου ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. Πωωω τι θέλει μωρέ πάλι η Allison?

Theo: Θα με αφήσεις να δω αυτή τη ρημάδα ταινία με την ησυχία μου επιτέλους? Είπα ενοχλημένος.

Allison: Ποια ταινία ρε γομάρι ρε ηλίθιε Ρε παλιομαλάκα του κέρατα που σκατά τα έκανες ρε! Τσακίσου πήγαινε στο αεροδρόμιο να προλάβεις την άλλη που φεύγει! Είπε δραματικά.

Theo: Για ήρεμα με τις βρισιές έχω αρχίσει να πληγώνομαι! Και ποιον πρέπει να πάω να σταματήσω ώστε να μην φύγει στο αεροδρόμιο?

Allison: Την Alexa που φεύγει και αν θες να την προλάβεις έχεις ήδη φύγει λέμε! Είπα απότομα και εγώ της το έκλεισα στα μούτρα.

Πήρα την μηχανή και τρέχω σαν τρελός στον δρόμο κάνε Θεέ μου να προλάβω!

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Ουυφφ! Ευτυχώς πρόλαβα την βλέπω!

Alexa: Τι κάνεις εσύ εδώ? Με ρώτησε μόλις την πλησιάσα.

Theo: Σε παρακαλώ Alexa μείνε! Μην φύγεις ξανά! Την παρακάλεσα.

Alexa: Δώσε μου έναν καλό λόγο για να μείνω! Είπε σκληρά.

Theo: Σ'αγαπώ! Είναι ο μόνος καλός λόγος που μπορώ να σκεφτώ. Απάντησα ειλικρινά αλλά δεν απάντησε μιας και χτύπησε το κινητό της.

Alexa: Στο αεροδρόμιο γιατί?... Τι?.... Έρχομαι! Είπε στην φωνή στο τηλέφωνο. Λοιπόν Theo σήμερα από ότι φαίνεται είναι η τυχερή σου μέρα γιατί δεν φεύγω αντιθέτως θα μείνω! Είπε και μπήκε γρήγορα σε ένα ταξί για να φύγει αφήνοντάς με για ακόμα μια φορά μόνο να απορώ τι έγινε μόλις τώρα. Τέλος πάντων σημασία έχει ότι θα μείνει τώρα εγώ πάω να συνεχίσω το θρίλερ μου.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hiiiii

Τι μου κάνετε?

Για να δούμε τι έχουμε και σήμερα?

Η Alexa έσωσε τον Theo και μετά η Hope έσωσε και τους δύο.

Η Alexa τραγούδησε σε μια "παράσταση έκπληξη" για εκείνη.

Ο Theo πήγε στο αεροδρόμιο να πείσει την Alexa να μείνει αλλά ένα μυστήριο τηλεφώνημα ήταν αυτό που την έκανε να μείνει τελικά. Ποιος λέτε να την πήρε τηλέφωνο? Και τι μπορεί  να της είπε?

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο πατήστε το ☆ και γράψτε μου ένα 🗯 γιατί με βοηθάει να συνεχίσω.

Αυτά από εμένα! Ελπίζω να είστε καλά μέχρι το επόμενο κεφάλαιο😘😘😘.