Alexa's POV

Elijah: Είσαι καλά? Ρώτησε μόλις μείναμε οι δύο μας.

Alexa: Ποιος νοιάζεται? Είπα αδιάφορα. Αφού πλέον ούτε καν εγώ η ίδια δεν νοιάζομαι. Συμπλήρωσα και με κοίταξε λυπημένος.

Elijah: Γυρνά στο σπίτι μαζί μου σε παρακαλώ! Μου είπε και εγώ απλά του έγνευσα καταφατικά.

Kol: Συγγνώμη έπρεπε να τον καταλάβω πως κάτι σου συμβαίνει! Μου είπε με το που μπήκα μέσα στο σπίτι ενώ με αγκάλιασε σφιχτά.

Alexa: Δεν φταις εσύ Kol ούτε εσύ Davina μην με κοιτάς έτσι! Κανείς σας δεν φταίει μόνο εγώ! Τους είπα με ένα πικρό χαμόγελο και η Elena άρχισε πάλι να κλαίει για τον Damon.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

1 ώρα αργότερα...

Δεν το πιστεύω αυτό που ζω! Ακόμα κλαίει! Την αγαπάω αλλά ώρες ώρες θέλω να την δείρω. (Γελάω νευρικά μιας και βλέπω το πώς νοιάζονται όλοι εδώ μέσα να παρηγορήσουν την Elena)

Elena: Είμαι χάλια και εσύ γελάς? Με ρώτησε ενοχλημένη.

Alexa: Έχεις στα αλήθεια ταλέντο να κάνεις τους πάντες να περιστρέφονται γύρω σου μπράβο! Είπα και άρχισα να την χειροκροτώ.

Elena: Μην είσαι τόσο σκληρή Alexa έχω χάσει πολλά! Μου είπε πιο ήρεμα αυτή την φορά και εγώ γέλασα και σηκώθηκα όρθια.

Alexa: ΔΕΝ ΈΧΕΙΣ ΧΆΣΕΙ ΜΌΝΟ ΕΣΎ ELENA! ΈΧΕΙΣ ΙΔΈΑ ΠΌΣΑ ΈΧΩ ΧΆΣΕΙ ΕΓΏ? ΠΌΣΑ ΈΧΟΥΝ ΧΆΣΕΙ ΌΛΟΙ ΣΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΔΩΜΆΤΙΟ? ΕΊΜΑΙ ΜΌΝΟ ΔΕΚΑΕΝΝΈΑ ΚΑΙ Η ΖΩΉ ΜΟΥ ΈΧΕΙ ΣΧΕΔΌΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΊ ΕΝΏ ΕΣΥ ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ ΕΊΧΕΣ ΜΙΑ ΔΕΎΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΊΑ! ΕΓΏ ΈΧΑΣΑ ΤΌΣΑ ΠΟΛΛΆ ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ ΚΑΤΆΦΕΡΑ ΝΑ ΧΆΣΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΟΥ! Φωνάζω εκνευρισμένη. Ίσως αυτό είναι που με πονάει περισσότερο! Συμπληρωσα και άρχισα να μαζεύω τα πράγματά μου για να φύγω.

Marcel: Που πας τώρα? Με ρώτησε μελαγχολικά.

Alexa: Κάπου που να με σηκώνει το κλίμα! Απάντησα απότομα και πήγα να ανοίξω την πόρτα.

Freya: Που θα πας ρε ξεροκέφαλο πλάσμα μέσα στην νύχτα?

Alexa: Στο παιδί μου και τον Theo! Απάντησα και έφυγα.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Στην σχολή...

Alexa: Πες μου ότι τον πρόλαβα ξύπνιο! Είπα στον Theo ήρεμα με το που μπήκα μέσα στην σχολή.

Theo: Μόλις κοιμήθηκε! Μου απάντησε και εγώ τον κοίταξα απογοητευμένα. Έλα να φας μαζί με εμάς είπε και με τράβηξε προς την κουζίνα όπου βρίσκεται η Allison, ο Isaac και η Lydia με τον Stiles. Κάτσε θα σου βάλω εγώ έτσι για να μην λες ότι δεν σε προσέχω! Μου είπε γλυκά.

Lydia: Μα τι τζέντλεμαν! Είπε κοροϊδευτικά και όλοι γέλασαν.

Theo: Lydia! Της είπε και εκείνη τον κοίταξε για να δει τι την ήθελε. Άντε γαμήσου κορίτσι μου! Της είπε στο ίδιο κοροϊδευκό τόνο.

Stiles: Θα κάτσεις ή θα μείνεις εκεί όρθια εσύ να μας κοιτάς λες και δεν θα μας ξαναδείς ποτέ? Με ξύπνησε λίγο μιας και έχει δίκιο.

Alexa: Ναι θα κάτσω συγγνώμη! Είπα και έκατσα.

Allison: Εντάξει δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη, δεν έκανες και κανένα έγκλημα! Μου είπε λίγο πιο σοβαρά.

Theo: Ορίστε και η μακαρονάδα! Είπε ενώ μου σέρβιρε το πιάτο.

Alexa: Εσύ μα μαγείρεψες! Τον ρώτησα για να ξέρω τι να περιμένω.

Theo: Πας καλά? Εγώ δεν ξέρω καν τι είναι κατσαρόλα! Η Hope το έφτιαξε για να φας όταν γυρίσεις κουρασμένη από όπου είχες πάει και την έπεισα να φτιάξει παραπάνω για να φάμε όλοι! Μου απάντησε γελώντας.

Alexa: Ωραία την γλίτωσα την δηλητηρίαση και απόψε! Ψιθύρισα.

Theo: Το άκουσα αυτό! Μου είπε και καλά ενοχλημένος και κάθισε να φάει.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Αρκετή ώρα αργότερα...

Αύριο είναι η κηδεία του Stefan και της Lexi! Πως θα το κάνω αυτό? Πως θα πω αντίο ξανά? Υποτίθεται ότι θα ήταν πιο εύκολο τώρα που έχω συνηθίσει αλλά δεν είναι. Δεν είναι πιο εύκολο πονάει σαν γυαλί βαθιά καρφωμένο στο δέρμα.

Theo: Θα φας ή θα μας σπάσεις τα νεύρα με το πιρούνι να κοπαναεί στο πιάτο?! Μου είπε ελαφρώς εκνευρισμένος.

Isaac: Αν δεν το φας θα σε λούσω με αυτό και δεν αστειεύομαι! Με απείλησε αλλά εγώ δεν του δίνω σημασία.

Lydia: Μήπως κουράστηκες σήμερα και θες να πας να κοιμηθείς?

Theo: Ρε μωρό μου θα μας μιλήσεις ή δεν το έχεις σκοπό για σήμερα?

Alexa: Δεν έχω τίποτα αλήθεια!

Theo: Είσαι άθλια ψεύτρα στο έχω ξαναπεί? Είπε και είδα τον Isaac να σηκώνεται από την καρέκλα του και ξαφνικά εγώ έγινα μέσα στις σαλτσες και τα μακαρόνια.

Alexa: Ηλίθιο είσαι? Πας καλά? Του είπα έντονα ενοχλημένη.

Isaac: Εγώ σε προειδοποίησα! Μου είπε γελώντας όπως και όλοι οι άλλοι.

Alexa: Τώρα θα δεις! Είπα και του έπιασα με το χέρι μου και του πέταξα μια σοκολατόπιτα στο πρόσωπο αλλά έσκυψε και πέτυχε τον Stiles όπως καταλαβαίνετε μετά άρχισε ένας φαγητό πόλεμος άνευ προηγουμένου. Γελάω και διασκεδάζω μαζί με τους υπόλοιπους αν και δεν είναι σωστό να αφήνω τον εαυτό μου να χαρεί μετά από ότι συνέβη.

Isaac: ΝΑΙ! ΝΑΙ! ΤΑ ΚΑΤΆΦΕΡΑ! Άρχισε να φωνάζει χαρούμενος χοροπηδώντας σαν μικρό παιδάκι κάνοντάς με να γελάσω ακόμη περισσότερο.

Theo: Τι κατάφερες πάλι ρε μαλακά να μας κάνεις να κάνουμε σκατά την κουζίνα?

Isaac: Όχι! Την έκανα να γελάσει επιτέλους! Είπε δείχνοντας εμένα.

Theo: Αγάπη μου τελικά ο κλόουν κάνει καλά την δουλειά του και χωρίς χρήματα ε? Αν σου αρέσει αυτός και είναι τόσο γελοίος που όλοι γελάνε μαζί του να στον προσλάβω για να σε κάνει να γελάς πιο συχνά! Είπε και γέλασα ξανά.

Allison: Ααααα λίγα τα λόγια σου για τον έρωτα της ζωής μου! Είπε προσπαθώντας να σοβαρευτεί. Είναι μόνο ο δικός μου κλόουν δεν τον μοιράζομαι! Συμπλήρωσε και γελάσαμε ξανά.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Έχω ξαπλώσει στην αγκαλιά του Theo για να κοιμηθώ αλλά δεν μπορώ οπότε θα πάω να ενοχλήσω την Hope γιατί βαριέμαι. Χτυπάω την πόρτα του δωματίου της και μου ανοίγει.

Alexa: Ήρθα! Της ανακοίνωσα.

Hope: Το είδα! Μου απάντησε χαμογελώντας.

Alexa: Εεε κάνε στην άκρη βρε πουλάκι μου να περάσω μέσα τότε. Της είπα και την έσπρωξα στην άκρη για να μπω.

Hope: Ααα κάποια δεν είχε ύπνο και ήρθε εδώ κατάλαβα!

Alexa: Κάτσε ντε μην ντρέπεσαι! Της είπα ενώ είδη έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι της.

Hope: Σαν να είμαι στο δωμάτιό μου ε? Με ρώτησε ειρωνικά.

Alexa: Ναι! Της απάντησα και ξάπλωσε δίπλα μου κοιτώντας το ταβάνι όπως και εγώ. Hope? Είπα μετά από λίγο.

Hope: Μμμχχ! Μούγκρισε χαλαρωμένη.

Alexa: Φοβάσαι? Την ρώτησα αυτό που μου ήρθε πρώτο στο μυαλό.

Hope: Τι εννοείς αν φοβάμαι? Ρώτησε μπερδεμένη.

Alexa: Να εγώ ας πούμε φοβάμαι να είμαι χαρούμενη γιατί ξέρω πως θα χαλάσει και πως  θα πονέσω περισσότερο τότε! Εσύ τι φοβάσαι?

Hope: Ππφφ! Φοβάμαι να χάσω τους γονείς μου και τον Landon και γενικά ανθρώπους που αγαπώ. Μου απάντησε ειλικρινά.

Alexa: Μπορώ να κοιμηθώ εδώ σήμερα γιατί νύσταξα και αν σηκωθώ τώρα να κατέβω κάτω δεν θα κοιμηθώ στον αιώνα τον άπαντα? Την ρώτησα γλυκά ενώ χασμουριέμαι ταυτόχρονα.

Hope: Και το ρωτάς? Εννοείτε πως ναι! Μου απάντησε χαμογελώντας.

Alexa: Ευχαριστώ! Της απάντησα ενώ έκλεισα σιγά σιγά τα μάτια μου και ο ύπνος δεν άργησε πολύ να έρθει και να πάρει για να με ταξιδέψει στα μέρη τον ονείρων ή των εφιαλτών.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Επόμενη μέρα το μεσημέρι...

Μόλις ξύπνησα και από ότι φαίνεται η Hope έχει κατέβει κάτω οπότε το ίδιο κάνω και εγώ.

Alexa: Καλημέρα! Είπα στα παιδιά που βρίσκονταν κάτω και με καλημέρησαν πίσω. Όσο καλή μπορεί να είναι δηλαδή η σημερινή μέρα. Ο Theo? Ρώτησα μιας και δεν είναι εδώ.

Allison: Έφυγε πολύ νωρίς το πρωί! Μου είπε να σου δώσω αυτό! Είπε ενώ μου έδωσε ένα γράμμα το οποίο άνοιξα για να το διαβάσω.

"Αγαπημένη μου Alexa,
Ελπίζω να είσαι καλά ότι ώρα και αν το διαβάζεις αυτό και συγγνώμη που αυτό έπρεπε να γίνει σήμερα αλλά αν δεν γινόταν σήμερα δεν θα γινόταν ποτέ οπότε καλύτερα που βρήκα το θάρρος να το κάνω τώρα! Φεύγω για ένα μικρό χρονικό διάστημα για να πάω να βρω τον πατέρα μου στην Γερμανία όμως δεν είναι μόνο αυτό... Εχθές το βράδυ κατάλαβα πως δεν με έχεις συγχωρήσει ακόμα για ότι σου έκανα και με το δίκιο σου αλλά λυπάμαι εγώ δεν μπορώ να στο κάνω αυτό οπότε φεύγω! Ίσως αυτή η απόσταση μας κάνει λίγο καλό και μας δώσει χρόνο να σκεφτούμε τι ακριβώς θέλουμε ο ένας από τον άλλον! Σ' αγαπώ τα λέμε σύντομα!

Υστερόγραφο!!!

Φίλησέ μου τον μικρό και σε παρακαλώ μην μου τηλεφωνήσεις αν δεν χρειάζεσαι κάτι σοβαρό!

Με αγάπη Theo"

Δεν το πιστεύω πως έφυγε! Ένα δάκρυ πάει να κυλήσει αλλά δεν το αφήνω.

Isaac: Τι έλεγε το γράμμα?

Alexa: Μπούρδες όπως πάντα! Του απάντησα καθώς έπιασα στα χέρια μου έναν αναπτήρα και έκαψα το ηλίθιο αυτό γράμμα σε ένα τασάκι όπου υπήρχε μπροστά μου. Τώρα έχω και δουλειές! Είπα και έφυγα από εκεί.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Helloooo

Νεοοο κεφάλαιο σήμερα λίγο μεγαλούτσικο κατά την γνώμη μου (1396 περίπου λέξεις).

Η Alexa νευρίασε με την Elena οπότε της την είπε.

Ο Isaac έλουσε την Alexa με μακαρονάδα οπότε άρχισαν να παίζουν φαγητό πόλεμο.

Η Alexa μετά από καιρό κατάφερε να κοιμηθεί μαζί με την Hope.

Και τέλος ο Theo έφυγε.

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο πατήστε το ☆ και γράψτε μου ένα 🗯 γιατί με βοηθάει να συνεχίσω.

Αυτά από εμένα! Ελπίζω να είστε καλά μέχρι το επόμενο κεφάλαιο😘😘😘.