Κεφάλαιο 55

Alexa's POV

Theo: Ναι οκ?! Είπε λίγο τρομαγμένα. Αυτό είναι για εσένα. Είπε ενώ μου έδωσε ένα κουτάκι κοσμηματοπωλείου. Του χαμογελάω και το ανοίγω αλλά το χαμόγελο μου φεύγει όταν δω τι έχει μέσα.

Alexa: Που το βρήκες εσύ αυτό? Τον ρώτησα συννεφιασμένη. Theo σε ρώτησα κάτι? Γιατί έχεις εσύ αυτό το δαχτυλίδι? Τον ρώτησα ξανά.

Theo: Λυπάμαι! Μου είπε βουρκωμένος.

Μέσα στο κουτί έχει ένα χαρτάκι.

"Πάνω τους πριγκίπισσα μου! Μπορείς και το ξέρω! Πιστεύω σε εσένα! Με όλη μου την καρδιά! Πιστεύω σε εσένα όσο δεν πίστεψα ποτέ σε κανέναν! Πήγαινε εκεί έξω και κάνε μας όλους υπερήφανους! Πάρε τον χρόνο σου πένθησε λίγες ημέρες αλλά μετά σύνελθε και στάσου ξανά στα πόδια σου! Δείξε τους ποια είσαι αδερφούλα!

Με όλη μου την αγάπη ο αδερφός σου Stefan!
Κάτι για να με θυμάσαι!"

Alexa: Ποτέ δεν θα σε ξεχάσω στο υπόσχομαι! Ψιθύρισα ενώ δακρύζω ξανά. Πως? Ρώτησα τον Theo.

Theo: Δεν ξέρω πολλά ο Isaac θα ξέρει λογικά. Μου απάντησε.

Alexa: Μείνε εδώ! Είπα και έφυγα όπως ήμουν.

Πετυχημένη επιλογή πάντως το μαύρο φόρεμα ταιριάζει με την ημέρα και την διάθεση μου!

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Isaac: Όχι! Όχι και δεν ξέρω αν σας το είπα όχι! Είπε κατσουφιασμένος μόλις με είδε και εγώ τον κοίταξα ερωτηματικά. Δεν γυρίζω πίσω στην Alexa που σιγά σιγά χάνει τον εαυτό της, φοράει μαύρα και η ψυχολογία της είναι στα πατώματα!

Alexa: Μην ανησυχείς! Εγώ σταμάτησα να ενδιαφέρομαι για εμένα πριν από πολύ καιρό! Του απάντησα εντελώς παγωμένη.

Isaac: Αυτό φοβάμαι! Μου απάντησε λυπημένος.

Alexa: Πως πέθανε Isaac? Τον ρώτησα μετά.

Isaac: Απλός ας πούμε πως προστάτευε εσένα και τον Caleb και πως ποτέ εχθές το βράδυ δεν έφυγες από εδώ με τον Caleb! Όλα ήταν ένα ξόρκι από ότι μου είπαν τα κορίτσια ήξεραν τι επρόκειτο να γίνει έτσι έκαναν ένα ξόρκι και εχθές η Katherine δεν σκότωσε τον μικρό αλλά τον Stefan!

Alexa: Αυτό ήταν το τέλος! Θα τους καταστρέψω! Είπα και έφυγα από εκεί αφήνοντας τον Isaac έτσι.

Isaac: ΠΕΡΊΜΕΝΕ! Μου φώναξε από μακριά ενώ έμπαινα μέσα στο αμάξι. Που πας? Με ρώτησε μόλις με έφτασε.

Alexa: Να μιλήσω με κάποια!

Isaac: Alexa με τρομάζεις! Τα μάτια σου από ανοιχτά πράσινα είναι σκούρα πράσινα! Δεν είσαι ψύχραιμη αυτή την στιγμή.

Alexa: Δεν με νοιάζει!

Isaac: Πόσα είσαι έτοιμη να ρισκάρεις ρε Alexa? Με ρώτησε ενώ μπορώ στο βλέμμα του να διακρίνω τον φόβο. Φόβο? Γιατί όμως?

Alexa: Και την ζωή μου ακόμη! Του απάντησα με ειλικρίνεια.

Isaac: Εσύ είσαι έτοιμη να ρισκάρεις και την ζωή σου! Εγώ? Εγώ είμαι έτοιμος να χάσω την κολλητή μου όμως? Το κατάλαβα εντάξει? Δεν σε νοιάζει να πάθεις κακό. Αλλά εγώ? Τι θα κάνω χωρίς εσένα? Ποιος θα μου λέει πως τα σκάτωσα και θα με βοηθάει να φτιάξω τα πράγματα? Ποιος θα με βρίζει χωρίς λόγο? Και με ποιον θα κάνω τόσο απίθανη παρέα?  Είσαι η καλύτερη μου φίλη σε παρακαλώ σταμάτα να ρισκάρεις τα πάντα κάθε φορά και άσε μας να παλέψουμε όλοι μαζί για αυτό! Σταμάτα να κλείνεσε στον εαυτό σου και άφησέ με να είμαι εδώ για εσένα όπως θα έκανες εσύ για εμένα!

Alexa: Και εσύ είσαι ο καλύτερος μου φίλος Isaac αλλά δεν μπορώ να σε αφήσω να ρισκάρεις εσύ ή οποιαδήποτε άλλος για εμένα! Δεν το αξίζω!

Isaac: Πόσες φορές έχεις ρισκάρει εσύ για όλους? Το αξίζεις περισσότερο από οποιονδήποτε! Σταμάτα να πονάς τον εαυτό σου σε ικετεύω Alexa και μιλάω σοβαρά τώρα. Όλοι μας θα ήμασταν χαμένοι χωρίς εσένα! Πονάμε να σε βλέπουμε έτσι δεν το καταλαβαίνεις?

Alexa: Σε παρακαλώ σταμάτα το Isaac!

Isaac: Όχι! Δεν θα σταματήσω μέχρι να σε δω να χαμογελάς από χαρά και όχι γιατί πιέζεις τον εαυτό σου να το κάνει.

Alexa: Χαρά? Είπα κοιτάζοντας το άπειρο. Τι είναι αυτό? Αναρωτήθηκα δυνατά. Έχω σχεδόν ξεχάσει πως είναι αυτό το συναίσθημα! Θυμάμαι η τελευταία φορά που ήμουν πραγματικά χαρούμενη ήταν όταν ήμουν δεκαέξι πριν από την Katherine, πριν από το κόμμα, πριν από όλη αυτή την προδωσία, τα ψέματα, τα μυστικά, πριν από όλων αυτό τον ατελείωτο κύκλο θανάτου γύρω μου! Ήταν τότε που μπορούσα ακόμα να ονειρεύομαι και να ελπίζω χωρίς να φοβάμαι πως αυτό θα με στοιχειώσει. Πριν μεγαλώσω τόσο απότομα! Πριν αλλάξω! Τότε ήμουν ένα όμορφο γλυκό κορίτσι με όνειρα, ελπίδες, γεμάτο ζωή και χαρά. Ένα κορίτσι που ένιωθε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο αν το θέλει. Αλλά αυτό το κορίτσι το σκότωσαν κυρίως η Katherine και ο Theo. Άλλαξα! Άλλαξα πολύ! Τώρα είμαι πιο σκληρή και έχω μάθει να ζω με τον πόνο του να χάνεις κάποιον ή τουλάχιστον προσπαθώ. Δεν έχει νόημα να τα θυμάμαι όλα αυτά όμως τώρα γιατί τα όνειρα μου έγιναν εφιάλτες που με στοίχειωσαν ενώ η ελπίδες μου γίνανε σκιές που τα βράδυα παραμονεύουν για να μου κάνουν κακό. Αλλά ξέρεις τι θα ήθελα? Είπα πίκρα και εκείνος κούνησε του κεφάλι αρνητικά ενώ δακρύζει. Θα ήθελα να είχα τελειώσει χαρούμενη το λύκειο μαζί με τους φίλους μου! Και μετά θα ήθελα να σπουδάσω ιστορία και τέχνη όπως και έκανα. Θα ήθελα να έχω ένα όμορφο μικρό σπίτι δίπλα στην λίμνη και να ζω εκεί χαρούμενη με την οικογένειά μου μακριά από έγνοιες και προβλήματα. Ζητάω πολλά? Τον ρώτησα κλαίγοντας με ένα πικρό χαμόγελο.

Isaac: Όχι δεν ζητάς πολλά! Μόνο ότι σου αξίζει! Μου απάντησε κλαίγοντας και εκείνος. Αλλά εγώ ξέρεις τι δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν? Δεν θα ξεχάσω το ποιος μου στάθηκε και με βοήθησε όταν έγινα λυκάνθρωπος. Τότε που ήμουν φοβισμένος και δεν ήξερα τι να κάνω κάποια μου είπε "Μην φοβάσαι! Πίστεψε στον εαυτό σου! Και μην ανησυχείς εγώ θα είμαι εδώ να σου κρατάω το χέρι στα δύσκολα ότι και αν γίνει από εδώ και στο εξής είσαι φίλος μου. Δεν σε φοβάμαι ίσα ίσα σε θαυμάζω!" Θυμάμαι αυτά τα λόγια σου σαν να ήταν σήμερα και δεν θα τα ξεχάσω ποτέ ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα. Ήσουν εκεί για εμένα στο πιο δύσκολο σημείο της ζωής μου! Τώρα είμαι εγώ εδώ για εσένα ότι και αν γίνει ακόμα και κανέναν να μην έχεις ποτέ δεν θα χάσεις εμένα! Ποτέ όμως! Δεν θα σε αφήσω έτσι! Δεν θα σε προδώσω όπως όλοι οι άλλοι! Μπορείς να στηριχθείς επάνω μου. Δεν θα σε εγκαταλείψω γιατί είσαι κάτι παραπάνω από φίλη για εμένα είσαι οικογένεια! Και είτε το πιστεύεις είτε όχι είσαι ηρωίδα για πολύ κόσμο! Κανείς και όταν λέω κάνεις εννοώ κανείς δεν θα τα κατάφερνε στην θέση σου όμως εσύ το έκανες και με το παραπάνω! Μου είπε και τον αγκάλιασα όπως έκανε και εκείνος.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hellooooo

Αυτό το κεφάλαιο χωρίς πλάκα με κατέστρεψε!🥺😭

Λοιπόννν...

Η Alexa έμαθε για τον θάνατο του Stefan και διάβασε ένα μικρό σημείωμα που της είχε αφήσει για να την ενθαρρύνει να συνεχίσει.

Και η Alexa με τον Isaac είχαν μια υπερβολικά πολύ συγκινητική συζήτηση κατά την γνώμη μου!🥺😭

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο πατήστε το ☆ και γράψτε μου ένα 🗯 γιατί με βοηθάει να συνεχίσω.

Αυτά από εμένα! Ελπίζω να είστε καλά μέχρι το επόμενο κεφάλαιο😘😘😘.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top