Κεφάλαιο 39
Isaac's POV
Άφησα τα κορίτσια στην σχολή και τώρα οδηγώ προς το σπίτι της Alexa's μια και η κυρία αποφάσισε να κλείσει το κινητό της.
Βλέπω έναν άνθρωπο ξαπλωμένο στον δρόμο ή είναι ιδέα μου? Όχι δεν είναι ιδέα μου! Ευτυχώς πρόλαβα και σταμάτησα πριν χτυπήσω τον άνθρωπο. Κατεβαίνω από το αυτοκίνητο.
Isaac: Είστε καλά? Ρωτάω την γυναικεία όπως φαίνεται φιγούρα από μακριά αλλά δεν παίρνω απάντηση έτσι αποφασίζω να πλησιάσω λίγο ακόμα. Είσαι ηλίθια κοπέλα μου? Είπα μόλις κατάλαβα ποια είναι. Θα μπορούσα να σε είχα χτυπήσει ή θα μπορούσε να το κάνει κάποιος άλλος! Είπα εκνευρισμένος.
Alexa: Εεε και? Ποιος θα νοιαζόταν? Με ρώτησε κοιτώντας τον ουρανό.
Isaac: Σήκω επάνω και σταμάτα τις βλακείες τώρα! Είπα με νεύρα.
Alexa: Σιγά μωρέ πως κάνεις έτσι?
Isaac: Να σου πω! Μήπως έχεις αυτοκτονικές τάσεις?
Alexa: Όχι απλά ακολούθησα την μέθοδο του Damon και μπορώ να πω πως βοηθάει αρκετά! Είπε ενώ πλέον έχει σηκωθεί όρθια.
Isaac: Μπες στο αμάξι να σε πάω σπίτι.
Alexa: Όχι θα πάω με τα πόδια!
Isaac: Ναι εντάξει ή μπαίνεις μέσα ή σε παίρνω σηκωτή!
Alexa: Είπα. Θα. Πάω. Με. Τα. Πόδια. Μου τόνισε μέσα από τα δόντια της.
Isaac: Εντάξει λοιπόν! Είπα και την σήκωσα σαν σακί με πατάτες για να την βάλω μέσα στο αυτοκίνητο.
Alexa: Πας καλά? Είπε ενοχλημένη.
Isaac: Εγώ σε προειδοποίησα! Της είπα όταν έβαλα μπρος το αυτοκίνητο. Γιατί έχεις κλειστό το κινητό σου? Την ρώτησα λίγο μετά.
Alexa: Δεν το έχω κλειστό γιατί πολύ απλά τώρα θα είναι στον πάτο της θάλασσας. Απάντησε κοιτώντας τον δρόμο.
Isaac: Γιατί? Ρώτησα έκπληκτος.
Alexa: Είναι απλό δεν σταματούσε να χτυπάει! Είπε αδιάφορα.
Isaac: Και είναι λόγος αυτός να το πετάξεις στην θάλασσα?
Alexa: Πέταξα αυτό στην θάλασσα για να μην πετάξω αυτόν που έπαιρνε! Μου απάντησε.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Alexa's POV
Είμαι σε ένα σκοτεινό μέρος! Το μόνο που ξεχωρίζω είναι η φωτιά! Περπατάω κλαίγοντας ανάμεσα από τα πτώματα των αγαπημένων μου. Τα αδέρφια μου, οι φίλοι μου, ο Theo και ο Caleb είναι όλοι νεκροί!
Κλαίω! Κλαίω και ουρλιάζω πάνω από τα άψυχα κορμιά τους!
Esther: Δεν έπρεπε να τα βάλεις μαζί μας! Σε προειδοποιήσαμε!
Finn: Εσύ φταις για όλο αυτό αδερφούλα αν μας είχες ακούσει τίποτα δεν θα είχε γίνει! Εσύ τους σκότωσες όλους με τις επιλογές σου! Μου είπε ενώ στεκόταν από πάνω μου χαμογελώντας.
Alexa: Εσύ! Εσύ τους σκότωσες! Είπα του Finn και έπιασα ένα παλούκι λευκής δρυς που βρισκόταν δίπλα μου και του το έβαλα κατευθείαν στην καρδιά.
Finn: Είσαι δολοφόνος σαν τους άλλους! Ήταν τα τελευταία του λόγια πριν πεθάνει και αυτός.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Theo's POV
Είμαι σε ένα σπίτι που δεν αναγνωρίζω έχω αίματα στα χέρια μου και κρατάω στην αγκαλιά μου την Alexa!
Alexa: Να το θυμάσαι αυτό που θα σου πω τώρα! Δεν φταίς εσύ για τον θάνατό μου αλλά εγώ που σε εμπιστεύτηκα. Εγώ με σκότωσα όχι εσύ. Είπε καθώς ξεψυχούσε στα χέρια μου.
Theo: Εγώ σε χτύπησα όμως όσο είχε πανσέληνο!
Alexa: Σ' αγαπώ και ας με κατέστρεψες! Ήταν τα τελευταία της λόγια.
Πετάχτηκα από τον ύπνο μου και την είδα μπροστά μου στο κρεβάτι της να προσπαθεί να ηρεμήσει τις ανάσες της.
Alexa: Τι κάνεις εσύ εδώ? Είπε μόλις κατάλαβε ότι βρίσκομαι στον χώρο.
Theo: Εγώ απλά εχθές το βράδυ άκουσα θόρυβο και ήρθα να δω τι γίνεται μετά από λίγο και απλά σε είδα να κοιμάσαι τόσο ήρεμη έκατσα να σε κοιτάω και μετά με πήρε ο ύπνος εδώ στην πολυθρόνα από ότι φαίνεται μιας και δεν ήθελα να πάω στο δίπλα δωμάτιο να κοιμηθώ με την άλλη. Της εξήγησα.
Alexa: Είναι ακόμα στην σχολή? Είπε εκνευρισμένη.
Theo: Ναι αλλά μην ανησυχείς δεν θα μείνει πολύ και ο Alaric ειδοποίησε τους μαθητές να είναι προσεκτικοί.
Alexa: Έξω! Είπε εξαγριωμένη πια.
Theo: Τι? Είπα μιας και αυτό μου ήρθε λίγο απότομο.
Alexa: Πέρασε έξω αυτή την στιγμή! Είπε ενώ σηκώθηκε όρθια και μου άνοιξε την πόρτα. Τι έκανα τώρα? Αναρωτιέμαι από μέσα μου.
Theo: Γιατί?
Alexa: Μην με νευριάζεις περισσότερο βγες έξω από το δωμάτιο! Ξανά είπε και εγώ αφού της έριξα μια τελευταία ματιά βγήκα έξω όπως μου ζήτησε.
Ακούω την πόρτα της να κλειδώνει και αμέσως μετά ακούγεται ένας ήχος σαν κάτι να σπάει εκεί μέσα!
Theo: Alexa άνοιξε την πόρτα ανησυχώ! Είπα.
Alexa: THEO ΞΕΚΟΥΜΠΗΣΟΥ ΑΠΌ ΕΔΏ ΠΡΙΝ ΒΓΩ ΕΓΏ ΈΞΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΟΤΏΣΩ! ΓΙΑΤΊ ΠΊΣΤΕΨΈ ΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΓΛΙΤΏΣΕΙΣ ΑΝ ΣΕ ΠΙΆΣΩ ΣΤΑ ΧΈΡΙΑ ΜΟΥ! Φώναξε.
Theo: Δεν με νοιάζει θέλω απλά να δω ότι είσαι καλά! Είπα και άκουσα την πόρτα να ξεκλειδώνει.
Alexa: Με είδες! Είμαι καλά! Εξαφανίσου από τα μάτια μου τώρα! Είπε και μου ξανά έκλεισε την πόρτα στα μούτρα χωρίς να κλειδώσει αυτή την φορά.
Διπολική είναι? Τι έπαθε τόσο ξαφνικά? Εγώ τώρα δεν έκανα κάτι.
Μαίρη: Καλημέρα αγάπη μου! Την άκουσα να λέει ναζιάρικα.
Theo: Αϊ παράτα μας και εσύ πρωί πρωί! Είπα με νεύρα και έφυγα από την πόρτα της Alexa.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Μαίρης POV
Θέλω πολύ να μάθω τι έκανε έξω από αυτή την πόρτα και ήταν μέσα στα νερά όταν του μίλησα. Αποφάσισα να ανοίξω την πόρτα και να μπουκάρω μέσα.
Καλέ τι χάος είναι αυτό? Το συγκεκριμένο δωμάτιο είναι γεμάτο σπασμένα γυαλιά κάτω.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Alexa's POV
Εκεί που μαζεύω τα γυαλιά από το πάτωμα ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα αυτή η... η.... Συγκρατήσου Alexa μην πέσεις στο επίπεδό της.
Alexa: Δεν είχατε πόρτες στο χωριό σου? Είπα ενοχλημένη.
Μαίρη: Ναι είχαμε γιατί! Απάντησε με ένα υπεροπτικό υφάκι.
Alexa: Ααα τότε δεν είχατε τρόπους από ότι φαίνεται! Της απάντησα εγώ.
Μαίρη: Ναι ναι ρίξε το δηλητήριό σου επειδή εγώ έμεινα έγκυος από το πρώην αγόρι σου και τώρα είμαι μαζί του ενώ εσύ όχι! Αουτς αυτό πόνεσε. Σκέφτηκα. Τέλος πάντων εγώ δεν ήρθα για αυτό! Ήρθα για να σου ζητήσω μια χάρη σαν φίλη! Είπε με ένα χαμόγελο έως τα αυτιά.
Alexa: Δεν είμαστε φίλες! Της απάντησα απότομα και αυτή άρχισε να γελάει υστερικά.
Μαίρη: Είσαι πολύ αστεία πραγματικά! Είπε μόλις σταμάτησε να γελάει.
Alexa: Δεν το είπα για πλάκα! Είπα στον ίδιο τόνο με πριν και έχω αρχίσει να μετανιώνω που είπα στο Isaac να με φέρει εδώ αντί να με πάει στο σπίτι.
Μαίρη: Ναι οκ! Εγώ θα σου πω τι θέλω! Αφού λοιπόν ο Theo με άφησε έγκυο θα πρέπει και να με αποκαταστήσει φυσικά γιατί δεν ξέρω πως τα έχετε εσείς εδώ στην Αμερική αλλά στην Ελλάδα όταν ένας άντρας αφήνει έγκυο μια γυναίκα πρέπει και να την παντρευτεί. Είπε και τώρα εγώ είμαι αυτή που γελάει.
Alexa: Μάλιστα ο Theo το ξέρει αυτό? Είπα γελώντας.
Μαίρη: Όχι αφού είναι το αυτονόητο!
Alexa: Να του το πεις πολύ θα χαρεί! Είπα ξανά γελώντας. Για συνέχισε! Τι με ήθελες εμένα?
Μαίρη: Ωραία ναι θα το ξεχνούσα! Θέλω να γίνεις η κουμπάρα μας αφού η ξαδέρφη του και ο φίλος της το αρνήθηκαν όπως επίσης το αρνήθηκε και μια φίλη του υποθέτω με κόκκινα μαλλιά η οποία ήταν πολύ αγενής και απλά μου έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα και έφυγε.
Alexa: Θυμάσαι ότι είμαι πρώην του έτσι?
Μαίρη: Ναι αλλά από όσο ξέρω κάποτε ήσασταν κολλητοί φίλοι.
Alexa: Και σκέφτηκες εσύ τώρα να μας κάνεις και κουμπάρους! Είπα ενώ έπιασα το κινητό μου στα χέρια μου.
Μαίρη: Ναι! Δεν είναι τέλεια ιδέα? Είπε ενθουσιασμένη.
Alexa: Φανταστική! Τι να λέμε τώρα?! Είπα χαμογελώντας ειρωνικά. Δώσε μου σε παρακαλώ ένα λεπτό! Είπα και γύρισα πλάτη σε εκείνη ενώ κάλεσα τον αριθμό του Theo.
Theo: Ναι! Είπε μόλις το σήκωσε.
Alexa: Νεκρά ρε καθίκι! Ρε παλιομαλάκα! Ρε ρεμάλι της κοινωνίας! Είπα ψιθυριστά.
Theo: Σιγά μωρέ! Τι βρίζεις πάλι δεν βαρέθηκες?
Alexa: Όχι και ούτε πρόκειται! Άκου αυτό που θα πω! Είπα εκνευρισμένη.
Theo: Μάλιστα κυρία! Ειρωνεύτηκε. Νομίζει πως είναι σε θέση να ειρωνεύεται κιόλας το πουλάκι μου.
Alexa: Δεν ξέρω τι θα κάνεις αν σε τρία λεπτά δεν έχεις τσακιστεί να έρθεις να μαζέψεις την δικιά σου από το δωμάτιο μου το επόμενο βάζο που θα σπάσω θα το σπάσω σου κεφάλι της και θα την βγάλουν σηκωτή από εδώ μέσα. Συνέχισα να λέω ψιθυριστά και του το έκλεισα.
Ένα λεπτό αργότερα στο δωμάτιο μπήκε η Lydia.
Lydia: Γειά σου Alexa μου! Είπε χαρούμενη αλλά μετά είδε και την παρέα μου. Ναι κοριτσάκι νομίζω πως χάθηκες! Το δωμάτιο του αντρούλη σου είναι δίπλα όχι εδώ! Άντε άδειασέ μας τώρα την γωνιά! Της είπε επιβλητικά και η Μαίρη αφού της έριξε ένα βλέμμα γεμάτο μίσος έφυγε.
Alexa: Σ' ευχαριστώ! Με έσωσες! Είπα και ανακουφισμένη έκατσα πάνω στο κρεβάτι.
Lydia: Τίποτα για αυτό είναι η φίλες! Είπε και κάθισε δίπλα μου. Θυμάσαι? Κάποτε ήσασταν κολλητές!
Alexa: Ναι ωραίες εποχές τότε! Χωρίς δράματα! Χωρίς τίποτα! Εκτός της τελευταίας χρονιάς που ήρθαν τα πάνω κάτω φυσικά! Αναπόλησα για μια στιγμή εκείνες τις παλιές καλές εποχές που το μόνο μου άγχος ήταν το τι θα φορέσω. Τότε έπρεπε να με είχατε γνωρίσει θα με συμπαθούσατε πολύ περισσότερο πιστεύω. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνούλα του Caleb ο οποίος μπήκε τρέχοντας στο δωμάτιο.
Caleb: Alexa! Alexa! Alexa! Να σου πω τι μου είπε ο κύριος Alaric? Με ρώτησε μόλις μπήκε μέσα.
Alexa: Ναι αλλά πρώτα σε παρακαλώ πολύ να χαιρετήσεις και να συστηθείς στην φίλη μου την Lydia που προσπέρασες έτσι μικρέ σύφουνα!
Caleb: Γειά σας! Είμαι ο Caleb! Της συστήθηκε.
Lydia: Γειά σου Caleb! Εγώ είμαι η Lydia! Του είπε χαμογελώντας.
Alexa: Έτσι μπράβο το μωρό μου! Για πες μου τώρα τι είπε ο κύριος Alaric!
Caleb: Μου είπε πως τώρα πια εσύ είσαι η μαμά μου και ο Theo είναι ο μπαμπάς μου άρα ο Kol είναι θείος μου? Ρώτησε.
Alexa: Υποθέτω! Απάντησα λίγο άβολα.
Caleb: Ωραία φάση! Είπε ο μικρός ενθουσιασμένος και ναι τώρα δεν ακούμε το Caleb να μιλάει αλλά τον Theo. Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο? Με ρώτησε μετά.
Alexa: Ότι θες! Του είπα γλυκά.
Caleb: Μπορώ να σε φωνάζω μαμά και τον Theo μπαμπά? Ρώτησε και εγώ πάγωσα σε αυτή του την ερώτηση.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Helloooo
Ναι το ξέρω πως δεν ανέβασα εχθές και σας ζητώ συγγνώμη αλλά εχθές το βράδυ δεν είχα ρεύμα για να ανεβάσω οπότε δεν έγραψα κεφάλαιο εχθές.
Για να δούμε τι έχουμε στο σημερινό κεφάλαιοοοο.
Η φίλη Alexa αποφάσισε να δοκιμάσει την μέθοδο του Damon όταν είναι ψυχολογικά φορτισμένος και πάλι καλά που ο Isaac δεν έτρεχε και είχε τον νου του στον δρόμο.
Ο Theo και η Alexa είδαν πολύ περίεργα όνειρα.
Η Μαίρη θέλει η Alexa να γίνει κουμπάρα της στον γάμο της με τον Theo! Πως λέτε να αντιδράσει ο Theo όταν ακούσει για αυτό το γάμο?
Η Alexa νευρίασε υπερβολικά πολύ με τον Theo αλλά ο ίδιος δεν ξέρει τι έκανε.
Και τέλος ο Caleb κάνει άβολες ερωτήσεις στις οποίες η Alexa δεν ξέρει τι πρέπει να απαντήσει.
Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο πατήστε το ☆ και γράψτε μου ένα 🗯 γιατί με βοηθάει να συνεχίσω.
Αυτά από εμένα! Ελπίζω να είστε καλά μέχρι το επόμενο κεφάλαιο😘😘😘.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top