(Isa)

Ik word niet wakker als ik een cel open hoor gaan. Dat doe ik al heel lang niet meer. Ik hoor voetstappen en wat gefluister. Ik draai me om naar de muur. Ik hoor Semir, Paul en Ben de cel uitgaan en aan de andere kant gaan Axel en Vanessa hun cel uit. Ik val langzaam in slaap als ik het slot van mijn cel hoor. Ik kijk op. Semir, Paul en Ben staan er nog. Ik kijk naar de bewaker. Het is Thomas. "Wat nu weer?" Ik sta op en loop naar de deur toe. "Je mag van de gevangenisbewaking gewoon weer omgaan met je vrienden en beneden eten. Aha. En door wie komt het? Hoe bedoel je?" Ik trek mijn wenkbrauw op. "Oh zo. Eigenlijk wilden ze je niet alleen laten zoals gister. O dus: Ze heeft het overleeft en ze is best aardig we snappen eigenlijk niet wat ze hier doet. Ze mag wel weer met haar vrienden omgaan en bij hun eten maar voor de verder rest blijft ze in haar cel omdat dat veiliger is. We zetten er geen beveiliger bij omdat ze het toch zo goed aan kon." Ze kijken me allemaal aan. "Hoe weet jij dat? Gokje. En misschien dat die mensen super hard praten voor mijn doen." Ze kijken me nog steeds aan. "Laat me er maar uit." De cel gaat open en we lopen naar onder. Ik pak mijn eten en ga zitten. De rest komt er ook bij zitten. Ik begint te eten. Als ik langs mij beweging zie. Ik kijk langs mij en zie die man met de gebroken arm zitten. Ik knik. Ik ga verder met eten. Thomas komt naar mij toe. "Isa je mag douchen. Uug fijn." Ik sta op en loop mee naar de douches. En begin te douchen. Als ik klaar ben loop ik naar buiten om even voor de wasbak mijn gezicht te doen. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik er doodop uitzie. "Zo je spiegelbeeld aan het bewonderen. Je kunt niks bewonderen als je hier zit luca." Ik kijk haar aan. "Je kunt ook gewoon weten wie het is door alleen de stem te horen. Inderdaad. Ik glimlach. Dat gebeurt ook niet vaak. Ach. Kom hier." Ik loop naar haar en geef haar een knuffel. Ze zucht. "Dat had ik nodig. Graag gedaan. Hoelang zit je nog vast? Een jaartje. O dus het is zo voorbij bij jou. Jep. En jij? Geen idee. Maar volgens mij als ik zo eens nadenk is het zo dat ík hier zo'n 25 jaar zou moeten blijven zitten. Waarom? Geen idee. Mijn vrienden zouden al na een jaar weg mogen. Ze willen gewoon dat ik wegrot en dat mijn vrienden uit elkaar vallen. Dat is zo klote. Tja. Je gaat ontsnappen." Ik glimlach. "Ik ken je ook te goed. Ik denk dat ik het hier al gehad heb. Iedereen die je denkt te verslaan. En dan ook nog het feit dat je eerst niemand mag zien en als je dan een gevecht hebt overleeft mag je opeens met iedereen omgaan. Dat is pas puur klote. Maar je kan je zo wel bewijzen. Dat is wel waar. Alleen nu begin ik te begrijpen wat Alex bedoelt. Wat dan? Hoe langer je hier zit hoe erger je voelt hoe het hier echt is. En hoe kleiner je cel word." Ik ga zitten. "En hoe zit het met jou? Ach het gaat. Ik wil je wat laten zien. Laat dan zien maar." Ik knip in mijn vingers en ik word onzichtbaar. Luca kijkt verbaasd. Ik word weer zichtbaar. "Wow. Heb je nog andere krachten. Ja. Alleen niet tegen de anderen zeggen. Daarom doet mijn hoofd niet zo veel pijn. Maar even terugkomen op ontsnappen. Wanneer ga je het doen? Het is natuurlijk heel leuk als zij al naar huis mogen en ik dan al thuis zit. Inderdaad. Dan word het een dag van tevoren. Goed plan. Je hebt wel goede vrienden. Je hebt Thomas en die Alex als vrienden. Weet ik. Alex ken ik best lang. En Thomas die volgens mij ook. Alleen geen idee waarvan ik hem ken. Ach boeiend. Ik moet denk ik terug. Bedankt voor gesprek Luca. Geen probleem. Als je me nodig hebt kun je me hier vinden. Dankje." Ik draai me om en loop naar de deur. Ik maak hem open en ik loop met Thomas naar mijn cel. "Wanneer ga je ontsnappen? Wanneer komen mijn vrienden vrij? Over 3 maanden. Zo snel al! Ja. Jij kan nog 3 jaar blijven zitten. Ik dacht dat het langer was. Dat klopt. Maar ze wilden je hier niet langer houden. Hoera voor onveilig zijn. Hey niet zo sarcastisch doen. Ik kan er niks aan doen. Maar wat het rare is. Ze houden je niet eens meer in de gaten. Niet? Nee. Ze houden die grote gasten in de gaten. Dus als je zou ontsnappen dan zouden ze het niet eens merken. Leuk. Maar wanneer ga je ontsnappen? Een dag voordat zij vrijkomen. Echt? Jep. Dan zullen ze raar opkijken als ze thuiskomen. Daarom." Ik glimlach. We komen bij mijn cel en hij zet mij erin. Ik ga op mijn bed zitten.