Op Zoek Naar Paul En Semir 1

(Isa)

Ze kijken ons aan. "Wat was dat? En oh ja hoe kom je hier? Gewoon met die auto. Sorry verkeerde vraagstelling. Hoe kan het dat je hier bent en niet in de bajes. Ben ik weggegaan. En ze zochten me niet dus tada. En nog één ding?" Ze wijzen naar mijn auto en naar hun auto en naar die mannen. "Hoe? Makkelijk. Ik heb altijd een rocketlancher in mijn auto liggen. Ik heb een zelfrijdende auto en er was vast een mankement met hun auto. Wel een leuk mankement. Maar kom we gaan weer even een feest vieren. Nadat we die twee bij het politiebureau hebben afgezet. Alex kom je bij mij in de auto. Jep." we zetten de mannen in de kofferbak en rijden naar het politiebureau en zetten ze daar af en rijden naar het huis van Alex. Ik kijk achter me maar zie Semir, Paul en Ben niet meer. Ik kijk weer naar voren en wil van de weg afrijden als er een auto langsschiet. Ik sla snel af. "Dat was goede improvisatie. Thanks." We komen aan bij Alex. We stappen uit. Alex loopt naar binnen en ik pak spullen uit de auto om mijn motor op te pimpen. Ik begin eraan te werken als ik Alex naar buiten hoor komen. "Wat ben je aan het doen? Ik ben mijn motor aan het oppimpen. Wat heb jij veel spullen. Inderdaad. Mag ik er wat van lenen. Ga je gang." Hij haalt zijn motor er ook bij en gaat samen met mij aan het werk. "Is deze ook zelfrijdend. Nee. Toen der tijd mocht ik kiezen of een zelfrijdende auto of een zelfrijdende motor. Heb toen de zelfrijdende auto gekozen. Maar dat betekent niet dat deze makkelijk stuk te krijgen is. Je kan echt goed dingen pimpen. Ach heb vaak zat de motor sneller gemaakt. Ze komen er toch niet achter. Mocht het wel zo zijn zien ze dat ik van de politie kom en laten me ze verder rijden. Lekker. Dankje. Maar ik ga verder werken." Ik pak de spullen en begin aan de motor te werken als ik achter me piepende banden hoor. Ik draai me om en zie de auto van Semir voor mijn neus stoppen. Ik draai me om naar mijn motor en werk verder. Ergens in deze tijd is Alex naar binnen gegaan. Ik hoor iemand achter mij uitstappen. En voordat ik iets kan doen krijg ik iets om mijn nek en begin ik te stikken. Het eerste wat ik denk wie is dit? Het andere kut. Ik probeer mijn vingers ertussen te doen maar dat is best moeilijk. Dan maar anders. Ik probeer een beetje te bewegen maar hij of zij zet er meer druk achter. Ik hoor Alex naar boven lopen. Kom op kom op. Ik hoor de deur opengaan. En probeer me los te rukken, maar hij of zij houd er nog best wel wat kracht in. Dan voel ik de druk verdwijnen. Ik ga tegen de muur zitten en ga naar mijn nek. Ik kijk en zie dat Alex diegene knock-out slaat. Hij pakt hem vast en zet hem vast aan een paal. Hij komt bij mij zitten en duwt mijn hand weg. Hij kijkt er even naar. "Kom we gaan hier even een ice-pack ophouden." Hij helpt mij opstaan en zet mij op de bank. Hij pakt een ice-pack en ik hou hem tegen mijn nek. "Waarom hadden ze de auto van Semir? Geen idee." Ik hoor stemmen en er komt iemand binnen. Ik kijk en zie Ben komen met een gejaagde blik in zijn ogen. Hij gaat zitten en Alex en ik kijken elkaar aan. "Wat is er aan de hand? Weet ik niet, maar iets zegt me dat het niet goed is. Denk je? Kom op. Ik zal het uitleggen. We wilden achter jullie aanrijden, maar toen was er iemand die heel hard reed dus we wilden hem stoppen. Toen we dat deden sloeg iemand mij knock-out en Semir en Paul weet ik niks van, maar toen ik wakker werd zag ik dat de auto weg was. Ik ben dus maar hierheen gegaan. Dat verklaard ook gelijk dat Semir en Paul niet in de auto zaten. Zullen we Alex? Jep." We staan op en lopen naar die gast. "Als je wilt dat je loskomt moet je eerst uitleggen waarom je mij wilde meenemen en waar onze vrienden zijn. Ik moest jou meenemen, omdat ze jou nodig hadden om de gevangen in opstand te brengen. Logisch. En waar zijn Paul en Semir? Dat zeg ik niet. Oke dan blijf je vastzitten.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top