(Alex)

Ik loop het ziekenhuis binnen en loop naar Isa toe. Ze kijkt op als er een schaduw over haar heen valt. "Hoi Alex." Ik ga langs haar op bed zitten. "Mag je naar huis toe? Ja. Nou kom op dan gaan we." We staan op en lopen naar buiten toe. We stappen in de auto van mij. En rijden naar het huis van Isa. Als we daar aankomen zie ik dat ze in slaap is gevallen. Ik zet de auto bij haar in de garage. Ik stap uit en doe de deur bij Isa open. Ik schud haar wakker. Waardoor ze wakker schrikt. Ze kijkt mij even aan en stapt dan ook uit de auto. We willen naar binnen lopen als Isa haar auto ziet. Ze loopt erheen. En pakt wat spullen en begint gelijk te werken. "Isa dit meen je niet." zeg ik zuchtend. "Ja dit meen ik wel." Zegt Isa van onder de auto. "Isa je moest rustig aan doen van de dokter." Zeg ik zuchtend. "Als je helpt zal het niet zolang duren." Zegt Isa rustig. "Goed dan." Ik pak ook een sleutel en begin de schroeven van de bumper los te maken. Isa komt langs mij staan en begint mij te helpen. We zijn even bezig. Maar het lukt uiteindelijk wel om er een nieuwe op te zetten. Ik kijk op als ik de lift hoor. Isa gaat gewoon vrolijk door. De lift gaat open en Semir, Paul en Ben komen naar ons toe. Isa pakt nog een spuitbus. "Alex aan de kant. Deze verf wil je liever niet op je kleren." Zegt Isa streng. Ik ga aan de kant. En Isa pakt een mondkapje. Ze begint te spuiten en ik ga verder weg en kom langs Semir, Paul en Ben te staan. Als Isa klaar is kijkt ze even onze richting op en gooit dan de handschoenen weg. Ze loopt naar de lift toe. En wij gaan achter haar aan.