(Isa)

We rijden naar het kantoor toe. Als we daar aankomen zie ik Kim alweer in de benen. Ik ga aan mijn bureau zitten. En Jenny komt langs mij zitten. "Hoe is het om weer aan het werk te gaan." Vraagt Jenny nieuwsgierig. "Ach het gaat." Zeg ik lichtelijk geïrriteerd.

Ik zet mijn computer aan en begin te typen. Als Dana bij mij komt zitten. "Hoi Dana." Zeg ik zonder op te kijken. "Isa mag ik wat vragen?" zegt ze nieuwsgierig. "Tuurlijk." Zeg ik. "Kun je leren om te hacken en dat soort dingen?" Vraagt Dana nieuwsgierig.

"Tuurlijk" Zeg ik blij. "Mag ik ook?" Vraagt Jenny nieuwsgierig. "Natuurlijk Jenny. Maar dan gaan we wel in één van de hokjes zitten. Waarom daar? Dan hebben we geen pottenkijkers." zeg ik resoluut. We staan op en lopen het kantoor van Semir en Paul binnen. Ze zijn er niet. Ik doe de deur op slot. We beginnen. En na een paar minuten willen Paul en Semir de deur open doen. Maar ze merken dat hij op slot zit.

Ik kijk naar Dana die iets in typt. "Kun je ons hier weg halen?" Vraagt Dana. "Als ze hier binnenkomen zullen ze niks in de gaten hebben, maar we kunnen zien wat ze opzoeken." Zegt Dana schuldig. Ik snuif om een lach in te houden. We worden onzichtbaar en ik doe de deur van de klikken. Als Kim de deur open doet.

"Waar zitten jullie hersenen Gerkan en Renner?" Vraagt ze geïrriteerd. "Hij was gewoon open. Als je me nu excuseert dan ga ik weer verder met wat ik aan het doen was."  Gaat ze geïrriteerd verder. We lopen naar onze bureaus en worden weer zichtbaar. We gaan zitten en ik zet mijn computer aan.

Jenny zet die van haar aan. "Zorg jij ervoor dat we Paul zijn computer zien? Dan zorg ik voor Semirs computer. Is goed." We zijn even bezig. En beginnen te lachen als er plaatjes verschijnen van koffiemokken. Kim kijkt ons aan. "Kom kijken dan snap je het."

Ze komt erbij staan. "Vos. Hoe kon je dit doen?" Vraagt Kim lachend. "Een beetje door Jenny en Dana. Maar we hebben het gehackt. Lekker bezig." Ik sta op en loop naar een andere computer en start die op. Die staat ook bij mij op mijn kantoortje.

(Ongeveer zo'n kantoortje /\)
Ik zorg ervoor dat ik in de computer van iedereen kan. Ik sta op en ga weer zitten. Ik kijk naar wat Semir intypt. Ik begin keihard te lachen als daar staat: Nederlandse scheldwoorden.

(Natuurlijk staat dat wel in het Duits getypt.) Hij tikt op de eetste link. Daar zie ik godverdomme staan. Ik glimlach. Dan zie ik bij de computer van Jenny een soort gelijk zoekresultaat. Maar dan alleen maar Nederlands woorden.

"Volgens mij willen ze Nederlands leren." Zegt Jenny verbaasd. "Nou Semir wil liever Nederlandse scheldwoorden leren dan echt Nederlands leren." Zeg ik. "Wat?!" Zeggen Dana, Jenny en Kim verbaasd.

Ze komen bij mij kijken. "Kent Luca een paar Nederlandse woorden? Ja. Ze kan eigenlijk verrassend goed Nederlands praten zelfs." We kijken weer naar wat Paul kijkt. Ik kan het niet laten. En zet op zijn scherm.

Je had het ook gewoon kunnen vragen hoor!😂 We wachten en zien hem even verbaasd kijken. "Ik weet hoe we ze kunnen plagen. Hoe?" Jenny zet iets op de computer en laat het zien. "Vertaal dit naar het Nederlands en laat het op allebei hun schermen komen. Ja leuk."

Als jullie het niet vragen dan maar zo jongens. Succes met dit vertalen. Mocht het gelukt zijn. Dan zijn jullie domoren. Trouwens Duits en Nederlands lijkt best wel op elkaar. Het komt op hun scherm en ze gaan gelijk bezig met het opzoeken. Ik kijk naar Jenny met een meen-je-die-nou-blik. Ze begint te lachen. Kim pakt de blaadjes op waar op staat wie ik allemaal heb ontmoet en in de gevangenis heb gegooid.

"Wat is dit?" Vraagt ze nieuwsgierig. "Oh dat zijn de mensen die ik een keer in de gevangenis heb gemikt. Als er een kruisje achterstaat dan betekent het dat hij neergeschoten is. Als er twee kruisjes staan dan is hij door mijn doodgeschoten. Als er een rondje staat is hij of zij geheel ergens anders aan of door gestorven." Zeg ik achteloos.

"En de puntjes? Dat betekent dat ze door mij niet meer weten wie ze zijn en bekant heel hun geheugen weg is." Kim kijkt mij even aan. Maar schud dan haar hoofd en bladert even. "Hoeveel mensen zijn het ongeveer. Nou ik denk zo rond de 900 mensen." Iedereen kijkt mij aan. "Wat?" vraag ik onschuldig. Dan komen Paul en Semir binnen gewalst. "Zo wat is er?" Ze kijken ons even aan. "Er is zeker weer iets wat jullie moeten regelen? Jep. Ga dan maar." Ze rennen weg en ik ga weer zitten en kijk naar videos van mensen die domme dingen doen.