(Alex)

Het duurt een tijdje voordat Isa weer wakker word. Als ze wakker word helpen we haar naar de bank toe. Er word dan opeens aangebeld. We kijken elkaar aan. "Alex maak maar gewoon open hoor." Ik loop erheen en er komt een jongen binnen hij kijkt rond en ziet dan Isa op de bank liggen. Isa kijkt even op. "Hallo Max. (Degene die ik bedacht heb die Max zou spelen staat bovenaan /\) Leuk jou ook weer eens te zien. Jezus Isa wat is er met jou gebeurt? Zijn de wouten niet aardig tegen je geweest? Max!" Isa haar stem slaat over. Semir en ik wisselen een blik. En Isa staat zo snel op dat ik achter haar ga staan mocht ze weer flauw vallen. Ze slaat in zijn gezicht. En ik weet dat dat pijn moet doen. "Isa wat doe jij nou? Je weet net zo goed als ik dat de wouten lafaards zijn." Ik sla een arm om Isa haar middel om te voorkomen dat ze naar voren rent en hem knock - out slaat. Al moet ik zeggen dat ze best wel worstelt. "Isa doe rustig." Ze zegt allemaal scheldwoorden geloof ik. Allemaal in het Nederlands. Het is een paar minuten later en Isa is een beetje afgekoeld. En de rest zit een beetje lachend toe te kijken hoe Max word uitgekafferd door Isa. "Isa doe rustig alsjeblieft. Goed ik doe rustig. Maar als hij doorgaat met de politie uitschelden dan wil hem toch zo graag harder slaan dan ooit tevoren. Dat snap ik Isa. Maar nu niet." Ze ontspant wat meer. "Max dit zijn mijn vrienden. Paul, Semir, Alex, Ben en Jenny." Die Max kijkt haar aan. "Ik werd zo boos. Omdat zij van de politie komen Max. En volgens mij staat er een boete op om een politieagent te beledigen." Hij draait zich om en rent weg door de deur. Isa zucht en Paul en ik rennen achter hem aan. We rennen hem achterna. Als Isa uit de bosjes schiet en hem afsnijd. Hij valt op de grond. "Ook nog weg rennen. Max je bent echt heel erg. En nu meekomen." Isa sleurt hem overeind en pakt zijn kraag vast. We slepen hem mee naar binnen toe.

"Nu praten jij. Goed ik ben teruggekomen om te kijken hoe het met jou ging. Maar wat ben jij verandert zeg." Isa kijkt hem boos aan. "Ja inderdaad. Je verandert heel erg als je pas uit de gevangenis komt. En als je als een vriendengroep naar binnen gaat en je word uit elkaar gehaald Max dan kun je nog heel wat verwachten." Ze kijkt hem boos aan. "Nog twee vragen. En die zijn Max? 1 ben je zelf ook agente? Ja natuurlijk. Dus ze weten dat je in de gevangenis hebt gezeten? Max ik heb pas nog in de gevangenis gezeten. Natuurlijk heb ik in de bajes gezeten. Maar ook een keer toen je iets had gestolen? Weten ze dat? Max dat weten ze, hopelijk. En nog steeds dat was ik niet. Oke oke. En de tweede vraag Max?" Hij kijkt ons allemaal aan. En ik zie dat Isa even haar wenkbrauwen Fronst en dan op hem afstapt. Ze pakt zijn hand. En zegt iets ze praten even door. En Max staat er als een standbeeld bij. Als ze van hem weg gaat draait hij zich om als een robot en loopt hij weg. Isa gaat zitten en ik zie dat de tranen bij haar in de ogen staan. Iedereen kijkt naar Max die wegloopt. Ik ga bij Isa zitten. Ik pak haar hand. En ga langs haar zitten. Ze laat een traan gaan valt dan in mijn borst en begint te huilen. Ik wrijf over haar rug om Isa een beetje te laten kalmeren. Semir en Paul kijken mij aan. En ik haal mijn schouders op. Al kan ik wel raden wat ze net heeft gedaan. En als dat zo is dan moet ik opletten dat ze dat niet al te vaak doet.

Het duurt even voordat Isa echt gekalmeerd is. Ze gaat weer recht zitten. Ze kijkt even iedereen aan. "Er is iets wat ik jullie moet zeggen." Ze kijkt mij even aan. Ik knik. "Ik heb krachten. En Max wist ervan. Dat ik net in huilen uitbarstte kwam omdat ik net wat heb gedaan waar ik niet trots op ben. Ik heb ervoor gezorgd dat hij mij zou gehoorzamen en dat hij mijn huis vergat en alles van mij. Ook onze vriendschap. Ik heb hem laten vertrekken en als hij morgen wakker word herinnert hij zich niks meer over ons verleden samen." Ik leg mijn arm over de schouder van Isa. Ze leunt tegen mij aan. Ze kijkt naar iedereen om hun reactie te peilen. "Dus jij wilt dus zeggen dat je krachten hebt en dat je net het geheugen van Max hebt gewist? Nee ik heb zijn geheugen niet gewist. Maar alleen waar ik in voorkwam. Daarvoor heb ik het wel voor elkaar gekregen om nieuwe herinneringen voor in de plaats te doen." Ze kijken haar allemaal aan. En Semir begint dan te lachen. "Geloof je nou echt Isa dat we dat zouden geloven?" Ze kijkt mij aan. "Wie niet horen wil moet voelen." Ze kijkt Semir even aan en dan zweeft hij opeens omhoog. Hij slaakt een kreet. Ik kijk naar Isa en draai met mijn vinger. Ze begrijpt het. En laat Semir draaien. "Zet me neer Isa. Ik geloof je. Wij allemaal denk ik." Ze laat hem zakken. Isa en ik kijken elkaar aan en barsten dan in lachen uit. Het duurt nu echt best lang eer we zijn bijgekomen. "Wacht jij verscheen ook opeens toen Semir, Paul en Ben weggingen met de auto toen ze zijn opgeroepen....Inderdaad Jenny.... Was je toen onzichtbaar ofzo? Jep. Cool." Ze stromt op Isa af en geeft haar een knuffel. Zo hard dat Isa pijnlijk kijkt. "Jenny?" Ze laat niet los. "Alex help even." Ik probeer Jenny los te krijgen maar zelfs mij lukt het niet. Peul komt erbij staan en helpt me om Jenny los te krijgen. Als het is gelukt houd Paul Jenny even vast. "Oke nieuwe regel. Mij nog niet knuffelen. Alleen als ik het zeg en als ik slaap maak je mij niet zomaar wakker. Hoezo wat gebeurt er dan?" Ze pakt mijn arm en er komen herinneringen van Isa binnen. Van iemand die haar op een rare manier wakker maakt. En ze zo wakker word dat ze zijn arm pakt en hem in de houd greep heeft. Ze laat hem uiteindelijk wel los. Maar dat duurt even. Dan kijk ik weer normaal. "Isa dat is super vet dat je dit kan. Soms ook weer niet. Maar dan zou ik soms wel moeten opletten met wat ik zeg tegen iemand." We praten nog even verder en als het tijd is om te slapen doen we daar niet moeilijk om.