Imię: Swaro

Gatunek: Żar-ptak

Płeć: Samiec

Wiek: ok. 500 lat

Pochodzenie: Ruś Kijowska

Długość ciała: 120 cm

Waga: 2 kg

Funkcja: Chowaniec Tiny

Moce/Umiejętności:

Nieśmiertelność

Władza nad ogniem i światłem

Przynosi szczęście właścicielowi

Ma moc uzdrawiania

Jest bardzo szybki

Siedziba: Rezydencja Lilith w Piekle 

Wygląd: Swaro wyglądem przypomina pawia, jednak jest od niego mniejszy. Ma złote pióra i długi ogon. Skrzydła i pióra są na końcach czerwonawe. Ma czarne oczy, ostry dziób i pazury. Na głowie ma pięć piór tworzących "koronę".

Charakter: Swaro to bardzo inteligentne stworzenie. Jest wierny i lojalny wobec właścicielki. W stosunku do osób, które lubi jest bardzo łagodny. Jeśli jednak kogoś nie lubi lub wyczuje od kogoś złe intencje, to potrafi być wredny, niebezpieczny i może dość boleśnie udziobać. Jest bardzo opiekuńczy w stosunku do młodych istot, niezależnie od gatunku. Nie lubi, gdy inni są smutni i stara się pocieszyć taką osobę za pomocą swojego śpiewu.

Lubi:

Latać 

Jabłka

Orzechy

Tinę

Dzieci i młode zwierzęta

Słoneczną pogodę

Nie lubi: 

Deszczu

Smutku

Złych ludzi

Zimna

Zamknięcia w klatce

Krótka historia:

Swaro trafił do Tiny podczas jej wędrówek po alternatywnej Rusi, gdzie pobierała nauki u tamtejszych czarownic, zaklinaczek i szeptunek. Swaro po prostu jednej nocy wleciał do izby, w której Tina nocowała. Dziewczyna przeżyła niemały szok, gdy obudziła się rano i zobaczyła wpatrującą się w nią parę czarnych, paciorkowatych oczu. Sądząc, że ptak jest po prostu zmęczony i głodny nakarmiła go chlebem i jabłkami, po czym zostawiła w spokoju. Miała nadzieję, że gdy żar-ptak odpocznie, najzwyczajniej w świecie odfrunie. Gdy wróciła po praktykach u szeptuchy Jagi ognisty ptak wciąż przebywał w jej izbie, śpiąc w najlepsze na oparciu łóżka. Obudził się na dźwięk kroków Tiny, po czym podleciał do niej i usiadł na jej ramieniu, by następnie zacząć się do niej tulić. Nie wiedząc co zrobić z żar-ptakiem, poprosiła o pomoc głowę sabatu, który przyjął ją na praktyki. Wiedźma była zaskoczona widokiem Tiny z żar-ptakiem na ramieniu. Pogratulowała jej jednak niesamowitego szczęścia, jakie jej się trafiło, gdyż jeszcze nigdy nie zdarzyło się, żeby ognisty ptak sam uznał się za czyjegoś chowańca. Nie mając wyboru, Tina nadała ptakowi imię, a później zabrała ze sobą w dalszą podróż.