[Korekta 28.12.2020]

Otohi - (Idzie po plaży i nagle się o coś potyka) Kabuto?

Kabuto - Hej.

Otohi - Co ty tu robisz? Myślałam, że siedzisz w mojej szafie...

Kabuto - Jestem niewidzialny.

Otohi - Właśnie widzę... (Patrzy sceptycznie) Jest tu może Oreo?

Kabuto - Jest.

Otohi - O jak miło. Tatuś może nabierze czerwieńszej skóry.

Autorka - Czy Tobi właśnie wywalił Chińczyka z tej dziury...? (Patrzy na Chińczyka krzyczącego coś)

Otohi - WTF?! (Zamrugała zdziwiona)

Chińczyk - (Nawija coś po chińsku)

Autorka - (Odpowiedziała mu coś równie po chińsku posiłkując się google tłumaczem)

Narrator - Autorka podyskutowała chwilę z obcokrajowcem, a ostatecznie ten wskoczył ponownie do dziury, bełkocząc coś pod nosem.

Autorka - Był oburzony, że Tobi wyciągnął go z pola ryżu, które właśnie uprawiał.

Otohi - Tobiemu jakoś to nie przeszkodziło...

Narrator - Nagle rozległ się mało męski, dziewiczy pisk i Deidara wyskoczył z wody, chowając się za Autorką.

Autorka - A tobie co?

Deidara - Rekin!

Kisame - Mamusia?! (Łzy w oczach) MAMA! (Pobiegł do wody)

Autorka - Super, złota rybka znalazła małą syrenkę mamusie...

Deidara - Może zostanie w morzu i nie wróci z nami do domu. Będzie z nim spokój.

Otohi - Racja. Przynajmniej łazienka będzie częściej wolna...

Autorka - Dzięki niebiosom i ogniom piekielnym, że nie mam takich problemów jak wy. (Lustruje Deidare od góry do dołu) A tak na marginesie, niezły kaloryfer blondi.

Deidara - Eee, dzięki?

Autorka - Mam tylko jedno pytanie, gdzie masz kąpielówki?

Deidara - Hę? (Patrzy i pisk kobiety, szybko się zasłonił)

Sasori - Frajer~! (Zaczął spierdalać, machając kąpielówkami Deidary)

Deidara - Sasori ty pojebie, oddawaj! (Poleciał)

Autorka - Dzieciarnia (Parsknęła śmiechem)

Otohi - Jak małe dzieci...

Autorka - Ale jest przynajmniej z czego się pośmiać. (Smile)

Otohi - Z penisa Deidary? Owszem racja

Autorka - On przynajmniej coś ma, nie tak jak poniektórzy...

Otohi - Na przykład?

Autorka - Na przykład Sasori... On jest drewniany, więc gówno ma, a nie członka.

Otohi - Zawsze może sobie dorobić.

Autorka - Wątpie...

Otohi - Oj tam. (Machnęła lekceważąco ręką)

Tobi - Zabiłaś jednorożca! (Wskazuje oskarżycielsko na ot)

Otohi - Nie zabiłam. Zrobiłabym to jakbym rzekła to dwa razy.

Autorka - Lepiej nie mów, bo się popłacze i będzie problem...

Otohi - Ok...

Autorka - A, gdzie... Już nieważne, widzę... (Patrzy jak Pain niepewnie wychodzi z przebieralni rozglądając się na wszystkie strony w obawie przed czymś lub kimś...)

Otohi - PAIN! Chodź tutaj!

Narrator - Pain znany również jako Lider uczynił parę kroków naprzód, ale zobaczył nagle Autorkę, która uśmiechnęła się upiornie z chorą satysfakcją w oczach w jego stronę. Zaś lider zaczął wycofywać się powoli utrzymując kontakt wzrokowy.

Autorka - (Idzie w kierunku brata z wyciągniętymi rękami) Painuś, czego się boisz, Kociaku? Przecież nic ci złego nie zrobię... Podkreślając podwójną ciągło słowo ZŁEGO...

Pain - N-nie... Przecież byłem grzeczny przez cały rok!

Autorka - No chodź, niech cię przytulę~!

Narrator - Autorka zbliżała się niebezpiecznie blisko Pain'a, który nagle oberwał w głowę z kopniaka od kogoś. W tle słychać głos z gry „HeadShot!"

?? - Nikt nie tknie mojej niedoszłej żony!!

Autorka - Co do... Gaara? (Patrzy niepewnie na rudzielca dyszącego jak goryl) A czego ty tu szukasz jełopie jeden? (Uniosła brew w górę) I mówiłam ci, że nie jestem twoją żoną!

Gaara - Ale będziesz, tylko musisz się namyślić! (Podszedł do Pain'a, złapał go za fraki i zaczął tarmosić) Będę twoim szwagrem, więc szanuj moja niedoszłą żonę!

Narrator - Pain kulturalnie zszedł.

Otohi - WTF?! (Patrzy zdziwiona)

Autorka - Nie pytaj... Ubzdurał sobie kiedyś, że ożeni się ze mną...

Otohi - Czemu?

Pain - Help...

Autorka - A kto go tam wie. (Wzruszyła ramionami od niechcenia) Gaara!! WARUJ!!

Garra - (Waruje)

Autorka - Po kłopocie (Smile)

Pain - (Zemdlał)

Otohi - O, z Pain'a uszło powietrze

Autorka - Nic mu nie będzie... Miewał gorsze dni...

Otohi - Miał okres? (Dźga zwłoki lidera patykiem)

Autorka - Nie, miewał codziennie poobijana twarz przez matkę i naszą młodszą siostrę.

Otohi - Patologiczna rodzina...

Autorka - Nie moja wina, że tylko Pain nie chciał ćwiczyć sztuk walki, a jego matka jest mistrzynią świata w boksie. (Machnęła ręką) Mili jest mistrzynią juniorów w boksie, a ja uliczne karate po polsku. Nawet nasz ojciec miał własną siedzibę bokserską.

Otohit - Biedny Painuś...

Autorka - Mógł pomyśleć o sztukach walki, a nie o zostaniu workiem treningowym..

Otohi - Widzę, że Pain miał ciężkie i bolesne dzieciństwo

Autorka - Skoro tak twierdzisz...

Otohi - Twierdzę (Smile)