Fvck! Nagising ako na masakit ang ulo ko. Feeling ko bibiyak na Ito sa sakit, parang may pumukpok sa ulo ko. Damn! Nakakahilo ding tumayo.

Dali dali akong pumunta ng cr at naghilamos tsaka tinignan ang sarili ko.

Nagmumukha na akong zombie dahil sa puyat ko kagabi. Speaking of kagabi, sino kaya 'yung dalawang naghahanap sa'kin? And anong kailangan nila? Eh hindi ko naman sila kilala o nakasagupaan man, at mas lalong hindi sila familiar sa'kin.

I need to know this early, otherwise something bad might happen to me.

I got dressed and left the room. Nakasalubong ko ang mga maids na balisa at parang wala sila sa kanilang mga sarili. 

Anong nangyayari dito?

"What's happening here?" I asked one of the maids.

"Eh kasi, si Whitney po nawawala at ayun nagwawala si Sir Sebastian. Wala pong nagtaka sa'min na pigilan siya dahil baka kami pa ang mapag buntongan ng galit niya" hindi ma proseso ng utak ang sinabi niya. 

"Eh bakit ka nanginginig jan sa takot?" Yun lang ang tanging lumabas ng bibig ko.

"Eh kasi po, kapag hindi namin mahanap si Whitney, at malalaman ito ni Gov ay... Baka tanggalan niya kami ng trabahu." Pahina ng pahina ang kanyang boses.

"Tss!" Mga dvwag! 

Nagpunta ako sa sala at nakita si Sir Kai na nagwawala.t

"Wala ka namang mapapala jan sa pagwawala mo." Natahimik ang boung sala kaya tumingin ako kay Sir Kai sa mata.

Galit niya akong tinignan at unti unting lumapit sa'kin. Aaminin kung natatakot ako sa kanya na baka may gagawin siya sa'kin, pero kalmado ko pa rin siyang tinignan.

"Anong sabi mo?" He glared at me. Kung nakakapatay lang ang kanyang tingin ay baka nakahudsay na ako rito.

"Sabi ko kumalma ka." aniya ko.

"How can I fvcking calm down if my sister is missing!?" He's so stupid.

"At paano mo rin mahahanap ang kapatid mo kung nagwawala ka lang jan?!" I shouted at his face "Du blöder" You stupid.

"What?! What does that mean?" I thought he knew German words. Based on his appearance, he seems to be of German descent.

"Huwag ka na magtanong. Let's go find Whitney" Na una na akong maglakad palabas at sumunod siya sa'kin.

I have a trace of Whitney. At alam ko din na hindi siya na kidnap kundi naglalaro lang siya sa paborito niyang lugar na paglaruan.

"Where will we go? Do you know where my sister is? Are you behind my sister's disappearance?" What the!? Is he accusing me?

"Can you stop asking stupid questions?" I said irritated.

"Tss." Aniya nalang.

Nagpatuloy ako sa pagmamaneho, hanggang sa dumating na kami sa patutunguhan namin. Ang paboritong lugar kung saan lagi akong inaaya no Whitney na sumama sa kanya na pumunta dito para samahan siya.

"What are we doing here? I was looking for my sister and you really brought me here?! Uou are useless!" He was about to get back into the car pero binigyan ko siya ng isang malakas na batuk "Fvck! What is that for?" He glared at me but I just rolled my eyes at him.

"Can't you understand why I brought you here? Stupid." I didn't wait for him to answer and entered the cemetery.

Yes, this is Whitney's favorite place that she always tells me about. She said that when she is here she will be even happier because ahe can see her mom.

"Oh, please tell me that Whitney isn't here." Bakit ba parang ang t*nga niya? Dadalhin ko ba siya dito kung wala si Whitney?

"Baka dinala kita rito para ilibing." Sarkastiko kung sambit "Du blöder." You st*pid

"Can you please stop speaking German? Hindi kita maiintidihan eh. Baka nga minumura mo na ako." Yeah, Ilang beses na kitang minura. Umirap nalang ako.

"Whitney is here. She is in your mother's grave." Aniya ko

"Paanong nandon siya?" 

"Why are you asking me? Mukha bang alam ko?" I answered sarcastically and rolled my eyes.

"Huwag mo akong taasan ng boses na babae, at huwag mo akong sagutin ng sarcastic." Hindi ako sarcastic. Sinasabi ko lang ang totoo na wala din akong alam.

"Oh?! galit ka na niyan?"

"Huwag mo iniinit—"

"Yung lapis mo? Umiinit na ba lapis mo?" I'm curious about their thingy down their.

"What?!" He frowned.

"Your lapis. Is he hot?" Minsan wala din akong alam sa mundo. Na-curious ako sa anumang bagay na hindi ko pa nakikita o nahawakan. Hindi ko din alam kung nong nag-aaral ba ako ay kung nagsimula ba ako sa Kindergarten o dumiritso na ako ng Senior High?

"Who's Lapis?" I just shrugged my shoulders and walked to their mother's graveyard first. Nakikita kung may batang umiiyak do'n at alam kung si Whitney 'yun. 

"Baby, are you ok? Why are you crying?" Tinatanong pa ba yan? Syempre umiiyak siya dahil miss na niya mommy niya. Ang hina talaga utak nitong lalaking 'to.

"I miss mommy." Naaawa ako sa kanya, sa murang edad niya na iniwan siya ng mama niya. 

Ewan ko na lang ang sa'kin. I didn't even know them, kung anong buhay nila ngayon eh. Mukha nga ding hindi nila ako hinanap noong nawala ako o baka Inabandona talaga nila ako.

We stayed a few minutes at the cemetery before heading home. Whitney also fell asleep from crying.

Pagkadating namin sa mansion ay pumasok na sila pero nagpaiwan ako. I have lot of things to do, dahil may hindi maganda akong napapansin sa mansion or maybe I'm just hallucinating.

Pinaandar ko na ang sasakyan dahil may kikitain akong mahalagang tao. 

*****

Nakarating ako sa isang abandonadong bahay ng tanghalian na. Hindi ko alam kung anong utak meron ang nag text sa'kin kung bakit dito pa talaga ang lugar na tenext niya sa'kin. 

"You're 10 minuets late Misis Nixon." Misis? Tang1na! Wala nga akong asawa tapos misis?! 

"Misis? Excuse me ha but I'm single, not married." Sambit ko sabay irap "What do you know?" 

"What? Ano bang pinagsasabi mo Ms Nixon?" he maybe looks innocent to others, but not to me. Before I replied to his text, I checked his background.

"Huwag kang magpa inosente jan Mr. Sullivan. I know everything about you." I smirked at him then I raised an eyebrow at him.

"Huwag mo akong gawing tanga. Wala kang alam sa'kin, at alam kung marami kang gutong itanong sa'kin." Tinaasan ko siya ng kilay " Pero bago mo makukuha ang mga kasagutan, gawin mo ang isang bagay para sa'kin. . . Para sa mga sagot na gusto mong makuha." He smirked

"Ano 'yun?" 

★★★★★

Ano kaya ang ipapagawa ni Mr. Mysterious? Abangan!

Thank you for reading my story! Don't forget to vote. Mwahh