"Where have you been?" Felicia asked "Akala ko maabotan pa kita dito."

"None of your business."

"Luh! Grabe ka naman insan, akala mo kung sino kausap mo. Hello!! Pinsan mo lang naman ako." Ano naman ngayon kung pinsan ko siya? Do I need to inform her? "O my god, Insan! Ano hindi mo lang ba ako papansinin? Sino ba 'yang iniisip mo? Yung anak ba ng Governo?"

"What?!" I frowned

"O my god Insan! Don't tell me in love ka na sa panganay na anak ng Governo? Ano nga ulit pangalan non? Saber? Sabe—"

"Sebastian."

"Ay ayun, siya nga. So.. in love ka nga sa kanya? Omg I can't believe this. Ilang araw ka palang nag trabaho sa kanila tapos in love ka agad?! Bago 'yan insan ah" Ang lawak ng Imahinasyon niya, kung ano-ano nalang ang naiisip na kalokohan.

"Alam mo, ang ingay ingay mo. Pinsan ba talaga kita? Kasi sa pagkaka-alam ko wala akong maingay na pinsan. Mas nakakabingi pa 'yang bunganga mo kaysa sa megaphone. Alam mo tigil tigilan mo ako, nang-gigigil ako sayo." Iritado kung sambit.

"Nakaka hurt ka naman Insan. Sagad to the bone." Sambit niya sabay hawak sa kanyang dibdib at nagdrama.

"Tsk.. Dami mong arte. You're always talking nonsense."

"Maka nonsense ka naman Insan. Minsan napapa isip talaga ako kung pinaglihi ka ba ni tita sa sama ng loob." I glared at her "oh ayan, tignan mo. Mas malaki pa mata mo kaysa sa owl."

"I need to rest. I have work tommorow." sambit ko at tumayo na.

May dalawang kwarto naman dito sa condo ni Felicia kaya minsan ay dito na ako natutulog lalo na kapag nagagabihan ako.

"Work? Oh excited ka lang talaga makita yung panganay na anak no Gov." Natatawa niyang sambit.

I didn't respond. She always talks nonsense.

"Kita mo na. Ang bastos mo talaga, kita mong kinakusap pa kita." Iniinis niya talaga ako "hoy t*ngina!"

"Pak u!"

***

"Insan!!" P*tcha! Ang aga-aga nambobolabog na naman siya "Wahhh! May bisita ka Insan, at gwapo beh. Reto mo naman ako."

"Tang!na! Ginising mo ako para ja'n? L*tse! Ang landi mo talaga eh noh." inis kung sambit.

"Luh! Grabe ka, hindi ba pwedeng gusto ko lang talagang magka jowa na?" inis niyang sambit.

"Tsk. Pake ko. Labas! maliligo ako." Aga-aga nambubulabog.

Pagkalabas ko ng kwarto at nadatnan kung titig na titig si Felicia kay.... The f*ck! Si Leo yan ah. Anong ginagawa niya dito?

"What are you doing here Leo?"

"Wala man lang bang Hi Or Hello jan Sweetie?" Omy gosh. His voice, it's irritating me.

"The f*ck! Stop calling me sweetie. It's disgusting! Nakakawalang angas." Iritado kung sambit.

"Ito naman, hindi ka pa nasanay na tinatawag kitang sweetie simula bata?" I looked at him disgusted "Your face is priceless HAHAHA."

"That's funny HA. HA. HA." I irritated rolled my eyeballs "What are you doing here? Hindi ka naman bibisita kung walang kang kailangan or... may dala kang ikakasaya ko." A smile formed my lips.

"Guess what?"

"Oh c'mon.. just give it to me" Leo is my friend since birth. But he always tease me, like calling sweetie or something funny nicknames.

"Come here Rex!"

"Arf!" OH MY GOD!

"Rex? Omg I really missed you!" i became emotional when it comes to Rex because he's the only dog who can understand me.

"Arf! Arf!"

"I know Rex can make you happy, So.. I bring him here." Leo said.

"Thanks Leo." I smiled

"Woww, nagpapasalamat ka pala Insan? Akala ko hindi. Atsaka ang ganda ng drama, nakaka iyak." Akala ko naka alis na 'to. Tssk!

"Hindi ko nga din alam na anjan ka pa pala. Akala ko umalis ka na."

"Nakakainis ka talaga Insan. Kapag ako kausap mo, lagi mo akong inaaway tapos kapag 'yang empakto na 'yan kausap mo, daig mo pa langgam. Ang sweet mo makipag usap eh." Inis niyang sambit sabay walk out.

Luh?

"Don't mind her. She's just being dramatic." I smiled.

"So.. how are you?" he asked

"Fine.. I guess?" I'm not really sure if I'm fine or not "How about you?" I asked

"I'm good. Thanks for asking!" Nakakahiyang tumingin sa kanya. Because the last time we talk is when I confess my feelings "You're pretty now than before." I feel my cheeks burn. "Hey, look at me."

He held my cheeks and I look straight to his eyes. Nothing changed him, still handsome.

"Your blushing" he laughed

"Hey, I'm not. Blush on yan noh." I defended myself.

"HAHAHA"

"Hey, stop laughing. There's nothing funny." I pouted.

"You're so cute."

"Yeah I know, huwag muna ipaalala." Sambit ko.

"How about we go for a walk?" Ha? Ano raw?

"Huh?" Napamaang nalang ako.

"HAHA sabi ko, kain tayo sa labas." Ahh, ok. Assuming lang siguro ako kung iisipin kung inaya niya akong makipag date sa labas.

Tsk, tsk! Assuming mo talaga Max.

"Hey, I'm not forcing you if you don't want to come with me. It's fine with me."

"Ay, hindi! Wala naman akong sinabing ayaw ko di ba?" Tanong ko. Wala nga ba talaga akong sinabi? O meron? Ba't di ko maalala?

"Your eyes show me that you don't want to go with me and that's fine with me. I will not force you." Aalis na sana siyang ng hawakan ko ang kamay niya.

"Wala akong sinabing hindi ako sasama. Nagtataka lang kasi ako kung inaaya mo ba ako mag date... As a friend." This is awkward.

"Ahmm... Yeah right. Inaaya kitang kumain sa labas. So, sasama ka?"

"Oo naman. Sayang yung grasya, libre mo pa naman." Natatawa kung sambit.

"Sinong nagsabing libre?" What?! Akala ko ba libre niya kaya niya ako inaya.

"I..kaw?" Patanong kung sagot.

"Wala akong sinabing libre. Inaya lang kitang kumain sa labas pero hindi ko sinabing libre ko." Ay, kuripot.

"Linawin mo naman kasi, para naman hindi umasa 'yung tao. Tsk, ang yaman yaman mo tapos kuripot." Nakasimangot kung sambit.

"Aba! Hoy hindi ako kuripot ah! Sadyang nagtitipid lang 'yung tao." Napabuntong hininga nalang ako.

"Hoy hindi ako kuripot ah! Sadyang nagtitipid lang 'yung tao." I mocked "tsk, lumabas ka mag isa." Iritado kung sambit.

"Ito naman hindi mabiro. Halikana, labas na tayo."