KABANATA 1

"It was fun and I have a lots of friends in school!" Humagikhik naman ito bago niya ako tinapunan ng tingin pero nakatayo na ako ngayon "Who is she Daddy?" tanong niya habang nakakunot akong tinignan nito

"Siya ang bagong magbabantay sa inyo." sagut ni Gov. Tumango tango naman ang bata at saka siya bumaba sa pagka karga ni Gov at lumapit sa 'kin

"Ang ganda niyo po, mas maganda pa kayo sa ex ni kuya . . ." mahina niyang saad sa 'kin bago humagikhik, kaya napatawa din ako ng mahina bago ko siya pinantayan, tsaka pinisil ang pisnge niya.

"You're so cute," nakangiti kung ani sa kanya.

"So, this my daughter and this my son, sila lang ang babantayan mo" saad ni Gov, tumango lang ako tsaka tinignan ang lalaki, dahil ramdam kung kanina pa siya nakatingin sa 'kin. Nang magtama ang tingin namin ay agad naman niya akong tinaasan ng kilay kaya inirapan ko nalang siya at binaling ulit ang tingin kay Gov.

"Ihahatid ka ni Manag Lora sa kwarto mo. Malapit lang ito sa kwarto ng mga anak ko kaya madali mo lang silang mapuntahan kung sakaling may panganib." mahabang lintaya sa 'kin ni Gov kaya tumango nalang ako "So, mauna na ako dahil marami pa akong gagawin," paalam niya, kaya tumango lang ako.

Nang makalabas na si Gov sa Dining Area ay agad namang lumapit sa 'kin ang matandang tinuro ni Gov na maghahatid sa 'kin sa kwarto ko raw.

"Sumunod ka sa 'kin hija," saad niya, tumango nalang ako at hahakbang na sana ako ng may kumapit sa laylayan ng damit ko.

"Where are you going po? Can I come?" tanong niya sa 'kin

"Sur—"

"No, hindi ka sasama. Dito kalang," madiing saad ng lalaki kaya tinignan naman ako ng bata na may pagmamaka awa

"Eh sa gusto niyang sumama." Madiing sambit ko.

"No! Baguhan ka lang dito kaya ayus ayusin mo ang ugali mo. And first of all kapatid ko siya kaya ako ang masusunod!" He just blow up.

"HUWAHHHH! you're so bad kuya hindi na kita love." umiiyak na ani ng bata kaya nataranta naman ang lalaki na lumapit sa kanya, at hindi ko pa naman alam mga pangalan nila, kaya siguro mamaya babasahin ko na ang impormasyon tungkol sa kanila.

"Tss, fine you can go with her,"

Parang labag pa sa kalooban niyang sumama ang kanyang bunsong kapatid, what does he think of me? Kikidnapin ko kapatid niya?

"Really po?!" He nodded kaya mas lalong nagliwanag ang mukha ng kanyang bunsong kapatid, kaya tumayo na siya at saka niya ako tinignan nang masama.

"What?! Tss." masungit kong tanong at saka siya inirapan.

"Let's go po" nakangiti niya alok sa 'kin, kaya tumango nalang ako at hinayaang siyang hilain ako.

Madami kaming nadaanan na mga malalaking pintoan ngunit hindi parin kami huminto kakalakad, but this place is weird. Kanina ko pa napapasin na parang may nagmamasid sa'min, kung sino man siya, They better hide their freaking face on me.

"We're here na po" agad ko naman tinignan ang bata, she's cute and beautiful. maybe her mother is as beautiful as her "This is my room po and this is my kuya's room" turo niya sa dalawang magkatabing pintuan.

"Ah, dito yung kwarto niyo, sa harap ng kwarto ng mga bata." agad akong napalingon ng biglang sumingit ang matanda, I just nodded and signaled to her that she could leave us.

When she left, I opened my room and looked around. The inside is nice and clean so I don't have any more problems cleaning it inside.

I looked at the child on my side who was now looking at me with a sweet smile plastered on her lips.

"Ate, what's your name po?" she asked. I kneel down first to match her and pinch her cheeks.

"Ouch, stop it. it hurts!" Nakanguso niya saad. She's so cute and I can't stop pinching her cheeks.

"I'm Maxie Lore. You can call me Ate Max or whatever you want," sabi ko nang may munting ngiti na nakapaskil sa labi ko. "You, what's your name?" I asked

"I'm Whitney, call me Whitney" she giggled.

I laughed a little because of her cute giggles.

"Okay, bumalik ka na sa kuya mo, baka nag-alala na 'yon sayo."

She smiled at me before she left. This is the first time I have been sweet to a child. Yes, I am a talkative person when it comes to childrens but I have never been sweet to them.

Siguro dahil anak siya ng Gobernador kaya ganoon ang pakikitungo ko sa kanya. pero sa kuya niya, tss. Hindi ko talaga irerespeto yon kahit isa lang ako sa mga bantay nila. He didn’t even respected me on my first day working for them.

I just sighed and entered the room, I put all my things and lay down on the bed, nakakapagod ang araw na ito.

Isa lang naman ang gusto kong mangyari ngayon; ang makatulog dahil pagod na pagod na talaga ako sa biyahe at bukas ay siguradong nakakapagod na araw na naman.

Nagmuni muni lang ako sa loob ng kwarto hanggang sa bumigat na ang takulap ng aking mata kaya hinayaan ko nalang ito hanggang sa nilamon na ako ng antok.

*****

My sleep was interrupted by the knocks. Kaya tumayo ako at binuksan ang pinto at bumungad sa 'kin ang matanda na naghatid sa 'kin kanina. Kasama niya sa Whitney.

"Hi Ate Max, good evening po," she said while smiling. I just returned a smile to her before turning my gaze to the old man.

"Pinatatawag po kayo ni Gov doon sa hapag-kainan," saad niya.

"Okay, susunod ako," maikli kong tugon.

"Ate, can I come into your room?" Agad akong napatingin kay Whitney nang bigla niya 'yon natanong.

"Whitney, hindi p'wede, okay?" sambit ko sa kanya.

She nodded so I smiled at her. "Sige, mauna na kayo doon. Susunod ako," saad ko.

After they left. I closed the door immediately and went to the bathroom to do my night routine. So after we eat later I can just rest for a while, and go to sleep immediately.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top