"Πώς σου φαίνεται η
γεύση του νερού;"

. *   ✦ .  ⁺   .

Οι γιορτές με την οικογένειά της ήταν ακριβώς έτσι όπως τις θυμόταν. Μίζερες και καταθλιπτικές. Μέσα σε όλο το σκηνικό της θλιβερής εμπειρίας της είχαν θέση και τα νέα μέλη, η παρουσία των οποίων μόνο χαρά δεν έφερνε στην απελπισμένη Sunny. Ο Robert αποδείχθηκε πιο αδιάφορος και από την σαντιγί σε τούρτα, ενώ ο Mark κάθε φορά που μιλούσε για το οτιδήποτε κινδύνευε να χαστουκιστεί (αν υπάρχει αυτό το ρήμα) από την "κουνιάδα" του. Το τραπεζάκι του σαλονιού είχε περισσότερη προσωπικότητά από το αγόρι της Violet και ο άλλος θα μπορούσε άνετα να είναι ψυχικά διαταραγμένος υπερκακός σε ταινία της D.C.

Η ηλιαχτίδα κατάφερε με μαεστρία να ξεφύγει από τις άβολες οικογενειακές δραστηριότητες, όπως τα επιτραπέζια παιχνίδια, τις βόλτες στο εμπορικό, τα χριστουγεννιάτικα ψώνια και το παγοδρόμιο. Απασχολημένη με την μαγειρική της, δεν βγήκε καθόλου από την κουζίνα την τελευταία εβδομάδα, κάτι το οποίο δεν στεναχώρησε ιδιαίτερα κανέναν. Μέχρι και ο ξερόλας, ο Mark λάτρεψε το γκασπάτσο της. Έτσι, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, ήταν αυτή που ανέλαβε το μαγείρεμα για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Ετοίμαζε το μενού μήνες τώρα και με σιγουριά εμπιστεύτηκε τις ικανότητές της. Για την αποτυχία της οικογένειάς, η Sunny ήξερε να κάνει κάτι πολύ σωστά.

"Μπράβο, γλυκιά μου." Την έδωσε συγχαρητήρια ο μπαμπάς της μόλις δοκίμασε το καρπάτσιο. "Είναι όλα τέλεια."

"Έχω δοκιμάσει και καλύτερα." Είπε κάπως βαρεμένα η μεσαία αδερφή, η Lucy. Όσα χρόνια και αν περάσουν πάντα θα έχει το σύνδρομο του μεσαίου παιδιού!

"Πού;" Απόρησε η Sunny. "Στα McDonald's;"

"Δεν τρώω μόνο από εκεί!" Της απάντησε ενοχλημένη. Το αγόρι της δίπλα την καθησύχασε και η αδερφή της ήθελε να ξεράσει από τα μέλια. "Εσύ πού δουλεύεις είπαμε;"

"Ξέρεις." Της έκοψε το υφάκι απότομα. "Εσύ που σπουδάζεις είπαμε;"

"Το πανεπιστήμιο της Βοστόνης! Εκεί όπου δεν σε δέχτηκαν." Τα αίματα άρχισαν να ανάβουν στο τραπέζι και η μεγαλύτερη αδερφή άλλαξε το θέμα συζήτησης.

"Πολύ ωραία το σπιτικό ψωμί. Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να-"

"Δεν ήθελα να σπουδάσω εκεί έτσι και αλλιώς!" Διέκοψε την Violet. "Εσύ ελπίζω να είσαι ευχαριστημένη με την επιλογή σου. Το marketing σου ταιριάζει γάντι! Τόσα χρόνια σπαταλάς τα λεφτά του μπαμπά."

Το αιχμηρό σχόλιο της μικρότερης έκανε τους γονείς της να την αγριοκοιτάξουν, ενώ η Violet έσπευσε να υπερασπιστεί την Lucy από την κριτική της. Ο Robert και ο Mark απλά έτρωγαν με χαμηλωμένα βλέμματα.

"Τουλάχιστον εμείς σπουδάζουμε κάτι. Έχουμε όνειρα και στόχους στην ζωή μας." Μίλησε με το δήθεν σοφιστικέ ύφος του μεγαλύτερου παιδιού. "Χωρίς παραξεγήση, αλλά δεν μπορείς να μας κρίνεις για τις επιλογές μας. Εσύ σερβίρεις παγωτά σε παιδάκια..."

Την Sunny την εκνεύριζε πάντα η στάση τους. Οι αδερφές της δεν βρίσκονταν ποτέ στο ίδιο μήκος κύματος με εκείνη. Η μία σπούδαζε νομική στο Columbia και η άλλη marketing στη Βοστόνη. Ήταν λες και τα αντικείμενα των σπουδών τους είχαν ριζώσει τόσο βαθιά μέσα τους, σαν να ήταν γεννημένες για αυτές τις μπούρδες. Η οικογένειά της μέτραγε την επιτυχία με καλούς βαθμούς, σπουδές και χρήματα. Δεν την καταλάβαιναν και ούτε θα το έκαναν ποτέ τους. Στην αρχή απογοητευόταν με την συμπεριφορά τους και τις αντιλήψεις τους, όμως με το πέρασμα του χρόνου απομακρύνθηκε από τον τρόπο ζωής και σκέψεις τους.

"Πώς σας φαίνεται που θα αλλάξει ο χρόνος;" Ρώτησε για να ελαφρύνει το κλίμα ο Robert.

"Πώς σου φαίνεται η γεύση του νερού;" Τον κορόιδεψε με μία εξίσου γενική ερώτηση. "Ρωτάς τα αυτονόητα. Πώς να μας φαίνεται, δηλαδή; Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος θα αλλάξει. WOW! Απίστευτο γεγονός! Δεν το έχω ξαναζήσει!"

Ο Robert έμεινε να την κοιτάει με το πιρούνι στο χέρι. Δεν πρέπει να του είχε μιλήσει ποτέ του κάποιος έτσι. Θα έβαζε τα κλάματα αν δεν ήταν μπροστά η κοπέλα του. Μαζεύτηκε στην θέση του και συνέχισε να τρώει σιωπηλός. Ο Mark επίσης ξαφνιάστηκε με το ξέσπασμα της κοπέλας. Ίσως για αυτό τον λόγο δεν ήθελε το κορίτσι του να του γνωρίσει πιο νωρίς την οικογένειά της.

"Sunny..." Ψέλλισε προειδοποιητικά η μαμά της. Σαν να της έλεγε: μην τολμήσεις να καταστρέψεις την στιγμή. Πάλι.

Εκείνη έσφιξε απότομα και μαχαίρι και άρχισε να κόβει σαν μανιακός δολοφόνος το κρέας στο πιάτο της. Αν έβαζε άλλη λίγη δύναμη ίσως θα έκοβε και το πορσελάνινο πιάτο στα δύο. Η μαμά της την κοίταζε περίεργα, ενώ ο μπαμπάς της έπιασε συζήτηση για άσχετα θέματα. Το μόνο που σκεφτόταν ήταν πως ανυπομονούσε να φύγει σε λίγες μέρες. Η γλυκιά λαχτάρα της ελευθερίας ανακούφιζε το μυαλό της όσο έτρωγε τον άνοστο πουρέ που επέμενε η μητέρα της να ετοιμάσει. Λίγες ώρες ακόμα και η καταραμένη χρόνια θα περνούσε μαζί και όλα τα βάσανα. Ή και όχι.

"Αα μίας και το θυμήθηκα θα ήθελα να ρωτήσω κάτι." Μίλησε ο Mark. Ωχ. "Από πού προέρχεται το όνομά Sunny;"

Με μία απότομη κίνηση του χεριού της το ποτήρι της έπεσε και έγινε χίλια κομμάτια στο πάτωμα. Ευτυχώς δεν έπινε κρασί για να λερώσει το χαλί της τραπεζαρίας, γιατί η μαμά της θα την σκότωνε. Άρον άρον μάζεψε προσεκτικά τα μεγάλα κομμάτια για να μην τα πατήσει κάνεις και έκατσε κοκκινισμένη στην καρέκλα.

"Άστα θα κοπείς." Της είπε η μαμά της. "Πρόσεχε να μην τα πατήσεις. Θα φέρω την σκούπα για να τα μαζέψω μετά."

"Είναι από ένα τραγούδι." Απάντησε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα ο μπαμπάς της. "Κυκλοφόρησε το 1966 από τον Bobby Hebb και μετά έγινε διασκευή από τους Boney M."

"Ωω! Το έχω ακουστά!" Δήλωσε ο Robert. "Μου αρέσουν όλες οι βερσιόν του αν και νομίζω πως των Boney M. είναι η πιο πιασάρικη. Πολύ δημιουργικό πάντως. Μπράβο σας που το σκεφτήκατε."

Η Sunny δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει περισσότερο μαζί του! Σιχαινόταν το όνομα και κάθε βερσιόν αυτού το ηλίθιου τραγουδιού που την κυνηγούσε παντού από την ημέρα που γεννήθηκε. Δεν μπορούσαν να της δώσουν ένα συνηθισμένο όνομα; Όπως Sharon, Tina, Ashley; Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων; Έπρεπε να βρουν το πιο άκυρο όνομα στην ιστορία των άκυρων ονομάτων; Δεν της ταίριαζε ποτέ της! Το Sunny θα μπορούσε να ταιριάζει σε μία μεσήλικη μαγείρισσα που ζει στην εξοχή με τις γάτες και τους σκύλους της, τα σαββατοκύριακα ακούει παλιά μουσική όσο δημιουργεί τις λουχουδιές της, πηγαίνει για βόλτες μόνη της στα καταπράσινα λιβάδια και είναι ευτυχισμένη με τις επιλογές της ζωής της.

Αυτό δεν είχε καμία σχέση με την Sunny!

"Και με τι ασχολείσαι, Dex;" Ακούγοντάς το ψευδώνυμο να βγαίνει από το στόμα της χαζογκόμενας του πατέρα του ήθελε να πηδήξει από το ρετιρέ και να σκάσει σαν καρπούζι στην άσφαλτο.

"Δουλεύω σε ένα κατάστημα με μουσικά όργανα και κάνω και μαθήματα σε παιδιά." Εξήγησε και έφαγε με το ζόρι το sushi που η Tiffany είχε παραγγείλει με τα χεράκια της.

"Wow! Τι όργανα παίζεις;" Τον ρώτησε και τα μάτια της έλαμψαν σαν κουτάβι. Ο μπαμπάς του την κοίταξε κάπως περίεργα, επειδή μάλλον η ερώτηση της ακούστηκε πολύ λάθος!

"Πολλά..." Της απάντησε μπουκωμένος. "Μπάσο, πιάνο και σαξόφωνο."

"Ιιιι!" Τσίριξε ενθουσιασμένη. "Δεν το πιστεύω!"

"Σου αρέσει και εσένα η μουσική;" Ρώτησε ο Dexter από ευγένεια και όχι επειδή τον ένοιαζε τι θα του πει.

"Ναι! Έχω πάει με πολλούς μουσικούς!" Το χαζοχαρούμενο χαχανιτό της κόπηκε από τον βήχα του πατέρα του. Ο μπασίστας ήθελα να βάλει τα γέλια μόλις τον είδε να πνίγεται με το κρασί.

"Ζουζουνομπουρμπουλυθρίνι μου!" Άφησε το πιρούνι της κάτω και του χτύπησε την πλάτη για να τον σώσει από του Χάρου τα δόντια! Εκείνος ηρέμησε και της χαμογέλασε αμήχανα.

"Θα μου πείτε πως γνωριστήκατε;" Άλλη μία ερώτηση που έκανε καθαρά από ευγένεια. Καλά ίσως να ήθελε να σπάσει και λίγη πλάκα. Αυτό είχε ρωτήσει και όλες τις προηγούμενες.

"Θες να πεις εσύ καρδιά μου;" Την προέτρεψε ο πατέρας του, όμως εκείνος τον ήξερε καλά. Απλά δεν θυμόταν πως την γνώρισε. Όπως και όλες τις άλλες.

"Εννοείται!" Η εύθυμη κοπέλα σηκώθηκε από το τραπέζι και πήρε θέση μπροστά τους. Εκείνος κοίταξε τον πατέρα του για να καταλάβει τι γινόταν και ξαφνικά εκείνη άρχισε να περιγράφει με θεατρικό τρόπο την γνωριμία τους. "Ήταν μία βροχερή μέρα του φθινοπώρου! Είχα πάει στα μαγαζιά να πάρω κάτι μπότες που ήταν σε έκπτωση... ΜΟΝΟ $5.000! Είναι θεϊκές! Μαύρες, δερμάτινες που φτάνουν μέχρι το γόνατο. Έχω καιρό να τις βάλω. Τις θυμάσαι ζουζουνομπουρμπουλυθρίνι μου;"

Η Tiffany είχε διακόψει την ροή της ιστορίας γιατί είχε το attention spam τρίχρονου. Το "ζουζουνομπουρμπουλυθρίνι" της χαμογέλασε και ο Dexter αναρωτιόταν αν θα μπορούσε να πάρει μία τρίχα του, να την πάει για τεστ DNA και να δει αν όντως ήταν αυτός ο βιολογικός του πατέρας. Κάθε αποτέλεσμα εκτός από το θετικό θα τον χαροποιούσε!

"Ναι, καρδιά μου." Ούτε καν. "Πες του τι έγινε μετά."

"Αααααα! Ναι, σωστά! Όπως έλεγα έβρεχε και έτσι όπως περπατούσα στους βρεγμένους δρόμους γλίστρησα!" Θεατρικά έκανε προς έπεφτε στο πάτωμα. "Και εκεί που πάω να πέσω κάτω με τα ψώνια, νιώθω δύο στιβαρά, γυμνασμένα, πέτρινα χέρια να με κρατάνε!"

"Ευτυχώς!" Ανακουφίστηκε ο Dexter. "Αλλά δεν μου είπες τελικά πως γνωριστήκατε."

"Εγώ ήμουν αυτός που την έσωσα." Περήφανος ο πατέρας του την φίλησε στο μάγουλο και εκείνη του όρμηξε για τα καλά. Ο μπασίστας έκανε πως κοιτάει το ταβάνι, ενώ στην πραγματικότητα ήθελε να δει αν υπάρχει ακόμα Θεός για να τον απαλλάξει από αυτό το μαρτύριο.

"Μπράβο. Έχετε αποφασίσει ημερομηνία για τον γάμο;" Άλλη μία ερώτηση στη λίστα με τις ερωτήσεις που έκανε αδιάφορος σε κάθε γυναίκα του.

"Ακριβής ημερομηνία όχι ακόμα, αλλά θα γίνει οπωσδήποτε στις αρχές της άνοιξης. Η Tiffany θέλει να παντρευτούμε μετά τα γενέθλιά της."

"Πώς και έτσι;"

"Θέλω να γίνω 25 πρώτα και μετά. Είμαι πιπίνι ακόμα, Dex μου."

Ο Dexter δεν ήξερε τι να σχολιάσει πρώτο. 25; Πιπίνι; Dex; ΜΟΥ;

"Όπα κάτσε." Ο εγκέφαλός του έκανε τα σωστά μαθηματικά. "Άρα είσαι 24 τώρα;"

"Ναι, βρε!" Η Tiffany πετάρησε τα μάτια της χαριτωμένα.

Πήρε μία ανάσα για να μην εκραγεί και μπουκώθηκε με το sushi. Σκέφτηκε πως θα μπορούσε να αυτοκτονήσει με υπερβολική δόση γουασάμπι και να απαλλαγεί από την βλακεία αυτού του σκληρού κόσμου. Ή τουλάχιστον να καρφώσει το πλαστικό μαχαίρι στην καρδιά του. Αυτό θα πονούσε λιγότερο από αυτά που άκουγε σήμερα. Είχε αντέξει πολλά. Είχε ανεχτεί πολλά. Ήταν η ώρα του να φερθεί σαν κωλόπαιδο.

"Και η Monica θυμάμαι πως ήταν 25 όταν παντρευτήκατε. Καλέ, τι κάνει αυτή η ψυχή; Έχω χρόνια να την δω. Έχετε κρατήσει επαφές;" Η βόμβα που έριξε στο τραπέζι έκανε την Tiffany να απορήσει. Μετά από πέντε λεπτά βέβαια. Της πήρε λίγη ώρα να το καταλάβει, όπως πάντα.

"Ποία είναι η Monica;"

"Δεν σου έχει πει για την Monica;" Έκπληκτος ο γιός του ανακάθισε στην θέση του. Αυτό το ρεβεγιόν θα της έμενε αξέχαστο. "Το καλύτερο κορίτσι ήταν! Μόνο αυτή και η Erica."

"Ποία;" Ρώτησε πάλι και ο πατέρας του δίπλα του έκανε νόημα να σταματήσει.

"Ούτε για την Erica ξέρεις;! Δεν της έχεις πει τίποτα! Πάω στοίχημα πως δεν θα έχεις ακουστά ούτε την Rita, την Tina, την Sandra, την Marry και την Jessica!"

"Εμ... όχι..."

"Μόνο για την μαμά μου ξέρεις;" Το κωλόπαιδο πατούσε εκεί που πόναγε τον πατέρα του. Στους 8 αποτυχημένους γάμους του! "Εμένα η αγαπημένη μου ήταν η Marry. Χρυσό κορίτσι! Κάποια περίοδο μου μάθαινε πιάνο! Τρομερό ταλέντο. Με συμπαθούσε πάρα πολύ και ξέρεις τι;"

"Τι;" Ρώτησε η Tiffany χαμένη.

"Ο μπαμπάς μου την συμπαθούσε ακόμα πιο πολύ!" Ο πατέρας του δίπλα του έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα όσο εκείνος γέλαγε με το φρικαρισμένο ύφος της Tiffany.

Σε λίγες ώρες η χρονιά θα άλλαζε και θα έπαιρνε μαζί της όλα όσα είχε ζήσει. Αγναντεύοντας την θέα της Νέας Υόρκης έκανε μία σύντομη αποτίμηση των φετινών γεγονότων. Την λίστα συμπλήρωναν αξιοσημείωτα περιστατικά, ειδικά τους τελευταίους μήνες, με την γνωριμία της Palmer να βρίσκεται στην κορυφή. Ύστερα θα τοποθετούσε τις τρελές περιπέτειες με την παρέα και τις άπειρες στιγμές γέλιου που πέρασαν μαζί. Δεν μπορούσε να παραλείψει ωστόσο την ηλιαχτίδα. Ο εκνευρισμός που του προκαλούσε και το μπλεγμένο κουβάρι των συναισθημάτων του όταν την έβλεπε ήταν σίγουρα σημαντικά σημεία μέσα στην χρονιά. Τα ροζ κοντά μαλλιά της, το κοκκίνισμα του προσώπου της και ο τρόπος με τον οποίο κάπνισε για πρώτη φορά τσιγάρο ήταν μερικές από τις εικόνες που θα φύλαγε στον αποθηκευτικό χώρο του εγκεφάλου του για πολύ καιρό.

Αναρωτήθηκε πως άραγε να τα περνάει εκεί που βρίσκεται. Την φαντάστηκε να μαγειρεύει μανιωδώς και να γκρινιάζει για καθετί στραβό και λάθος για τα δεδομένα της. Οι εκφράσεις του προσώπου της εμφανίστηκαν πιο καθαρά από ποτέ στο μυαλό του και εκείνος έπνιξε ένα αυθόρμητο γέλιο.

Σας θυμίζουν μήπως τίποτα τα ονόματα των πρώην συζύγων;

"A little bit of Monica in my life
A little bit of Erica by my side
A little bit of Rita is all I need
A little bit of Tina is what I see
A little bit of Sandra in the Sun
A little bit of Mary all night long
A little bit of Jessica here I am
A little bit of you makes me your man."

Μαζί με την μαμά του Dexter μας κάνουν 8 γάμοι και πολύ σύντομα θα έχουμε και τον 9ο. Ο πατέρας του θα μπορούσε να μπει και στο βιβλίο γκίνες.

Ηθικό δίδαγμα: Μην τα παρατάτε ποτέ! Ποτέ δεν ξέρετε που κρύβεται ευτυχία. Ή η δυστυχία σας. You never know.

Ερώτηση του κεφαλαίου:
Ποιό είναι το πιο αξιομνημόνευτο περιστατικό/ γεγονός σε
οικογενειακό τραπέζι;