"Όντως παίζει πάρα
πολλά όργανα!"

. *   ✦ .  ⁺   .

Η θεοποίηση των διακοπών δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Σίγουρα το να πηγαίνεις σε νέα μέρη και να βιώνεις πρωτόγνωρες εμπειρίες είναι κάτι όμορφο, αναζωγονιτικό και σε γεμίζει με αναμνήσεις, τις οποίες θα αναπολείς στο μέλλον όταν τα πράγματα δεν θα έρχονται έτσι όπως τα περιμένεις. Εκτός από αυτό, το πρωινό των ξενοδοχείων αξίζει από μόνο του μία θέση στην λίστα των καλύτερων στιγμών του κάθε ανθρώπου που σέβεται τον εαυτό του. Η Sunny όσο ετοιμαζόταν για το βραδινό δείπνο σκεφτόταν ήδη το πρωινό που θα ακολουθούσε την επόμενη μέρα. Έβλεπε το μέλλον μόνο όταν αυτό περιλάμβανε καλό φαγητό.

Μαζί όμως με τα θετικά, έρχονται πακέτο και αρνητικά, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι θα έπρεπε να συνηθίσει το στρώμα του κρεβατιού, το μπάνιο και το άχρηστο σεσουάρ του δωματίου. Η ροζομάλλα μοιραζόταν το δωμάτιο με την Akari και την Palmer, ενώ ο Josh, ο Max και ο Dexter θα έμεναν μαζί σε ένα άλλο. Η vloger για κακή τους τύχη είχε κουβαλήσει όλον τον εξοπλισμό της. Από κάμερες μέχρι φώτα και τρίποδα, το δωμάτιο τους έμοιαζε με κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών. Η Palmer ήταν η μόνη που είχε φέρει μαζί της τα απαραίτητα σε αντίθεση με την Sunny, που από τον φόβο και την ανασφάλειά της είχε στριμώξει στην βαλίτσα της ό,τι μπορούσε να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Οι καμαριέρες θα περνούσαν πολύ όμορφα καθαρίζοντας το δωμάτιό τους.

"Μπορεί κάποια να μου κουμπώσει το φόρεμα;" Ζήτησε βοήθεια η ξανθιά κοπέλα που δυσκολευόταν ώρα στο μπάνιο.

Η Akari δεν γύρισε καν να την κοιτάξει. Ήταν άγραφος κανόνας να μην την διακόψει κανείς όσο βάζει eyeliner. Η ηλιαχτίδα, η όποια είχε ετοιμαστεί πρώτη από όλες εδώ και μισή ώρα περίπου, σηκώθηκε διστακτικά για να πάει στο μπάνιο. Έσπρωξε απαλά την μισάνοιχτη πόρτα και αντίκρισε την γυμνή πλάτη της Palmer. Ξεροκατάπιε, καθώς με ντελικάτες, αέρινες κινήσεις τράβηξε το φερμουάρ του σατέν φορέματος προς τα πάνω.

"Είσαι... είσαι πολύ όμορφη." Ξεστόμισε όταν γύρισε προς το μέρος της. Το χρυσαφένιο χρώμα τόνιζε τα χαρακτηριστικό της και φώτιζε ακόμα περισσότερο τα εκφραστικά μάτια της. Το διακριτικό κοκκίνισμα στα μάγουλά της, την έκανε ακόμα πιο εκθαμβωτική.

"Ευχαριστώ πολύ! Και εσύ είσαι όμορφη." Ανταπέδωσε το κοπλιμέντο.

"Είμαι ντυμένη σαν τον λέτσο. Ό,τι και να βάλω είναι λάθος πάνω μου." Μήπως ακούστηκε πολύ ανασφαλής;

"Είσαι υπέροχη." Της χαμογέλασε παραμερίζοντας μία τούφα από τα μαλλιά της. "Ό,τι και αν φοράς, όπως και να είσαι."

"Πάμε;" Φώναξε η Akari στην πόρτα του δωματίου. "Θα αργήσουμε μέχρι να κατέβουμε κάτω. Αυτό το μέρος είναι σαν κάστρο. Χρειάζεσαι GPS για να βρεις το ασανσέρ."

"Μην αγχώνεσαι." Της είπε. "Ο Max κοιμάται και ο Josh δεν έχει αποφασίσει ακόμα τι θα βάλει. Μόνο ο ανισόρροπος είναι έτοιμος."

"Πού το ξέρεις;" Απόρησε η Akari.

"Μου έστειλε βίντεο από το δωμάτιό τους. Γίνεται χειρότερος χαμός από ότι εδώ μέσα."

"Δεν ήξερα ότι μιλάτε πολιτισμένα με τον Dexter." Ειρωνεύτηκε όσο κοιταζόταν στον καθρέπτη. "Το νέο έτος έκανε το θαύμα του."

"Μπορεί και ναι..." Ψέλλισε χωρίς να την ακούσει κανείς.

"Εγώ προτείνω να περάσουμε από το δωμάτιο τους και να πάμε κάτω όλοι μαζί." Η ιδέα της Palmer δεν ακουγόταν ιδιαίτερα κακή. "Αλλιώς δεν πρόκειται να φύγουμε ποτέ."

Τα τρία κορίτσια, αφού έριξαν μία τελευταία ματιά στον καθρέπτη, κλείδωσαν το δωμάτιο και κατευθύνθηκαν προς την άλλη πτέρυγα του ίδιου ορόφου. Η Akari ήταν η μόνη που θυμόταν τον αριθμό του δωματίου τους. Οι παλμοί της Sunny αυξήθηκαν στην σκέψη ότι υπήρχε περίπτωση να χτυπήσουν την λάθος πόρτα και να έρθουν αντιμέτωποι με κάποιον άσχετο. Το κοινωνικό άγχος της μειωνόνταν μαζί με την παρουσία των κοριτσιών, όμως και πάλι ήθελε να αποφύγει την περιττή ανθρώπινη επικοινωνία. Αυτές τις μέρες θα ερχόταν σε επαφή με ένα σωρό νέα άτομα και δεν είχε την ενέργεια να διαχειριστεί και άλλα.

"Αγόρια; Είστε έτοιμοι;" Ρώτησε και χτύπησε την πόρτα του δωματίου τους. Από μέσα ακούστηκαν κραυγές πάλης και αγκομαχητά. Η πόρτα τραντάχτηκε και ύστερα άνοιξε με τον αναμαλλιασμένο μπασίστα να στέκεται υμίγυμνος μπροστά τους.

"Τι έγινε;" Ρώτησε έκπληκτη. "Γιατί δεν φοράς μπλούζα;"

"Ο Max έριξε μπύρα πάνω στο μοναδικό καλό πουκάμισο που έχω φέρει μαζί μου." Απάντησε λαναχιανισμένος. "Τον κυνηγούσα σε όλο το δωμάτιο και τώρα κλειδώθηκε στο μπάνιο. Ο Josh του φωνάζει πόση ώρα να βγει έξω."

"Είστε τελείως ανώριμοι." Είπε η Sunny χωρίς να τον κοιτάξει φυσικά.

"Αυτή είναι η γοητεία μας, ηλιαχτίδα." Της έκλεισε το μάτι. "Πάω να βρω κάτι άλλο να φορέσω και να τον βγάλω από εκεί μέσα. Τα λέμε σε 10 λεπτά... ή σε 1 ώρα..."

Η πόρτα έκλεισε και φωνές ακούστηκαν πάλι από το εσωτερικό του δωματίου. Τα κορίτσια όντως περίμεναν έξω αρκετή ώρα μέχρι να ετοιμαστούν και να λήξει ο πόλεμος. Κοιτώντας το ρολόι διαπίστωσαν όλοι πως είχαν αργήσει σχεδόν 1 ολόκληρη ώρα για το δείπνο, έτσι το τρέξιμο στους διαδρόμους του τεράστιου ξενοδοχείου ήταν η μόνη λύση για να μην καθηστερήσουν και άλλο. Η μεγάλη σάλα βρισκόταν στο ισόγειο και έμοιαζε με αρχαίο Ρωμαϊκό ανάκτορο, όπως και το υπόλοιπο κτήριο. Ένας υπεύθυνος για τις κρατήσεις τους οδήγησε στο τραπέζι που είχε κλείσει ο πατέρας του Dexter. Από μακριά διέκρινε δύο γυναικείες φιγούρες ντυμένες με φανταχτερά φορέματα και τον Thomas να κάθονται στο τραπέζι.

"DEX!" Η Tiffany σηκώθηκε άτσαλα από το τραπέζι και έτρεξε στην αγκαλιά του. Όλοι απόρησαν με το ψευδώνυμο που χρησιμοποίησε και την τρομερή διαχυτικότητα της απέναντι του. "ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ ΒΡΕ ΓΛΥΚΟΥΛΗ ΜΟΥ!"

"Και εσύ μου έλειψες, Tiffany." Είπε δήθεν ενθουσιασμένος ο Dexter τραβώντας τα χέρια της από τα μάγουλά του. Τα φτιαγμένα νύχια της θα του έβγαζαν κανένα μάτι. "Πώς νιώθεις που σε λίγες μέρες θα γίνεις νυφούλα;"

Τα παιδιά κάθισαν γύρω από το τραπέζι και ο Max ήταν έτοιμος να βάλει τα γέλια, όπως όλοι εδώ που τα λέμε. Αν δεν ήξεραν καλά τον πονηρό μπασίστα, τότε ίσως να νόμιζαν πως όντως σοβαρολογεί. Εκείνος απλά τους δούλευε όλους κανονικότατα. Στην συνέχεια, ακολούθησε μια σύντομη γνωριμία των παιδιών με την Tiffany, για να ξεμπερδεύουμε με τις χαιρετούρες.

"Εξαιρετικά! Ανυπομονώ να φορέσω το νυφικό που ράφτηκε μόνο για εμένα και να λέγομαι επισήμως κυρία Peterson." Ο Max έσκυψε κάτω για να μην τον δουν και άρχισε να γελάει υστερικά.

"Αχ αυτό το επώνυμο έχει συνοδεύσει πολλές γυναίκες... ας ελπίσουμε να το τιμήσεις και να μας βγάλεις ασπροπρόσωπους." Ήταν η σειρά της Akari να σκύψει κάτω προσποιούμενη πως της έπεσε το πιρούνι, μόνο και μόνο για να γελάσει με την ησυχία της.

"ΑΑΑ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ!" Πετάχτηκε πάνω σαν ελατήριο. "Από εδώ η αδερφούλα μου! Το στήριγμά μου και ο μικρός μπελάς μου, η Britney!"

"Spears;" Τα μάτια του έλαμψαν. "Μεγάλος fan!"

"ΑΧΑΧΑΧΑΧ." Κακάρισε η μικρότερη αδερφή. "Σε συμπάθησα εσένα."

"Και εγώ το ίδιο." Της έκλεισε το μάτι παιχνιδιάρικα. Η Sunny κοίταξε γύρω της να δει αν υπάρχουν πουθενά κάμερες. Όλο αυτό δεν φάνταζε αληθινό.

"Η Tiffany και ο μπαμπάς σου μου είπαν πως παίζεις πολλά όργανα!"

"Όντως παίζει πάρα πολλά όργανα!" Μέσα από τα γέλια του ο Max κατάφερε να αρθρώσει μερικές λέξεις. Η Britney δεν καταλάβαινε απολύτως τίποτα, όπως και η αδερφή της.

"Πολυτάλαντος." Τόνισε η Akari.

"Καλλιτέχνης." Πρόσθεσε η Palmer.

"Φτάνει!" Αναφώνησαν η Sunny και ο Josh.

"Σας ενοχλεί το γεγονός ότι με θαυμάζουν τόσο πολύ; Αφήστε τον κόσμο να μου δώσει κοπλιμέντα! Συνεχίστε παιδιά!"

"Φτάνει, Dex." Τον προσγείωσε στην πραγματικότητα ο πατέρας του. "Θα παραγγείλουμε σε λίγο. Διαλέξτε τι θέλετε να πάρετε, παιδιά."

"Sunny διάλεξε εσύ για εμένα." Σιγή απλώθηκε στο τραπέζι. Όλοι γύρισαν και κοίταξαν την, χαμένη στον κόσμο της, ροζομάλλα. Η Britney κράτησε για λίγο παραπάνω το βλέμμα της πάνω της.

"Πώς και έτσι;"

"Εμπιστεύομαι το γούστο της." Απάντησε αδιάφορα χαζεύοντας στο κινητό του. "Ξέρει από καλό φαγητό."

"Φαίνεται..." Το πικρόχολο σχόλιό της μπορεί να μην ακούστηκε σε όλο το τραπέζι, όμως από το μυαλό της Sunny είχαν ήδη περάσει έξι εκατομμύρια τρόποι για να την δολοφονήσει και να κρύψει το πτώμα. Είχε προλάβει να σκεφτεί μέχρι και την ζωή της στην φυλακή σε περίπτωση που την έπιαναν.

"Για τι έχετε όρεξη σήμερα, κύριε Peterson;" Τον ειρωνεύτηκε ρίχνοντας μία ματιά στον κατάλογο. "Θα θέλετε να δοκιμάσετε μήπως το γλυκόξινο κοτόπουλο με τα αποξηραμένα φρούτα;"

"Καταπληκτική επιλογή όπως κάθε φορά, δεσποινίς."

"Sunny διάλεξε κάτι και για εμένα αν γίνεται." Της είπε η Akari που ήταν πολύ απασχολημένη τραβώντας βίντεο τον χώρο.

"Sunny; Ποπο πολύ περίεργο όνομα. Οι γονείς σου δεν σε αγαπούσαν;" Το κακάρισμα/ γέλιο της έκανε τον Dexter να γυρίσει προς τη μεριά της.

"Britney δεν είπαμε πως σε λένε;" Η ερώτησή του έσπασε την αυτοπεποίθησή της και το σπαστικό υφάκι της σε χίλια κομμάτια. "Τουλάχιστον οι γονείς της ήταν πιο δημιουργικοί."

Ο σερβιτόρος ήρθε πάνω στην κατάλληλη στιγμή για να τους σώσει από αυτήν την άβολη κατάσταση. Αφού πήραν παραγγελία εκείνος τους έφερε πρώτα τα ποτά τους, κρασί και μπύρες για τον Max εννοείται. Η Tiffany φλυαρούσε για το πως θα είναι ο γάμος με όλες τις άχρηστες λεπτομέρειες για το νυφικό, τον στολισμό, το γαμήλιο πάρτι, την ορχήστρα που ήρθε από το Αζερμπαϊτζάν και το φαγητό που θα ετοίμαζε ένας διάσημος σεφ από το Hong Kong. H ηλιαχτίδα θα ήθελε σίγουρα να δοκιμάσει το μενού του. Όλα τα υπόλοιπα δεν την ενδιέφεραν καθόλου.

"Ενδιαφέρον." Είπε ο Dexter στο τέλος του μονόλογού της. Spoiler alert: Δεν ήταν καθόλου ενδιαφέρον.

"Πολύ ενδιαφέρον." Πρόσθεσε ο Max.

"Πάρα πολύ ενδιαφέρον." Είπε με την σειρά της η Palmer.

"Υπερβολικά πάρα πολύ ενδιαφέρον." Μίλησε η Akari κοιτώντας αυτήν. Η Sunny αρνήθηκε να συμμετάσχει σε αυτό το φιάσκο. Έτρωγε το φαγητό της αμίλητη.

"Πώς πάει η δουλειά, Dex;" Άλλαξε το θέμα ο μπαμπάς του. "Ακόμα στο εμπορικό δουλεύεις έτσι δεν είναι;"

"Ναι, Thomas."

"Χαχα πολύ αστείο. Αναρωτιέμαι από που πήρες το χιούμορ σου."

"Σίγουρα όχι από εσένα." Άουτς.

"Γιατί το λες αυτό;" Πειράχτηκε. "Έχω τρομερή αίσθηση του χιούμορ. Με αυτήν έριξα και την Tiffany."

Η κοπέλα του έδωσε ένα ρουφηχτό φιλί στο μάγουλο και τον γέμισε με σάλτσες από το φαγητό. Αυτό το θέαμα κόντεψε να την πνίξει. Είχε δει λιγότερο πάθος σε ταινίες ενηλίκων ή γενικά σε ρομαντικές ταινίες του Χόλιγουντ. Η διαχυτικότητα μερικών ζευγαριών σε δημόσιους χώρους ήταν απλά εμετική! Ή εκείνη ήταν απλά περίεργη. Ένα από τα δύο τέλος πάντων!

"Ναι, σίγουρα." Γέλασε ο Dexter. Από μέσα του ήξερε πως την έριξε με τα λεφτά και το κορμί που διατηρούσε πολύ καλά για την ηλικία του πηγαίνοντας γυμναστήριο δύο φορές την μέρα. "Μπαμπά, έχεις ακριβώς το ίδιο χιούμορ με τον παππού."

"Το μοναδικό πράγμα που αξιώθηκες να πάρεις από εμένα." Μία βαριά φωνή ακούστηκε πίσω από τον Dexter. Όλοι στο τραπέζι ύψωσαν το βλέμμα τους από τα πιάτα για να δουν έναν ηλικιωμένο άνδρα με μαύρο επίσημο κουστούμι. Κρατούσε μαγκούρα, μα η στάση του σώματός του ήταν επιβλητική. Τα λιγοστά γκρίζα μαλλιά του ήταν περιποιημένα προς τα πίσω και το χρώμα των ματιών του θύμιζε αυτό του μπασίστα.

"Παππού;" Ένα χαμόγελο έκανε την εμφάνισή του στα χείλη του. "Έχω να σε δω από τον προηγούμενο γάμο!"

"Ακόμα να κουρευτείς εσύ, παιδί μου;" Τον μάλωσε όσο αγκαλιάζονταν. "Δύο μέτρα παλικάρι και είσαι σαν χίπης!"

"Οι χίπηδες δεν είναι δύο μέτρα παλικάρια, δηλαδή;" Τον ρώτησε για να τον νευριάσει μα εκείνος δεν έδωσε σημασία.

"Πατέρα, κάτσε μαζί μας." Ο Thomas του έδειξε μία θέση δίπλα στην Sunny. Τέλεια. Πιο τέλεια δεν γίνεται.

"Μην μου κάνεις εμένα τον ευγενικό μπροστά στο σαχλοκούδουνό σου!" Ο εγγονός του κόντεψε να πέσει κάτω από τα γέλια. Ανυπομονούσε κάθε φορά για αυτή την στιγμή. "Ποία από όλες είναι;"

"Πατέρα!" Τον μάλωσε. Εκείνος όμως ήταν απασχολημένος με το να εξετάζει όλες τις γυναίκες στο τραπέζι για να βρει ποια είχε τυλίξει στα δίχτυα της τον γιο του αυτή την φορά. "Από εδώ η Tiffany, η μέλλουσα γυναίκα μου. Και από εδώ η Britney, η μικρή αδερφή της."

"Βλέπω όσο μεγαλώνεις βγαίνεις και με πιο μικρές." Σχολίασε πικρόχολα. "Του χρόνου θα μας φέρεις καμία συμμαθήτρια του Dexter;"

Το μόνο που ακουγόταν στο τραπέζι μετά τις βόμβες που πέταξε ο παππούς ήταν το γέλιο του ηλίθιου, ο οποίος δεν προσπαθούσε να το κρύψει καθόλου. Η Sunny ανακάτεψε επίμονα το φαγητό για να απαλύνει τον πόνο του cringe που ένιωθε να την χτυπάει στην καρδιά της.

Αυτό το τραπέζι να είχε πραγματικά πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Καλωσορίστε την Britney Spears από τα Lidl και τον παππού του Dexter a.k.a. the real main character of this book!

Νομίζω καταλάβαμε από τώρα ποιον από τους δύο θα συμπαθήσουμε και ποιον θα σιχαθούμε στην συνέχεια της ιστορίας. Ακολουθούν πολλές αποκαλύψεις για αυτό κρατήστε δυνάμεις. The storm is coming.

Επίσης να προσθέσω πως λατρεύω αυτά τα mini cute moments των πρωταγωνιστών. Ο Dexter με έμμεσο τρόπο της δείχνει πως εκτιμά το γούστο της και την αφήνει να αποφασίσει το φαγητό του, όπως θα έκανε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Φιδβδοδωε! I love them so much! Ας κάνουμε όλοι υπομονή γιατί κάποια στιγμή θα πάψουν να συμπεριφέρονται τόσο ανώριμα και χαζά.

Ερώτηση του κεφαλαίου:
Έχετε κάποια αστεία
ανάμνηση από τους
παππούδες σας;