³² Η επιρροή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
"Δεν ήρθαμε εδώ για να
μιλήσουμε για το πόσο
σκατά είναι ο κόσμος που
ζούμε. Ξεπέρασέ το!"
. * ✦ . ⁺ .
Η Sunny πρώτη φορά στην ζωή της ένιωθε τόσο άβολα. Η δυνατή μουσική δεν ήταν αρκετή για να καλύψει το κενό ανάμεσα σε αυτήν και την Palmer. Όλα έδειχναν να κινούνται αργά, πολύ αργά. Η ώρα δεν έλεγε να περάσει με τίποτα. Νευρικά έβγαλε το κινητό από την τσέπη του τζάκετ της και άρχισε να ψάχνει στα αποθηκευμένα αρχεία της ένα ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση. Προσπέρασε τον φάκελο με τα φιλοσοφικά και καταθλιπτικά memes (δεν το σήκωνε το κλίμα), έριξε μία γρήγορη ματιά στα playlists της μπας και έπιαναν κουβέντα για μουσική, όμως και πάλι δεν έμεινε ικανοποιημένη.
Σκέψου, Sunny. Σκέψου.
"Πώς σου φαίνεται το Las Vegas;" Κατάφερε να ρωτήσει μόνο μετά από πολύ ώρα σκέψης. Από μέσα της έβρισε τον εαυτό της για την βλακεία της. Θα μπορούσε να είχε σκεφτεί κάτι καλύτερο.
"Το περίμενα χειρότερο. Με εξέπληξε θετικά." Ήπιε το τρίτο και τελευταίο ποτήρι για σήμερα, ακολουθώντας το παράδειγμά της Sunny.
"Συμφωνώ." Διαφωνούσε καταβάθος. "Είναι ζωντανή πόλη. Μου θυμίζει λίγο την Νέα Υόρκη. Ο κόσμος δεν κοιμάται ποτέ εδώ. Εσύ ποιά από τις δύο προτιμάς;"
"Σίγουρα την Νέα Υόρκη. Αν και μένω λίγους μήνες μπορώ να πω πως αυτό το μέρος το νιώθω σπίτι μου. Ίσως να ευθύνεται η θεία Miranda και το γεγονός ότι γνώρισα εσάς."
"Αλήθεια;" Απόρησε. "Πώς και έτσι;"
"Η θεία Miranda είναι καταπληκτική. Εκτός από τρομερή μέντορας είναι οικογένεια. Χωρίς αυτήν δεν υπήρχε περίπτωση να κυνηγήσω το όνειρό μου. Δεν νομίζω να τα κατάφερνα χωρίς εκείνη. Όσο αφορά εσάς μπορώ να πω πως η παρέα σας είναι τρομερή! Ο τρόπος που με δεχτήκατε με τόση αγάπη είναι το καλύτερο που θα μπορούσα να έχω ζητήσει. Όταν είμαστε όλοι μαζί αισθάνομαι ασφάλεια, σιγουριά. Ακούγεται χαζό και υπερβολικό. Το ξέρω." Μουρμούρισε ντροπαλά.
"Δεν είναι καθόλου χαζό. Αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο πράγμα." Μετακινήθηκε μία θέση για να κάτσει πιο κοντά της. Η μουσική τους εμπόδιζε από το να ακούσουν καθαρά η μία την άλλη. Καμιά τους όμως δεν έχει όρεξη για χορό.
"Ωχ! Το κινητό της Akari." Είπε η Palmer και της έκανε νόημα να πλησιάσει. Τα δύο κορίτσια ξαφνιάστηκαν βλέποντας τον αριθμό που την καλούσε τέτοια ώρα.
"Ο Blake;" Με απορημένο βλέμμα κοίταξε την διπλανή της. "Τι την θέλει ο Blake τέτοια ώρα;"
"Σκέφτεσαι αυτό που σκέφτομαι;" Χαμογέλασε πονηρά.
"Εμ..." Το μυαλό της κόλλησε. Ποτέ της δεν καταλάβαινε τα συμφραζόμενα. "Όχι;"
"Είσαι ή πολύ αθώα ή πολύ χαζή." Χαχάνισε. "Αλλά νομίζω σίγουρα το πρώτο! Δεν είσαι καθόλου χαζή!"
"Δεν φταίω εγώ που δεν καταλαβαίνω γιατί ο Blake παίρνει τηλέφωνο την Akari τέτοια ώρα!" Υπερασπίστηκε τον εαυτό της. "Άσε που έχω πιεί!"
"Σιγά το μεθύσι." Την πείραξε και η ροζομάλλα γέλασε. Ακόμα και νηφάλια να ήταν δεν θα καταλάβαινε τι συμβαίνει. "Απλά μάλλον μπορεί να παίζεται κάτι μεταξύ τους."
"Από πού το κατάλαβες;"
"Είναι φως φανάρι! Θυμάσαι όταν είχαμε κάνει το video clip;" Η αναφορά αυτή έφερε στην μνήμη της πράγματα που εκείνη ήθελε να θάψει, οπότε το μόνο που έκανε είναι να γνέψει θετικά. "Εκείνος δεν σταμάταγε να την κοιτάζει. Συμφωνούσε με ό,τι έλεγε και την άκουγε πάντα."
"Για να την ακρίβεια έτσι κάναμε όλοι. Η Akari είναι πολύ αυταρχική και τρομακτική όταν δεν γίνονται τα πράγματα έτσι όπως τα θέλει."
"Ναι, αλλά εκείνος δεν την πρόσεχε επειδή την φοβόταν, το έκανε από καθαρό ενδιαφέρον! Έχουν αρκετά κοινά και νομίζω πως η χημεία τους είναι ιδιαίτερη."
"Ναι... μάλλον... ίσως... δεν έχω ιδέα!" Η Palmer γέλασε με την άγνοιά της σε αυτά τα θέματα.
"Πραγματικά δεν είχες καταλάβει τίποτα;"
"Όχι, αλήθεια σου λέω. Δεν τα καταλαβαίνω με τίποτα αυτά."
"Μερικές φορές μπορώ σχεδόν να μυρίσω την χημεία μεταξύ δύο ατόμων. Δεν υπάρχει μόνο ένα είδος χημείας, αλλά νομίζω πως καταλαβαίνω καλύτερα όταν υπάρχει ερωτική." Της είπε. "Να σου πω κάτι; Αλλά σε παρακαλώ μην με βρίσεις!"
"Πες μου. Πλέον δεν με εκπλήσσει τίποτα." Το ανήσυχο ύφος της δεν την έπειθε.
"Όταν σας γνώρισα όλους για πρώτη φορά στο διαμέρισμα του Dexter, τότε που είχε πιάσει φωτιά η ρόμπα σου-"
"Αχ ωραίες στιγμές." Την διέκοψε σε μία αποτυχημένη προσπάθεια για χιούμορ.
"Διέκρινα κάτι ανάμεσά σας."
"Ανάμεσα σε ποιούς;" Απόρησε. Η Palmer στριφογύρισε τα μάτια της. Πραγματικά δεν καταλάβαινε τίποτα!
"Σε εσένα και στον Dexter!"
"Κάτσε τι εννοείς-" Πριν προλάβει να ζητήσει περαιτέρω εξηγήσεις πάνω στην δήλωση της, η Tiffany με την αδερφή της και την Akari ήρθαν στο τραπέζι χορεύοντας σε έξταση.
"ΑΝΕΒΑΙΝΩ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, ΕΛΑΤΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!" Ούρλιαξε η μέλλουσα νύφη και βγάζοντας τα παπούτσια της πάτησε πάνω στο τραπέζι. Η ηλιαχτίδα απομάκρυνε τα ποτήρια για να μην γίνουν θρύψαλα και κοίταξε φρικαρισμένη την Palmer. "ΑΥΡΙΟ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ! ΟΥΥΥΥ!"
"ΚΑΝΕ ΠΙΟ ΠΕΡΑ!" Η Britney έβγαλε και αυτή τα δωδεκάποντα τακούνια της και ανέβηκε μαζί της. Οι δύο αδερφές χόρευαν τσιφτετέλι ή μάλλον κάτι σαν τσιφτετέλι. Ένας χορός που απαιτούσε πολύ κούνημα και ενέργεια. Η Sunny είχε ήδη εξουθενωθεί βλέποντάς τες.
"Σε πήρε κάποιος τηλέφωνο." Ψιθύρισε η ξανθιά κοπέλα στο αυτί της νεαρής vloger.
"ΑΛΗΘΕΙΑ;" Άρπαξε το κινητό της και φόρεσε γρήγορα το μπουφάν της. "Πάω έξω! Θα έρθω σε λίγο!"
"Είδες;" Σκούντηξε την ροζομάλλα που είχε ζαλιστεί από τα κουνήματα των πάνω στο τραπέζι. "Η αντίδρασή της δείχνει πολλά. Όταν σου αρέσει κάποιος γίνεσαι νευρικός."
Κάποτε το ένιωθα και εγώ με εσένα. Τώρα γιατί δεν με αγχώνεις πλέον;
Θα έδινε τα πάντα για να κάνει αυτή την συζήτηση με την Palmer. Έστρεψε το κεφάλι της προς τα δεξιά. Το club ήταν τεράστιο και εκτεινόταν προς τα έξω. Βλέποντας την έξοδο προς την μεγάλη βεράντα σκέφτηκε πως θα ήταν ένα καλό διάλειμμα από την υπερβολικά δυνατή μουσικά και τα φώτα. Λίγος καθαρός αέρας ήταν απαραίτητος και το μέρος έμοιαζε ιδανικό για μία σοβαρή κουβέντα. Για πρώτη φορά στην ζωή της θα έπαιρνε την πρωτοβουλία να μιλήσει κανονικά. Τέρμα τα ανώριμα παιχνίδια, οι αναβολές, η απάθεια και η άγνοια. Απόψε θα λύνονταν όλα όσα απασχολούσαν την σκέψη της τους τελευταίους μήνες.
"Πάμε και εμείς λίγο έξω;" Η Palmer ξαφνιάστηκε με την πρόταση της και κοίταξε προς το μέρος της να δει τι ακριβώς εννοούσε. Μόλις είδε και άλλα άτομα να βγαίνουν στην μεγάλη βεράντα, σηκώθηκε από την θέση της και μαζί με την Sunny βγήκαν έξω.
Είχαν να πουν πολλά.
"Πάμε τώρα;" Ρώτησε για χιλιοστή φορά ο Josh. Τα χέρια του είχαν κουραστεί τόση ώρα και τα κατέβασε κρατώντας τα μάτια του κλειστά φυσικά. Έπρεπε να το είχε σκεφτεί νωρίτερα.
"Μα μόλις τώρα ήρθαμε." Ο μπαμπάς του Dexter ήθελε να τον στείλει στο καλό, αλλά δεν ήταν ευγενικό να διώχνεις τους φίλους του γιού σου από το στριπτιτζάδικα. Είχε τρόπους!
"Είμαστε εδώ 1 ώρα και 37 λεπτά!"
"Πώς το ξέρεις αφού δεν έχεις ανοίξει καθόλου τα μάτια σου!"
"Κοίταξα μόνο το ρολόι μου!" Δικαιολογήθηκε νευριασμένος. Οι σερβιτόρες και ο κόσμος γύρω του μάλλον θα νόμιζε πως έχει κάποιο πρόβλημα. Προς υπεράσπισή του κανείς δεν ήταν νορμάλ σε αυτή την παρέα.
"Άνοιξε λίγο τα ματάκια σου παλικάρι μου να ηρεμήσεις λίγο." Του πρότεινε ο Max πίνοντας την μπύρα του. "Κοίτα αυτή είναι ντυμένη μαθήτρια κατηχητικού!"
"Τι άλλο θα σκεφτούν! Αυτές οι επιχειρήσεις εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους και διαιωνίζουν την σεξουαλικοποιήση της γυναίκας σε όλους τους πιθανούς κοινωνικούς ρόλους της! Γιατί μία μαθήτρια να θεωρείται sexy; Είναι απλά μαθήτρια! Ή γιατί να θεωρείται sexy μία αστυνομικός, μία νοσοκόμα ή το οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα που επιλέγει μία γυναίκα να κάνει; Είναι απλά αηδιαστικό και αρρωστημένο! Αυτό καταλήγει να είναι απολύτως αποδεκτό από όλους μας και φτάνουμε σε σημείο να θεωρούμε την σεξουαλικοποιήση δεδομένη! Καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάω;"
"Ναι, αλλά βασικά όχι." Ήταν η απάντηση του Max.
"Josh, συμφωνώ μαζί σου και θα ήθελα να κάνουμε αυτή την ενδιαφέρουσα συζήτηση κάποια στιγμή, αλλά δεν θα μπορούσες να διαλέξεις πιο ακατάλληλη ώρα και μέρος!" Είπε ο Dexter.
"Δεν ήρθαμε εδώ για να μιλήσουμε για το πόσο σκατά είναι ο κόσμος που ζούμε. Ξεπέρασέ το!" Ο φίλος του σχεδόν ξάπλωσε πάνω στην πολυθρόνα.
"Πολύ μιλάτε..." Τους μάλωσε ο πατέρας του. "Απολαύστε το θέαμα. Δεν το βλέπετε κάθε μέρα αυτό. Εγώ το βλέπω... και μακάρι να το βλέπατε και εσείς, αλλά αυτά έχει η ζωή."
"Μπαμπά!" Αγρίεψε ο μπασίστας. "Αν ξανακάνεις αναφορά στην σεξουαλική ζωή σου, στο ορκίζομαι ότι θα είμαι ο πρώτος που θα αποχωρήσει από αυτό το bachelor!"
"Δεν το κάνεις μία ώρα νωρίτερα;" Ρώτησε ο Josh έχοντας βάλει πάλι τα χέρια του στα μάτια του. Δεν θα άντεχε για πολύ ώρα ακόμα. "Πάρε με μαζί σου σε παρακαλώ!"
"Ξέρω τι θα σας κάνει να χαλαρώσετε!" Το ζωηρό ύφους του Thomas τον τρόμαζε κάπως.
"Να φύγουμε;" Ρώτησε αθώα ο Josh και ο Max στριφογύρισε τα μάτια του.
"Όχι!" Φώναξε.
"Ξέρεις κάτι; Δεν θέλω να ξέρω!" Τον πρόλαβε ο γιος του. "Ας το αφήσουμε ως ένα άλυτο μυστήριο. Η άγνοια είναι αυτή που μας κάνει ευτυχισμένους! Δεν είναι ανάγκη να τα ξέρουμε όλα σε αυτή την ζωή."
"Θα με αφήσετε να μιλήσω;"
"Είχα διαβάσει κάπου μία αρχαία ελληνική φράση, η όποια έλεγε 'το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν'. Στην ουσία αυτό προήλθε από τους αρχαίους Σπαρτιάτες και την άποψη πως το να λέει κάποιος λίγα είναι φιλοσοφία. Δηλαδή η λακωνικότητα ήταν μεγάλη αρετή για κάθε πολίτη και-"
"Δεν μας νοιάζει!" Διέκοψε τον ειρμό του ο Max.
"Όχι, όχι!" Πετάχτηκε ο Dexter. "Έμενα με νοιάζει. Συνέχισε, θέλω να μάθω και άλλα. Σε ποιό βιβλίο το διάβασες;"
"Δεν περίμενα ποτέ στην ζωή μου ότι θα συζητούσα για αρχαία ελληνικά σε στριπτιτζάδικο..." Η απογοήτευση του πατέρα του ήταν εμφανής στο πρόσωπο του.
"Για όλα υπάρχει πρώτη φορά, μπαμπά."
"Ακριβώς αυτό λέω και εγώ! Δεν με αφήνετε όμως να σας πω αυτό που σκέφτομαι!"
"Άντε πες μας..." Του έδωσε το ελεύθερο να μιλήσει με μεγάλη διστακτικότητα. "Αλλά πρόσεχε τι θα πεις!"
"Αφού είναι η πρώτη σας φορά σε τέτοιο μέρος και αφού ο κύριος από εδώ κάνει σαν να μην έχει δει ποτέ στην ζωή του γυμνή γυναίκα, σκέφτηκα πως θα ήταν τρομερή ιδέα να σας κανονίσω με όποια χορεύτρια θέλετε ένα ιδιωτικό strip show!" Τα παιδιά τον κοίταξαν σαν να μίλαγε μία ξένη γλώσσα από τον πλανήτη Άρη. Ο Josh έσφιξε τα χέρια του στο πρόσωπό του και αν δεν είχε φασαρία από την μουσική θα μπορούσαν να ακούσουν όλοι το σπαρακτικό κλάμα του.
"ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙΣ!" Ούρλιαξε ο μπασίστας κατακόκκινος. Ήθελε μόνο έναν νορμάλ μπαμπά για να πηγαίνουν μαζί σε συναυλίες, σινεμά και αγώνες μπάσκετ. Όχι σε strip club! Δεν ζητούσε κάτι παράλογο!
"Μην κάνεις έτσι, Dex."
"Μην με λες έτσι, γαμώτο!"
"Ter." Συμπλήρωσε το υπόλοιπο του ονόματός του. Έκανε νόημα στην σερβιτόρο και της ψιθύριζε κάτι στο αυτί για αρκετή ώρα. Εκείνη έφυγε για λίγα λεπτά και γύρισε πάλι στο τραπέζι τους ζητώντας μόνο από εκείνον να την ακολουθήσει.
"Οι άλλοι κύριοι;" Ρώτησε αναφερόμενη στον Max και στον Josh.
"Αα όχι!" Αρνήθηκε ο Max και για τους δύο τους. "Εγώ δεν έχω όρεξη και τον κύριο από εδώ θα τον τρέχουμε στο νοσοκομείο. Ίσως μία άλλη φορά."
"Εντάξει. Ελάτε μαζί μου." Η σερβιτόρα και ο Dexter κατευθύνθηκαν προς τον δεύτερο όροφο που μαγαζιού.
Το κλίμα άλλαξε σε δευτερόλεπτα. Η δυνατή μουσική δεν ήταν πλέον τόσο εκκωφαντική και ο φωτισμός ήταν κόκκινος. Το χρώμα του πάθους και της αμαρτίας. Της αμαρτίας που μάλλον πλήρωνε ο ανισόρροπος σε αυτή την άδικη ζωή. Τον οδήγησε σε έναν ήσυχο διάδρομο και του έδειξε την πόρτα στην οποία έπρεπε να μπει. Εκείνος παγωμένος δεν έκανε κίνηση να κουνηθεί από την θέση του. Αγανακτισμένη με τους αργόσχολους ρυθμούς του άνοιξε την πόρτα και τον έσπρωξε βίαια μέσα. Τα μάτια του πήραν λίγη ώρα για να προσαρμοστούν στον χαμηλό φωτισμό και τότε την είδε.
"Μην ντρέπεσαι, Dexter." Του είπε με γαλήνια και συγκρατημένη φωνή.
Ξέρει το όνομά μου; Θα πεθάνω;
"Δεν ντρέπομαι-"
"Κάτσε." Του έδειξε τον μωβ δερμάτινο καναπέ. Η νεαρή κοπέλα τον πλησίασε με ηρεμία. Είχε την εντύπωση πως είχε ήρθε σε μοναστήρι και όχι σε strip show.
"Μπορώ να μείνω όρθιος καλύτερα;" Ρώτησε την βλακεία του. Εδώ που τα λέμε δεν ήξερε καν πόσοι είχαν κάτσει σε αυτόν τον καναπέ και τι είχαν κάνει πάνω σε αυτόν.
"Με φοβάσαι;" Το παιχνιδιάρικο βλέμμα της του προκαλούσε ένα μυστήριο. Δεν ήθελε να το λύσει. Η άγνοια είναι ευτυχία!
"Λίγο." Παραδέχτηκε.
"Δεν θα έπρεπε." Η φωνή της τον νανούριζε. "Θα περάσουμε πολύ όμορφα."
Αμφιβάλλω.
Όλοι αμφιβάλλουμε, χρυσό μου. Όλοι! Καμία φορά λυπάμαι τους χαρακτήρες μου και όσο περνάνε. Μετά όμως σκέφτομαι πως μου αρέσει να τους βασανίζω λιγουλάκι. Υπομονή παιδιά μου. Υπομονή! Λογικά μία μέρα θα απαλλαγείτε από αυτά τα μαρτύρια.
Οι άβολες/ άκυρες/ άσχετες συζητήσεις συνεχίζονται και σε αυτό το κεφάλαιο κυρίες και κύριοι. Αυτή την φορά έχουμε αναφορές στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ο Josh είναι σίγουρα το άτομο που θα διάβαζε καμιά τέτοια εγκυκλοπαίδεια και θα το έφερνε σαν ενδιαφέρον θέμα σε κουβέντα για να ελαφρύνει το κλίμα. Αυτός και η Sunny ήταν soulmates στην προηγούμενη ζωή τους δεν εξηγείται αλλιώς. Μου αρέσει πολύ το dynamic τους.
Στο επόμενο θα δούμε πολλά. Πάρτε μία βαθιά ανάσα γιατί θα γίνουν πολύ μεγάλες αποκαλύψεις και οι χαρακτήρες θα έρθουν ένα βήμα πιο κοντά στην συνηδειτοποίηση και αποδοχή της αλήθειας!
Ερώτηση του κεφαλαίου:
Ποιό ήταν το πρώτα σας
celebrity crush;
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top