"Στην χειρότερη
περίπτωση θα βρω
sugar mommy."

. *   ✦ .  ⁺   .

"Δεν είμαι έτοιμη για αυτό." Είπε στην αντανάκλαση του εαυτού της πριν φύγει από το σπίτι.

Από παιδί δεν ήταν μεγάλη fan των παραμυθιών, όμως πάντα ονειρευόταν έναν μαγικό καθρέπτη που θα έδινε απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που του έθετε. Θα τον κρέμαγε σίγουρα στο χολ, έτσι ώστε κάθε φορά πριν βγει από το διαμέρισμα να μπορεί να τον ρωτάει ό,τι εκείνη αδυνατεί να καταλάβει. Ακόμα και τα πιο προφανή. Αυτό που έψαχνε τόσο χρόνια ήταν απαντήσεις. Απαντήσεις που δεν ήθελε η ίδια να δώσει. Γιατί; Γιατί η αλήθεια έχει συνέπειες. Θα της ήταν πολύ πιο εύκολο να τις λάβει έτοιμες και πακεταρισμένες. Να μην χρειαστεί να αναλάβει την ευθύνη του λάθους, της αποτυχίας, της αβεβαιότητας. Απλά θα δεχόταν αυτό που κάποιος άλλος είχε ορίσει και θα επανοπαυόταν στην πρόσκαιρη σιγουριά. Το βάρος του ρίσκου και του ταξιδιού έξω από τα νερά της την έκαναν να αισθάνεται παγιδευμένη μα ασφαλής.

Ο άλλοτε ενοχλητικός, ανισόρροπος, εκνευριστικός μουσικός του διπλανού διαμερίσματος που ξεσήκωνε όλο το οικοδομικό τετράγωνο στο πόδι με την rock και την jazz του και την έφερνε στα όριά της, την εσωτερικά νεκρή, ηλιαχτίδα, είχε πλέον αποτελέσει καθοριστικό σταθμό στην ζωή της. Από εκεί που δεν το περίμενε με τίποτα κατάφερε να μάθει τόσα πολλά πράγματα για τον κόσμο και να δει την ζωή συνολικά από μία τελείως διαφορετική οπτική γωνία. Ήταν σαν να της χάρισε νέα κιάλια για να μπορέσει να παρατηρήσει την πραγματικότητα μέσα από το πρίσμα της αβεβαιότητας. Ο ίδιος θα έφευγε αύριο.

"Τι σκέφτεσαι;" Η Palmer την ρώτησε καθώς διάβαζε πολύ ώρα τον κατάλογο του ινδικού εστιατορίου.

"Εμ τίποτα. Δεν ξέρω τι να πάρω." Η αλήθεια ήταν πως τόση ώρα δεν είχε διαβάσει τίποτα από το μενού. Η όρεξη της είχε κοπεί εδώ και μία εβδομάδα, πράγμα σπάνιο για εκείνη. Έριξε ένα βλέμμα απελπισίας στον Josh και εκείνος κατάλαβε πως θα παρέγγελνε αυτός και για τους δύο τους. Εμπιστευόταν το ένστικτό του. Βασικά όχι και τόσο, όμως δεν είχε πρόβλημα να μείνει νηστική σήμερα.

Έκλεισε τον κατάλογο και αφού η παρέα έδωσε την παραγγελία της στην σερβιτόρα άρχισαν να κάνουν πλάκα ο ένας με τον άλλον. Ο Dexter έβγαλε έξω όλους τους φίλους του σε μία αποχαιρετιστήρια έξοδο πριν φύγει. Το ινδικό μαγαζί που είχε επιλέξει ήταν ένα από τα αγαπημένα του στέκια στην Νέα Υόρκη και σίγουρα ένα από τα μέρη που θα του έλειπαν. Το κατάστημα δεν ήταν κάτι το αξιοθαύμαστο. Το φαγητό ήταν συμπαθητικό και σχετικά φτηνό. Αυτό που το έκανε ξεχωριστό ήταν η οικογενειακή ατμόσφαιρα. Μικρά παιδιά έτρεχαν παίζοντας πέρα δώθε, μεγάλες οικογένειας φώναζαν γύρω από ένα τραπέζι, παππούδες και γιαγιάδες σιγοτραγουδούσαν τραγούδια από τις μακρινές πατρίδες τους και μαζί με τους νεαρούς μετανάστες αναπολούσαν την ζωή μακριά από την Αμερική.

Η Palmer και η Kendy σχολίαζαν τα παιδάκια που έπαιζαν κρυφτό. Έδειχναν και οι δύο πολύ ευτυχισμένες μαζί και αυτό γινόταν αντιληπτό από τους πάντες. Εκτός από αυτές, ένα άλλο αναπάντεχο ζευγάρι βρισκόταν στην παρέα. Ο Blake, ο ντράμερ με την ρομαντική ψυχή και η Akari, η vloger με τις έντονες καλλιτεχνικές κρίσεις της, είχαν κάτσει δίπλα ο ένας στον άλλο. Συζητούσαν για ποίηση, δράμα και έρωτα. Στην άλλη πλευρά του τραπεζιού εξελισσόταν μία τελείως διαφορετική κουβέντα. Ο Josh, Max και ο Liam περιέγραφαν μεταξύ τους τις αγαπημένες τους σειρές και ταινίες anime, που είχαν καταβάσει παράνομα από πειρατικά site. Τα αγόρια συμπεριφέρονταν σαν εμμονικές έφηβες θαυμάστριες, καθώς μιλούσαν για τους φανταστικούς χαρακτήρες με τόσο πάθος και αγάπη. Ήταν λες και υπήρχαν στα αλήθεια. Τέλος, ο Dexter έδειχνε στον Ford φωτογραφίες από το πανεπιστήμιο στο Λονδίνο και τα πιθανά μέρη στα οποία θα έμενε. Ο τραγουδιστής της μπάντας, βαθιά συγκινημένος, ακόμα δεν μπορούσε να πιστέψει πως ο φίλος του θα έκανε ένα τέτοιο βήμα στην ζωή του. Θα ήταν δύσκολο για όλα τα παιδιά του συγκροτήματος να τον αντικαταστήσουν με έναν άλλο μπασίστα.

Η Sunny έπαιξε νευρικά με τα νύχια της. Δεν ανήκε σε κάποιο group συζήτησης. Άκουγε λίγα από τους πάντες και συμφωνούσε με ένα νεύμα εδώ και εκεί. Το ύφος της φανέρωνε πως είχε βυθιστεί για τα καλά σε άλλη γαλαξιακή διάσταση. Ανόρεχτα δοκίμασε λίγα από τα ορεκτικά και γλυκοκοίταξε την κανάτα με το κρασί. Έριξε στο ποτήρι της μία τίμια ποσότητα και δίχως δεύτερη σκέψη το ήπιε όλο. Γιατί κάνω έτσι; Δεν μπορώ απλά να απολαύσω την στιγμή όπως όλοι; Τι πάει λάθος μαζί μου;

"Ηλιαχτίδα, βλέπω είσαι γεμάτη ζωντάνια και όρεξη για ζωή σήμερα." Το πείραγμά του έκανα μερικούς να στρέψουν την προσοχή τους στην ήσυχη ροζομάλλα. "Άσε με να μαντέψω! Δεν σου άρεσε το φαγητό;"

"Όχι." Έριξε κρασί στο ποτήρι της. Ο Max την λοξοκοίταξε. "Όλα είναι μία χαρά."

"Τότε γιατί δεν τρως; Θες να πάρεις κάτι άλλο;" Τα λόγια του δεν έκρυβαν ειρωνεία, μόνο ενδιαφέρον.

"Είμαι εντάξει."

"Μπορείς να δοκιμάσεις από το δικό μου-"

"Είπα είμαι εντάξει!" Άδειασε το ποτήρι της και το ξαναγέμισε. Η Palmer διαισθάνθηκε την έντασή.

"Οκ." Μπερδεμένος με την στάση της δεν αναφέρθηκε πάλι στο φαγητό. Προτίμησε με το χιούμορ του να ελαφρύνει το κλίμα. "Max, από ότι φαίνεται θα είστε δύο μπεκρούλιακες σε αυτή την πέρα από εδώ και στο εξής. Δεν νομίζω να μπορείς να την ανταγωνιστείς."

"Εε Sunny βάλε λίγο και σε εμένα!" Ο φίλος τους σήκωσε το ποτήρι προς την μεριά της με την ελπίδα να το γεμίσει. Εκείνη του έδωσε την κανάτα χωρίς να πει τίποτα. Δεν είχε όρεξη ούτε για πλάκα αυτή την στιγμή.

"Ελπίζω να μην γίνεις σαν τον Max τώρα που θα πας στην Αγγλία." Είπε ο Josh. "Έχω ακούσει πως εκεί γίνονται ντίρλα με το καλημέρα σας! Αυτός ο λαός ξεδίνει πολύ με το αλκοόλ και δυστυχώς τα πράγματα ξεφεύγουν εύκολα όταν δεν είσαι νηφάλιος. Να προσέχεις, Dexter. Να-"

"Μην μου βάλουν κάτι στο ποτό." Συμπλήρωσε το υπόλοιπο της φράσης του. "Ναι, μαμά. Σου υπόσχομαι πως δεν θα πίνω, ούτε θα οδηγώ πιωμένος."

"Μα δεν έχεις αμάξι." Η διαπίστωση του Liam έκανε τους πάντες να γελάσουν. Μέχρι και η Sunny έσκασε ένα χαμόγελο.

"Και ούτε πρόκειται να πάρω ποτέ μου! Τα έξοδα της μετακόμισης είναι υπερβολικά πολλά. Τουλάχιστον αφού θα πάω νωρίτερα θα έχω την ευκαιρία να βρω μία δουλειά για αρχή. Μαζί με κάτι οικονομίες και λίγη βοήθεια από τους γονείς μου ελπίζω να μην πεθάνω της πείνας!" Αστειεύτηκε. "Στην χειρότερη περίπτωση θα βρω sugar mommy."

"Γιατί όχι sugar daddy;" Το αναπάντεχο αστείο της ηλιαχτίδας ξάφνιασε τους πάντες και τα υστερικά γέλια τους ακούγονταν σε όλο το μαγαζί. Εκείνος πήρε θάρρος και η διάθεσή του έφτιαξε αυτόματα βλέποντάς την να συμμετέχει στην συζήτηση.

"Τους αφήνω όλους σε εσένα, ηλιαχτίδα μου." Της έστειλε ένα φιλάκι στο αέρα και εκείνη δεν μπήκε καν στο κόπο να προσποιηθεί πως το πιάνει. Τον διαπέρασε με τα μάτια της κάτι που αυτός επιζητούσε από την αρχή της βραδιάς. Να τον κοιτάξει. Να του δώσει την προσοχή της.

"Μπαα νομίζω πως τους έχεις μεγαλύτερη ανάγκη από ότι εγώ." Το δήθεν κακόβουλο σχόλιό της έκανε τα λακκάκια στα μάγουλά του να εμφανιστούν.

"Δίκιο έχεις." Την έπιασε απροετοίμαστη με την απάντησή του. "Η τέχνη θέλει θυσίες, παιδιά... Μην με κρίνετε! Είμαι απλά ένα αγόρι με μεγαλεπήβολα όνειρα και πάθος για ζωή."

"Απλά πες μας πως ψωφάς για δημοσιότητα... Ψώνιο!" Τον πείραξε. Δεν πίστευε πως ο Dexter ήθελε να ασχοληθεί με την μουσική για να βγάλει πολλά λεφτά, να αποκτήσει φήμη και θαυμαστές. Της άρεσε όμως να τον ενοχλεί.

"Δηλώνω ένοχος! Κάθε φορά που βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέπτη με φτύνω για να μην με ματιάσω! Όταν θα γίνω διάσημος θα μου είναι πολύ δύσκολο να ελέγξω τον εγωκεντρικό εαυτό μου και τους αμέτρητους θαυμαστές που θα με αποθεώνουμε όπου και αν πάω." Έβαλε το χέρι στον μέτωπό του δραματικά. Το γεγονός ότι συμφωνούσε με αυτά που έλεγε η Sunny, την έκανε να νευριάζει λίγο. Πού είναι η κόντρα; Αλλά ο μπασίστας της πήγαινε κόντρα με το να μην της πηγαίνει κόντρα!

"Ελπίζω να μας θυμάσαι όταν γίνεις διάσημος." Μίλησε η Akari. "Τουλάχιστον εμένα που σκηνοθέτησα το video clip!"

"Δεν είσαι η μόνη που βοήθησε σε αυτό." Έκανε τάχα την θιγμένη η Palmer. "Συμμετείχαμε όλοι για αυτό καλό θα ήταν να μην ξεχάσει κανέναν μας."

"Ο Dexter θα μας θυμάται όλους γιατί είμαστε πάνω από όλα φίλοι του και θα τον αγαπάμε όπου και να πάει, ό,τι και να γίνει." Η δήλωση του Josh έλιωσε τις ευαίσθητες καρδιές όλων όσων βρίσκονταν γύρω από αυτό το τραπέζι. Τα κάπως αμήχανα βλέμματά τους υποδήλωναν πως συμφωνούσαν με αυτά που έλεγε ο πιο ώριμος της παρέας. "Επίσης θα μας θυμάται γιατί δεν καλέσαμε την αστυνομία να έρθει να τον μαζέψει για την φασαρία που έκανε τις ώρες κοινής ησυχίας!"

"Υποθέτω πως όλοι τον βοηθήσαμε να εξελίξει το ταλέντο του." Χαχάνισε η Akari.

"Όλοι εκτός από την Sunny." Τα βλέμματα στράφηκαν πάλι προς τον Μουγκοθόδωρο της παρέας.

"Ωω ελάτε τώρα! Δεν φταίω εγώ που με ενοχλούσε τις ώρες που γύρναγα πτώμα από την δουλειά! Δεν είχα καλέσει πολλές φορές την αστυνομία... υπερβάλει!"

"Την είχες καλέσει τόσες φορές, ώστε από ένα σημείο και μετά σταμάτησαν να έρχονται. Βασικά σταμάτησαν να σου σηκώνουν το τηλέφωνο!" Της θύμισε τα καμώματά της.

"Μισώ την αστυνομία..." Ξεφύσηξε.

"Αλήθεια; Εγώ θα έλεγα πως θα σου ταίριαζε γάντι το επάγγελμα. Ξέρεις τι λένε... αν είσαι καλός σε κάτι κυνήγησέ το! Αλλά τι λέω; Εδώ δεν το έκανες με την μαγειρική, θα το κάνεις για αυτό;" Το άηχο γέλιο του σκόρπισε ένα κύμα αμηχανίας στο τραπέζι. Ο Max είπε στην σερβιτόρα να τους φέρει και άλλη κανάτα κρασί.

"Ναι έχεις δίκιο!" Τινάχτηκε από την θέση της και κόντεψε να ρίξει κάτω το μισοάδειο ποτήρι της. "Θα έπρεπε να μεταναστεύσω κυριολεκτικά σε άλλη γαμημένη ήπειρο και να μην πω σε κανέναν από τους φίλους μου τι στο διάολο κάνω με την ζωή μου!"

"Ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημά σου, Sunny;" Δεν την αποκάλεσε ηλιαχτίδα. "Ότι δεν θα σας το είπα νωρίτερα ή το γεγονός ότι θα φύγω;"

Έφερε το ποτήρι της στα κόκκινα χείλη της και ήπιε μονορούφι όσο ποτό είχε απομείνει γεμίζοντάς το πάλι. Η αποτυχημένη προσπάθεια να βάλει σωστά το κραγιόν της φαινόταν τώρα πιο έντονα με πριν, αφού είχε πασαλειφτεί στο πρόσωπό της. Με μία χαρτοπετσέτα το καθάρισε βιαστικά αφήνοντας κόκκινα υπολείμματα. Όλες αυτές οι άσκοπες κινήσεις γύρω από τον εαυτό της της έδιναν την ψευδαίσθηση πως είχε χρόνο να σκεφτεί την ερώτησή του. Αυτό που ένιωθε ήταν θυμός. Αδυνατούσε να αναγνωρίσει πως πίσω από τον θυμό κρυβόταν φόβος, απογοήτευση, λύπη.

"Δεν με νοιάζει τι θα κάνεις!" Ψέμα. "Αρκεί να είχες το θάρρος να μας το έλεγες στην ώρα του. Αν δεν έψαχνα το κινητό σου δεν θα το μάθαινα ποτέ!"

"Ακούς τι λες;" Προσπάθησε να καταλάβει την λογική της. "Παραβίασες κυριολεκτικά τα προσωπικά μου δεδομένα και δεν σου είπα ποτέ τίποτα! Γιατί το έκανες;"

"Ποιό πράγμα;"

"ΓΙΑΤΙ ΕΨΑΞΕΣ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ;" Φώναξε επιθετικά. Ήθελε να την κάνει να του πει την αλήθεια. Να την ακούσει να το παραδέχεται η ίδια.

"ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ, ΕΝΩ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ! ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΔΗΘΕΝ COOL ΚΑΙ ΑΝΕΤΟΣ, ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!"

"ΔΕΝ ΤΡΕΧΩ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΠΟΤΑ." Ο Dexter έκανε μία παύση για να πάρει ανάσα και συνέχισε με πιο χαμηλούς ρυθμούς. "Δουλεύω σκληρά και κυνηγάω τα όνειρά μου! Κάτι που σίγουρα δεν θα κάνεις ποτέ σου εσύ!"

"Δεν- Δεν με ξέρεις τόσο καλά για να μιλάς για αυτό το θέμα-"

"Σε ξέρω μία χαρά! Σε κρίνω ακριβώς έτσι όπως κάνεις και εσύ!" Πολλοί πελάτες είχαν γυρίσει για να παρακολουθήσουν το τούρκικο σίριαλ στο τραπέζι τους. "Πηγαίνω εκεί που πηγαίνω για έναν σκοπό! Πάντα ακολουθώ το πλάνο μου πάση θυσία."

"Τότε γιατί είχες πει πως αν ήταν στο χέρι σου θα έφευγες νωρίτερα;" Η ερώτησή της τον έκανε να κολλήσει τα μάτια του πάνω της. Το γεγονός ότι θυμόταν μία τέτοια λεπτομέρεια τον έκανε να νιώσει περίεργα. "Ακόμα ένα μυστήριο το οποίο δεν εξήγησες ποτέ σε κανέναν! Όλο αυτό κάνεις! Πετάς υπονοούμενα και περιμένεις από τους άλλους να βγάλουν άκρη. Η συμπεριφορά σου προς τους φίλους σου είναι απαράδεκτη!"

"Δεν σε θεωρώ φίλη μου." Μία αλήθεια.

"ΤΙ ΜΕ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΟΤΕ;" Ούρλιαξε έξαλλη με την τροπή της συζήτησης. Ήθελε απλά να τον καταλάβει με τον δικό της τρόπο.

"ΤΙΠΟΤΑ." Ένα ψέμα.

Η Sunny ένιωσε τα μάτια της να βουρκώνουν επικίνδυνα. Αυθόρμητα το σώμα της πετάχτηκε όρθιο από την καρέκλα και με άγαρμπες κινήσεις μάζεψε τα πράγματά της. Η ζαλάδα του αλκοόλ την δυσκόλεψε να βρει την έξοδο του μαγαζιού μα μόλις το έκανε άρχισε να τρέχει σχεδόν μακριά από εκείνο το μέρος. Δεν άκουσε τα υπόλοιπα παιδιά να την φωνάζουν, ούτε είδε κανέναν να την ακολουθεί. Χρειαζόταν επειγόντως μία βόλτα μόνη της για να ξεμπλέξει το χάος στο μέσα της.

Τίποτα. Η ηχώ αυτής της λέξης βάραγε τα μηνίγγια της. Η καρδιά της πονούσε λες και ήταν έτοιμη να σπάσει.

Oh, the good old drama! Αυτό το κεφάλαιο ήταν πολύ σημαντικό και βασικά όσα ακολουθούν από εδώ και πέρα είναι πολύ σημαντικά! Δεν έχουν μείνει πολλά για να πω την αλήθεια. Πλησιάζουμε πολύ κοντά στο τέλος.

Συγκινήθηκα λίγο γράφοντας για όλους τους χαρακτήρες μαζί. Τα αγαπώ τα πουλάκια μου και νιώθω πως ο κάθε χαρακτήρας είχε κάτι δικό του να προσφέρει σε αυτήν την ιστορία.

Αυτό το κεφάλαιο ήταν κάπως μελαγχολικό και στενάχωρο ειδικά από την πλευρά της Sunny. Όμως μετά από κάθε καταιγίδα έρχεται πάντα η λιακάδα, if you get what I mean. Οπότε το επόμενο κεφάλαια θα είναι ΤΟ κεφάλαιο... Δεν λέω κάτι άλλο.

Ερώτηση του κεφαλαίου:
Ποιά είναι τα συναισθήματα
που σας προκαλεί αυτή η ιστορία;