"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ!
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ
ΠΟΛΥ ΠΑΡΘΕΝΑ ΓΙΑ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΜΑ!"

. *   ✦ .  ⁺   .

"Είστε έτοιμοι;" Ρώτησε ευγενικά ο σερβιτόρος του εστιατορίου. Ήταν πανύψηλος και είχε εκπληκτική στάση σώματος. Μέχρι και η άρθρωση του λόγου του ήταν ολόσωστη. Τα πανάκριβα εστιατόρια είχαν υψηλές απαιτήσεις ακόμα και από τους πιο απλούς υπαλλήλους τους.

"Φυσικά." Του απάντησε με ένα σοφιστικέ ύφος ο Dexter. "Για αρχή θα επιθυμούσαμε να δοκιμάσουμε την μανιταρόσουπα με κάστανα, τζίντζερ, πορτοκαλί και αρωματικό γιαούρτι. Το ταρτάρ καπνιστού σολομού με τραγανό nori και το σουφλέ με κολοκύθα, τυρί γκοργκοντζόλα και τριμμένο καρύδι. Ύστερα, θα επιλέξουμε την ελιά μοσχαριού Μπραιζέ Αρλεζιέν, το ρολό συκωτιού γεμιστό με αρωματικά και την πάπια με πορτοκαλί. Για επιδόρπιο αυτό που μαγνήτισε την προσοχή μου είναι η ινδική πουτίγκα κάρδαμου με λευκά ροδάκινα Petrossian, οι μαρέγκες σοκολάτας με αχλάδι και πάστα φλώρα με μαρμελάδα σμέουρου."

"Εξαιρετικές επιλογές, κύριε." Τόνισε ο σερβιτόρος. "Έχετε αποφασίσει τι θα πιείτε;"

"Βεβαίως. Θα μας φέρετε δύο μπουκάλια από το Leroy Domaine d'Auvenay Mazis-Chambertin Grand Cru και τρία μπουκάλια νερό παγόβουνου Ισλανδίας. Από καταλάβατε δεν πίνουν όλοι αλκοόλ." Αστειεύτηκε εννοώντας την Sunny.

"Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε." Του απάντησε και έφυγε από το τραπέζι.

Όσο η παρέα συζητούσε ζωηρά και ζούσε την εμπειρία της ζωής της, την Sunny άρχιζε να την λούζει κρύος ιδρώτας. Είχε επισκεφτεί πάλι ακριβά εστιατόρια και έως γνώστης του καλού φαγητού υπολόγιζε πως το γεύμα τους σε ένα τόσο ακριβό εστιατόριο του Manhattan θα τους κόστιζε περισσότερο και από τα δίδακτρα του πανεπιστημίου που δεν πήγε ποτέ της! Το φρικαρισμένο πρόσωπό της δεν άργησε να τραβήξει την προσοχή της Palmer, η όποια παρέμενε πιστή στον ρόλο της ως κοπέλα του πανύβλακα.

"Είσαι καλά; Φαίνεσαι κάπως χλωμή." Την ρώτησε από ενδιαφέρον.

"Πες στο αγόρι σου ότι για να πληρώσουμε το σημερινό δείπνο θα πρέπει να πουλήσουμε όλοι μαζί τα νεφρά και τις σπλήνες μας στο μαύρο εμπόριο!"

"Χαλάρωσε λίγο." Της είπε ενοχλημένος με την στάση της ο Dexter. "Ούτε ο Josh δεν κάνει έτσι! Όλα είναι υπό τον έλεγχό μου."

"Και αυτό μου το λες τώρα για να ηρεμήσω;" Του ψιθύρισε κάπως φωναχτά.

"Όχι." Είπε τόσο απλά. "Στο λέω για να σκάσεις επιτέλους."

"Πώς τολμάς-" Πήγε να πει προσβεβλημένη και αυτός της μπούκωσε το στόμα με ένα ζεστό ψωμάκι που είχε φέρει ο σερβιτόρος.

"Περισσότερο μάσημα, λιγότερα λόγια." Χαμογέλασε αξιολάτρευτα με τα λακκάκια του.

Η ώρα περνούσε ευχάριστα για τους περισσότερους στο τραπέζι. Ο Max είχε πιεί πέντε ποτήρια κρασί, ενώ ο Josh δίπλα του αναγκάστηκε να κρύψει το ποτήρι του για να μην γίνει ντίρλα. Η Akari φλυαρούσε ως συνήθως για άσχετα θέματα και για το πόσο της αρέσει η αισθητική του εστιατορίου. Μάλιστα ρώτησε τον σερβιτόρο αν ήξερε που θα μπορούσε η ίδια να βρει έναν παρόμοιο πολυέλαιο σε χαμηλή τιμή. Ο Dexter τάιζε στο στόμα την Palmer και προσποιούνταν πως είναι ερωτευμένα πιτσουνάκια. Καλά, ο εκείνος σίγουρα ήταν ερωτευμένο πιτσουνάκι, για την Palmer δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Ίσως ήταν σκέτο πιτσουνάκι.

"Sunny." Της απευθύνθηκε ο μπασίστας, αλλά η ίδια ήταν υπερβολικά απορροφημένη με τις σκέψεις της. "Sunny!"

"Τι θες;" Του μίλησε απότομα.

"Φέρε μου το δαχτυλίδι που φοράς."

"Γιατί;" Απόρησε.

"Το θέλω για κάτι."

"Τι κάτι;"

"Κάτι."

"Αν δεν πεις τις μαγικές λέξεις δεν σου δίνω τίποτα." Τον διαβεβαίωσε.

"Σε παρακαλώ πολύ, μπορείς να μου δώσεις το δαχτυλίδι σου;" Την ρώτησε με τον σωστό τρόπο αυτή την φορά. Η κοπέλα παραξενεμένη δεν είχε όρεξη για άλλη κουβέντα μαζί του και αποφάσισε να του το δώσει.

"Ευχαριστώ." Της έκλεισε το μάτι και ήπιε την τελευταία γουλιά κρασιού. Σηκώθηκε όρθιος και χτύπησε το ποτήρι του με το μαχαίρι. "Μπορώ να έχω την προσοχή σας παρακαλώ;"

Οι περισσότεροι πελάτες του μαγαζιού γύρισαν προς το τραπέζι της παρέας. Η ροζομάλλα κοκκίνησε από την ντροπή της. Ένιωθε τόσα πολλά βλέμματα πάνω τους που θα λυποθημούσε από το άγχος. Σκούπισε τις ιδρωμένες παλάμες της στην χαρτοπετσέτα και περίμενε την επόμενη κίνηση του βλάκα.

"Μπορεί να μην γνωρίζω κανέναν από εσάς προσωπικά, αλλά η μοίρα μας οδήγησε με έναν περίεργο τρόπο σήμερα όλους σε αυτό το εστιατόριο. Η μοίρα. Ακούγεται σχεδόν αστείο αν το σκεφτείς καλά. Το πεπρωμένο, η ανώτερη δύναμη που κινεί τα νήματα της ζωής μας. Κανείς δεν ξεφεύγει από αυτό. Νομίζουμε πως μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο και πραγματικά αυτό θέλουμε. Τα χρήματα μας προσφέρουν αυτή την ασφάλεια. Μας αρέσει να ξέρουμε πως έχουμε περισσότερες επιλογές από κάποιον άλλο. Μας κάνουν ανώτερους ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε. Η σημερινή μέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική για εμένα, γιατί πριν ακριβώς 3 χρόνια μου δίδαξε ότι πάντα μπορείς να χάσεις τον έλεγχο, όσα χρήματα και αν έχεις, όσο ασφαλής και αν νιώθεις μέσα στην προστατευτική φούσκα σου. Πριν 3 χρόνια γνώρισα το άτομο που διέλυσε όλα όσα νόμιζα ότι ήξερα για τον κόσμο γύρω μου. Με έκανε να αισθανθώ πως είναι να ξεφεύγεις από τα όρια που έθεσες και με οδήγησε στο χάος. Σε αυτό το πανέμορφο χάος. Τότε ήταν η στιγμή που κατάλαβα πως θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ασήμαντης ύπαρξής μου μόνο με εκείνη."

Ο Dexter γονάτισε μπροστά στην Palmer και έβγαλε από την τσέπη του το δαχτυλίδι της Sunny. Ο Josh γούρλωσε τα μάτια του, ενώ ο Akari και ο Max έβγαλαν ένα επιφώνημα θαυμασμού. Η ηλιαχτίδα ήθελε να ξεράσει. Πάνω στον Dexter.

"Palmer Jane Williams, δέχεσαι να γίνεις γυναίκα μου;" Έκανε την πολυαναμενόμενη ερώτηση και εκείνη ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα από την συγκίνηση.

"Δέχομαι!" Του απάντησε και της φόρεσε το δαχτυλίδι. Σηκώθηκε όρθιος για να την αγκαλιάσει όσο όλοι οι πελάτες του μαγαζιού και το προσωπικό μαζί χειροκροτούσαν συγκινημένοι με την ψεύτικη πρόταση γάμου.

Βέβαια, καθώς η Sunny παρατηρούσε το "ζευγάρι" ήταν λες και βρισκόταν σε παράλληλο σύμπαν. Τσίμπησε τον εαυτό της για να είναι σίγουρη πως δεν πάει κάτι λάθος μαζί της. Όλο αυτό το θεάτρου του παραλόγου έμοιαζε τόσο αληθινό και τρομακτικό! Ο μπασίστας είχε στην αγκαλιά του την πανέμορφη κοπέλα γελώντας χαρούμενοι. Το μόνο που δεν έκανε είναι να την φιλήσει μπροστά σε όλους. Ίσως τελικά να ήξερε τα όριά του.

"Συγχαρητήρια! Σας ευχόμαστε τα καλύτερα!" Ήρθε στο τραπέζι τους ο σερβιτόρος. "Κύριε, το κατάστημα σας χαρίζει το αποψινό δείπνο. Θεωρήστε το σαν ένα γαμήλιο δώρο! Ελπίζουμε να μείνατε ευχαριστημένοι με όλα και να μας προτιμήσετε ξανά."

"Σας ευχαριστούμε πολύ!" Απάντησε με αυτό το ψεύτικο σοφιστικέ ύφος του. "Όμως δεν μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο! Αυτό είναι ανήκουστο."

"Όχι, κύριε! Το αφεντικό ήταν ξεκάθαρο. Το σημερινό δείπνο είναι δώρο."

"Αφού επιμένετε..." Είπε τελικά ο Dexter κάνοντας τον δύσκολο. "Σας ευχαριστούμε πολύ για απόψε. Παρακαλώ να μεταφέρετε τα συγχαρητήρια μου στο σεφ. Όλα ήταν εξαιρετικά!"

Ο σερβιτόρος έφυγε χαμογελαστός και όλη η παρέα άρχισε να γελάει υστερικά με το περιστατικό. Εκείνος το μόνο που έκανε είναι να γύρισε προς το μέρος της σοκαρισμένης Sunny και να της  ψιθυρίσει κάτι χωρίς να το καταλάβουν οι άλλοι.

"Άλλη φορά να με εμπιστεύεσαι περισσότερο." Της έδωσε πίσω το δαχτυλίδι της βγάζοντάς το διακριτικά από το χέρι της Palmer.

Δεν υπάρχει περίπτωση. Σκέφτηκε από μέσα της και έσφιξε το δαχτυλίδι στην ζεστή παλάμη της.

"Αυτός ίσως να ήταν ο καλύτερος αυτοσχεδιασμός της ζωής μου. Η θεία θα τρελαθεί μόλις το μάθει." Χαχάνισε χαριτωμένα περπατώντας στα πεζοδρόμια της πόλης. Η ώρα ήταν περίπου 12 το βράδυ και τα παιδιά αποφάσισαν να κάνουν μία τελευταία βόλτα πριν γυρίσουν σπίτι. Υπήρχε κάτι στην βραδινή Νέα Υόρκη, που έκανε ακόμα και τους πιο αναίσθητους ανθρώπους να νιώσουν κάτι.

"Έχω δει πραγματικά ζευγάρια με λιγότερη χημεία από ότι εσείς." Δήλωσε η Akari. "Μην με κάνετε να σας σιπάρω!"

"Να μας σιπάρεις." Της είπε ο Dexter και η Palmer κοκκίνησε.

"Δεν νομίζω πως ταιριάζετε." Πετάχτηκε σαν τον μαϊντανό. "Δεν λέω, καλές οι υποκριτικές σας ικανότητες, όμως σας λείπει η σπιρτάδα. Το πάθος. Ήταν σαν να παίζατε σε μέτρια ρομαντική κωμωδία του 2005 με χαμηλό μπάτζετ. Ο λόγος που έβγαλε ο Peterson ήταν απλά τόσο κλισέ και δεν έβγαζε καν νόημα. Απλά είπες μερικά τυχαία πράγματα που ακούγονται φιλοσοφημένα και επιτηδευμένα ρομαντικά. Μπορεί να πείσατε όλους αυτούς, αλλά υπάρχουν άτομα που θα καταλάβαιναν από χιλιόμετρα ότι λέτε ψέματα. Χωρίς παρεξήγηση!"

"Καμία παρεξήγηση. Δεν σε άκουγα καν." Της απάντησε αδιάφορα κοιτώντας το κινητό του.

"ΠΑΙΔΙΑ! ΚΟΙΤΑΞΤΕ!" Φώναξε από τον ενθουσιασμό του ο Max και χοροπήδηξε από την χαρά του. Η παρέα ακολούθησε το χέρι του που έδειχνε ένα καμπαρέ στον απέναντι δρόμο. Στην είσοδο στέκονταν δύο ντουλάπες τον IKEA, με μαύρα κουστούμια και γυαλιά. Η Sunny πάντα αναρωτιόταν γιατί φορούσαν γυαλιά και την νύχτα. "ΠΑΜΕ;"

"Θεέ, αν υπάρχεις μπορείς να με βοηθήσεις;" Ψέλλισε κουρασμένη με την ζωή της κοιτώντας τον ουρανό.

"ΝΑΙ! Δεν έχω ξαναπάει!" Αναφώνησε η Akari. "ΠΑΜΕ! ΠΑΜΕ!"

"Τι πάει λάθος μαζί τους;" Αναρωτήθηκε ο Josh που ήταν έτοιμος να κοιμηθεί όρθιος. Τέτοια ώρα θα είχε πέσει ήδη για ύπνο. Δυστυχώς μερικές φορές πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στον ύπνο και στην κοινωνική σου ζωή.

"Αν θέλετε πάμε. Εγώ είμαι μέσα." Συμφώνησε ο Dexter.

"Φυσικά! Εσύ πάντα μέσα είσαι! Δεν μένεις και καθόλου απέξω!"

"Ακούσατε κάτι;" Ρώτησε δήθεν τα παιδιά. Ωω ναι! Του άρεσε να της σπάει τα νεύρα. "Νομίζω άκουσα μόνο κάτι παράσιτα. Δεν ξέρω μπορεί να κάνω και λάθος."

"ΒΡΕ ΒΛΑΜΜΕΝΟ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΑΓΝΟΕΙΣ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ! Μα καλά, δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό που κάνεις είναι ανώριμο! Οι γονείς σου έτσι σε μεγάλωσαν; Θα πρέπει να είσαι πολύ περήφανος με την συμπεριφορά σου! Πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως- ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;" Τσίριξε σαν πρωταγωνίστρια σε θρίλερ όταν ο Dexter την κρέμασε στον ώμο του. Ξαφνικά έβλεπε τους πάντες ανάποδα και όσο και αν προσπαθούσε να ξεφύγει από το κράτημά του δεν τα κατέφερνε. Όλοι είχαν πεθάνει στα γέλια βλέποντας τον να την κρατάει σαν τσουβάλι με πατάτες.

"ΑΣΕ ΜΕ!" Φώναξε μάταια, καθώς όλοι κατευθύνονταν προς την εισόδου του καμπαρέ. "ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ! ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΡΘΕΝΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΜΑ!"

"Θα κάνω πως σε πιστεύω, αλλά δεν σε πιστεύω." Της είπε, ενώ έμπαιναν μέσα."Θα δεις, θα σου αρέσει. Σκέψου πως δοκιμάζεις νέα πράγματα! Γιούπι!"

Ο Dexter την κουβάλησε μέσα και την άφησε κάτω κάπως άτσαλα. Αναψοκοκκίνησε με την σωματική επαφή τους και για να μην φανεί αναστατωμένη έκανα αυτό που ξέρει να κάνει καλά κάθε φορά που νιώθει άβολα. Άρχισε να φωνάζει.

"Όταν ο κόσμος θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα συνήθως πηγαίνει για τένις, ξιφασκία, κεραμική, μακραμέ και κλακέτες. ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΕ ΚΑΜΠΑΡΕ." Για κακή της τύχη φώναξε πιο δυνατά την τελευταία πρόταση όταν η μουσική είχε σταματήσει για να ξεκινήσει το επόμενο κομμάτι. Μία παρέα ανδρών την κοίταξαν κάπως περίεργα.

"Sunny, χαλάρωσε! Δεν κάνουμε κάτι κακό. Θα δεις ότι θα σου αρέσει στο τέλος. Το συγκεκριμένο μέρος είναι πολύ diverse. Εδώ χορεύουν πολλοί και διαφορετικοί performers. Μην το απορρίπτεις." Της εξήγησε η Akari.

"Ρε πάτε με τα καλά σας;" Τους ρώτησε και αναρωτήθηκε γιατί τους κάνει ακόμα παρέα. Αα ναι, σωστά! Δεν είχε άλλους φίλους. "Δεν με νοιάζει ποιοι χορεύουν εδώ. Εγώ πάω σπίτι!"

"Δεν μπορείς να φύγεις μόνη. Είναι επικίνδυνα." Της υπενθύμισε η Palmer προσπαθώντας να την ηρεμήσει και να την πείσει να μείνει μαζί τους.

"Η Palmer έχει δίκιο." Συμφώνησε προς έκπληξή της ο Dexter. "Σταμάτα να είσαι ξινή και επιτέλους κανένα κάτι διασκεδαστικό στην ζωή σου. Μέχρι και ο Josh συμφώνησε να έρθουμε."

"Ο Josh κοιμάται..." Είπε ο Max και έδειξε τον κουρασμένο νέο που είχε αποκοιμηθεί στην καρέκλα. "Πάντα τα καλύτερα χάνει."

"Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά εγώ την κάνω από εδώ!" Η Sunny προσπέρασε την παρέα της και κινήθηκε προς την έξοδο του μαγαζιού. Χαμήλωσε το βλέμμα της για να μην κάνει άβολο eye contact με κανέναν περίεργο και συνέχισε ακάθεκτη προς την ελευθερία.

"Δεν μπορείς να φύγεις." Την έπιασε μαλακά από το χέρι για να την σταματήσει.

"Ξέρω να προσέχω τον εαυτό μου. Άσε με αλλιώς θα ουρλιάξω!"

"Αν θυμάμαι καλά έχασες ένα στοίχημα." Της υπενθύμισε. "Η χαμένη ομάδα κάνει αυτό που θέλει η νικήτρια για ένα ολόκληρο βράδυ. Θυμάσαι;"

"Φυσικά και θυμάμαι! Δεν είμαι χρυσόψαρο!" Θίχτηκε με τον υπαινιγμό του. "Απλά δεν με ενδιαφέρει αυτό το ηλίθιο στοίχημα."

"Καλώς."

"Τι καλώς;" Πραξενεύτηκε με την απάντησή του.

"Καλύτερα να πηγαίνεις. Περνάμε όλοι πολύ ωραία και μας το χαλάς με την στάση σου. Πάω να βρω τα παιδιά και την Palmer τώρα. Καληνύχτα, ηλιαχτίδα."

Έμεινε ακίνητη κοιτάζοντας τον να απομακρύνεται και να πηγαίνει στην υπόλοιπη παρέα. Όλοι έδειχναν να περνάνε καλά. Η Palmer ψιθύρισε κάτι στο αυτί του και αυτός γέλασε με τα ηλίθια λακκάκια του. Ίσως το καμπαρέ να μην ήταν τόσο κακή ιδέα τελικά. Δεν είχε έρθει σε strip club, άλλωστε. Η ροζομάλλα αποφάσισε να μείνει.

Το κόλπο πάντως με την ψεύτικη πρόταση γάμου είναι πολύ ύπουλο! Χωρίς πλάκα, επειδή ζούμε σε έναν κόσμο που είναι obsessed με την παντρειά και τα πανηγύρια, μπορείτε να εκμεταλλευτείτε αυτό το γεγονός προς όφελός σας.

Ο Dexter είναι ένας πονηρός κατεργάρης που όμως αξίζει τον θαυμασμό μας και η Sunny είναι απλά ένας κάδος αρνητικής ενέργειας και γκρίνιας. I love them, both!

Ερώτηση του κεφαλαίου:
Έχετε δοκιμάσει ποτέ σας
γκουρμέ φαγητό και αν ναι
τι ακριβώς;