"Πιάνω πουλιά στον
αέρα... περίμενε αυτό
ακούστηκε πολύ λάθος!"

. *   ✦ .  ⁺   .

Όταν η Sunny πάτησε τα 13 της χρόνια ο διακόπτης στον εγκέφαλό της, που συνδέεται με την διασκέδαση και τις παιδικές χαρές έκλεισε οριστικά. Καμία γιορτή πλέον δεν την συγκινούσε ιδιαίτερα. Τα Χριστούγεννα την άφηναν παγερά αδιάφορη και απέφευγε να στολίζει το δωμάτιό της όσο και αν η μαμά της την πίεζε αγοράζοντας κάθε χρόνο καινούργια διακοσμητικά. Τα φωτάκια και τα φανταχτερά μπιχλιμπίδια κατέληγαν στα δωμάτια της Violet και της Lucy. Οι μεγαλύτερες αδερφές της πάντα συγκινούνταν με την προσφορά της, αλλά η ίδια το έκανε απλά γιατί ήθελε να ξεφορτωθεί τα περιττά πράγματα από τον χώρο της.

Το ίδιο συναίσθημα ένιωθε και όταν ερχόταν το Halloween. Μία εξεφτελιστική γιορτή, κατά την γνώμη της, στην οποία ο κάθε πικραμένος μπορούσε να βγάλει ελεύθερα τα απωθημένα του με το να ντυθεί ό,τι κατά βάθος θα ήθελε να είναι. Από σούπερ ήρωας μέχρι sexy εκδοχή οποιουδήποτε επαγγέλματος, η δημιουργικότητα μερικών ανθρώπων την ξάφνιαζε κάθε χρόνο. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί κάποιοι διέθεταν τόσο χρόνο για μία ηλίθια φορεσιά. Αυτές τις σκέψεις ανέλυε μέσα στο μυαλό της, καθώς διακοσμούμε το παγωτατζίδικο μαζί με την συνεργάτιδά της, την Kendy.

"Πιο πάνω." Της είπε και εκείνη σήκωσε ψηλότερα την γιρλάντα με τις χάρτινες κολοκύθες. "Πιο κάτω. Λίγο πιο πάνω... βασικά λίγο πιο κάτω. Και άλλο αριστερά. Όχι! Δεξιά! Ναι. Όχι! Πάλι κάτω!"

"Θες να ανέβεις εσύ να το φτιάξεις καλύτερα;" Την ρώτησε αγανακτισμένη. Κατέβηκε από την σκάλα και έδωσε την κακόγουστη γιρλάντα στην Kendy.

"Πάλι νεύρα έχεις εσύ;" Την πείραξε και η ροζομάλλα σκέφτηκε για μία στιγμή να κλωτσήσει την σκάλα, αλλά ήξερε πως θα το μετάνιωνε αργότερα. Δεν ήθελε να τραυματίσει κανέναν. Περίπου.

"Μία χαρά είμαι."

"Φαίνεται!"

"Αυτό ήταν ειρωνικό, έτσι;"

"Εξαρτάται πως το βλέπεις." Χαχάνισε και αφού κρέμασε την γιρλάντα κατέβηκε από την σκάλα με μπρίο και χάρη. #Not. Πήγε να φάει τα μούρα της και η Sunny την κράτησε. "Δεν σε βλέπω να είσαι στο κλίμα του Halloween."

"Δεν θέλω να είμαι στο κλίμα του Halloween."

"Γιατί;" Την ρώτησε με την σπαστική φωνή της.

Γιατί κλάνει το γατί. Ήθελε να της απαντήσει, αλλά ένας από τους κανόνες της ενηλικίωσης είναι να μην λες ότι σκέφτεσαι φωναχτά. Και να μην τρως πολύ το βράδυ, κάτι το οποίο δούλευε ακόμα.

"Απλά δεν μου αρέσει. Έλα να κρεμάσουμε αυτές τις παπαριές εκεί να τελειώνουμε." Της απάντησε και πήγε να κολλήσει τις χάρτινες νυχτερίδες στην τζαμαρία. Η Kendy απογοητευμένη με την διάθεση της συνεργάτιδάς της έσπευσε να την βοηθήσει.

"Μην τις αποκαλείς, έτσι!" Είπε θιγμένη. "Και οι χάρτινες νυχτερίδες έχουν ψυχή. Μην την ακούτε, δεν ήθελε να σας πληγώσει." Την παρακολουθούσε να αγκαλιάζει τα διακοσμητικά και υπολόγιζε πως έχει πολλά χρόνια ακόμα για να βγει στην σύνταξη, τα οποία ήλπιζε να μην τα περάσει με αυτήν την υπερευαίσθητη χαζοχαρούμενη.

"Άφησέ τα, επιτέλους!" Τις άρπαξε από τα χέρια της και άρχισε να τις κολλάει με sellotape στα τζάμια.

Τα δύο κορίτσια ήταν απασχολημένα με τις διακοσμήσεις του Halloween και καμιά τους δεν άκουσε το καμπανάκι στην πόρτα του μαγαζιού. Η Sunny είχε γυρισμένη την πλάτη της και απορροφημένη από την δουλειά που έκανε δεν κατάλαβε την παρουσία του Dexter στο κατάστημα.

"ΜΠΟΥ!"

"ΑΑΑΑ!" Πετάχτηκε όρθια από την τρομάρα της για να αντικρίσει την σπαστική φάτσα του.

"Αχαχαχα! Έπρεπε να δεις την φάτσα σου!"

"Κάτσε... περίμενε! Περίμενε να επιστρέψει η ψυχή μου από την Κούλουρη!" Είπε δραματικά και έπιασε το στήθος της. "ΡΕ ΒΛΑΚΑ, ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΩΡΙΜΟΣ;"

"Τι κάνεις, Kendy; Όλα καλά;" απευθύνθηκε στην κοπέλα αγνοώντας πλήρως το ξέσπασμα της Sunny.

"Μία χαρά! Ετοιμαζόμαστε για το Halloween! Εσύ; Πώς πάει;" Τον ρώτησε με την τζιριχτή φωνή της. Σε λίγο θα την άκουγαν μόνο τα δελφίνια και οι νυχτερίδες.

Είχε διαβάσει κάπου πως οι γυναίκες αλλάζουν την φωνή τους όταν μιλάνε σε άτομα που θεωρούν ελκυστικά. Βέβαια, δεν μπορούσε με σιγουριά να καταλάβει αν ο Dexter της άρεσε όντως με αυτόν τον τρόπο, για πολλούς λόγους. Πρώτον, η Kendy μιλάει έτσι όλη την ώρα και δεύτερον είναι γλυκανάλατη και υπερβολικά ευγενική με τους πάντες. Ωστόσο, αν η έρευνα που είχε διαβάσει ισχύει τότε πραγματικά δεν της φαίνεται περίεργο που η ίδια μιλάει στον Peterson πάντα με φωνή νταλικέρη. Η ύπαρξη αυτού του ατόμου της προκαλούσε πονοκέφαλο.

"Και εγώ καλά είμαι. Μπορείς να μου βάλεις ένα παγωτό στα γρήγορα;" Την ρώτησε ο λιγούρης και αυτή έτρεξε να ετοιμάσει την καθιερωμένη παραγγελία του.

"Έλεος." Αναφώνησε η ηλιαχτίδα τελειώνοντας το κόλλημα. Έκανε κακή δουλειά, αλλά δεν την ένοιαζε.

"Μην είσαι λες και πέθανε κάποιος!" Την μάλωσε. "Σου έχω τέλεια νέα!"

"Ωχ."

"Αυτή την Παρασκευή το βράδυ, που είναι και η βραδιά του Halloween, μας κάλεσε ο φίλος του γείτονα του κομμωτή του γνωστού του ξάδερφου του Blake να παίξουμε στο πάρτι μασκέ που θα κάνει σπίτι του. Μπορούμε να φέρουμε και φίλους και το είπα και στα παιδιά. Έλα. Θα περάσουμε ωραία." Εκείνη τον κοίταξε κάπως καχύποπτα.

"Μισό... ποιός κάνει το πάρτι;"

"Σου είπα! Ο φίλος του γείτονα του κομμωτή του γνωστού του ξάδερφου του Blake."

"Τον ξέρεις προσωπικά;"

"Όχι! Αλλά ευκαιρία να τον μάθω."

"Δεν μπορώ να πάω στο πάρτι ενός αγνώστου. Και αν είναι δολοφόνος ή βιαστής ή δολοφόνος και βιαστής;" Ο Dexter άρχισε να χάνει την υπομονή του με τις βλακείες της.

"Σοβαρά τώρα; Για αυτόν τον λόγο δεν θα έρθεις;" Σταύρωσε τα χέρια στο στήθος του.

"Εσένα τι σε νοιάζει;" Τον αιφνιδίασε. "Αν δεν έρθω θα είναι καλύτερα για εσένα, γιατί θα μπορείς να κάνεις ελεύθερα κίνηση με την Palmer."

"Δεν χρειάζεται να λείπεις εσύ για να το κάνω αυτό." Της είπε. "Και οι δύο ξέρουμε πως η Palmer με συμπαθεί περισσότερο. Θα σου πρότεινα να έχεις έτοιμο το κουτάλι σου για την χυλόπιτα που έρχεται, ηλιαχτίδα."

"Χα! Έτσι νομίζεις εσύ!" Απάντησε κάπως θιγμένη. "Δεν θα ασχοληθώ άλλο με τις ανωριμότητές σου. Δεν ξέρω αν μπορέσω να έρθω. Έχω σχέδια."

"Τι σχέδια;" Γέλασε. "Θα δεις τρεις ταινίες και θα φτιάξεις sushi;"

Διαβάζει τις σκέψεις μου;

"Φυσικά και όχι!" Του είπε ψέματα. Θα έφτιαχνε και spring rolls! "Απλά δεν μου αρέσει το Halloween."

"Έλα μου;" Απόρησε φανερά μπερδεμένος. Δεν μπορούσε να διανοηθεί πως υπήρχε άτομο σε αυτή την χώρα που να μην του άρεσε αυτή η γιορτή. "Πώς γίνεται αυτό; Δεν- Δεν καταλαβαίνω... δεν πηγαίνεις σε πάρτι; Δεν ντύνεσαι με στολή;"

"Όχι." Έριξε την βόμβα σαν απάντηση. "Έχω να ντυθώ στο Halloween από την τρίτη δημοτικού."

"ΤΙ;" Αναφώνησε. "Δεν πήγαινες ούτε για trick or treating μικρή;"

"Δεν θυμάμαι. Ίσως μία ή δύο φορές επειδή με ανάγκασαν οι γονείς μου να πάω μαζί με τις αδερφές μου. Χαλάρωσε drama queen! Είναι μία χαζή γιορτή."

"Δεν είναι μία χαζή γιορτή!"

"Είναι!"

"Όχι!"

"Είναι!"

"Όχι!"

"Είναι-"

"ΣΤΑΜΑΤΑ!" Την διέκοψε. "Μετά την δουλειά θα έρθεις μαζί μου. Θα πάμε να σου πάρουμε στολή σε ένα μαγαζί που ξέρω και θα έρθεις στο πάρτι."

"Χαχα καλό." Γέλασε ψεύτικα. "Δεν υπάρχει περίπτωση να με πας για ψώνια."

"Δεν το πιστεύω ότι με έφερες για ψώνια."

Ο Dexter της χαμογέλασε με τα εκνευριστικά λακκάκια του και της άνοιξε την πόρτα του καταστήματος σαν σωστός gentleman. Είχε αρχές το παιδί.

"Τουλάχιστον μην με κάνεις να φορέσω στολή κλόουν." Τον ικέτεψε καθώς άρχισε να ψάχνει τα κρεμασμένα ρούχα του καταστήματος.

"Υποτίθεται πως στο Halloween ντύνεσαι κάτι που δεν είσαι..." Η Sunny καθυστέρησε να καταλάβει τι εννοούσε.

"Μισό... τι υπονοείς- ΡΕ!" Του φώναξε ενώ αυτός κόντευε να πεθάνει από τα γέλια.

"Είσαι αργή, αλλά τα πιάνεις βλέπω." Το πείραγμα του την εξόργισε. Όπως κάθε φορά, τίποτα το καινούργιο.

"Ναι, ναι." Τον ειρωνεύτηκε. "Πιάνω πουλιά στον αέρα... περίμενε αυτό ακούστηκε πολύ λάθος!"

"Όντως!" Της είπε συνεχίζοντας να γελάει υστερικά. Τον χτύπησε ελαφρά στο ώμο για να σκάσει.

"Δεν μου αρέσει καμία στολή! Σε διαβεβαιώ ότι τίποτα δεν πρόκειται να μου ταιριάζει." Πίσμωσε και αρνήθηκε να ψάξει άλλο στις κρεμάστρες.

"Ωω έλα τώρα. Έχω ήδη βρει πολλές που θα σου πήγαιναν. Κοίτα!" Ο Dexter σήκωσε ψηλά μία παιδική στολή της Stefanie, της πρωταγωνίστριας από το Lazy Town.

"ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ-" Φώναξε και έκλεισε το στόμα της όταν αντιλήφθηκε την παρουσία και άλλων ατόμων να τους κοιτάνε. "Τι αηδία είναι αυτή;"

"Δεν είναι αηδία! Θα σου ταίριαζε πολύ! Έχεις κυριολεκτικά ροζ μαλλιά. Είναι σαν σημάδι από το σύμπαν. Αυτή η στολή είναι φτιαγμένη για εσένα, ηλιαχτίδα. Κάντο εικόνα!"

"Δεν θέλω!" Του είπε απότομα και ο Dexter της έκλεισε τα μάτια με τα χέρια του. "Τι καν-"

"Σκάσε απλά για μερικά δευτερόλεπτα και κάντο εικόνα!"

"Δεν μπορώ!" Είπε και τράβηξε τα χέρια του μακριά από τα μάτια της.

"Ωραία. Πήγαινε να το δοκιμάσεις τότε!" Της πρότεινε και πριν προλάβει να συμφωνήσει ή να διαμαρτυρηθεί την έσυρε στα δοκιμαστήρια.

Η Sunny τράβηξε το παραβάν. Η υπομονή που δεν διέθετε άρχισε να εξαντλείται, όμως ήξερε πως ο κύριος ηλίθιος απέξω ήταν πολύ επίμονος άνθρωπος. Με βαριά καρδιά άρχισε να φοράει το ροζ φόρεμα της στολής για να διαπιστώσει ότι της ήταν υπερβολικά κοντό και άθλιο πάνω της.

"Έτοιμη;" Της φώναξε ο Dexter.

"Όχι!"

"Έλα βγες να σε δω."

"Δεν υπάρχει περίπτωση. Μοιάζω με πορνοστάρ σε anime!"

"Δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα με αυτό." Χαχάνισε σπαστικά.

"Peterson, αν βγω έξω την έχεις βάψει!"

"Εε βγες τότε!" Την προκάλεσε.

"Ούτε κατά διάνοια! Φέρε μου να βάλω κάτι της προκοπής τουλάχιστον." Άρχισε να βγάζει από πάνω της αυτό το τρισάθλιο φόρεμα. Δεν θα έβλεπε ποτέ ξανά το Lazy Town με το ίδιο μάτι. Μετά από λίγη ο Dexter επέστρεψε στο δοκιμαστήριο πετώντας της μία ακόμα στολή.

"Αν είναι αυτό που νομίζω ότι είναι..." Τον προειδοποίηση πριν δει αυτό που της έφερε. "Είναι αυτό που νομίζω ότι είναι! PETERSON!"

"Μην είσαι τόσο αρνητική! Απλά φορά το!" Της φώναξε μέσα από τα γέλια του.

"Δεν ντύνομαι φραουλίτσα!" Γκάριξε και βγήκε από το δοκιμαστήριο με τα κανονικά της ρούχα κρατώντας την στολή στο χέρι. "Πάμε να φύγουμε! Τώρα!"

"Μα ακόμα δεν σου βρήκαμε στολή." Πήγε να της κλείσει το δρόμο. Είχε βάλει έναν στόχο και θα τον πετύχαινε πάση θυσία. "Θα σοβαρευτώ, οκ; Πες μου τι σου αρέσει για να σκεφτώ κάτι."

"Δεν μου αρέσει τίποτα! Μισώ το Halloween!"

"Μην λες κουβέντες που θα μετανιώσεις αργότερα, ηλιαχτίδα!" Την μάλωσε κάπως πιο σοβαρά αυτή την φορά. "Ηλιαχτίδα! Αυτό είναι!"

"Σιγά μην ντυθώ ηλιαχτίδα!" Νευρίασε με τις ηλίθιες ιδέες του. "Κάτι τέτοια μας έβαζαν να ντυνόμαστε στις παραστάσεις του νηπιαγωγείου."

"Ναι, δίκιο έχεις." Η Sunny ξαφνιάστηκε επειδή πρώτη φορά στα χρονικά συμφωνούσε μαζί της. "Ποιά είναι η αγαπημένη σου ταινία ή σειρά; Οτιδήποτε!"

"Δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι συγκεκριμένο." Του απάντησε και είδε την απογοητευμένη του έκφραση.

"Θυμήσου!" Την πίεσε. Ο Dexter είχε πάρει λίγο σοβαρά το θέμα του Halloween.

"Τελευταία είδα σε επανάληψη το Steven Universe... θα μπορούσα να ντυθώ Pearl." Είπε αδιάφορα. "Έχουμε παρόμοιο μαλλί και μπορώ να βρω ένα μαύρο κουστούμι με παπιγιόν, όπως φόραγε αυτή σε ένα από τα αγαπημένα μου επεισόδια."

"Ναι!" Χοροπήδηξε χαρούμενα σαν πεντάρχονο. "Δεν περίμενα ότι θα το έλεγα αυτό ποτέ σε κάποιον ειδικά σε εσένα, αλλά σου πάνε τα κουστούμια."

Η Sunny δεν ήξερε γιατί, αλλά κοκκίνησε με το που άκουσε το κοπλιμέντο του. Μάλλον στον Dexter θα άρεσε το μαύρο κουστούμι που είχε φορέσει στο καμπαρέ για το αποτυχημένο χορευτικό που την ανάγκασαν να κάνει. Ωραίες στιγμές εξευτελισμού. Σκέφτηκε.

"Εμ ευχαριστώ..." Ένιωθε άβολα με την σημερινή τους επικοινωνία. Λίγες βρισιές, μικροί τσακωμοί, χαμόγελα και κοπλιμέντο; Τι φάση; "Τώρα που αποφάσισα τι θα βάλω μπορούμε να φύγουμε από εδώ επιτέλους;"

"Υποθέτω πως ναι. Εκτός και αν θέλεις να δοκιμάσεις και άλλες στολές."

"Μπα νομίζω είμαι εντάξει! Πάμε!" Του είπε και τον τράβηξε από το χέρι προς την έξοδο του μαγαζιού. Ήθελε να προλάβει τα χειρότερα, μίας και ο εκείνος έκανε σαν τρίχρονο σε ζαχαροπλαστείο. Είχε μεγάλο κόλλημα με αυτή την γιορτή και η Sunny αναρωτήθηκε τι θα ντυνόταν αυτός άραγε.

"Είσαι σίγουρη; Κοίτα!" Πήγε να σταματήσει μπροστά σε μία κούκλα μανεκέν, που κάποιος διαβολικός (δεν εξηγείται αλλιώς) την είχε ντύσει με στολή sexy βαμπίρ νοσοκόμας. Τι πηγαίνει λάθος με την ανθρωπότητα τέλος πάντων;

"Έχω τόσες πολλές απορίες..." Δήλωσε προσπερνώντας αυτό το τερατούργημα. "Αλλά δεν είναι της παρούσης."

"Δεν ξέρεις να παρτάρεις για αυτό." Αστειεύτηκε ο Dexter και εκείνη του έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα.

Βλαμμένο.

Η Sunny θα ντυθεί Pearl για το Halloween και ζηλεύω αφάνταστα! Αν και εδώ που τα λέμε οι απόκριες στην Ελλάδα είναι απλά cringe. Δεν έχω δει ούτε ένα άτομο στην ζωή μου που να έχει ντυθεί κάτι δημιουργικό και να έχει καταβάλει έστω λίγη προσπάθεια.

Ωστόσο, δεν είμαι τόσο ενθουσιώδης όσο είναι ο Dexter και η Kendy. Οκ, το μασκάρεμα είχε πλάκα (that's what she said), αλλά με μέτρο!

Ερώτηση του κεφαλαίου:
Ποιά ήταν η πιο πετυχημένη
αποκριάτικη αμφίεσή σας;