Kabanata XIX

"Fine. I'll show you how much I love you."

Naramdaman ko na lang ang mainit niyang kamay na hinihila ako pabalik sa bahay niya. Marahas niya akong ipinasok sa bahay niya at saktong pagsara ng pinto ay ang pagsunggab niya sa akin ng halik. He cupped my face and devoured me aggressively.

"Yves... s-sandali..."

Binitiwan niya ako at tinitigan. "What?" Nakakunot ang noo niya. "You want me to stop? Am I still making you confuse?"

Nangilid ang mga luha ko.

"If you're still confuse, then let's not stop, Jenna."

Napapikit ako nang muli niya akong halikan, pero sa pagkakataong ito, hindi na ganoon kaagresibo. Isinandal niya ako sa counter at patuloy na hinalikan. Nagulat ako nang buhatin niya ako paupo sa ibabaw nang hindi pinuputol ang halikan namin. Kahit naman ako ay hindi ko gustong mawalay sa kaniya.

"Open your mouth wider, Jenna."

"Ahh... Hmm..." He bit my lip and pulled it like I am something he's craved for a long time. Ibang klase ang paraan niya ng paghalik sa akin ngayon. Napakalalim.

I wrapped my legs around his waist and my arms around his neck. Sa lalim ng paglalapat ng aming mga labi, tila ba nakakalimutan ko ang lahat. And all that in mind was to let him...to feel the love he's showing and proving to me.

"Hmm... Yves..." Naramdaman ko ang kamay niya sa loob ng damit ko. Hinahaplos ng maiinit niyang palad ang makinis kong likod at kahit anong lamig mula sa pagkabasa ng ulan ay napalitan ng init.

"You're warm," he whispered between our kisses. Dumausdos ang kamay niya sa ilalim ng dibdib ko kaya nakagat ko ang labi niya sa kaba.

He chuckled. "Why? Are you expecting me to touch you? Should I touch you? Can I do that?" marami niyang tanong na kumikiliti sa tainga ko.

"How does it feel to be touched?" namamaos kong tanong sa kaniya. He bit my ear and licked my earlobe. "You tell me," sagot niya.

Dumapo ang kamay niya sa ibabaw ng dibdib ko dahilan para mabaliw ang buo kong pagkatao. Sinapo niya ito at pinaglaruan, minasahe.

Tinitigan ko ang mga mata niyang namamangha sa akin habang hawak-hawak ang dibdib ko.

"You're so soft," puno ng pagnanasa niyang sambit sa akin habang pinipiga ang maliit kong dibdib. "Can I?"

Napakagat ako sa labi ko tsaka muling tumango.

"Here, bite it." Itinaas niya ang t-shirt na suot ko at kinagat ko iyon katulad ng utos niya.

Malakas akong napaungol nang lumapat ang labi niya sa dulo ng dibdib ko. Napapapikit na lang ako at nawala sa sariling bait.

"Ahh... Yves..." mahihina kong ungol habang napatitingala at paminsa'y sinusulyapan siya. Nakikita ko kung paano niya gawin ang dapat sanggol lang ang gumagawa. Napakapit ako sa ulo niya nang kagatin niya ako. "Yves... ahh... that's too much..."

"If you feel too much, then I'm doing great, right?" mapanudyo niyang tugon habang patuloy na nilalaro ang dibdib ko gamit ang kaniyang dila. Nakatingala siya sa akin.

"They are sweet, Jenna. They were like cherries," komento niya. "Do you like what I'm doing?"

Hindi ako nakatanggi. "Y-yes... it feels good," nahihiya kong salita habang napapakagat sa sariling labi.

He smirked before kissing the side of my face. "Kailangan na nating maligo. Ulit," natatawa niyang hirit. Tama, nawala sa isip ko na posibleng lagnatin ulit siya dahil sa pagsugod niya sa ulan para hanapin ako.

Binuhat niya ako papunta sa banyo. "Let me help you take a bath, Jenna."

Hindi na ako nakapalag nang kunin niya ang shower head at itinapat sa ulo ko. He scrubbed my back and shampooed my hair. His hands were so delicate while taking care of my body. At para akong inaantok sa ginagawa niya.

Namalayan ko na lang na pinatutuyo niya ang buhok ko sa harap ng salamin. Nakita ko ang repleksyon niya. Nakahubad siya habang nakatapis lang ng tuwalya. Mukhang sinabayan niya akong maligo. Habang ako naman ay nakasuot ng malaming tshirt. Nakaidlip nga yata talaga ako habang naliligo.

"Done," wika niya tsaka inilapag ang blower.

I was mesmerized by his smiles while staring at me and for a second I reached for his lips and kissed them again.

"Jenna..." pigil niya sa akin. "Enough na. Nagagalit na. Hindi ko na 'to mapipigilan kapag lumapit ka pa." Natawa ako habang nakatingin sa mga kamay niyang nakaharang sa gitna ng mga hita niya. "Matutulog na tayo," dagdag niya pa.

"Matutulog tayong magkasama?" tanong ko. "Sa kama?"

"I can sleep on the couch, you can sleep on the bed. I called your mother and she told me to let you stay since the rain is pouring nonstop. Bukas ka na lang daw susunduin ng driver niyo or gusto mo ihatid kita ngayon?"

Umiling ako. "Magpapasundo na lang ako bukas." Hinipo ko ang noo at leeg niya. "May sinat ka pa. Kailangan mong magpahinga."

Napatingin ako sa side table niya kung saan naroon ang tray ng hinanda kong pagkain at gamot. "Hindi mo ba kinakain ang niluto ko?"

Lumapit ako roon. "Hindi ka pa nakakainom ng gamot?"

"Hindi pa. Hinanap kita kaya nakaligtaan ko na."

"Oh, sige. Iinitin ko muna para makain mong uli. This time, inumin mo na 'yong gamot para tuluyan ka nang gumaling."

Pumunta ako sa kusina at isinalang muli ang lugaw na niluto ko kanina para initin. Nabigla ako nang may dumantay sa balikat ko—ang ulo ni Yves.

"Yves..."

"Jenna..." Rinig ko ang malalim niyang paghinga sa may leeg ko at nakikiliti ako dahil tumatama ang hangin sa balat ko.

"Sabi mo, huwag kitang lapitan. Ikaw naman 'tong lumalapit. Nararamdaman ko kaya sa likod ko."

Tumawa siya. "Oh, sorry." Umatras siya. "How I wish we could grow old faster."

"Bakit?"

"So I can show to you fully how much I adore you and I won't be guilty of doing things like this with you."

I pressed my lips. Hindi ko alam bakit may namumuo na namang luha sa mga mata ko.

"I don't want you to be here because I know that I can be aggressive. I'm a man of dick. I have desires. I want to own you, but I know I'm still not capable of it so I need to suppress myself. You're only fourteen and I'm only seventeen. I don't want to take everything from you," he confessed.

I felt his lips touch my cheek. "I'm sorry for making you confused. I want you to stay but I need to push you away sometimes to prevent things from happening. I still want to be a good guy you can be proud of. I hope you understand."

Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin. Humarap ako sa kaniya at pinagmasdan ang buo niyang mukha. "I understand." Ngumiti ako bago siya niyakap. "Thank you for being honest with me, Yves. Please be honest with me all the time."

Ilang segundo pa kaming nanatiling magkayakap hanggang sa matapos ko nang initin ang lugaw ay hinayaan ko siyang kumain. Inabot ko rin sa kaniya ang tubig at gamot niya, bago ko niligpit ang mga pinaggamitan para hugasan.

"Woah, I'm amazed. You know how to do some house chores," komento ni Yves.

"What do you think of me? Prinsesa? I'm capable of everything, you know?" sambit ko habang pinupunasan ang kamay ko. Siya naman ay nakaupo pa rin sa may counter.

"Everything?" Tumawa siya.

Napakamot ako sa ulo ko. "Oo na sa academics hindi ako maaasahan, pero sa mga ganito, marunong naman ako."

Lumapit siya sa akin tsaka ginulo ang buhok ko. "I'm looking forward to it," saad niya bago niya ako tinalikuran.

Kumunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin?" Sinundan ko siya. Kumukuha siya ng kumot at unan at nilalagay sa couch.

"Secret." Kinindatan niya ako bago siya humiga. "Tulog na tayo."

"O-okay."

Pumasok na ako sa kumot tsaka humiga sa kama ni Yves habang pinagmamasdan siya na nakahiga sa couch.

"Yves..." pagtawag ko.

"Hmm?"

"Tulog ka na?"

"Obviously, hindi pa." Narinig ko siyang tumawa. "Why?"

"Wala naman."

"Hindi ka komportable? Matigas ba ang kama ko?"

"Hindi, ah. Sakto lang."

"Masyadong maliit?"

"Hindi."

Sandaling katahimikan ang namagitan sa aming dalawa.

"Yves..." Muli kong pagtawag sa kaniya.

"Hmm?"

"Ayos ka lang ba talaga d'yan? You see, ikaw ang may sakit sa atin. Baka hindi ka nakakaunat d'yan, ang tangkad mo pa naman."

"Should I sleep there with you?"

Natameme ako sa tanong niya. Napalunok na lang ako habang nakatingin sa kisame. Hawak ang puso na kumakabog nang mabilis. Naalala ko ang nangyari sa amin kanina. Kung natuloy ba 'yon, ano nang nangyayari sa amin?

Nagulat ako nang makita ko si Yves sa harap ko. "B-bakit ka narito?" nauutal kong tanong.

"Tingin mo bakit?"

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top