Ngayon gusto ko siya na tanungin kung ilan beses ba siya na inere ng Mommy niya dahil daig pa yung mga estudyante ko sa kakulitan. Hindi naman Chinese, Korean, or ano man na language ang ginamit ko para hindi niya maintindihan ang simple na pangungusap na "may gagawin pa ako". Pero teka! Hindi naman niya sa akin sinabi na kailangan pala itranslate sa English nang lubusan niya na maintindihan. Wag ako, Theodon! Nasa Pilipinas tayo at matuto ka na rumespeto sa Wikang Filipino. Ewan ko sa iyo at bahala ka talaga sa buhay mo!

"Ma'am Shaze?"

Bumabalik ka na naman sa pagiging paasa mo eh at ginagawa mo na hobby! Nakakainis dahil heto na naman ako bumabalik sa iyo na para ba na hindi ako nasaktan sa nakaraan. Ngunit, gagamitin ko naman ang mga aral na iyon na aking natutunan upang damdamin na ito ay mapigilan. Disclaimer, hindi po ako humuhugot.

"Ma'am Shaze? Hello?? Mukhang tama ka nga, Ma'am Pil, may sakit yata si Shaze."

Gusto ko naman na pagbigyan ang sarili ko kaya lang, nalilito ako at hindi ako sigurado. Hindi ako sigurado kung parehas kami ng nararamdaman para sa isa't isa dahil wala naman siya na sinabi sa akin na gusto niya rin ako. Siguro nga rin, yung paganyaya niya sa akin ng lunch kanina ay normal din niya na ginagawa sa ibang tao. Ano ba naman kasi ito na iniisip ko! Ang dami na pwede na isipin kaysa dito katulad ng corruption sa gobyerno na parang walang dulo.

"Teka nga! Sinasabi ko na nga ba eh, may sakit talaga si Ma'am Shaze! Nako, ayaw pa nga niyan magpadala sa clinic kanina, Ma'am Heil! Tinitiis ang sakit, makita lang yata yung Tito ng estudyante niya!"

Pero Breeze, okay lang talaga sa akin kung may girlfriend ka na basta lang huwag naman yung umaakto ka na ganito kasi alam mo ba doble yung sakit. It is okay if you will say na hindi mo ako gusto at sobrang matatanggap ko iyon and maybe iyon pa yung maging way para tumigil ako sa kahibangan ko. But, please don't act on that way if the two of you are still together.

Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko na nakamove-on na ako pero narealize ko na tama sila, hindi pa rin talaga. Hindi pa rin talaga lalo ngayon na nagkita na naman kami na dalawa. Kainis naman kasi! Mamaya talaga magsesearch ako ng mga tips on how to move-on jusq! Ilang taon na ang lumipas pero bakit hindi pa rin nawawala yung damdamin ko para sa kaniya dito sa puso ko? Is this a sign of abnormality?! Need ko na ba na pumunta sa mental hospital?! Hays. Nakakainniiis!

"Ano po ba nangyari mga Ma'am? Nakita ko pa po si Ma'am Shaze sa labas eh na kausap si Sir Sind kanina. Mukha naman po na okay si Ma'am, Ma'am Heil at Ma'am Pil."

"Totoo ba, Ma'am Kells?! Tawagan kaya natin yung Tito ni Gavin ba yung name ng estudyante niya, mga Ma'am?"

"Oo, Ma'am Pil, Gavin nga yung name."

"Ayun! Thank you, Ma'am Heil! Nang bumalik na sa katinuan at umokey si Ma'am Shaze! Mukha na nawala ang kaluluwa at sumama sa Tito ni Gavin eh!"

May girlfriend na kaya siya? Hindi naman malabo na mayroon. Hala! Baka mamaya na naman nasa paligid ko lang ang girlfriend niya! Aish. Malaman at malaman ko talaga yun at good bye world na! Tss. As if naman na ganoon dahil kahit gusto ko siya, never ko na naman na paiikutin ang mundo ko sa kaniya. Mahirap nang gawin na mundo ang isang tao lalo na kung sa tadhana ka nakikipaglaro at dumedepende ka sa mga motibo.

"Pero in fairness, ubod pa rin talaga ng kagwapuhan yung Tito ni Gavin! Hindi yata man lang nastrestress sa buhay."

"Ma'am Heil may asawa at anak ka na. Ibigay mo na lang kay Ma'am Shaze si... si... si ano... Ano kasi pangalan, Ma'am?"

Bakit kaya ganito ako palagi kapag may nagugustuhan ako? Palagi na lang na ako yung talo? Marahil kasi umaasa ako. Hindi ko alam kung sadyang hindi ako binayayaan ng magandang mukha kaya ganito ang nangyayari pero hayaan na lang. At least naman may nakuha rin ako na mga aral sa mga nagugustuhan ko - patuloy na lumaban kahit na nasasaktan.

Hindi naman gloomy ito na araw na ito noh? Sa tingin ko kasi epekto ito ng hindi pa ulit pagkain ng tama sa oras kahit na kanina pa kami tapos na kumain ng lunch. At sa oras na nakaupo na ako sa upuan ko ay talagang dumukmo na ako dito sa table ko. Ewan ko ba at bakit ganito ako ngayon. Ganito ba talaga kapag tinamaan ulit? Mukhang hindi na nga tama ito, maling-mali! Mukha kasi na hindi lang ako may tama sa puso kung hindi pati na rin sa isip! Hmmmp.

"Kung hindi ako nagkakamali mga Ma'am, ang pangalan ng Tito ni Gavin ay Breeze?"

Breeze? Ahh Breeze. Breeze. Wait! Bre- Bre- Breez- Breeze?!

Dali-dali naman ako na nag-angat nang tingin sa kanila at hindi alintana ang itsura ko na parang isang buwan na walang suklay. Sinuri ko ang buong faculty at hinahanap ang hator, mula sa gilid ko sa right na tanging nakita ko lang ay ang bag ni Ma'am Kells at kung hindi pa siya umubo ay hindi ko sila makikita na nasa harapan ko pala! Dahil nga umalis si Ma'am Dei na mayroon na family gathering kaya malaya si Ma'am Kells na makaupo sa upuan niya, si Ma'am Pil naman ay nakatayo, at si Ma'am Heil ay nasa table niya. Inilibot ko ulit ang paningin ko pati sa labas at baka nandoon na naman siya! Mabuti na lang at ang kulay puti na pader lang ang nakikita ko. Walang bakas ng isang Breeze Ryte Theodon! Salamat talaga at umuwi na sila dahil kung hindi...kung hindi...ano...ano...kung hindi...kawawa naman siy....si Gavin!

"Sa wakas, bumalik na ang kaluluwa ni Shaze Merene!"

"Pilerania, sigurado ka ba na nakakain ka na ng lunch?"

"Opo, Ma'am! Sabay pa nga po kami ni Ma'am Shaze eh tapos ewan ko na mga Ma'am kung bakit nawala ang kaluluwa ni Ma'am Shaze!"

"Baka naman mga Ma'am dahil sa kinain niya?"

"Nako, Ma'am Kells, carbonara ang huli niya na kinain. Imposible na mangyari na nagkaganiyan siya dahil lang doon, Ma'am, eh halos wala yata na araw na hindi iyan ang kinakain niya. Very impossible, mga Ma'am!"

"Eh kung ganoon, hindi kaya tao ang dahilan kung bakit nagkakaganiyan iyan?!"

Parang nangyari na ito kahapon ah, habit na yata nila na isipin na parang wala ako sa harapan nila kapag nag-uusap sila. Katulad nga nang sinabi ko sa inyo noon, nawawala talaga ako sa ulirat kapag ang usapan ay mayroon na kinalaman kay Breeze. Dumagdag pa sa iniisip ko ang palaisipan na pangyayari kanina na lunch namin ni Ma'am Pil at pati ang favorite ko na carbonara ay kasama na rin doon.

Flashback

"Care to share, Ma'am Shaze!" Habang pinasadahan ako ng tingin at saka sinubo ang kutsara na punong-puno ng kanin at ulam.

Kanina pa niya sinasabi sa akin yan. Kung bibilangin nga ay halos pangika-labingtatlo na niya iyon na sinasabi sa akin na mag share raw ako. Hindi ko naman maalala kung ano ang dapat ko na ishare sa kaniya? About ba sa buhay ko? Parang hindi naman eh halos kabisado na niya nga ata dahil sa tuwing wala kami na mapag-usapan na dalawa, ang mga buhay namin ang palagian na topic. So ano po ba iyon, Ma'am Pil?

"Ikaw talaga! Siguro tama kami ng kutob nila Ma'am Kells at Ma'am Heil na..." Tumingin naman siya sa akin na may bahid ng panunukso at saka ginalawgalaw pa ang mga kilay niya. "...may past kayo ng Tito ni Gavin, no?!"

Halos maibuga ko na yata lahat ng pagkain na nasa bibig ko sa kaniya pero buti na lang napigilan ko. Bukod sa nakakahiya iyon dahil minus reputation ko ay baka isipin niya na sobra naman akong affected sa statement niya na iyon. Ending, baka mag conclude si Ma'am na mayroon talaga kahit wala naman! Mukha ba talaga na mayroon?! Aish. Gumagawa na naman ako ng bagong bagay na ikakasakit ko. Pero, wala po talaga as in parang sa panaginip na lang po mangyayari iyon!

"Ma'am Shaze, okay ka lang?!" Pumunta naman agad siya sa upuan ko dahil magkaharap kami na dalawa at dala-dala pa ang bottled water niya na hindi pa nababawasan at binuksan ito. "Tubig. Eto tubig oh! May nasabi ba ako na mali?! Ma'am Shaze, I am sorry! Sorry. Sorry." Paulit ulit pa siya na nagsorry sa akin at hinahagod din ang likod ko.

Tinanggap ko ang bottled water na binibigay niya sa akin at saka sinenyasan siya na nagsasabi na wala siya na kasalanan. Pagkatapos ko na uminom ay tinakpan ko na ulit ang bote at saka noong pakiramdam ko na maayos na ako ay ngumiti naman ako sa kaniya.

"Ma'am Pil, thank you po para dito." Tumingala ako sa kaniya at saka mabilisan na yumuko.

Hindi ko binalik ang bote dahil nakakahiya kung ibabalik ko pa! Naubos ko kasi yung bottled water niya. Sobrang nakakahiya! Ano ba ang mayroon sa araw na ito at bakit ako yata ang napili na gawing model ng kahihiyan?! Huwag mo na sabihin na hanggang uwian ay may kahihiyan din na dadating sa akin?! Kung mangyari man ito, ewan ko na lang.

"Sigurado ka na ba na okay ka lang, Ma'am Shaze?... " Akala ko si Ma'am Heil ang kumakausap sa akin, wala kasi na pang-ii--. "...naalala ka siguro noong Tito ni Gavin at kaya ka nasamid?!" Binabawi ko na ang sinabi ko kanina. Hays, Ma'am Pil.

"Ay hindi po, Ma'am. Ma'am, pasensya na po talaga dahil naubos ko yung tubig mo. Bili na lang po kita ng bago."

Patayo na sana ako mula sa pagkakaupo nang magsalita ulit si Ma'am kaya tiningala ko ulit siya.

"Nako, ano ka ba! Hindi na kailangan no! Pero, Ma'am Shaze, sigurado ka ba na okay ka na?!" Hinawakan niya pa ang isang balikat ko at kitang-kita sa mga mata niya ang pangamba na mayroon siya. And now you witness the other side of Ma'am Pil, she is truly a loving person kahit na kakambal na niya ang salitang panunukso. Mapanukso man siya pero mawawala naman iyon dahil sobra na maalahanin at magpag-alaga siya sa mga tao na malapit sa kaniyang puso.

Tumayo na ako at ngumiti nang pagkatamis-tamis sa kaniya.

"Thank you, Ma'am Pil, pero opo talaga. I am totally fine po. Bili na po ako ng water para makainom ka na rin po." I also softly tapped her back at narinig ko naman siya na bumuntong hininga na parang nagsasabi na wala na siya na magagawa pagkatapos ay umupo na sa upuan niya.

Hindi lang naman kami ang tao dito sa canteen. May mga ilan na mga student na sa tingin ko ay mula sa aming department, ang kumakain dito kasama ng mga guardian nila. Siguro ay nalate ang mga ito nang sundo kaya napagdesisyunan na kumain na lang dito at tama naman iyon kasi anong oras na! Masama talaga ang nagpapalipas ng gutom. The audacity, Shaze Merene! Lago---.

"Good afternoon po, Ma'am Shaze!" After niyan ay saka niya sinubo ang pagkain na nasa kutsara na hawak ng Tita niya or mama niya. Hindi ko alam kung alin ba sa dalawa dahil hindi ko kasi siya student. However, he is so cute!

"Oh, hello po! Good afternoon din po. Kain po ng marami, hah?" Tumango lang siya sa akin nang may ngiti sa labi at mas naging cute pa siya dahil lumitaw ang dimple sa right cheek niya. Ngumiti na lang din ako sa kaniya at pati sa guardian niya.

Binilisan ko naman ang paglalakad dahil baka uhaw na uhaw na si Ma'am Pil at siya naman ang mabulunan. Dire-diretso lang ako hanggang sa nakarating na ako dito sa unahan kung saan nandito rin ang bottled water katabi ng samalamig. Kumuha ako ng dalawa at pumunta na sa counter kung saan nandoon dapat si Ate Daisy pero ang nadatnan ko naman ay pagkain lang.

"Nasaan na iyon?" Luminga linga ako sa paligid ko para hanapin si Ate Daisy para magbayad. Buti nga ay sobra ang dinala ko na pera dahil pambili ko lang talaga iyon ng tubig kasi nga diba may baon na ako na lunch.

"Ate Daisy, bumili ako ng da--."

"MA'AM SHAZE, SALAMAT AT DUMATING KA NA!" Halos lahat yata ng tao narinig ang boses niya sa sobrang lakas ng pagkakasabi niya na iyon. Palagi naman ako na pumupunta dito pero bakit parang may kakaiba kay Ate Daisy? Hindi kaya tama si Ma'am Pil na magkakaanak na ulit siya? Ay teka! Yung bayad nga pala.

"Ah opo, Ate." Sinamahan ko pa ng nahihiya na mahina na tawa. "Eto po yung bayad ko, Ate Daisy, dalawa na bottled water po." At saka ko binigay yung buo na 50 sa kaniy---.

"Ay teka!" Nabitin sa ere ang bayad ko nang magmadali siya na pumunta sa kitchen. Hindi ko alam pero ang weird ni Ate Daisy ngayon!

"Ma'am Shaze!"

"Yes po, Ate Daisy?" Yumuko muna ako saglit dahil parang may langgam na kumagat sa paa ako.

"Oh eto!"

Ang sakit naman kumagat ng langgam na iyon! Bakit ba sila masakit kumagat hah?! Wala ba na exemption kapag sobrang nasasaktan na din ang heart?! Namumula na pero hindi ko na lang pinansin kasi mawawala naman yan pamaya-maya. Sana ganoon kabilis rin mawala yung sakit na galing sa pag-ibig no? Sana parang kagat na lang ng langgam. Again, hindi po ako humuhugot!

"Eto yung 50, At--." Bigla naman ako na nagulat dahil sa hawak niya, kasi naman it is my ultimate favoriteeeeee food! Parang gusto ko tuloy bawiin yung pera na pinambili ko ng water at mamaya na lang ako bibili kaso mas need ang water kaysa sa food. I want carbonaraaa so bad! Kasi naman hindi kami nito nagkita kahapon kaso sayang talaga ngayon. Shaze, do not be sad as may next time pa!

"Ma'am Shaze, what are you waiting for?! Grab your special gift naa!" Pasigaw at parang endorser ng mga online shops na pagkakasabi niya sa akin.

Ano raw?! Gift? Huh? Nasaan, Ate Daisy? Siguro ako ang trip ngayon ni Ate kaya ganiyan siya. Nanonood siguro ito ng mga prank sa YouTube at ako ang ginawa na pagpractice-an! Lumingon pa ako from left to right kaso tanging mga pagkain lang ang nakikita ko.

"Nako, Ate Daisy! Thank you po talaga pero hindi po ba tapos na yung Teacher's Day? Noong October 5 po?" Syempre hindi ako makakahindi sa carbonara pero nakakapagtaka lang kasi kung bakit namimigay siya or may dala siya? Sa pagkakatanda ko kasi hindi talaga ako bumili o nagpareserve kahit na may extra cheese yung binibigay sa akin ni Ate Daisy kanina. Kaya paano talaga naging?!

"Ikaw naman talaga, Ma'am Shaze!" Pinalo pa niya ako sa braso at pinanlakihan ako ng mata. "...Oo nga tapos na nga ang Teacher's Day, Ma'am Shaze..." Ngayon naman ay lumiit naman ang kaniyang mga mata, humalukipkip pa, at nilagay ang mga daliri sa baba na animo ay malalim na nag-iisip. "...pero hindi ko nga alam kung bakit napaaga naman yata ang Valentines Day?"

Valentines Day? Ano raw?! Naiba na ba ang month ng Valentines at napunta sa October? Ganoon na ba ako kalutang para mamiss ko ang mga bagay-bagay na ganiyan?! Hindi kaya talagang hindi si Ate Daisy ang kausap ko? Mukha kasing si Breeze eh, ang gulo kausap! Nastrestress na ako sa mundoo!

"Ah..." Dahil sa iniisip ko na thought na iyon, ayan tuloy hindi ko na alam ang sasabihin ko kay Ate Daisy. Ngayon pa lang nagkaroon ng awkwardness between us. Hays. Binababa ko muna yung tubig at nawawala na ang lamig pero muntik ko na makalimutan si Ma'am Pil kaya alam ko na ang sasabihin ko! "...Ah, Ate Daisy! E-eto po pala yung bayad ko dito sa bottled water." Binigay ko sa kaniya yung bayad ko at kinuha naman niya iyon with her left hand, nasa right kasi yung carbonara and after that, sinuklian naman niya ako. Akala ko babalik na siya sa sarili niya pero hindi pa rin pala.

"Ma'am Shaze, sige na at kuhanin mo na itong carbonara mo." Sapilitan na inilagay ni Ate Daisy ang carbonara sa mga kamay ko. "And hep hep! Wala yan na bayad dahil may nagbayad na niyan."

May nagbayad na nito? For the first time in my life ito na may nagbayad sa akin ng food dahil minsan ako ang nagbabayad palagi lalo na kapag kasama yung dalawa ko na pinsan. Halos hindi naman matigil ang labi ko sa pagngiti sa libreng food na ito pero, syempre sobrang kataka-taka ang pagbibigay nito sa akin. Hindi kaya namali lang si Ate Daisy nang binigyan?! Baka naman may kapangalan ako o ano?! Ano ba?! Ano pa?!

"Ate, pwede ko po ba na malaman kung sino po yung nagbigay?..." Malumanay at may ngiti na sabi ko sa kaniya. Para naman hindi magtaka si Ate kung bakit ko tinatanong sa kaniya iyon. Hindi ko siya mabasa sa expression niya na binigay sa akin... "P-para po makapagpasalamat po a-ako baka po kasi s-sabih---." Traydor na dila!

"Ma'am Shaze, relax! Diba favorite mo ang carbonara?!..." Binigyan ko naman siya ng isang tango. "...Ayun naman pala eh! Basta tanggapin mo na lang iyan at ubusin...at tiyak ako na hindi lang ikaw ang sasaya kung hindi pati na rin siya." Medyo hindi ko naintindihan ang sinabi niya dahil nawala ang atensyon ko kay Ate at napunta na naman sa langgam na kumagat sa paa ko. Kanina left ngayon naman right! Aish. Bakit ang dami na langgam dito kila Ate Daisy?! Hindi naman sobrang matatamis yung mga paninda niya, puro nga ulam eh!

Tumingin ulit ako kay Ate at nakangiti lamang siya na nakatingin sa akin. Tuloy naniniwala na talaga ako na sinapian siya!

"Ah...opo. Ate Daisy, pakisabi na lang po, thank you po and sa inyo rin po, thank you. Punta na ako kay Ma'am Pil, Ate, at baka mapapano pa po." Sinimulan ko nang maglakad dala ang 2 bottled water na hindi na malamig sa left hand ko at ang carbonara naman sa right hand ko.

"Wala yan na bayad dahil may nagbayad na niyan."

"Wala yan na bayad dahil may nagbayad na niyan."

"Wala yan na bayad dahil may nagbayad na niyan."

Aish! Ang iisipin ko na lang ng matapos na ang pag-iisip ko na ito ay galing ito sa guardian ng isa sa mga student ko! Ayan, tama yan! Or kaya kay Kale kahit na napakaimposimble! Baka maging baliw na ako ng tuluyan nito hanggang hindi ko nalalaman kung sino ang nagbayad noon! Dahil na rin sa kalutangan ko, hindi ko na tuloy nakita pa yung bata kanina baka umalis na sila. Hays.

"Thank you, Ma'am Shaze!" Pagkadating ko pa lang sa upuan ay binigay ko na kaagad ang tubig niya, sa tingin ko kasi kailangan na kailangan na ni Ma'am. Nagtagal na kasi ako lahat-lahat ngunit, hindi pa rin siya tapos kumain.

End of the Flashback

Hanggang ngayon, hindi ko talaga malaman kung sino ang nagbigay noon pero bakit ba parang sobrang big deal naman yata sa akin?! Eh kinain ko rin naman yung carbonara? Nabusog din ako and I wish sa nagbigay na sana nabusog rin siya and a happy life for that person. Napakabuti ng kaniyang puso dahil hindi natuloy ang araw na dapat sana ay hindi muna ako kakain nito. That person indeed saved my day!

Since wala naman na ako na gagawin at okay naman na lahat, yung mga notebook at books ng mga bata ay naibalik naman na at naayos ko na sa shelf kanina kaya free na ako na umuwi. Actually, kanina pa talaga pwede kaya lang parang may naghihila sa akin na huwag muna umuwi kaya medyo nagtagal pa ako dito.

Syempre, hindi ako pwede na umalis ng lugar na ito na mukha ako na baliw kaya nagsuklay lamang ako ng mabilisan at nagpolbo.

"Yes po, mga Ma'am?" Nahinto ako sa pag-aayos ng aking sarili nang nakita ko sila na tatlo na nakatingin sa akin. Mukha sila na nakakita ng tao na nabuhay magmuli. "M-ma-may dumi po b-ba ako sa mukha?" Saka ko kinuha sa bag ko ang cellphone ko at tinapat sa mukha ko para tignan kung may dumi talaga. Baka naman kasi nasorbrahan ako ng polbo sa mukha!

Still, hindi pa rin sila kumikibo at nakatingin lang sila sa akin. Kung kayo ang nasa posisyon ko ngayon baka isipin niyo na nasa museum sila at parang mga display doon. Ayoko man na isipin na ganoon pero hindi ko talaga maintindihan ang reaction nila na iyan.

"Ah... Ma'am Heil?" Tinignan ko pa siya sa pwesto niya na nasa harapan at kumaway sa kaniya pero tanging hangin lang ang sumagot sa akin. "Ma'am Kells?" Inaasahan ko pa naman na mauuna siya sa dalawa na babalik sa wisyo ngunit, failed dahil katulad ni Ma'am Heil, wala rin siya na imik. Last na si Ma'am Pil at kapag ito hindi pa, mauuna na talaga ako sa kanilaa. Inalis ko muna yung bag ko na nasa lap ko at inilagay ko sa table at saka pumunta kay Ma'am Pil. "Ma'am Pil?" Kinalabit ko pa siya kaya lang wala na epekto sa kaniya.

Wala ako na choice kung hindi magsulat ng note na uuwi na ako dahil mukhang kahit na ano na gawin ko ay hindi tumutalab sa kanila. Sabay sabay pa talaga sila na tatlo na natulala and nandoon pa rin sila sa pwesto nila kanina kaya lang nakakailang nga kasi nakatingin sila sa akin. Feeling ko tuloy may nagawa ako na masama para kasi ito yung scene na ininterrogate yung isang suspect, ang pagkakaiba lang, sila nakatingin lang at hindi nagsasalita. Bahala na!

"Mga Ma'am, una na po ako hah. Text ko na lang po kayo kapag nakauwi na ako. Bye po."

Pagkatapos noon ay naglakad na ako papunta sa pintuan at palinga-linga pa sa kanila. Umaasa na baka lingunin nila ako pero wala rin! Napakaespesyal naman ng araw na ito dahil napakadami na weird na bagay ang nangyari. Dumating lang talaga si Breeze tapos nagkaganito na! Ang weird weird nila!

"Hello po, Ma'am Shaze!" He said while catching his breath. Mukha na tumakbo ang bata na ito from far distance kasi naman pawis na pawis na pero galing siya sa labas for he also hold a burger na sa labas lang mayroon bilihan nito.

I also give him a smile and a wave. "Hello rin po, Cher. Where did you go po? Pawis na pawis ka na po baka magalit si Mommy mo po. Come here." I get some tissue sa bag ko dahil tagaktak ang pawis niya na akala mo kasali siya sa marathon.

Lumevel muna ako sa kaniya at pinunasan ko naman yung pawis niya sa noo and he looked at me na may ngiti sa labi. "Thank you po, Ma'am Shaze! I was with Daddy po and he is on the outside po." Mukha nga na sinundo na siya ni Daddy niya dahil nakapang civilian na siya. Ngayon ko lang narealize na nandiyan nga pala yung Daddy niya! Minsan kasi nandoon lang palagi si Cher sa faculty eh kapag uwian na.

Tumabi muna kami dahil recess na ng mga Grade 7 dahil dito kami sa may papaliko nagkasalubong ni Cher. Papunta siya sa may faculty at ako naman ay papunta na sa Main Gate. Hindi naman na ako kinibo ni Cher dahil busy sa pagkain niya.

"Cher, anak, hinay hinay lang po." Dahil siguro sa pagod na nadarama niya kakalaro kanina ay nagutom na siya! Sunod-sunod ba naman kasi na kumakagat sa burger niya. Hinintay ko na lamang na matapos siya na ngumuya at saka ko naman siya hahatid sa faculty. Baka saan na naman magsuot ang anak na ito ni Ma'am Heil!

"Hello po, Ma'am Shaze!!" A tall boy named Ellias greeted me with a wave pa.

"Hi po, Ma'am!" Nahihiya naman na sabi sa akin ng nasa gitna. Tatlo kasi sila pero hindi ko kilala ito kasi mukhang transferee siya. Minsan lang kasi ako mapadako sa Grade 7 mostly Grade 8 and 10 ang pinupuntahan namin, level kasi iyon ng mga adviser na sobrang dami na need na attend-an ng meeting.

"Ma'am, crush ka raw po nito." Addie said na pinakamatangkad sa kanila na tatlo pero singkit naman siya unlike Ellias. Tinuturo niya yung nasa gitna nila. Ang kulit talaga!

"Hello rin sa inyo." Binigyan ko naman sila nang ngiti at palinga-linga pa rin kay Cher baka tapos na siya pero hindi pa rin pala. I looked at the two, Ellias and Addie. "Ellias and Addie, hindi pa rin kayo nagbabago. Be kind to your new friend." Alam na ng dalawa kung ano ang ibig ko na sabihin dahil sobra na maloko ito na dalawa na ito pero mabait naman. They were from SJCS since pre-elem pero syempre hindi naman ako naging teacher nila noong mga panahon na iyon, it just that na iisa lang kami nang building noong nasa elementary sila.

"Opo, Ma'am Shaze!" Ellias while nodding.

"We are kind po, Ma'am, we inherited that po from you eh!" Ay, hindi ko alam na may anak na pala ako?! Ang kulit talaga ng dalawa na ito. Sana hindi mahawa yung kaklase nila sa kanilang dalawa at mukha pa naman na inosente ito.

"Okay, anak, take your recess na." I also said while nodding. Tumawa lang yung dalawa at ngumiti lang yung kaklase nila na nahihiya pa rin sa akin, palagi kasi na nakayuko. They also said goodbye at saka naglaho na sa paningin ko.

I checked Cher naman na nasa right side ko and hindi naman kagulat-gulat na napangalahati na niya ang burger.

"Cher, take your time po, hah. Eat slowly then, we will go to your Mommy."

Tumingin naman siya sa akin at binigyan ako ng sign na stop sa kamay at tinuro ang bibig. I patiently wait for him to finish his food.

Food. I suddenly remembered yung carbonara kanina. Sa tingin ko sa tuwing makakakita ako ng pagkain, maiisip ko agad yung araw na ito specifically yung pangyayari kanina. Napakamysterious kasi para sa akin na bigyan ako ng carbonara pero wala na occasion? Gusto ko tuloy balikan si Ate Daisy at tanungin ulit siya about doon nang ma--.

"Ma'am Shaze, thank you po ulit pero I can do it na po." He also added soft giggles na nagpatawa rin sa akin. Sarap iuwi ng bata na ito kung hindi ko lang estudyante ito eh hihiramin ko siya kay Ma'am Heil for a day to be my child. CHAROT!

"Baka mapapan-."

"I can handle myself na po, Ma'am Shaze. I am 5 years old na po eh." Pinakita niya pa sa akin yung five sa kamay. Parang ang tanda naman na ng 5 anak pero compare mo naman sa baby, matanda talaga siya. Matanda na nga siya. Diba?!

"Nako, hin--."

"Ma'am Shaze, you should be on your house na po diba? Why are you still here pa po?" Dire-diretso na sabi niya sa akin. Ayan na naman siya sa pagiging matanong niya. Five years old ba ito at parang matanda ang kumakausap sa akin eh.

Nginitian ko na lang siya at ganoon din naman siya. "Ikaw tala---." And with that, nagtatakbo na siya papunta sa faculty. What a naughty kid! Kaya pala tumingin sa akin ng sobra na ngiti kasi may pinaplano siya. Hahabulin ko naman sana kaso bigla naman na nagring yung cellphone ko. Kinuha ko ito sa bag and tinignan kung sino ito. It is from unknown number like before! Pero this time, hindi na si Hact ito dahil nasave ko na ang number niya so malabo talaga na siya ito. Same with na hindi ito from my relatives and sa work kaya I decided to ignore dahil baka namali lang.

Naglakad na ako papunta muna sa biometrics na nakalagay lamang doon sa labas ng clinic. Feel ko na gagana ulit ang aking fingerprint at hindi nga ako nagkamali dahil sa unang try, hindi siya gumana.

"Sabi ko nga, hindi ka ulit gagana." Kinuha ko ang baby oil sa bag at naglagay ng konti sa kamay ko. I do it again and for this time, gumana siya! Buti na lang dahil kating-kati na ako na humiga sa kama. Sobrang nakakapagod kasi ng araw na ito, grabe!

"Oh? Gumana ulit yung fingerprint mo, Ma'am Shaze?" Unlike yesterday, nakatayo na lang siya at formal na nakikipag-usap sa akin.

"Yes po, Kuya." Nandito na kasi ako sa main gate at nagsusulat pa ulit ng pangalan ko and what time ako na nag-out with signature.

"Ma'am Shaze, may tumatawag sa iyo." Turo pa ni Kuya sa cellphone ko na hawak ko pala! Hindi ko napansin kanina.

Tinapos ko muna ang pagsusulat ko na signature lang naman na lang at saka ko tinignan kung sino ba yung tumatawag.

09194567231?

Teka! O9194567231?! Nakita ko na ata yung na number na ito? Hindi ko matandaan pero ang alam ko familiar talaga yung number na tumatawag na iyan. Still, hindi ko pa rin yun sinagot at kusa naman iyon na namatay kaya hinayaan ko na lang.

"Okay na ako, Kuya. Bye po!" Kumaway pa ako sa kamay na may cellphone, yung left hand ko at nginitian ko pa si Kuya Guard.

"Oh sige! Inga--. Ayan nagriring na naman yung cellphone mo." Tinuro niya ulit yung cellphone ko.

"Ah, opo. Sige po, mauna na po ako, Kuya." Tuluyan na talaga ako na naglakad papalabas at hindi ko nasabi sa inyo na mayroon pa na gate bago ako makalabas sa school. So in short, yung main gate ay entrance at exit ng school pero need mo pa maglakad ng konti para sa isa pa na gate para tuluyan na makalabas kasi ang school ay malapit din sa simbahan. Kaya yung nilalakad ko ngayon ay yung pinakalabasan talaga ng lahat ng tao at hindi lang sa mga member ng SJCS.

Pero kasinggulo ng explanation ko ang hindi ko maintindihan na pagtawag na naman ng unknown number na ito. Dahil diyan ay dali-dali ko na chineck yung cellphone na hawak ko at pumunta sa contacts para tignan kung tama ba ang kutob ko. Confirmed!

The one who called me twice a while ago is also the one who called me this time. Hindi ko alam kung tama ba na sagutin ito gayon na hindi ko alam kung sino siya pero sige nang matigil na ito at sayang naman ang load niya.

"Hello po?"

[...]

Isa pa baka hindi niya narinig yung boses ko.

"Hello po?"

[...]

Hindi muna ako nagsalita at baka need pa nito ng time na magsalita kaya kinuha ko muna sa bag ko ang payong at binuksan. Sa wakas ay malapit na ako sa gate.

"Good afternoon po. I think po you called the wrong num--."

["Its me, Pier."] "MA'AM SHAZE!" Napabalikwas naman ako dahil sa sigaw na iyon ni Ma'am Pil. Alam ko na siya ang may-ari ng boses na iyon at dahil doon, hindi ko na tuloy naintindihan yung sinabi ng nasa kabilang linya. Ano raw yung sabi? Pero atleast, mukhang back to normal na sila Ma'am. Salamat naman!

Lumingon muna ako kila Ma'am na nasa main gate na nagsusulat pa at huminto na rin muna ako dito sa isang gilid na malapit na rin naman sa labas as they give me a signal to stop. Thus, I take that opportunity to answer the call with my senses again.

"Pasensya na po. Medyo maingay lang po kaya hindi ko po kayo maintindihan." Nakatingin lamang ako kila Ma'am Pil nasa nakikita ko ay tapos na sila kaya lang may stop over na chikahan pa with Kuya Guard. But, Cher wave at me.

I give a wave also to Cher at sa nakikita ko ngayon ay tumatakbo na naman sa kung saan. Ang hilig talaga ng bata na ito na tumakbo, hindi kaya runner siya in the future?!

"Cher, be careful!" Tumango lang naman siya sa akin at ngumiti.

["I'm here."]

I'm here?! Ano raw?! Sino ba ito?! Tama siguro ako na wrong number nga ang tinawagan niya! Hays. Eto na po ba yung last na kahihiyan na mangyayari po sa akin?! Mukhang may gusto talaga sa akin magprank!

"Ah pasensya na po talaga. With due respect po, ako po ba talaga yung tatawagan niyo po kasi po baka po wrong number po kayo?"

[...]

Tinignan ko naman yung cellphone ko at baka tapos na ito pero nagulat naman ako nang bigla na magsalita ito ulit.

["Look around."]

Look around?! Why? Am I a dog to follow the order of this person?! Sinasabi ko na nga ba at niloloko lang ako nito eh. Hindi ko ginawa ang sinabi nito kasi masama...malay niyo ka-kasi...ano...a-ano... Basta! Nangtritrip lang ito and teka! Saan niya nakuha ang number ko?!

"Ahm, I have to go na po. I will end this call na po and haveanicedayaheadpo!" And with that, I end the call. Ang rude ko sa way na iyon pero basta! And hindi po iyan excuse dahil totoo naman iyon kasi malapit na sa kinatatayuan ko sila Ma'am Pil. Kahit nakatagilid ako at hindi man tumingin sa kanila, alam mo na agad na sila iyan dahil sa sabihin na natin na napakatahimik nila na boses.

"Ma'am Shaze, okay ka na ba?!" Sabi ni Ma'am Kells noong sinimulan na namin maglakad papalabas.

"Opo, okay naman po ako, mga Ma'am. Kayo po ba okay na po ba kayo, mga Ma'am?"

"Of course, Ma'am Shaze! Aber at bakit nawala ka bigla-bigla sa faculty?!" Ma'am Pil na nakisukob sa payong ko. Si Ma'am Heil at Ma'am Kells ang nasa left na magkashare rin sa payong pati na rin si Cher syempre at kami naman ni Ma'am Pil ang nasa right. Silang tatlo ay sa left ang daan habang ako naman ay sa right kaya mamaya-maya lang ay maghihiwalay na rin kami.

"Ah eh... ano po kas--."

"DADDY!" Ayan na naman siya sa pagtakbo niya at oo nga pala! May sundo nga pala ngayon sina Ma'am Heil. Hindi ko na nasundan nang tingin kung saan pumunta si Cher because I was grateful that he saved me from that question! Phew. Iwas kasinungalingan kasi hindi ko talaga alam kung ano ang sasabihin ko sa kanila. Sure kasi ako na hindi maniniwala yung tatlo kapag sinabi ko na, "Nakatulala po kasi kayo at nakatingin sa akin and ayaw niyo po ulit na gumalaw kahit ano po na gawin ko, mga Ma'am." Diba?! Baka isipin pa nila na nababaliw na ako. Nakakahi--.

"MA'AM SHAZE!"

"Ay! Yes po?!" Grabe pati sa paninigaw sa akin sabay pa din sila na tatlo. Ano na ba talaga nangyayari sa akin! Self, come back to this body!

They just looked at me and sighed. Hindi ko rin namalayan na nandito na pala kami sa labasan. Time to part ways na!

"What we are saying is sumabay ka na sa amin, diyan na lang kami dadaan..." She point yung daan na papunta sa amin which yung sa right nga. "...I am thinking that you are very tired."

How sweet naman, Ma'am Heil!

"Ay, Ma'am. Okay lang po ako, thank you very much po. Mapapalayo pa po kayo, Ma'am." Sayang lang sa gas at saka malapit lang talaga yung sa amin.

"Sigurado ka ba?" Like mother, like son.

"Opo, Ma'am. Kaya ko na po and ingat po kayo." She hug me and pumunta na rin siya sa pinuntahan ni Cher na siguro sa Daddy ni Cher.

"Ma'am Shaze, text us kapag nakauwi ka na hah?! Mag-iingat at baka mawalan ako ng isang magandang bridesmaid sa February." Ma'am Kells winked at me while they made their way to the car of Ma'am Heil. Tumawa lang ako at ganoon din naman sila Ma'am Heil.

"Parang hindi mangyayari, Ma'am Kells! Nararamdaman ko kasi na parang may maghahatid sa kaniya ngayon?" Si Ma'am Pil na parang kinikilig pa. Nakahawak pa sa dibdib at nakangiti na nakatingala. Hindi ko naman alam kung ano ang sinasabi niya kaya kinunot ko na lang ang noo ko sa kaniya at binigyan niya lang ako ng hug.

"Bye, Ma'am Shaze! I am so happy for you. Ingat and love you more than my jowa!" She sweetly said to me in a lower voice. I also hugged her back and sumakay na siya sa kotse ni Ma'am Heil. Si Ma'am Pil talaga! Si Ma'am Kells naman ay naghug rin sa akin.

"Bye, my beautiful bridesmaid!"

"Bye, Mrs. Warden!" Natawa naman ako dahil nilagay pa niya yung invisible hair sa likod ng tenga niya. Sino ba naman kasi ang hindi kikiligin kung hindi tatawagin sa ganoon na paraan diba? After that, pumasok na rin siya sa kotse ni Ma'am Heil.

"Ma'am Shaze!" "Ma'am Shaze!"

Medyo nalito naman ako kung sino yung tumawag sa akin. But, why did I heard Gavin's voice? Siguro, pagod lang ako or nagdadaydream? Imposible naman na nandito pa yun eh umuwi na sila ng Tito niya. Hindi ako sure pero wala naman sila na gagawin or sadya pa dito kaya umuwi na talaga iyon. Siguro nga.

"Ma'am Shaze!"

This time, isa na lang and I saw Cher waving at me as well as his father na parang sobrang bata kahit alam ko na may edad na siya. Mukhang namana ni Cher ang kagwapuhan ng Daddy niya pero sa tingin ko, mas gwapo pa rin si Bree---nevermind.

I smiled at them and wave back. Dire-diretso naman sila na mag-ama sa kotse nila at sumakay dito. Then, noong nakikita ko na umalis na talaga sila ay sinimulan ko naman na maglakad sa way papunta sa amin.

Pero weird naman ni Ma'am Pil. Una si Ate Daisy tapos ngayon siya, magugunaw na ba ang mundo?! Grabehan na talaga ito na araw na ito hah!

"Ma'am Shaze!"

Tignan mo pati boses ni Gavin, nasasama sa iniisip ko. Tama naman kasi na nagdadaydream lang ako kanina kasi nga si Cher yung tumawag sa akin tapos ngayon naririnig ko na naman ang boses ni Gavin. Nananahimik yung bata eh nadadamay tuloy sa mga kabaliwan ko! Take note, hindi pa ako nakaka one fourth pauwi sa amin.

"We are here po, Ma'am Shaze! Here po! Here!" Ayoko man sundin ito pero there is something that telling me to follow that voice na kaboses ni Gavin. Is this Breeze Ryte Theoden effect once again?! Pero anong connect, Shaze Merene?! Aishh.

Luminga-linga naman ako kahit na hindi ako sigurado kung nandito ba talaga si Gavin kasi naman I heard my name being called not once but twice. Shaze Merene, that is me! Or hindi ako? Pero may Ma'am. As far as I know ako lang ang may Shaze na name sa SJ--.

"Hi po, Ma'am Shaze!" Hindi pala ako nagdadaydream. Gavin is real! He is real and nandito siya sa harapan ko with eye smile. Hindi na siya naka uniform at nakacivilian din. Pero...p-pero ano ang ginagawa niya dito?

"Hello rin po, Gavin! Why are you here po? Where is mommy?" Tumingin naman ako sa paligid pero hindi ko naman makita si Ate Line.

"Mommy is not here po, Ma'am Shaze..." He even shake his head and put a downturned mouth. Kung ganoon, sino ang kasama niya?! Huwag mo sabihin na...si...si...si Bre...si Theo...si..si Bre... "I am with Tito Breeze po!" Tuwang-tuwa at mukhang excited pa siya na sabihin sa akin iyon. Tinuro pa nga niya si Breeze! Jusq. End of my world na!

"Ah... A-ah...O-okay...H-hahaha... Huh?!" Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa oras na ito baka kasi mamaya mali lang ako nang dinig! Gavin is so smiley today na para siya ang weird din niya! "...si-sino p-po?"

Please don't say it, Gavin! Sana mali ako! Sana hindi siya nanditoooo!

I close my eyes kasi hindi ko na kaya yung nararamdaman ko ngayon as my hands are started to be like waterfalls! No! Cannot be! Cannnnnottt beee!

"Si Tito Breeze po, Ma'am Shaze!"

Hearing again his name makes my heart beat fast and I feel some butterflies in my stomach that are so weird!

"Hello, Ma'am Shaze."

I become stunned for a while at hindi ko na talaga alam ang gagawin ko as he is so close to me again! Hindi ko magawang lumingon sa kaniya dahil ramdam na ramdam ko ang matatalim na tingin niya. He is here for real and the scent of him that lingers on my nose confirms his existence. At tila sa lahat ng bumati sa akin ngayon, dito lang ako sa panghuli kinabahan. Paano ba naman kasi bukod sa may Ma'am dahil ang alam ko ay Pier lang ang tawag niya sa akin, unexpected pa na nandito siya! What this man doing here?!

I am back in my tracks when a hand holds my left hand.

"Ma'am Shaze! Come with us po!" He even jump in tiny kaya nagulat naman ako. He is the one who hold my hand and ginaganyak ako sa hindi ko alam kung saan.

"Gav, Ma'am Shaze will be hurt." I suddenly feel that he move closer to me. Nakaharap kasi ako sa kanilang dalawa. Gavin is on my left side while he is on my right. My heart cannot contain the tension that is why I hold Gavin's hand a little bit tighter. Is he drunk again?! Gutom siguro ito na lalaki na ito! Relax, Shaze Merene. Relax.

"I am sorry po, Ma'am Shaze." He show us his cute pout at saka yumuko and release his hand from mine. Kinikilig ako kanina... No, hindi ako kinilig! Never. Hindi! Naiinis na ako dito sa lalaki na ito dahil napakainosente ng bata tapos wala naman na ginagawa na masama sa akin. He is holding my hand softly nga eh! Gavin did not do anything wrong to me or hurt me, Theodon, but you do!

At dahil nabubuwisit ako sa kaniya, I look at him pero hindi ko pala kaya! Ang lalim ba naman kasi nang tingin sa akin na akala mo may kinuha ako sa kaniya o kaya naman may ginawa ako na malaking kasalanan! Grabe! I try again and I failed dahil inirapan naman ako! Hindi ko alam na sumpungin pala siya pero bahala siya sa buhay niya!

I hold Gavin's hand once again na tahimik lang sa left side ko at nakayuko pa rin. "Where will you take Ma'am Shaze, Gavin?" His head lifts and I smile at him. But, a few seconds, he pout again and yumuko.

"I'm sorry." The person on my right side said. Tss.

"Gavin, Ma'am Shaze is okay po." I held his chin and smile again at him. "Do not worry about me, okay po?" Kainis naman kasi yung lalaki na ito. Ang ganda ng mood ng bata tapos sisirain niya?! Wait! "Oh look, your T-Tito is saying s-sorry na. What would a kind person do if someone is saying sorry?"

"Forgive them po, Ma'am Shaze." He is talking na may kasama na pout. I just mouthed him to do it to his Tito. Ate Line raises him well, ang laki ng puso ni Gavin and I can feel that all people will love and adore him in the future. Feeling ko rin kasi kasalanan ko dahil nagkaaway pa sila ng Tito niya. Hays, Breeze Ryte Theodon.

"Tito, I forgive you na po." And after that, he immediately went to his Tito and hug him. I hope that Breeze will realize how wrong he is to hurt this baby. How sweet these kids are!

I just smile kahit na hindi ko naman nakikita yung scene nila na dalawa dahil nakatalikod ako sa kanila. Paano ko nalaman na Gavin will hug Breeze? Simply because Gavin is spreading his arms so wide which makes me adore him more not only for that but, because of his innocence.

"But, in one condition!" Ay, may sunod pa pala iyon. I just wait for his next statement then I feel his tiny hand again onto mine.

"Where are we going, Gavin?"

I do not know kung bakit nagtatatalon siya pero the excitement on his face a while ago is back! "WE HAVE A SUPRISE FOR YOU PO, MA'AM SHAZE!" He is smiling to me up to his ears na litaw pa yung mga ngipin niya.

Natawa naman ako roon pero sige for the sake of his happiness, magpapanggap na lang ako na masusurprise kung mayroon talaga.

"Okay, anak. I did not hear anything." I shake my head.

"Why are you so unfair?" Unfair? Ano raw?! Ang gulo talaga!

"Tito, are you talking to me po?" Hindi ko naman makita kung ano ang ginawa ni Breeze para magbleh sa kaniya si Gavin. This is my first time to see him doing that! Oo nga pala, kapamilya siya ni Breeze. "... Tito, just hold Ma'am Shaze right hand to be fair po!" And he give eye roll to his uncle.

HALA! Gavin, do you want your teacher to be absent for weeks? Jusq! Ano ba naman ang ginawa ko na ang bunga ay ito?! Nakakahiya! Baka isipin niy--.

A warm big hand occupy my clammy right hand! The only one Breeze Ryte Theodon holds my hand for the first time! I want to let go of his hand kasi naman yung kamay ko ay nagpapawis na nga tapos nanginginig pa. Sobrang nakakahiya talaga yung idea ni Gavin!

Pero bakit ang lakas naman ng bwisit na ito?! I tried to get my hand back pero mas lalo niya naman na hinihigpitan. I look at him irritated and a smirk is drawn on his face. Bwisit pero lamang pa rin yung hiya na nararamdaman ko eh!

I did not say anything na lang at nagpatianod na lang sa kung saan man ako or kami hilain ni Gavin. Para nga kami na naglalaro ng hilahan na tatlo eh. Malawak ang daan kaya naisipan siguro ni Gavin na gawin ito. Pinapagalitan pa nga ni Breeze ulit pero hindi naman siya pinapansin na ni Gavin. Ang kulit din kasi ni Breeze saka pwede naman na bitawan niya na yung kamay ko kung nahihirapan na siya. Ma-matutuwa pa ako s-sa kaniya!

"Gavin Erew Gior, stop this." Alam mo yung hindi naman siya sumisigaw pero parang may awtoridad pa rin sa boses niya. Naiimagine ko tuloy may pakunot pa yan ng noo pero syempre hindi ko siya tinignan!

And I think Gavin followed his Tito to stop dahil talagang huminto na si Gavin sa ginagawa niya at nandito kami sa tapat ng kotse nila yata. Dito kasi huminto si Gavin so I guess dito na ang end ng thrilling na laro na iyon?

"Tito, that is too much!" He is pointing our hands. Somehow, Breeze does not let go of my hand. "Tito! Ma'am Shaze will be hurt." I chuckle while I heard Breeze sigh pero hindi pa rin niya binitawan yung kamay ko. Grabehan naman, Breeze Ryte!

Gavin suddenly let go of my hand and whisper something to his Tito.

While his left hand is on his pocket, lumevel siya kay Gavin na bumulong sa left ear niya. "Tito, I think it is better if you will give Ma'am Shaze our gift." I saw Breeze look at him. "Opo, you want to be close to her po right, Tito?!" Breeze nod at him and he smile to me naman kaya ngumiti lang din ako. "Go on, Tito! This is your chance po! Ma'am Shaze is a good person po and beautiful pa. Kaya come on po, Tito! She will be surprise, Tito. Promise po!" Then Gavin raises his right hand.

Wala akong ano man na ideya sa usapan nila dahil mukha naman na seryosong-seryoso na parang business ito. Ayaw talaga na iparinig sa akin pero oo nga naman, privacy.

After ng secret conversation ng mag-Tito ay pumunta naman sa harapan ko si Gavin and still, Breeze is holding my hand but, after some seconds, I feel that my right hand is now alone. Mabuti naman at nakakahiya sa soft and warm na hand niya. Aish.

"Ma'am Shaze, would you close your eyes po? Please?" He softly said to me with a pleading hands. Gusto ko na mag no kasi baka ano naman ito pero ano pa ba ang magagawa ko? Mahina ako sa mga bata kasi they are so innocent, cute, and sweet! And then I close my eyes.

"Yehey! If I say 'open' po you can open your eyes na po hah." Kinakabahan ako para dito lalo na when I feel his hand on my left hand.

"Open po!" I slowly open my eyes.

W-what is t-this?! A-am I d-dreaming?! This was all my dream when I was in teenager but, I never imagine that I could experience this one! Bakit sila ganito?! Ang alam ko simple gift lang yun bigay ni Ate Line eh! But, why na nasobrahan ata?! Sobrang... Sobrang... Ano ba iyan!

I hug Gavin and wipes some tears kasi naman eh! Hindi ko naman inakala na ganito kabongga ang ibibigay sa akin. Did I deserve these things?! I did not know bakit talaga ako binigyan ni Ate Line ng ganito.

"Thank you so much, Gavin, anak. So much appreciated po ni Ma'am Shaze lahat ng iyan." Humarap naman ako sa kaniya pero naka hug pa din. "But, remember that Ma'am Shaze is contented to see you flying high in the future and that is the best gift that you could give me, anak. You may not understand this now but, always remember that, okay?" Hindi ko alam kung naintindihan niya but, he just nod to me with a sincere smile and tumingin sa nasa likod ko.

Breeze Ryte Theodon.

"A-ahm, thank you rin f-for your effort. Sorry din s-sa abala and ano..." I cannot look in his eyes kasi kinakabahan ako ng todo todo. "...ano... " I look at Gavin and nakangiti siya.

"Ano?" He sounded that he is teasing me! Breeze Ryte!

"Tito, why are you so smiley po?!" And with that, I look at him.

Gavin is right! Theodon is smiling so handsomely in front of me. Bakit ganoon?! He looks like an angel when he smile pero kapag nakasimangot siya, ang gwapo pa rin! Siya ang unfair! I could not smile back at him for I am really mesmerize by his smile na hindi pilit or ano it just that, I love to see him smiling like that forever kahit hindi ako or ano man ang dahilan. His smile is the most precious thing that I see today na kahit tapunan man ako ng napakaraming kahihiyan kung makikita ko naman ang ngiti niya, I would say that I am ready to take the risk. Para kasi na birthday ang ngiti niya, only once lang yata kaya sino ba naman ang hindi matutuwa kapag nakita mo ito after how many years and five years to be exact?

You really make me fall for you more, Theodon.

"How is it? Did you love these? Or it is extravagant?" I just stare at him and did not answer. "... I-I know that you like simple things b-but, I really tried my best to make this simple. I'm sorry if I--."

"I super love these, Breeze!" With so much happiness that my heart is holding right now, I began to cry. Kainis! "...So-sorry. I am just overwhelmed wi-with these an-an..." Breeze lay his thumb on my cheeks and carefully wipe those tears that fell non-stop. His face is now closer that I can feel his breath but, I immediately step back and look away. "...and I am sorry again for acting that way. But, thank you for all of these."

His mouth dropped a little na para ba na hindi siya makapaniwala from that move pero, I am just protecting myself from another pain. I fall for him pero it is better to have limitations. Nakakahiya rin naman na makita niya ako na umiiyak ulit. Noong high school nga kami, palagi na niya ako na nakikita na umiiyak tapos hanggang ngayon pa?! Bakit ba kasi ang iyakin ko?!

"Ma'am Shaze, why are you crying po?! Did Tito Breeze hurt you po?! Tito, come here!" Para naman nakita ko si Breeze sa kaniya yung nakasimangot ba, kaya lang indeed that this little boy is cuter than him. Nakahalukipkip pa siya at nakakunot ang noo.

"No! Gavin, no! Your uncle did not do anything wrong. It is just that Ma'am Shaze cries that easily." While I am wiping my tears.

"Are you sure po, Ma'am Shaze?" Nililinga-linga pa niya si Breeze sa likod ko.

"Yes, anak."

"He is not your child." Tsk. I mentally do an eye roll at him.

Akala ko hindi na siya magsusungit. Okay na eh, okay na pero back to sibangot na naman pala ulit! Ano ba problema nito at napakamainitin ang ulo kay Gavin? Wala naman na ginagawa sa kaniya yung bata eh. Aish ewan ko talaga sa lalaki na ito, parang may mood swings at daig pa ako!

"Pero, Ma'am Shaze..." Nakakunot ang noo at nakanguso pa na nagsasalita siya. "...you are the same po doon sa girl na kinukuwento sa akin ni Tito Breeze po yung pal--."

"A-ah I am sorry." He use his free hand to cover the mouth of Gavin. Ganoon ba kaprivate yung kinukuwento niya kay Gavin para mabilis siya na makapunta from left to right?! Pero, sabi ko nga kanina, privacy.

I just stared at the both of them and masasabi ko na ngayon, alam ko na kung bakit gustong-gusto na nakikita ni Gavin si Breeze. Kasi naman yung bonding ng dalawa ay natural at napakataas ng chemistry. Nag-aasaran man pero I think when they are in good terms, parang gusto mo na lang sila na ilagay sa bulsa sa sobrang cute. If you look at them, aakalain mo sila na mag-ama kasi they really share a very high resemblance in facial features. I just met Gavin some months and Breeze for six years and I think that is enough to say na sometimes Gavin inherited some traits to his Tito and fortunately it is all in good side but, I never seen his side of pagiging masungit and I pray na huwag na.

"A-ah again, t-thank you u-ulit, Gavin, anak..." I look at him and smile. And of course. "...B-breeze..." Saglit na tingin lang iyon pero, nakita ko na naman yung usual na masungit niya na mukha na nakatingin sa akin. Did I do something wrong?! Ah baka nabibigatan siya! Hays. Oo nga, bakit hindi ko naisip iyon?! "...Ah, baba mo na la-lang diyan, B-Breeze. Tawagan k-ko lang si Ku-Kuya Jet." Nakita ko kasi na wala siya sa pilahan ng tricycle kaya tatawagan ko na lang dahil katulad kanina, hawak ko pa pala ang cellphone ko. How is that possible?!

I am on the verge of calling Kuya Jet when he interrupted me.

"Who is Kuya Jet?" There is something in his voice that I cannot figure out.

"Ahm, tricycle driver." I confidently said to him while hinihintay na sagutin ni Kuya Jet ang tawag ko.

At hindi ko na naman alam kung may mali ba sa sinabi ko kahit na tama naman na tricycle driver si Kuya Jet. Kasi ba naman he stare at me for a seconds and then inirapan ako.

"Tss. Then why do you have his number?" He place his right hand sa pocket niya and baka nilagay muna niya yung surprise nila sa kotse ulit dahil his both hands are now empty. "I envy him, you know." Hindi naman siya makatingin sa akin as he is looking on his right side while speaking those words. Magkaharap kasi kami and Gavin is on my lef...Hala! Saan... Saan naman nagsuot si Gavin?! Pero, baliw ba siya? Wala naman ako na number niya ngayon and wala naman na dahilan para mag-usap kami sa phone. So bakit envy daw?

"And Gavin, I envy them so much." At this point, he is now looking at my eyes intensely pero, I cannot read the meaning of that expression. I do not know what to respond kaya I just let my eyes roam around this place and see that Gavin is in their car na. Nasa mismong labas pa talaga kami at I think kailangan ko na talaga umuwi dahil maguuwian na sila Kale. Malagot pa ako!

My right hand is still on my ear dahil hindi pa rin sumasagot si Kuya Jet until now. Answer the call, Kuya Jet, please?! Ayoko po magisa ng lalaki na ito! He keeps asking and telling me question and statement that I do not understand. So Kuya Jet, please answer the call po! Please??

["Hello, Shaze?"] I deeply sighed.

"Hello, Kuya!..." Tumingin lang ako sa SJCS pero yung ulo ko lang ang nakatingin sa SJCS and the lower part is on his direction. "...Kuya, pwede niyo po ba ako na sunduin dito po sa tapat ng SJ--."

"Get in." I heard him said something kaya lumingon ako sa kaniya kaya lang napakalakas ng tambutso ng motor na dumaan kaya hindi ko naintindihan.

"CS."

["Oh sige, Ma'am Shaze. Hintayin mo na lang ako diyan, saglit lang, huh?"]

"Okay, Kuya. Ingat po ka--."

"I said get inside of the car."

Breeze Ryte?! Inside of your car? Niloloko ba ako nito? Lasing ata ulit siya eh! Nanaginip ba ako at lahat ng naiimagine ko noong teenager ako ay nangyayari na ngayon?! Bakit ganito siya?! Nagbibigay ng motibo pero hindi naman mapanindigan hanggang dulo.

["Ma'am Shaze?"]

"Hello, Sir. She will come with me so I think there is no need for you to be here." Teka! That phone is belongs to me! Paano na napunta sa kaniya?!

At ano raw?! She will come with me so I think there is no need for you to be here?! Isang kahihiyan! Hindi talaga tapos ang araw na ito ng walang kahihiyan no?! Bwisit talaga ito! Akala yata sasama ako sa kaniya! Never ako na sasakay diyan! Gusto ko man siya pero grabe siya! As in! Nakakagigilllll! From here papunta sa inyo, nakakagigil sobra!

["Ay, ano po? Nahold-up ka ba Ma'am Shaze pero bakit ang gwapo naman ng boses ng kumuha ng cellphone mo?"] Hays. Charisma mo, Breeze Ryte abot hanggang Mars!

Sinubukan ko na kuhanin yung cellphone ko mula sa kaniya pero kamalas-malasan ang height ko! Hindi ko man pinansin yun at pinagpatuloy ang ginagawa ko kaya lang he tilted his head on the left and tinaasan ako ng kilay na parang nagsasabi na may-laban-ka-sa-akin-? Aba! Maliit lang ako pero huwag niya ako na minamaliit!

Wait. I stare at him and smile sweetly. Hindi pa ako ngumingiti in my life na direct sa kaniya kaya tignan na lang natin kung hindi ko pa makuha yung cellphone ko.

He looked so stunned from that so the table have turned so easily, Theodon. Tsk. I mentally smirk.

"Hello, Kuya. Hindi po, ah ano po...basta sunduin niyo po ako dito sa tapat po hah?"

["Nako, ngayon ko lang nalaman, Ma'am Shaze, na may boyfriend ka na! Ay! Naalala ko na may pupuntahan pala ako ngayon, Ma'am Shaze. Pasensya na, Ma'am Shaze, baka hindi kita mapuntahan diyan ngayon."]

H-huh?! As in ngayon na?! So no choice, bubuhatin ko yung napakalaking bouquet na punong-puno ng red roses. Hindi lang yan, dagdagan mo pa ng isang buong cake na pasquare tapos may paper bag na hindi ko alam kung ano ang laman pero napakalaki jusq! Mas malaki pa sa akin yung mga bibitbitin ko! Sana inangkop nila yung mga regalo sa height ko para kaya ko na bitbitin dahil grabehan talaga!

"Do you want me to carry you or you will get inside this car?" He is on the driver's seat at nakapaling na ang sasakayan sa daan papunta sa amin.

Carry? Bubuhatin? Okay, bubuhatin lang pala. Tss. A-ano?! Bu-buhatin?! Sino?! A-ako?! J-jusq. Kahihiyan iyon, people! Pero, sa tingin ko hindi naman niya gagawin iyon kaya I just stand still.

Maya maya ay nakita ko na bumukas ang pinto ng kotse at bumaba siya! Mukhang totohanin nga yung sinabi niya dahil parang nagreready pa nga at dahil buwisit siya, walang pasabi na binuksan ko kaagad yung pinto kahit hindi ko alam kung sino ang nandoon.

"Ma'am Shaze, let's go na po!" Gavin excitedly said to me. I just smile at him kahit na nabubuwist na ako. I saw Breeze na naka smirk pa na pumasok sa loob and whisper something. Bulong bulong mo diyan, buwisit!

"That is not your place, lady." He look at me sa salamin na nasa harapan. "That place is only for Gavin and your gifts..." Smirk ka pa diyan ano?! Bahala siya! "...Okay, I have no choice..." And with that, bumaba ulit siya ng sasakyan and hindi ko man alam ang binabalak niya pero bumaba na ako dito at dali-dali na pumunta sa harapan. Tama ba?! Saan ba talaga?!

Breeze is smiling from ear to ear noong pumasok siya ulit sa sasakyan. Nakakagigil ka, Theodon! Buwisit ka!

"All set, Gav?"

"Yes po, Tito. Are you ready na po, Ma'am Shaze?"

Ready? May binabalak na naman ba sila na dalawa na hindi ko alam?! Jusq. Buwisit ka, Theodon! Nakakainis ka one million times!

"A-ah y-yes."

And he start the engine at hinayaan ko na lang ang sarili ko to feel his presence once again. The ride is so silent na hindi ko maiwasan na tignan siya ng palihim pero, he always caught me. Ending, smirk na naman.

I cannot believe that I am sitting beside the man that I love for years. He might not love me back but, I wish time would stop even just for a minute. There is no certainty in life kaya I am not sure kung mangyayari pa ito. Maybe tomorrow is the time that the world will end kasi naman I cannot wish for anything other than this happening. A breathtaking, unpredicted, and memorable moment.

Author's note:
Happy new year, everyone! Hehehe. Medyo mahaba po kasi I want to reciprocate the love and gifts that you are all giving me. I wish that I give justice po to your patience and as always, everything that you do po for the story, the time, and efforts are all appreciated by your vanilla vase author. From my heart, I wish you and your family the abundance of blessings from Him and His love that will guide you to your breakthrough. I hope na nag enjoy po kayo sa update na ito and ingat po palagi. Thank you so much po ulit! Have a nice start po for this new year! Lovelots po.