proloog
4 september
Lieve Joshua,
Als je dit leest ben ik waarschijnlijk al weg, mocht je deze brief überhaupt vinden. Of je hebt stiekem tussen mijn spullen gekeken en leest het daarom al eerder. Maar daar ga ik even niet vanuit dus begin ik weer opnieuw.
Als je dit leest ben ik waarschijnlijk al weg, en wil ik je heel erg bedanken wat je mij de afgelopen weken hebt laten zien en voelen, je moet weten dat je een prachtig persoon bent en dat je er zeker toe doet.
Het spijt me dat ik geen afscheid van je heb genomen, maar ik kon het gewoon niet. Daarom heb ik dit voor je geschreven, eigenlijk heb ik geen idee wat ik nou in deze brief moet gaan zetten, maar ik ga het toch proberen. Jij hebt zoveel gedaan voor mij, dus dit is het minste wat ik terug kan doen.
Zoals we allebei wel weten had ik echt geen zin om naar Zwitserland te gaan, en was onze relatie niet al te best in het begin. Ik moet toegeven, ik gedroeg me ook echt wel als een bitch, maar jij kon er ook zeker wat van hahaha, sorry not sorry Josh.
Maar ik ben zo blij dat ik jou heb leren kennen zoals je werkelijk bent, en dat je mij hebt vergeven na onze meningsverschilletjes. We zijn nu misschien wel weer 900 kilometer van elkaar verwijderd maar je moet weten dat mijn deur altijd open voor je staat.
Je bent speciaal voor mij geworden de afgelopen weken Josh, en ik ben blij dat ik al deze herinneringen met jou heb mogen maken. Zorg goed voor jezelf, twijfel niet aan jezelf en laat je mening ook niet veranderen door anderen. Blijf alsjeblieft wie je bent want lieve Joshua, je hebt genoeg bagage om je dromen waar te maken. Is het niet linksom dan is het wel rechtsom. Geloof me het gaat je lukken, ook al lijkt en voelt het soms van niet.
Je hebt me laten houden van jou zoals ik nog nooit van iemand heb gehouden. Maar het is goed zo, nu we 'ons' hoofdstuk hebben afgesloten. Ik hoop je met heel mijn hart nog een keer tegen te komen, want helaas was het onze tijd nog niet maar misschien over een aantal jaren wel.
Ik hou van je en dankjewel voor de afgelopen zomer.
Liefs,
Roan
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top