POV JOSHUA

Waarom krijg ik altijd jeuk in mijn gezicht als mijn handen vies zijn? Moeilijk probeer ik met de binnenkant van mijn arm de jeuk aan mijn neus te laten stoppen. Vanavond heeft Margaret een barbecue avond georganiseerd voor de gasten. Barbecue avonden zijn altijd heel gezellig en eindigen vaak in goede gesprekken rond het kampvuur, maar vergen ook een hoop voorbereiding. Dus nu sta ik hier, het vlees te snijden en aan stokjes te rijgen voor bijna 30 man.

''Lukt het allemaal Josh?'' vraagt Sofie, die de schalen met de salades uit de koelkast pakt. ''Zag je die jongen die vandaag is aan gekomen? Wat een lekker ding was dat zeg. Blijft hij lang?'' ratelt ze door zonder antwoord af te wachten. Typisch Sofie, ze ziet een leuke jongen en is de vorige jongen vrijwel meteen vergeten. Onze hopeloos romantische Sofie.

''Hij ziet er uit als een playboy Soof, hij komt alleen overnachten en vertrekt morgenochtend weer,'' zeg ik tegen haar en ik leg het mes even neer om de koelkast voor haar dicht te doen, wat haar niet meer lukt met vier schalen in haar handen.

''Voor één nachtje is een playboy wel leuk hoor,'' haar warme lach vult de keuken en ik schud grinnikend mijn hoofd.

''Je bekijkt het maar even, maar ik ga niet voor je baby zorgen zo meteen,'' zeg ik en ik rijg de stukjes kip aan een stokje.

''Maak je maar geen zorgen hoor schatje, nooit zonder hoesje,'' lacht Sofie en ze loopt daarna de keuken weer uit. Ik kijk haar even na en grinnik zacht, zo is ze heel stoer maar als het er op aan komt spreekt ze die jongen toch niet aan.

Als ik het laatste gesneden stuk vlees op het bord leg, gaat de deur weer open. Dit keer komt Roan naar binnen lopen en ik bekijk haar even kort. Ze stopt haar telefoon in haar broekzak en kijkt nieuwsgierig wat er allemaal voor vlees op de borden ligt.

''Margaret vroeg of ik jou en het vlees kon halen, dus hier ben ik,'' zegt ze en ze bindt haar lange bruine haren snel in een staart. ''Wat kan er allemaal mee naar buiten?'' vraagt ze en ze kijkt me aan.

''Als je deze twee borden mee kan nemen zou dat fijn zijn,'' zeg ik en ik pak de twee borden. ''Ze zijn wel zwaar,'' zeg ik en ik geef haar de borden aan, waarbij ik haar hand even aanraak. Ze kijkt me aan terwijl dat gebeurt, waardoor mijn blik ook naar haar wordt getrokken. Ze glimlacht klein naar me, zonder dat ik het door heb krullen mijn mondhoeken ook een klein stukje omhoog.

''Kan ik ook nog wat doen hier?'' vraagt Lucas als hij de keuken luidruchtig in komt gelopen, de deur valt met een harde klap achter hem dicht. Van schrik trek ik snel mijn hand terug, alleen door mijn snelle beweging, laat Roan bijna het zware bord met vlees vallen. Snel schiet ik haar te hulp en vang ik het bord op.

''Lekkere reflexen hoor Josh,'' grijnst Lucas en hij pakt een stukje stokbrood uit een schaal. Ik kijk op en kijk Roan opnieuw aan, die zacht moet grinniken om de situatie.

''Als jij de deur voor me open wilt houden, dan ben je echt een topper,'' zegt ze tegen Lucas en ze loopt naar de deur toe. Ik zucht zacht als het hele moment weg is, als er überhaupt iets van een 'moment' was.

Lucas geeft me een klap op mijn schouder als hij langs mij loopt en doet de deur voor Roan open. ''Gaat u maar mevrouw,'' zegt hij, waardoor Roan lachend naar buiten loopt. ''Niet het stokbrood vergeten Josh!'' roept Lucas, waarna de deur met een harde klap opnieuw dichtvalt.

-

Grinnikend om een opmerking gooi ik mijn sigaret het kampvuur in, ondertussen is het al donker geworden en heb ik mijn trui aan moeten trekken. Na het lekkere eten van Margaret zijn we verplaatst naar het kampvuur, de meeste mensen zijn alweer terug om te gaan slapen. Ik ben nog samen met Lucas, Sofie, Roan en drie campinggasten van onze leeftijd. De jongen die Sofie leuk vond heet Finn en is ondanks mijn vooroordeel een leuke en gezellige jongen, een beetje de sfeermaker. De andere twee jongens zijn een tweeling, ze hebben zichzelf wel voorgesteld maar zo in het donker kan ik ze niet uit elkaar houden. Ze heten Thomas en James, ze komen uit Engeland en ik mag ze eigenlijk ook wel zo voor een avondje.

''En zo heb ik dus mijn voet gebroken,'' vertelt Finn lachend en ik zie dat Sofie weg aan het zwijmelen is. Ik grinnik en tik haar zacht aan met mijn voet, ze kijkt me meteen aan met een blik van dat ik mijn mond moet houden.

Ik kijk op als Roan terug komt gelopen, één van de tweeling bekijkt haar uitgebreid en glimlacht dankbaar als ze zijn biertje aangeeft. Ze komt naast hem zitten en slaat een dekentje over hun benen heen. Ze lijken goed te klikken want ze lachen vrolijk, of het is de alcohol.

''Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ga naar binnen,'' zegt Lucas na een tijdje en hij staat op, hij gooit nog een blok hout het kampvuur op. Finn staat ook op, waardoor Sofie ook op staat want die was hier alleen nog voor die Finn natuurlijk.

Even later zijn Roan en ik de laatste die zijn blijven zitten. Ze zucht diep en gooit ook haar sigaret in de vlammen. ''Ik wil even een beetje ontnuchteren hoor voordat ik in bed ga liggen, anders dan komt het niet goed,'' zegt ze en ze trekt het dekentje verder over zich heen.

''Ik ken het gevoel ja,'' grinnik ik zacht en ik speel met een takje. ''Heb je een leuke avond gehad?'' vraag ik, proberend een gesprek aan te knopen want anders wordt het helemaal zo ongemakkelijk. Ik bekijk haar even en ze ziet er goed uit zo in het licht van de vlammen.

''Ja hoor, ik heb heerlijk gegeten en ik vond het gezellig rond het kampvuur,'' zegt ze en ik zie dat ze mij ook bekijkt. ''En jij?'' vraagt ze.

Ik knik, enigszins verbaasd dat ze een gesprek met me wilt voeren en dat ook nog eens vrijwillig. Ze heeft na het voorval voor het eten in de keuken niets meer tegen me gezegd, niet eens naar me gekeken. ''Ik heb het ook naar mijn zin gehad ja,'' zeg ik en ik steek nog een sigaret op.

''Ik denk dat ik je nog een sorry ben verontschuldig,'' zegt Roan na een lange stilte en ik kijk op, die heeft ze zeker inderdaad. Ik knik en blaas de rook uit van mijn sigaret, ik druk hem uit en concentreer me op Roan. Benieuwd wat ze te zeggen heeft.

''Het was echt niet eerlijk van me om over die situatie te liegen, sorry daarvoor,'' zegt ze en ze veegt een pluk haar uit haar gezicht. ''Ik deed het om mezelf een beetje uit de situatie te redden, je hebt me zien huilen toch?'' vraagt ze en ik knik.

''Ja ik heb je zien huilen, meer heb ik niet gezien,'' zeg ik en ik neem de laatste slok uit mijn flesje bier. Het flesje doe ik daarna in de krat bij de andere flesjes en ik pak het flesje aan die Roan mij aangeeft.

''Ik huilde omdat ik van mijn vrienden allemaal filmpjes kreeg van hun vakantie in Griekenland. Op één van die filmpjes zoende Max met Mia. Max heeft mij voor het vertrek gevraagd of ik zodra ik terug ben, met hem op date wil. En Mia en ik klikken al niet sinds ik me het kan herinneren. Ze zat al achter mijn ex aan en nu dus ook achter Max. En dit doet ze alleen maar om mij gewoon dwars te liggen, zo vals is ze,'' legt ze uit en ik probeer het allemaal te volgen, ik ben niet zo thuis in dit soort drama.

''Dat vind ik wel een kut streek van Max, als ik dat mag zeggen,'' zeg ik en ik bekijk haar, ze knikt en zucht diep. Het zit haar duidelijk dwars, ondanks dat we nooit beste vrienden zullen worden, vind ik dit wel lullig voor haar.

''Ik hou me er maar gewoon vast dat hij heel dronken was. Hij stuurt wel nog elke ochtend een goedemorgen berichtje en 's avonds vraagt hij hoe mijn dag was. Hij denkt wel nog aan me,'' zegt ze en ik knik, ik denk even na wat ik hierop kan zeggen. Moet ik haar advies geven of wilt ze gewoon dat ik alleen luister?

''Ik ben gewoon geen haar beter dan Mia,'' begint Roan ineens snikkend en ik kijk op, shit dat is niet de bedoeling dat ze huilt. Moet ik haar nu troosten of niet? Waarom zijn dronken emotionele mensen zo ingewikkeld?

''Hoezo?'' vraag ik voorzichtig en ik geef haar een sigaret en mijn aansteker aan, niet wetende wat ik anders moet doen. Ze pakt het aan en komt naast me zitten, ze legt haar hoofd op mijn schouder en twijfelend sla ik mijn arm om haar schouders. Ze slaat mijn arm niet weg, dus ik ga er van uit dat ze het oké vindt en ik ontspan weer wat meer.

''Ik heb toch ook Levin gezoend en daarmee Sofie heel veel pijn gedaan? Ik verdiende het gewoon, het was echt mijn eigen schuld dat Mia en Max hebben gezoend,'' zegt ze en ze snikt verder.

''Roan jij wist niet dat Sofie een oogje had op Levin. Mia weet het wel dat er iets speelt tussen jou en Max. Praat jezelf alsjeblieft geen stomme dingen aan. Denk er nog eens over na als je weer nuchter bent oké?'' zeg ik en ik bekijk haar gezicht, ze kijkt me met betraande ogen aan en trekt me dan in een knuffel. Ietwat ongemakkelijk knuffel ik haar terug, want het blijft nog steeds een naaistreek wat ze heeft verteld over mij, maar ik kan haar ook niet zo laten zitten, toch?

''Zullen we naar binnen gaan?'' stel ik voor als het vuur helemaal gedoofd is. Het is koud geworden en ik heb houten billen van het op de grond zitten. Roan knikt en staat op met het dekentje om zich heen.

''Ik ruim het hier morgen wel op, ik wil nu gewoon zo snel mogelijk mijn bed in,'' zegt Roan en ik knik. Voor de zekerheid gooi ik nog wat zand over de vuurplek en daarna loop ik achter haar aan naar de boerderij.

Als we voor het huisje van Roan staan draait ze zich om naar mij. ''Dankjewel voor het gesprek. Wil je dit alsjeblieft tegen niemand vertellen? Ik schaam me er een beetje voor,'' zegt ze eerlijk en ik knik. Ik weet niet wat er met haar is gebeurd sinds de ruzie in de keuken, maar haar eerlijkheid waardeer ik.

''Tuurlijk, slaap lekker Roan,'' zeg ik met een kleine glimlach, waarna ik met mijn handen in mijn zakken terug loop.