Marinette zaczęła się szarpać i bić blondyna po plecach. Warknęła głośno. Wiedziała, że jest bezsilna. Chłopak był znacznie silniejszy od niej. Adrien uśmiechnął się, kiedy granatowowłosa dała za wygraną. Miał przewagę.  Rzucił ją na jeden z foteli w samolocie i zawisł nad nią.

- Myślisz, że mógłbym się do czegoś takie posunąć? - zapytał. Dziewczyna wzruszyła ramionami.

- Ty na pewno. - prychnęła odwracając od niego wzrok. Tym razem nie dam się uwieść, pomyślała.

Agreste próbował z nią złapać kontakt wzrokowy, lecz na marne. Bił się z własnymi myślami. Kochał ją, a przynajmniej tak myślał, jednak poprzednie doznania zostawiły ślady na jego sercu. Bał się ponownego zranienia. Od wtedy tylko rozkochiwał, bawił się i zostawiał jak zużytą chusteczkę z gilami Plagg'a. Jednak Marinette była dziewczyną, na której zależało mu bardziej niż kiedykolwiek. Westchnął i opadł na dziewczynę.

- Adrien! Dusisz! Ciężki jesteś! - zaczęła krzyczeć.

- Myślisz, że on ją zabije? - spytała Tikki, która chowała się wraz z Plagg'iem w przejściu.

- Bez przesady! - zaśmiał się czarnowłosy. - Adrien może i jest trochę głupi, lekkomyślny, porywczy, brzydki i słaby, ale coś ma pod tą skorupą.

- Zawsze siebie faworyzujesz? - czerwonowłosa uniosła wysoko brwi, a chłopak zaśmiał się cicho.

- Tak. - uśmiechnął się. - By dobić blondaska.

- A zamknij się! - parsknęła śmiechem uważnie skupiając się na danej dwójce.

- Marinette.. - mruknął blondyn. - Bądź przy mnie...

- Jestem pod Tobą idioto! - jęknęła dziewczyna. Adrien uniósł się na łokciach i spojrzał na nią z zaciekawieniem.

- Jakich chłopaków lubisz?

- Co? - granatowowłosa spojrzała na niego ze zdziwieniem wymalowanym na twarzy.

- No typ faceta. - przekręcił oczami.

Marinette zmrużyła oczy. Wiedział o co chodzi chłopakowi. Uśmiechnęła się chytrze w duchu.

- Lubię chłopców oddanych, poukładanych, którzy mogą się poświęcić z miłości, zabawnych, romantycznych, upartych, zachłannych.. Inaczej mówiąc przeciwieństwo Ciebie. - pokazała mu język.

- A jak ma całować?

- Z uczuciem.

- A dotykać?

- Często.

- A malinki?

- A chcesz w ryj?

- Chętnie. - uśmiechnął się. W jednej chwili dziewczyna zostawiła wyraźny ślad swojej dłoni na policzku Adrien'a. - Ała! Za co?!

- Chciałeś. - wzruszyła ramionami.

Blondyn uśmiechnął się do siebie. Podniósł się znad dziewczyny i usiadł na siedzeniach obok. Marinette była pewna, że chłopak od razu zacznie działać. Nie spodziewała się, że chłopak zrobi... nic. Kompletnie NIC.

- Co robisz? - spytała.

- Daję Ci swobodę. - powiedział z przymkniętymi oczami.

- Aaa! Weźcie ode mnie tą wariatkę! - zaczął krzyczeć Plagg, który uciekał przed Tikki cały w pienie. Czerwonowłosa biegła za chłopakiem z gaśnicą. - Ty się lecz!

- Ja mam się leczyć?! - dziewczyna rzuciła w niego gaśnicą, która była już bezużyteczna. Przedmiot przeleciał nad jego czarną czupryną i wylądował na podłodze po drugiej stronie samolotu.

- To ja rzucam gaśnicą w swego Boga?!

- Nie jesteś moim Bogiem, deklu! - warknęła. - Nie wyznaję Plaggicyzmu!

- Jak śmiesz?! - Noir załapał się teatralnie za serce i upadł na podłogę. - Mam zawał! Tracę wyznawców!

- Ty ich nie miałeś nawet!

- O nie! Młoda damo! - Plagg podniósł się z podłogi i wyjął pasek ze szlufek w spodniach. - Dawaj dupę!

Tikki zgrabnie pokazała mu środkowy paluszek po czym naciągając obcisłą spódnicę zaczęła uciekać. Przeskakiwała po fotelach, a chłopak podążał za nią.

- Ej! O co poszło?! - krzyknęła Marinette wstając.

- Powiedział, że jestem walnięta! - warknęła Lug przewracając się na jeden fotel.

- Grzech każdego mężczyzny. - prychnął blondyn. - Pójdę do luku bagażowego po ubrania.

- Sam? - zdziwiła się Marinette. Adrien uśmiechnął się do niej.

- Martwisz się?

- Wynocha. - wskazała ręką w stronę drzwi. Agreste pokręcił głową i wyszedł z pomieszczenia. Przeszedł korytarzami do luku bagażowego i odszukał białe Audi, które kryło w bagażniku ich torby. Auto rzucało się w oczy, więc nie było żadnego problemu w odnalezieniu go. Westchnął i otworzył bagażnik, by wyjąc z niego potrzebne torby, a następnie ponownie go zamknąć. Wyjął ze swojego plecaka ubrania na zmianę i ściągnął koszulkę oraz spodnie. Założył przecierane jeansy na kolanach oraz biały podkoszulek, które kupiły dziewczyny.

- Kupiłyście dobry rozmiar. - uśmiechnął się. - Wiem, że tam stoisz.

- Skąd?

- Odbijałaś się w lusterku. - zaśmiał się. - O co chodzi Tikki?

- Co ty odwalasz? - czerwonowłosa oparła się o futrynę i zmarszczyła brwi.

- Spokojnie. Nie zrobię nic Mari.

- Jesteś ciężki. - westchnęła się odpychając. - Trudno Ciebie zrozumieć. Nie mogę Ciebie rozgryźć.

- I kto to mówi? - prychnął. - Ty i Plagg to co innego... Czujesz coś do niego?

- To moja sprawa co chcę z nim zrobić.

- Zabawić się?

- Może. - pokazała mu język. - Bierz ciuchy. Też chcę się przebrać.

- Masz. - rzucił jej torbę.

- Gentelman. - zaśmiał się na jej słowa.

Wyszli z luku bagażowego i udali się do pozostałej dwójki przyjaciół. To co tam zobaczyli zbiło ich z nóg. Związany Plagg za ręce i nogi stał nad przepaścią, a Marinette była w gotowości do wykopania chłopaka w zaświaty..

***

Hey!

Wiem, że dawno mnie nie było xD

Możecie mnie katować.

ALE muszę jakoś zmienić sobie plan dodawania rozdzialów, bo EGZAMINY XD (życzcie mi powodzenia. Próbne a i tak zawale) xD

RAAAAAANY

JAK JA MAM DZIĘKOWAĆ ZZA WASZĄ WYTRWAŁOŚĆ?!

TYLE GWIAZDEK TAM BYŁO, ŻE MAM WTF (KTOŚ ZA MNĄ TĘSKNI WTF?!) !!

Ta radość xD

A teraz taka krótka informejszyn. Zakonczyłam ByeBye.. I zamierzam założyć książkę YAOI z tak zwanego anime Yuri On Ice. Co myślicie?

Wiem, że miałam założyć z Usui'm i Misaki, ale mam fazę na gejów! xD (NO HATE PLIS)

Dziękuję Wam jeszcze raz za wszystko! <3

Do napisania

Sashy ;3