'HEY JENNIFER! ZOCHT JE DEZE?' hoor ik de stem van Tania door de kantine schreeuwen. Ik kijk op en zie haar mijn broodbakje in de lucht houden. Meteen slaat mijn hard een paar slagen over en Tania komt naar onze tafel toe lopen, met haar meelopertjes achter zich aan.

'GEEF MIJN BROODBAKJE HIER, TANIA!' schreeuw ik tegen haar en gris mijn broodbakje uit haar handen.

'Succes, WHAHA!!!' lacht ze en loopt rustig weg van onze tafel. Ik open mijn broodbakje en zie geen boterhammen met smeerkaas, maar met pindakaas!

'TANIA! WIL JE MIJ DOOD HEBBEN OFZO! JIJ HEBT MIJN BOTERHAMMEN VERWISSELT!' schreeuw ik meteen door de kantine en sta op. Iedereen kijkt me geschrokken aan, terwijl Tania iets zegt en met haar hand een gebaar maakt. Ik begin ontzettend boos te worden en vlieg met de boterhammen met pindakaas op haar af.

'SMEER DIT MAAR IN JE HAREN, TANIA! HIER KOM JE NIET MEE WEG! MIJ PINDA'S TE GEVEN, WAAR IK HARTSTIKKE DOOD AAN KAN GAAN!!!' schreeuw ik tegen haar en smeer de boterhammen met pindakaas in haar gezicht, nadat ik haar op de grond heb gelegd.

Meteen word ik van Tania af getrokken, wat zelfs misschien ook net op tijd is. Anders had ik haar geslagen en geschopt, wat is Tania een echte grote bitch!

'Madame, ik breng u per direct naar de directeur. Daar kan je mooi je verhaal doen en je straf na komen. Je ouders zou ik opbellen!' zegt een onbekende stem en van schrik begin ik fel tegen te werken.

'LAAT ME LOS! IK WIL NIET MEE! TANIA PESTE ME AL SINDS IK IN HET WEESHUIS ZAT EN VANDAAG WOU ZE ME DOOD HEBBEN, DOOR MIJN BOTERHAMMEN MET SMEERKAAS TE VERWISSELEN MET BOTHERHAMMEN MET PINDAKAAS. WAAR IK HARTSTIKKE ALLERGISCH OP BEN!!!' schreeuw ik, wat vast de hele school zou hebben gehoord. Waarbij ook de directeur en meteen hoor ik de zoemer gaan, maar dan hoor ik de stem van de directeur brullen.

'MAARTEN, LAAT HAAR LOS!' buldert de stem van de directeur. De man die me vast heeft laat me niet los en pakt me bij mijn keel vast. 'MAARTEN, MEE KOMEN EN LAAT DE NIEUWE LEERLING LOS! IK KEN HAAR VERLEDEN!'

Abrupt laat de man me los en ik zak op de grond. Vaag hoor ik mensen naar me toe komen en zie alles draaien, waarbij ook zwarte vlekken in beeld komen. Ik voel hoe ik op mijn rug word gedraaid en zie heel veel mensen over me heen gebogen zitten. Dan zie ik de bezorgde blik van Jordan, maar dan val ik weg en alleen de blik van Jordan blijft in me hoofd hangen.