P.o.v Bella

Ik zit aan de tafel. Die vrouw kijkt me raar aan. "Waarom zit hij achter jou aan?" Ik zucht. "Ik ben geadopteerd door hem en toen zei hij aan de telefoon iets over mij eerst laten wennen en dan gebruiken. Ik wilde zo snel mogelijk weg." Ze knikt en lacht. "Zo jammer dat je net als de andere naar mij bent gegaan." Ik schrik. Dan gaat de deur open. "Hallo Bella." Zegt Leon met een grijns. "LAAT ME MET RUST!" Schreeuw ik. Ik wil weg rennen, maar er word een doekje op mijn mond gedrukt. Alles word wazig. Ik word wakker in een bed vastgebonden. Julian staat aan het bed. "Het spijt me Bella. Ik heb wat eten voor je." Ik knik. Hij maakt mijn armen los zodat ik kan eten. "Wat gaat hij met me doen?" Julian zegt niks. Ik eet wat. "Hij wilde je gewoon brood geven, maar ik heb dat brood opgegeten en voor jou wat gekookt." Ik glimlach. "Alvast sorry voor morgen. Dan komen er vrienden van mijn vader. Ze gaan je..." Ik snoer hem de mond. "Ik weet het al." Ik begin tranen in mijn ogen te krijgen.

P.o.v Julian

Ze krijgt tranen in haar ogen. Ik ga op het bed zitten. Ik zit pas net op het bed en Bella gaat al tegen me aan zitten. "Mogen mijn benen ook los?" Ik knik. Ik maak haar benen los. Ze kruipt gelijk tegen me aan. Ik word warm van binnen. "Ik moet zo weer gaan voordat pa terug komt." Ze knikt. "Kom je wel snel terug?" Ik knik. Dan geeft ze me een zoen op mijn wang. Ik word rood. Ik heb alle meiden die hier waren geholpen, maar Bella is anders. Ik maak haar voorzichtig vast. En dan loop ik weg. "Julian?" Hoor ik haar zachtjes zeggen en ik draai me om. "Ja?" Ze zucht. "Laat maar." Ik loop naar haar toe. "Hou vol." Ze knikt. "Ik ben wel wat gewend." Zegt ze en slikt. Dit waarschijnlijk niet. "JULIAN!" Oh shit. Ik ren snel naar beneden. "Hey Julian, Bella is de mooiste tot nu toe hé?" Ik kijk weg. "Ik weet heus wel dat je al gebruik gemaakt heb." Zegt hij met een knipoog. Ik zucht. Dat zou ik nooit doen. En ik ga er alles aan doen om Bella te laten leven en dat pa geen andere meiden meer kan meenemen.