Heyy mensjes i am back😀

√jessica√

Ik zit een beetje op mijn bed te kijken hoe Amira haar tas inpakt. Hoe met ik nou verder zonder Amira denk ik.

Als ze klaar is met haar tas inpakken zeg ik:" Dit was het dan." 'nog niet helemaal." Zegt Amira. "Want we houden contact via app en Skype." Maakt ze haar zin af. "En ik weet zeker dat jij binnen kort ook geadopteerd wordt." ratelt Amira aan een stuk door. Wie wil mij nou adopteren, ik heb mijn eigen ouders vermoord. Denk ik. Gelukkig weet Amira dat niet. Ik schrik op uit mijn gedachten doordat Amira me ineens in een knuffel trekt. Als we klaar zijn met knuffelen lopen we met zijn tweeën naar de plek waar ze af hebben gesproken. Als we aankomen lopen staan meneer en mevrouw Tenapel al samen met Marja te wachten. Als ze met zijn drieen naar de auto lopen draait Amira zich plots on en rent naar me toe n geeft me en laatste kunffel onder tussen fluisterd ze iets in mijn oor:" je bent een deel van mijn leven geworden en ik zal je nooit meer vergeten." Daarna rent ze weer terug naar de auto waar alles al klaar is voor vertrek. Als ze weg rijden zwaai ik ze heel lang uit tot ze nog maar een klein stipje zijn. Ik stap treurig naar binnen en loop heel sloom naar mijn kamer doe eerst ook nog van Amira was.

Pas als ik door de deur van de kamer loop besef ik het pas echt. Ze is weg voor altijd en ik zie haar nooit meer terug. Ik stort me huilend op bed en val al huilend in slaap
😭

Wat zielig voor Jessica maar dit was weer een hoofdstuk

Vote

Follow

Comment

Dan zijn jullie heel erg lief

-xxx-jes van mij😘💋