Ayesha's POV

Nagising ako ng maramdamang may yumuyugyog sa akin, ngunit tinalukbong ko ang makapal na kumot na siyang bumabalot sa buo kong katawan. Ayaw ko pang bumangon sa totoo lang.

"Ayesha bumangon ka na."rinig ko ang boses ni Thea na siya palang yumuyugyog sa akin. Magkatabi kasi ang kama namin kaya't alam kong siya.

"Thea mamaya pa."I said in a low voice then bury my face on the pillow.

"Don't you like to see the sunrise?"upon hearing it from her, I slowly remove the blanket covering my face and tilted my head to look at her.

"Ano iiwan ka na ba namin babae?"biglang nagsink in sa sakin iyong pinag-usapan namin kahapon kaya't pinilit kong bumangon. I don't like to miss the first sunrise I will able to see for the first time.

"Oo na sandali lang naman!"maktol ko sa kanila sabay hikab at kusot ng mata. Inayos at tinali ko ang mga kalat-kalat kong buhok bago pumasok sa banyo para mag-ayos ng kaunti.

"Napaka-antukin mo naman kasing babae ka!"rinig kong sigaw ni Kiara sa akin sa labas. Binilisan ko na ang pag-aayos at agad na lumabas ng banyo, nagsuot lamang ako ng simpleng shorts at simpleng T-shirt. Nakita ko namang naka-upo sa kama sila Kiara na naka sweatshirt at Thyn na naka-jacket. Nakapamewang naman akong tinitignan ni Thea na naka T-shirt din kagaya ko habang nakasandal naman iyong tatlong lalaki sa pader malapit sa pintuan na nay suot na floral short and polo. Nagmumukha tuloy silang mga kambal dahil suot nila. Hahaha.

"Ready na kayo?"nakangiting tanong ko sa kanila. Nakita ko naman na napatawa si Brent at Theo dahil sa tanong ko at napa-irap naman iyong tatlong babae.

"Ikaw lang naman iyong hinihintay naming magising Yesha!"naiiling na saad ni Brent sa akin. Ganoon ba talaga ako kaantukin?

"Wala ka bang body alarm?"segunda naman ni Thyn. Body alarm? Iyong kusa ka na lang magigising?

"Meron naman bakit?"tanong ko sa kanila habang naglalakad palapit sa kamang inuupuan nila.

"Mukhang hindi na siya gumagana, ipagawa mo kaya Ayesha!"Thea said in a teasing way.

"Grabe naman kayo sa akin masarap kaya matulog,"saad ko sa kanila.

"Oo nga masarap matulog pero ibang level iyong sa iyo!"they laughed in unison na para bang nakakatawa naman talaga iyong sinabi ni Thea. Tsk!

"Don't worry, magpapa-extension ako ng body alarm,"sarkastikong sabi ko sa kanila.

"Tignan niyo nga five in the morning pa lang."I said while pointing the wall clock that is place on the upper part where the television takes place.

"Lumabas na lang kaya tayo, sa pampang na lang natin abangan iyong sunrise gaya ng ginawa natin sa sunset kahapon!"nagagalak namang sabi sa amin ni Thyn. Hindi naman halatang excited siya dahil sa reaksiyon niya, hindi talaga halata.

"Hindi ka naman halatadong excited."biglang saad ni Zike sa kanya. Himalang nambara siya. Hahaha!

"Hindi kasi ako kagaya mo na parang bato!"sigaw ni Thyn kay Zike, pero ang loko nag-iwas lang ng tingin. Kung hindi lang soundproof itong unit baka kanina pa kami may nabulabog.

"Tara na nga!"yaya na sa amin ni Thea saka naglakad papunta sa pintuan. Nagsitayuan na rin kami at sunod-sunod na lumabas pagkabukas niya ng pinto. Habang naglalakad kami, pawang yabag lang ng mga paa namin ang maririnig . Sobrang tahimik lang namin at parang wala silang balak magsalita kaya hindi na rin ako umimik pa.

"Hindi ba muna tayo kakain?"pambasag ni Brent sa katahimikang bumabalot sa amin.

"Natunawan ka na pala?"takang tanong ni Thyn sa kanya.

"Akala ko kasi hindi ka matutunawan dahil sa rami ng kinain mo kagabi!"Thyn said while containing her laugh.

"Oo nga naman kami pa nga nahihiya para sayo kagabi tangina!"segunda naman ni Theo kaya napatawa kami. Naalala ko tuloy iyong mga nangyari kagabi habang kumakain kami.

"Gago! Hindi naman marami iyong kinain ko, kayo nga ang tatakaw pero feeling hindi gutom!"sigaw nito sa amin na mas lalo naming ikinatawa. Basta ako hindi matakaw. Hahaha!

"Nahiya din ako sa waiter dahil balik ng balik dahil order ka ng order, baka napagkamalan ka pang patay gutom e! Hahaha!"napapailing na lang ako dahil sa reaksyon ni Brent. Halatang pinagtutulungan siya, kanina ako iyong pinagtutulungan ngayon siya naman.

"Feeling hindi matakaw pero daig niyo pa ako kung kumain mga gago!"tinawanan lang namin lahat ng pinagsasabi niya hanggang sa makapasok kami sa loob ng elevator, buti na lang at kami lang ang laman. Pagkasara nito'y agad kaming naka-amoy ng mabaho kaya't nagsitakip kami ng ilong.

"Sino na naman 'yong nagpasabog!?"malakas na sigaw ni Thea. As in ang baho talaga!

"Hoy! Brent hindi ka pa kumakain pero ang baho na ng utot mo bwisit kang bruhildo ka!"sabay bigay ng batok sa kanya.

"Bakit ako na naman biktima rin naman ako ah!"depensa naman nito habang sinasangga ang mga kutos ni Thyn sa kanya. Oh! Goodness I need air!

"Your fart is so powerful Brent!"takip ilong na sigaw ni Zike sa kanya. Napansin kong tahimik lang si Theo sa gilid ng elevator habang taas baba ang mga balikat nito. Aha! Ang salarin! Bwisit ka Theo!

"You should bame that boy in the corner, his fart is cursed!"upon reading what I said, they all turn their gaze on the boy laughing on the corner.

"Bwisit ka Theo!"Kiara and Thea said in unison.

"I felt disgusted as your sister!"

"Bro! Ikaw naman pala nasisi tuloy ako!"sigaw pa ni Brent sa kanya, pero ang mokong patuloy pa rin sa pagtawa. Bumukas ang elevator at nagsilabasan kaming lahat saka huminga ng pagkalalim. May kung anong dinukot si Thyn sa sling bag nito at nilabas ang isang bote ng pabango. She sprayed it to us without minding kung maubos man ito.

"Your fart is cursed kuya and we don't want to smell like it!"she said while still spraying it to us.

"Hindi ko naman sinasadya e!"natatawa nitong sabi sa amin.

"At sinong niloko mo?"tugon ko sa kanya. Nakatingin kaming lahat sa kanya ng masama kaya't kahit papaano'y tumigil siya sa pagtawa.

"Hindi ko na kasi napigilan, masisisi niyo ba ako?"nakapamulsang sabi nito sa amin. At some point tama siya dahil mahirap talagang magpigil ng utot lalo na kapag hindi mo na talaga kaya. Minsan nga titidig pa mga balihibo mo kapag matagal mo ng pinipigilan, baka maging tae pa.

"Hindi ko alam sayong lalaki ka!"sigaw sa kanya ni Thea saka amoy ng damit nito.

"Drop that cursed fart, we need to go."as we heard Zike, we walk going outside to finally witness the sun at is rise. Habang naglalakad kami hindi nakaligtas sa mata ko ang masasamang tingin na pinupukol ng tatlong babaeng kasama ko kay Theo na naglalakad sa harap namin kasama iyong dalawa pa.

Pinili pa din naming umupo sa buhanginan, the same as the spot we took yesterday noong nanood kami ng sunset. Nagsi-upuan na din kami gaya rin ng pwesto namin kahapon. We are all looking in front where in we all witnessing the rays of the sun approaching our sight. Wala pang gaanong tao sa labas ngayon, dahil hindi rin siguro sila nanonood ng sunrise kayo ganoon.

The atmosphere between each and everyone of us is still silent, tanging ang mga mumunting alon lamang na tumatama sa dalampasigan ang pawang maririnig. Tila naging musika ito sa pandinig ko idagdag mo pa ang malamig na simoy na hanging tumatama sa aking balat, pati na rin ang view ng araw na malapit ng makita ng aking mga mata.

"Malapit na!"

Pagkasabi iyon ni Kiara ay unti-unting nagpakita ang araw sa amin. The morning light of it shines across the ocean and hitting our body which made us feel the warmth. Napapikit na lang ako ng maramdaman ang init nitong tumatama sa balat ko.

"It's beautiful..."mahinang usal ni Thyn sa tabi ko. Probably it is!

"Yes indeed."pagsagot naman ni Brent sa kanya. God is really creative that he made a beautiful scenery like this.

"Do you know why I love seeing sunrise?"we looked at Zike confusingly. He never told us why.

"Then why?"Theo managed to asked a question. He let out a deep sigh before turn his gaze on us and smiled a bit then turn his gaze back to the sun.

"Because it reminds me a new beginning, that even a day ends badly, there ways be a new beginning where you can make it more special the way you want it to end,"bakit tuwing nagsasalita siya ng ganyan hindi ko mapigilan ang mamangha. He's really good in giving us that kind of feeling and also the way he said every single words, it feels like he's encouraging us. And I really love it.

"Because once the sunset is over and you didn't end your day you want it to be, for sure you'll regret doing nothing."he added while flashing a genuine smile on his face.

"Ano ba naman 'yan Zike bakit nakaka-iyak!"punas luhang sabi ni Thea sa kanya. Umiiyak din pala 'tong babaeng 'to? But to say the truth? Naiiyak din ako ang dami niyang alam na ganyan, bawat salitang binitawan niya ay tumatagos e!

"Oo nga! Sunrise lang naman pinag-uusapan ah!"segunda naman ni Kiara na nagpupunas din ng takas na luha.

"So, we should make our everyday worth remembering."I flashed a sweet smile to them and they answer me with their genuine smiles.

"At kaya tayo naririto to make our everyday worth remembering."sabi naman ni Theo habang nakatingin pa rin sa harapan. Brent breathed heavily as he plastered a smile on his face.

"At hindi lang ang araw na magkakasama tayo dito but everyday and every moment we're together,"di naman naming inaasahang makakatanggap siya ng isang batok galing kay Thyn dahil sa sinabi niya.

"Aray ko naman! Ang ganda na nga ng sinabi ko e!"sabay himas sa batok nito.

"Dumagdag ka pa kasi sa drama!"sigaw naman ni Thea sa kanya. Napailing nalang iyong dalawang kasama niya dahil sa ginawa ng dalawa kay Brent.

"Because it's true! Everyday is memorable as long as magkakasama tayo!"napangiti na lang ako dahil mukhang magsisimula na naman sila. Napadako ang tingin ko aa harapan at pinagmasdan ang banayad at tahimik na dagat, kasama ang araw.

"Ilan pa kayang sunrise ang makikita nating magkakasama?"tanong na bigla na lamang lumabas sa bunganga ko.

"Ano namang klaseng tanong iyan Yesha."I heard Kiara said. Hindi ko nga rin alam kung bakit ko iyon naitanong e!

"Oo nga parang sinasabi mo namang may mawawala sa atin."sunod pang sabi ni Thea sa akin.

"I mean baka hindi na natin ito magawa after we enter our new school diba?"kibit balikat kong sabi sa kanila. Hindi sa pinapangunahan ko lahat pero baka hindi na namin ito magawa kapag nag-aral na ulit kami. Although magkakasama kami sa isang paaralan pero less assured na magagawa namin ito ulit lalo pa at dorm school iyong papasukan namin.

"That'll never happen,"Zike said with stoically facing the ocean.

"Even though we're not able to see sunrise anymore we can do stargazing together while talking about life, isn't beautiful?"he said while looking at us.

"We can do anything as long as we're together, and even though it's not the sunrise anymore, we're gonna make everything special and worth remembering." He added which made us nod in agreement.

"Zike is right!"Brent exclaimed.

All of what they said is right, even though we're not able to witness this kind of scenery or to be in an expensive place, as long us we're together and enjoying each others presence, it's worth remembering. Kahit pa na sa bangketa lang kami habang kumakain ng fishball, kikiam, hotdogs at iba pa as long as magkakasama kami ay magiging isa na iyong ala-alang aming paka-iingatan.

"Ayesha?"

Iyon lamang ang mahalaga, ang makasama sila at nag-eenjoy.

"Ayesha nakikinig ka ba?"gulat akong napalingon kay Thea dahil sa pagkalabit nito sa akin.

"May sinasabi ka?"wala sa sarili kong tanong sa kanya. Kita ko naman na napa-irap siya at napabaling na lang sa kawalan ang iba dahil sa naging sagot ko.

"Kulang na lang talaga babatukan na rin kitang babae ka!"nangigigil na sabi sa akin ni Thyn.

"Napaka sadista mo naman!"bakit mapanakit na ngayon mga kaibigan ko? Nagiging marahas na sila. Biro lang. Hahaha.

"Alam mo kulang na lang iisipin ko ng nababaliw ka, bigla ka na lang kasing natutulala."pagpapatuloy pa ni Thyn. Hindi ko din alam kung bakit, basta nangyayari na lang. Masisisi ba nila ako kung mahilig maglakbay iyong isip ko?

"Ako rin naman naguguluhan na din aa sarili ko!"sigaw ko sa kanila. Nanatili pa kami ng ilang minuto sa pampang habang pinapanood ang pagtaas ng araw, noong maramdaman na namin ang init nito ay napagdesisyonan na naming bumalik sa sa hotel para kumain dahil baka magreklamo na naman si Brent at ang alaga niyang dragon sa tiyan.
Habang papasok kami sa dati naming kinainan kagabi'y naghanap agad kami ng pang pitong upuan saka nagsi-upo. Katabi ko ngayon si Thea at katabi naman ni Kiara si Thyn, na sa harap naman namin si Theo at Zike habang kaharap naman nila Thyn si Brent ba mag-isa sa upuan. Bago pa man kami ma-order ay sinabon na naman nila si Brent.

"Maghunos dili ka Brent!"pinanlakihan ng mata ni Thyn si Brent na naka-upo sa harap nila.

"Baka di ka matunawan kung sangkaterbang pagkain na naman ang kakainin mo!"segunda naman ni Kiara sa kanya, habang nanatili lang akong tahimik.

"Ang sama niyo namang kaibigan!"sagot naman nito sa dalawa.

"Hoy! Anong masama nakakahiya lang kasi sa waiter baka ma-bankrupt sila dahil sa dami ng kakainin mo!"sabi ulit ni Thyn sa kanya ngunit nilibot lang ni Brent ang tingin halatang walang paki-alam.

"Brent just behave."Zike said in a low voice.

"Ano ako aso?"maktol na naman niya. Tunog aso naman kasi Zike!

"Whatever just behave."huling sabi ni Zike bago tawagin ang waiter para mag-order. Buti na lang iba na iyong waiter.

"Bakit iba na iyong waiter, pansin niyo?"tanong sa amin ni Brent pero si Thyn ang sumagot.

"Natakot na magserve?"nagtawanan naman kami dahil sa sagot nito habang sinamaan lang ni Brent ito ng tingin. Dumating ang mga orders namin at payapa kaming kumain hanggang sa matapos kaming kumain. Bumalik kami sa unit namin para maghanda para sa water activities na una naming itra-try. Excited na ako dahil may boating na mangyayari, papunta kasi iyon sa iba't ibang parte ng resort kaya excited na ako.

*****

Natapos kaming kumain at sabay sabay din kaming pumunta sa dalampasigan kung saan naghihintay ang bangkang gagamitin namin. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi dahil sasakay kami ng bangka, nakakatakot kaya lalo na kapag uuga-uga. Alam niyo ba iyong feeling na parang tataob iyong bangka? Nakakatakot kaya lalo pa at hindi ako marunong lumangoy!

"Huwag kang mag-alala Yesha hindi lang ikaw ang natatakot na malunod."bulong sa akin ni Kiara na kasabay ko sa paglakad. Nauna na iyong mga lalaki dahil ang bagal daw namin, masisi ba nila kami kung mabilis sila diba?

"Basta nasabi kong mahal ko si mama!"sagot ko naman nakapagpatawa sa kanila.

"Bilisan niyo naman baka iwan namin kayo!"sigaw ni Brent sa amin na nasa tapat na ng bangka.

"Diyan ka magaling ang mang-iwan bruhildo!"laking mata naming tinignan si Thyn dahil sa sinabi niya. May past ba sila ng hindi namin nalalaman?

"Ang dami mong sinasabi! Unggoy!"sigaw naman pabalik ni Brent sa kanya. Umirap lang ang gaga.

"Tingin mo may past sila?"bulong sa akin ni Thea habang papalapit kami sa bangka.

"Siguro?"patanong kong tugon sa kanya. Nagkibit balikat lang naman si Kiara dahil sa sagot ko.

"Hoy! Ano 'yan?"taas kilay na tanong ni Thyn sa amin. We shook our heads in unison causing her to frowned.

"Wala! Tara na nga!"hila ko sa kanya at patakbong pumunta sa bangka. Isa-isa kaming sumakay sa bangka at pinili ko ang pinakadulong bahagi ng bangka kung saan makikita ang buong karagatan, kita ko namang sinundan nila ako. Nilibot ko ng tingin ang bangka at may dalawang parihabang upuan sa magkabilang bahagi na sa tingin ko'y magkakasya ang anim na tao. Naka-upo sa harapan ko si Brent, Theo at Zike habang katabi ko naman iyong tatlong babae.

Hindi rin nagtagal, ay umandar na ang bangkang sinasakyan namin. Napahawak na lang ako sa mga pwedeng hawakan dahil kinakabahan talaga ako.

"Ayesha breath, baka mamatay ka."sinamaan ko naman ng tingin si Zike dahil sa sinabi niya. Aba! Loko 'tong mokong n 'to ah!

"Pati rin kayo baka makalimutan niyong huminga!"isa pa 'tong lalaking ito!

"Nakakatawa 'yon Brent?" Thyn said faking her smile.

"Hindi pinapa-alalahanan lang namin kayo."kibit balikat na sagot naman nito. Ihulog kita diyan e!

"Ihulog kaya kita?"banta ni Thyn sa kanya. Napaayos naman ng upo si Brent at tumitig sa kanya.

"Matagal na akong nahulog."nanatili ang pagtitig nito kay Thyn kasabay ng makahulugang ngiti. Napatingin naman kami kay Thyn, at muntik na akong matawa sa hitsura niya. Namumula siya at hindi alam kung saan niya ibabaling ang tingin niya napaghahalataan tuloy.

"May natahimik. Hahaha!"pasaring ni Thea kay Thyn kaya natawa kami.

"H-hoy h-hindi kaya!"namumula niyang saad sa amin pero mas lalo lamang namin siyang tinawanan.
Binaling ko na lamang ang tingin ko sa labas ng bangka at hinayaan silang magbangayan.

Ang sarap sa matang makita ang mga payapang karagatan at ang malinaw nitong tubig halatang inaalagaan talaga nila. Sa di kaluyaan, natatanaw ko na ang mga naggagandahang rock formations perfect for cliff diving, ang lalago din ng mga halamang naroon dahil sa vibrant na kulay ng mga dahon. Mula pa lamang noong pumasok kami bumungad na samin ang napakagandang pagka-gawa ng pangalan nito, ang maputing bugangin ang magagandang gusali, ang napakalinaw na tubig idagdag pa ang malamig at preskong hanging nalalanghap. Maging ang mga rock formations na nakikita namin ngayon at hindi rin maipagkakaila ang mga pagkaing masasarap na inihahanda nila. Tunay ngang hindi lamang mata namin ang mabubusog sa ganda ng lugar kundi pati na rin ang aming mga tiyan at hindi maipagkakailang isa ang Acro Resort sa pinakamagandang beach resort na napuntahan ko.

Hindi nagtagal, nkarating na rin kami sa una naming destinasyon, ang Acro Cave. Kung titignan ito sa labas, nakakatakot ang loob nito dahil sa madilim pero hindi naman kami pupunta rito kung mapanganib diba?

Sa labas din makikita mo na ang mga naglalakihang mga batong nakapalibot dito pero hindi rin naman kami nahirapan dahil may maayos namang daanan.

"So ito ang tinatawag naming Acro Cave, this one of the best place you can visit dito sa resort kaya enjoy!"masayang sabi sa amin ng tour guide naming nakatayo sa may harapan.

"Nakakatakot naman, parang hunted cave ang dating."napalingon ako kay Thea habang yakap ang sariling inililibot ang tingin. Hindi ko na lamang siya sinagot.

Sabay sabay na kaming naglakad at pumasok sa loob. Wala kaming imik at tanging ang guide lang ang nagsasalita. Bahala na kung anong mangyari, basta I will just enjoy kung ano naman ang makita ko dito.

To be continued...

———
©Sage_Xrachen