Het openbaar shippen van bestaande mensen moest verboden worden.
Alle fangirls van bands komen wellicht nu op mij afgestormt met hooivorken en fakkels. Misschien ook niet, want waarom zouden ze dit eigenlijk lezen? Dit is Wattpad, hier ziet niemand je posts of verhalen, in tegenstelling tot twitter.

Maar denk maar niet dat ik mij in dat gevaarlijk gebied ga begeven. Oh nee.

Maar ja, shippen van echte mensen? Iew. Begrijp me niet verkeerd. Ik ship ook het een en ander, waaronder ook mijn eigen personages. Maar, mocht je het niet doorhebben: deze mensen bestaan niet.

En om uit te leggen waarom je niet moet roepen naar mensen 'Hey, als jullie nu eens zoenen, zou een goed uitzicht zijn!' is omdat dit, licht uitgedrukt, kut ongemakkelijk is. Er hangt een behoorlijke spanning in de lucht waarvan het nog net niet gaat donderen. En nee, het is alles behalve seksuele spanning.

En dan hebben we het er niet eens over dat miljoenen mensen in je gezicht roepen dat jij en je beste vriend uit dezelfde popgroep moeten neuken. Nog niet althans.

Gewoon een simpele opmerking van 'ik denk dat ik jullie twee nu soort van ship' van je beste vriendin over jou en je huisgenoot (waar desbetreffende huisgenoot niet bij is, thank god), is genoeg om mijn half dronken raderen op hol te laten slaan.

Want waar is deze info op gebaseerd? Slechts twee dingen: 1. We hebben dezelfde smaak in bloezen. 2. We delen allebei een breincel, waarvan we beide niet het gezag over hebben.

En weet je waar zo'n opmerking in resulteert? Mij die in een week lang ongemakkelijk gedraagt rondom mijn huisgenoot. En het hielp niet dat ik al in een soort verwarring was over mijn gevoelens voor hem. Want een uit context gehaalde 'je weet dat ik van je hou' van hem was genoeg om mijn hart een keer te laten overslaan. Want wellicht ben ik een eenzame hopeloze romanticus die hoopt zulke woorden van iemand te horen; we speelden Exploding Kittens.

Maar misschien is die onnodige paniek gewoon door mijn eenzaamheid. Want toen een vriendin tegen mij zei: 'is die TOA niet iets voor jou?' was mijn eerste instinct mijzelf niet bepaald charmant voor te doen op het lab de eerst volgende keer dat ik hem zag. 

Dus uhm ja, mijn liefdesleven is niet bepaald een geschikte inspiratie voor een romantisch boek. Ik ben gewoon heel dom als ik een crush heb. En niet dat ik me dom voor doe, maar meer in de zin van 'meid, wat is dit nu weer?!'

Maar genoeg over mijn ongemakkelijkheid gepraat. Tijd voor de intense fanbases van artiesten. En wellicht acteurs? Ik richt mijzelf maar even op artiesten uit bands, omdat vooral hier dit veel voorkomt. En, ya know, ik ben een oud One Direction fan.

Gewoon het feit dat, niet alleen duizende mensen roepen dat het tijd wordt dat jullie romance naar voren komt, maar daar ook nog eens 18+ fantasiën over hebben en daar goed op gaan, is respectloos. Want ten eerste: Wanneer deze mensen hun sexualiteit niet hebben gespecificeerd, gaat deze jou ook geen reet aan. Daarnaast kan ik mij niet voorstellen dat het een fijn groepsgevoel kan geven wanneer je weet dat elk gebaar of gesprek je hebt met elkaar, direct wordt gezien als iets romantisch. Het heeft zo'n grote inpact op zo'n persoon (en nee, dit zeg ik niet omdat ik zelf persoonlijk een ongemakkelijke trien wordt). Je weet niet wat er achter de schermen, in het hoofd van zo'n artiest rondspookt. De ongemakkelijkheid die er ongekend moet zijn, is zoveel minder goed te verbergen. Het is niet slechts je huisgenoot die je aanstaart, het is de hele wereld die je van top tot teen in de gaten houdt. 

Je loopt een keer rond met een goede vriendin en plots wordt deze omgedoopt tot je geliefde door de media. Je kijkt een bandgenoot slechts één seconde te lang aan en het is volgens je fans direct een hint dat jullie stiekem zoenen in de tourbus. 

En ik heb me zojuist in mijn hoofd een behoorlijk pijnlijke scenario aangepraat dat waarbij misschien een wel daadwerkelijk queer is maar nog in de kast voor de rest van de wereld, en daadwerkelijk onbeantwoorde liefde heeft voor hen bandgenoot, omdat deze hetero is. Dat gebroken hart heeft niet eens de kans om te helen; heel internet rukt die wond telkens weer open. (En toen besefte ik mij dat dat plot praktische gelijk staat aan de cliché dat bij een man-vrouw bestie duo altijd EEN is die een crush heeft op de ander)

Maar uhm, ja. Mensen die echte mensen actief shippen krijgen van mij een aparte plek in hel. Het is zo anders dan het shippen van fictieve personages. Die personages bestaan namelijk niet; het beïnvloed niemand anders zijn leven niet als een fandom er hier hetzelfde over denkt. En nu vind ik crack ships nog een ander verhaal wellicht. Dit is iets waar je, mocht je onderdeel zijn van deze ship, zelf ook mee kunt doen aan de grap. Maar het serieus nemen? Nee dankje. Houd het dan maar fijn op fictieve personages.

Maar oh god ga nu alsjeblieft nu ook weer een 14 jarige shippen met een 35 jarige. Houd het alsjeblieft een beetje gezond hier.

Het schrijven van dit stuk duurde zo veel langer dan de bedoeling was. Ik denk dat er wel zeker enkele maanden tussen de eerste zin en deze in zit. Ik weet ook niet meer zo goed waar ik precies heen wou met dit stuk, maar denk wel dat alles wat ik wou zeggen, heb gezegd. Wellicht ben ik ondertussen de heat van mijn boosheid beetje kwijtgeraakt na die behoorlijke break. Maar ik wilde het gewoon klaar hebben

Hou jullie taai.

Tijd om weer te verdwijnen van dit platform voor onbekende tijd.

Ilze