- Więc ten demon zamiast ją topić we własnym ciele, stworzył w jej umyśle wyimaginowany świat? - zapytałem, stojąc przed drzwiami prowadzącymi do pułapki na demony, na której stało drewniane krzesło a na nim siedziała, przywiązana za kostki i nadgarstki, Thea.

- I jak wygląda wypedzenie tego pomiota? - odezwał się Sam, który opierał się ramieniem o framugę.

- Musi świadomie wypowiedzieć egzorcyzm - stwierdził hardo Castiel, który sam nie wierzył w swoje słowa. - Thea zna egzorcyzm, ale to co się dzieje wokół jej osoby jest dla niej nieświadome.

- I jaka jest tu nasza robota?

- Musisz wejść do jej umysłu i uświadomić, co tak naprawdę się dzieje - słowa zostały skierowane w moją stronę.

- Ja? Dlaczego ja?

- Masz z nią najlepsze relacje, co zwiększa szansę na powodzenie.

- A Paige? Znają się od lat, może to ona powinna spróbować - stwierdził Sam.

- To ona nas namierzyła. To ona pomogła z demonami. To ona przez nas jest opętana. Jesteśmy jej to dłużni... - spojrzałem na Theę, która powoli zaczęła się wzbudzać. - I mam swoje osobiste powody - wyszeptałem, przedzierajac się przez Castiela, który zatrzymał mnie chwytem za ramię.

- Potrzebujesz mnie, żeby dostać się do jej umysłu.

- W takim razie czas się rozsiąść i zacząć zabawę.

[8:30]
Paige: Kotek, potrzebuje twojej pomocy

[8:30]
Paige: Myślałam, że to wilkołak, ale nie reaguje na srebro

[08:31]
Paige: Liczę na twoją pomoc

[09:52]
Paige: Halo?

[10:03]
Paige: Odpiszesz?

[10:16]
Thea: Hej, tu Sam. Thea... miała mały problem ze sprawą

[10:17]
Paige: Chyba nie tak mały skoro Ty odpisujesz

[10:17]
Paige: Bo nawet Dean nie odpisuje na moje wiadomości

[10:17]
Paige: MÓW CO SIĘ STAŁO

[10:18]
Thea: Dean ratuje Theę... wraz z Casem

[10:18]
Paige: Olać to, jadę do was

[10:18]
Paige: I muszę, ale dlaczego aż ich dwoje?

[10:19]
Thea: Mówiła ci o koszmarach, prawda?

[10:19]
Paige: Wnioskuję, że to nie były zwykłe sny skoro o tym mówisz

[10:19]
Thea: Powiem tyle, pułapka na demony się przydała

[10:20]
Thea: To wszystko moja i Deana wina, mieliśmy problem ze sprawą i ona przybiegła nam z pomocą

[10:20]
Paige: Nie tłumacz się, znam ją